Fingraför vogunarsjóðanna fundust á vettvangi glæpsins.

 

Enda vandséð að þetta leikrit úr hringleikahúsi fáránleikans, þjóni nokkrum öðrum tilgangi en að draga athygli fólks frá raunverulegum atburðum, eða gjörðum sem ekki þola dagsljós umræðunnar, eða þá athygli sem lýðræðisleg ákörðunartaka hefur í för með sér.

 

Af hverju er steindautt mál, allt í  einu orðið mál málanna??

Af hverju loga samfélagsmiðlar um eitthvað sem skiptir engu máli??

Af hverju er Vöggur litli svona feginn, að hann klappar upp bréf sem enginn skilur, og enginn ber ábyrgð??

Af hverju fagna stuðningsmenn ríkisstjórnarinnar því sem ekkert er??

 

Þessi stjórntækni er þekkt, meira að segja Hollywood gerði bíómynd þar sem einhver forsetinn pantaði styrjöld frá almannatengli sínum, því skoðanakannanir höfðu verið eitthvað neikvæðar.

Í raunveruleikanum má minnast á tilbúna styrjöld, þegar óvinsæl herforingjastjórn í Argentínu, hóf styrjöld við Breta út af Falklandseyjum, varð mjög vinsæl fyrir vikið, en reiknaði ekki dæmið til enda, og féll að lokum.

Í hernaði er þetta kallað blöffárás, þekkt dæmi þegar bandamenn settu upp tilbúnar herbúðir þar sem styst var að sækja yfir Ermasundið.  Höfðu þar alla athafnasemi mjög augljósa, en gerðu sitt ýtrasta til að fela hina raunverulegu hernaðaraðgerð, sem var innrásin í Normandí.

 

Á Íslandi hefur Bjarni Ben greinilega knésett Sigmund Davíð varðandi uppgjörið við hrægammasjóðina, og leið Seðlabankans, kennd við þau Steingrím og Jóhönnu varð ofaná.

Og hvernig á þá Framsóknarflokkurinn að halda æru og andliti??

Þegar hann þolir ekki umræðu hinna svikinna kosningaloforða.

 

Jú, með svona bréfi sem er rugl frá A til Ö.

Og Bjarni Ben tekur þátt í hráskinsleiknum, því hann vill heldur ekki hið bjarta kastljós umræðunnar á landsöluna hina seinni.

Þegar þjóðin er skuldsett í erlendum gjaldeyri svo hægt sé að borga út froðueign hrægammanna.

Kallað bandalag andskotans, þekktasta dæmi þar um þegar Stalín samdi við Hitler um skiptingu Póllands, og markaði þar með upphaf seinna stríðs.

 

Og líkt og þá gengur hjörðin í takt, kastandi dósum á raunveruleikann, verjandi óhæfuna út í gegn.

Rosalega gaman fyrir flokkshestana að rífast í takt um Ómál, sem engu skiptir, sem löngu hefur lifað sína tilveru.

 

Í raun steindautt fyrir utan að það afhjúpað tengsl Pírata við hrægammana. Þegar á reyndi þá fá kusu þeir hlutverk í leikritinu eina sem leikið er niður við Austurvöll.

Leikritinu sem kallast, "Seljum þjóðina", og þiggjum þóknun fyrir.

 

Gömul saga og ný.

Það er alltaf einhver falur fyrir aurinn.

 

Og það má alltaf selja þjóð sína.

Kveðja að austan.

 

Óeðlilegt samráðsleysi ráðherra

Upplifum við sögulega sátt??

 

Milli ESB og Framsóknarflokksins.

Báðir aðilar úti á túni, eins og sæmir sönnum bændaflokkum.

 

En hvað útskýrir þessa aumkunarverðu tilraun utanríkisráðherra til að skýra það sem enginn skilur.

Og allra síst hann sjálfur.

Eins og hann hafi sjálfur ekki lesið bréfið sem sent var einhverjum Lettum.

 

Hvaða lending er það að draga í efa að Lettarnir hafi áframsent bréfið, eða að talsmaður ESB hafi ekki lesið viðkomandi bréf?

Eða ekki skilið það.

Eða eitthvað.

 

Svona rugl fer langt með að toppa hina meintu björgunarpakka ESB, sem gerðu allt annað en að bjarga efnahag þeirra þjóða sem urðu aðnjótandi hinnar meintu björgunar.

