Til hvers þarf lög??

 

Hvort sem þau eru um útlendingamál eða önnur, þegar að stjórnsýslustofnanir fari eftir þeim, þá boðar Góða fólkið, í boði stríðsmálaráðherra, frumvarp um að ekki eigi að fara eftir þeim lögum.

Það dregur það enginn í efa að Góða fólkið sé bæði heimskt, og núvitund þess og söguþekking nær ekki mörg ár aftur í tímann, hugsanlega 5 til 10 ár, en samt á allri heimsku, á öllum fávitahætti hljóta að vera takmörk, þó undirliggjandi séu kaffilepjandi fólks í þessum heimi, sem má draga í efa, þá eru takmörk fyrir heimsku þess.

Allavega myndi maður halda að þau takmörk eigi við þjóðþing okkar, Alþingi.

 

Barnið sem á í hlut, á ekki að rífa upp með rótum.

Það er, það er mitt sjónarmið.

En það sjónarmið er aukaatriði miðað við árásina á lög og löggjöf, á þær stjórnsýslustofnanir sem vinna eftir lögum og reglum samfélags okkar.

 

Ef við erum mjög heimsk, þá sjáum við ekki undirliggjandi hagsmuni alþjóðlegra glæpasamtaka, mannsals og flóttamannaiðnaðarins, á eftir eiturlyfjasmygli, þau glæpasamtök sem hagnast mest á Vesturlöndum í dag.

Sá glæpalýður, veltandi sér uppúr gróða sínum, býður uppá leiksýningar með saklausu fólki, líkt og hjá Oscari, hans velferð er aukaatriði málsins.

Fjárþyggendur eru virkjaðir til að brjóta niður lög og reglur þjóðarinnar, ef lög og regla væru ennþá á Íslandi, þá væri Úlfar lögreglustjóri, og Fjárþyggendur Mannsals og Flóttamannaiðnaðarins sæti rannsókn.

Það er í fullkomnum heimi þar sem glæpalýður þarf að óttast lög og reglur, en ekki fjármagna  framkvæmd slíkra laga og reglna.

 

Við sem þjóð þurfum hvorki lög eða reglur.

Ekki ef þeim er aðeins beitt okkur innfæddum, en keypt stjórnmálastétt stjórnar þjóðinni.

Eigum við samt ekki að setja mörkin við nauðganir??

 

Að þar séum mörk sem Rúv, Viðreisn og Samfylkingin þurfi að virða.

Eða eigum við að sætta okkur við það sem koma skal??

 

Ef svarið væri Já, þá myndi ég ekki skrifa þennan pistil.

Við höfum ekki gengið Götuna til góðs.

Kveðja að austan.

Frumvarp um íslenskan ríkisborgararétt Oscars líklegt

Vá, er Hamasdeild Morgunblaðsins endanlega gengin af glórunni??

 

Lærði hún ekkert af falsfréttinni um 14.000 börnin sem áttu að verða hungurmorða næstu 48 klukkustundirnar??

Sem ekki varð en vissulega dóu börn vegna vanæringar þó tala þeirra væri ekki talin í tugum, hvað þá hundruðum eða þúsundum, hvað þá á annað tug þúsunda.

Af hverju heldur Hamas deild Morgunblaðsins að lygar og falsfréttir séu meðöl til að linna þjáningar íbúa Gasa strandarinnar??

 

Eitt barn sem dó vegna vannæringar og hungurs, er samt einu barni of mikið, en þá má spyrja þegar myndir birtust af pattaralegum Hamsliðum að niðurlægja grindhoraða gísla sína á torgum Gasa borgar, gátu þeir ekki sleppt úr einni máltíð til að bjarga lífi þessara barna??

Það hvarflar að manni að börnin hafi verið látin svelta í hel vegna áróðursgilda ljósmynda af síðustu stundum þeirra.

Því svo birtast aðrar myndir af pattaralegum börnum í hundraða tali, eiga vissulega erfitt en ekkert bendir til yfirvofandi hungurdauða þeirra.

Og Hamast liðar hafa nóg að éta líkt og vel haldnar skepnur.

 

Einhver stofnun hjá Sameinuðu þjóðunum er borin fyrir þessu lygum um að "Hungursneyð vofir yfir hverjum einasta íbúa Gasa" svo ég vitni í fyrirsagnar þessarar falsfréttar sem áróðursdeild Hamas hefur plantað inná síður Mbl.is.

Einhver önnur stofnun Sameinuðu þjóðanna var borin fyrir fréttinni af 14.000 börnunum sem er sprelllifandi í dag.

Önnur frétt hér á Mbl.is greinir frá að Hamas hafni vopnahléstillögu Bandaríkjamanna, 60 daga vopnahlé gegn gísla og fangaskiptum, ásamt óheftum flutningi hjálpargagna til Gasa.

 

Hamas er vissulega stjórnað af feitum pattaralegum skepnum, en trúir einhver því í alvörunni að þær séu svo helsjúkar að þær hafni vopnahléi ef svona mikið er undir líkt og fyrirsögn viðtengdar fréttar Morgunblaðsins heldur fram??