En björguðu vissulega peningabröskurum og öðrum sem þrífast í sýndarhagkerfi fjármálaviðskiptanna. 

 

Og vekur upp grunsemdir um að skrifað leikrit sé að ræða.

Samið í Brussel, en leikið af ráherrum út á túni.

Til þess eins að halda lífi í Ómálinu eina, umsóknarferlinu um aðild að ESB.

 

Ríkisstjórn, sem hefur traustan þingmeirihluta, og einarða stefnu um að draga umsókn um aðild að Evrópusambandinu til baka, afgreiðir ekki mál á þann hátt sem utanríkisráðherra gerði með bréfi sínu til Lettneskra ráðamanna

Laumu, laumu eitthvað, er ekki leiðin til að ná fram þeim markmiðum að öllum sé ljóst að íslenska ríkisstjórnin hafi dregið umsókn síðustu ríkisstjórnar til baka.

Laumu, laumu eitthvað er hinsvegar kjörin leið til að halda lífi í hinni dauðu umsókn.

Einhvers konar Zombíu eða uppvakningur þess sem þegar var talið dautt.

 

Og þar sem við skulum ekki ætla að aulaskapurinn sé vegna þess að ráðandi ráðherrar ríkisstjórnarinnar séu aular, þá hlýtur eitthvað annað að búa að baki.

Eitthvað sem Steingrímur Joð þekkir svo mæta vel til.

Eitthvað sem hægt er að kalla real pólitík, að þú farir ekki gegn vilja þeirra sem keyptu upp þrotaskuldir útrásarinnar.

 

Afnám gjaldeyrishafta er í farveginum.

Þar sem ætlað er að þjóðin blæði vegna fjármálaafglapa útrásarsnillinganna.

Besta leiðin til að fela þau landráð, er að skapa storm í vatnsglasi, þar sem ekkert vatn er að finna.

Að ná hinni sögulegri sátt við ESB, og þau fjármálaöfl sem framkvæmdarstjórn sambandsins þjónar.

 

Að vera út á túni eins og utanríkisráðherra lýsir svo pent.

Í dansi við hin myrku hagsmunaröfl.

 

Það er nefnilega ofmetin sögn að ráðamenn okkar séu aular.

Þeir vita hvað þeir eru að gera.

 

En hafa ekki kjarkinn til að segja frá.

Treysta á auðtrúun okkar.

Að við látum spila með okkur út í hið óendalega.

 

Og svei mér þá, ég held að það takist.

Núna sem oft áður.

 

Leikritið er allavega fyrir fullu húsi.

Kveðja að austan.

Talsmaður ESB úti á túni

Píratar afhjúpa sig.

 

Sem kostuð deild úr ranni vogunarsjóða.

 

Það vita allir að ófrávíkjanlegt skilyrði ESB fyrir inngöngu í sambandið er að vogunarsjóðir verði greiddir út á fullu verði, fyrir skattfé almennings.

Auðnin ein verður eftir í ríkisfjármálum gangi það eftir.

 

Níðingsskapurinn gagnvart vinnandi fóli er síðan sér kapítuli.

Grísku flugfreyjurnar sem WoW réði fyrir um 60. þúsund á mánuði er nýlegt dæmi þar um.

Dæmi sem illa innrættir frjálshyggjumenn telja til eftirbreytni.

Sem og Píratar.

 

Gífurlegt atvinnuleysi meðal ungs fólks, sem og almenn fátækt jaðarhópa, sem og ófaglærðra verkamanna er annað einkenni ESB.

Eitthvað sem talsmaður Pírata grenjar svo mikið yfir að hann kann engin orð yfir vonbrigði sín.

 

Orð sem segja allt um innihald og innræti hjá þessu ágæta fólki.

Sem tók við af Bjartri framtíð sem bjánaframboð Íslands númer eitt.

Kostað og gert út af þeim sem ætla að þúsundfalda hrægammafjárfestingu sína á kostnað almennings og þjóðar.

 

Píratar eru ekkert, nema ávinningur þeirra.

Froða eins og froðukrónur braskarana.

 

Peð í þjónustu hinna ofurríku.

Sem vilja sitt, og engar refjar.

 

Þeim er þjónað, engum öðrum.

Kveðja að austan.

 

 

Kann engin orð yfir vonbrigðin