Að þær neiti vopnahléi og kalli þar með allsherjar hungursneyð yfir þjóð sína??

Í alvöru!!

 

Já segir áróðursdeild Hamas hjá Morgunblaðinu.

Lágt er risið á Mogganum í dag.

Kveðja að austan.

Hungursneyð vofir yfir hverjum einasta íbúa Gasa

Viðreisn gegn þjóð.

 

Viðreisn telur sig vera hægrisinnaðan flokk þar sem frjálshyggja Friedmans er meginstefið, Samfélagið á að aðlaga að stórfyrirtækjum, frjáls viðskipti, að meginum til frá þrælabúðum Glóbalsins í Austur Asíu, eiga að ákvarða íslenskt atvinnulíf, sem og kjör vinnandi fólks.

Guðfaðir Viðreisnar er Þorsteinn Pálsson, lúser sem mistókst að leggja íslenskar sjávarbyggðir í auðn þegar hann var sjávarútvegsráðherra.

 

Viðreisn fékk fylgi í síðustu kosningum, fyrir hægri sinnað fólk var augljós munur á börnunum í Sjálfstæðisflokknum, misvel gefnar þó, og þroskuðum konum sem leiddu lista Viðreisnar.

Börnin, barbídúkkurnar urðu undir og Viðreisn vann kosningarnar á hægri væng íslenskra stjórnmála.

 

Síðan þá hefur Viðreisn afhjúpað sig sem grímulaus hægriflokkur, vinnandi eftir frjálshyggju Þorsteins Pálssonar, hans mentorar Friedman og Hayek.

Jafnvægi hinnar fölsku krónu útrásarvíkinganna á að halda með beinum stuðningi við snata þeirra í Seðlabankanum, fjárlög fjármálaráðherra eru bein svik við meðflokka Viðreisnar í ríkisstjórninni.

Í gegnum fjármálaráðherra Viðreisnar og ofstopa Þorgerðar Katrínar stríðsmálaráðherra stjórnar Viðreisn öllu í núverandi ríkisstjórn.

Kristrún mætir aðeins í fjölmiðla þegar það þarf sæta mynd, Inga er lost, í spillingu og sérhagsmunagæslu.

 

Og þegar úlfur í sauðagæru sýnir ásýnd sína, þá eru ráðherrar Viðreisnar ekki beint fagrir, það er þegar kemur að þjóðarhag, að hagsmunum almennings.

 

Dómsmálaráðherra rak manninn sem hélt uppi vörnum á landamærunum, hans sök var að benda á ítök meintra rándýrra málaliða glæpasamtaka, lögfræðinga sem mættu áður en meðlimir glæpagengja á Suðurnesjum voru teknir í yfirheyrslu.

Einfeldningar halda að þetta snúist um útlendingamál, en eftir að Úlfar lögreglustjóri benti á að þegar meintir bótaþegar/atvinnuleysingjar af albönskum glæpauppruna voru kallaðir í yfirheyrslu, þá voru hinir rándýru lögfræðingar mættir á undan þeim.

Og aðeins þá var hann rekinn, entist ekki viku í embætti sínu eftir það.

 

Hinir rándýru er jú ásýnd hinna alþjóðlegu glæpasamtaka sem hafa yfirtekið íslenska undirheima og fært þá á nýtt og æðra stig, eitthvað sem við þekkjum í fréttum frá Danmörku og Svíþjóð.

Í Viðreisn fer enginn gegn hinum rándýru.

 

Vissulega löng aðfaraorð þessa pistils, um fávitatal Hönnu Katrínar Friðrikssonar, þegar hún í nauðvörn gegn augljósum staðreyndum, segir að það sé "skiljanlegt að fólk mótmæli frumvarpinu", mótmæli aðför hennar og guðföður Viðreisnar, Þorsteins Pálssonar að því mannlífi sem þó lifði af fyrri aðför Þorsteins Pálssonar að sjávarbyggðum landsins.

Hún skilur að við mótmælum dauðafrumvarpinu, ofurskattlagningu sjávarbyggða landsins.

Svona líkt og hún skilur að fólk sé ekki sátt við að ræningjar herji á byggðir og ræni fólki lífsbjörginni.

Hún skilur það, en sem ræningi þá rænir hún samt, hennar skilningur er líklegast sá að hún vill ekki að aðrir ræningjar ræni hana.

 

Nema að Hanna Katrín er ekki ræningi, orð hennar lýsa aðeins djúpstæðri fyrirlitningu á landsbyggðinni, og fólkinu sem ennþá hefur þraukað með búsetu sína þar.

Fyrirlitningu sem má þýða yfir á mannamál, "þið eruð svo heimsk að þið vitið ekki hvað ykkur er fyrir bestu".

 

Kannski er Hönnu Katrínu vorkunn, rök hennar eru engin, frumvarp hennar er illa unnið, forsendurnar eru afhjúpaðar sem bull og vitleysa, og á þessum fundi sem þessi frétt Mbl.is er tengd við, þá stóð fullyrðingin aðeins ein eftir.

Innst inni veit hún að hún er að skipa sér á bekk með mestu þjóðníðingum í 1100 ára sögu Íslandsbyggðar.

Gegn því nagandi samviskubiti fær hún uppklapp og upphróp veruleikafirrtra ræfla búsetta í 101 Reykjavík, ræfla sem gera DúDú fuglinn gáfaðan.

 

Eftir stendur nakinn valdaflokkur í þjónustu Örfárra, þess fármagns sem sér aðeins stórfyrirtæki, þrælaverksmiðjur glóbalsins, hatur frjálshyggjunnar gagnvart einstaklingum, fyrirtækjum hans og samfélögum.

Þorsteini Pálssyni tókst ekki algjörlega að rústa sjávarbyggðum Íslands þegar hann var sjávarútvegsráðherra undir lok síðustu aldar, hann grét opinberlega þegar hann talaði um árangur Friedmanistanna í Nýja Sjálandi, hina meintu hagræðingu sem endaði með 3 stórfyrirtækjum, annað var dautt, en þáverandi Alþingi eyðilagði hina meintu hagræðingu hans með reglum um hámarkseign stórfyrirtækja á kvóta, síðan þá hefur Þorsteinn Pálsson grátið.

Sá grátur hans skýrir aðför lærisveina hans í Viðreisn að mannlífi og búsetu sjávarbyggða, sem og fyrirlitningu Hönnu Katrínar á réttmætum aðvörunarorðum sveitastjórnenda hinna sömu byggða.

Það skiptir hana meiru að þverra tár Þorsteins en að hlusta á okkur sem byggja landið, til sjávar og sveita.

 

Svo er það dómsmálaráðherra sem gengur beint erinda hinna alþjóðlegu glæpahópa sem vilja fá frið með sína atvinnustarfsemi, nóg borga þeir jú inní flokkinn.

Og stríðsmálaráðherrann, sem vill vopnvæða þjóð okkar, herja í austurveg, og jafnvel í vesturveg, það er jú þessi Trump þarna.

 

Ég spyr aðeins, hvar er Kristrún, hvar er Inga??

Hvorugar vissulega hafnar yfir gagnrýni, en þær eru samt hluti af þjóð okkar.

Hvort sem við erum sammála, eða ósammála, þá eru þær einar af okkur.

En aðeins leppar þess flokks sem þjónar fjármagni, en ekki þjóð.

 

Flokks sem ræður.

Flokks sem fyrirlítur þjóð sína, fólkið sem kallar sig Íslendinga.

 

Flokks sem fáir kusu, en ræður öllu.

Kveðja að austan.

Skiljanlegt að fólk mótmæli frumvarpinu

Menn með íslenskan ríkisborgararétt!!

 

Eru sagðir grunaðir í um helming hópnauðgana, og Vá, hvílík rétthugsun, hvaða óeðli hefur grafið um sig hjá Embætti Ríkislögreglustjóra??

 

Er það sama óeðli og gegnsýrir svipuð embætti í Bretlandi, þar sem þúsunda ungra stúlkna, sem nóta bene eru ekki skilgreindar sem ungar stúlkur með breskan ríkisborgararétt, heldur einfaldlega innfæddar, breskar, með rætur sem hægt er að rekja aftur í aldir, var hópnauðgað, og hvorki breska lögreglan, eða breskt réttarkerfi tókst ekki á við á nokkurn hátt.

Skýring Pólitísk Rétthugsun Góða fólksins.

 

Nema þegar almenningur reis upp, það er innfæddur breskur almenningur, ekki skilgreindur sem almenningur með breskan ríkisborgarrétt, og neyddi hina rétttrúuðu bresku lögreglu til að rannsaka hina viðbjóðslegu glæpi, sem beint mátti rekja til karlmanna af erlendum uppruna, vissulega með breskan ríkisborgarrétt, en rætur lágu til annarra landa, fjarlægra landa, þar sem kynkúgun og kvenhatur mótar kúgun og undirokun helmings mannkyns, sem fyrir daga hins Pólitíska Rétttrúnaðar, var kenndur við kvenkyn, en er núna samkvæmt íslenskri löggjöf, einstaklingar með leg.

Þáverandi ríkissaksóknari skeit á sig, reyndi allt til að stöðva lögreglurannsókn, þess geira lögreglunnar sem var ekki undir stjórn hin pólitíska rétttrúnaðar, og honum tókst það í nokkur ár, og hefði tekist ef ekki ennþá væru frjálsir fjölmiðlar í Bretlandi, ekki aðeins BBC og Rúv.

Aumkunarverðari einstaklingur, sem réttlætir þann mannlega viðbjóð sem hópnauðganir eru, gegnir ekki embætti æðstu valdamanna í heiminum í dag, þó er forsætisráðherra Bretlands í harðri samkeppni við Pútín og einhvern Kim í Norður Kóreu.

 

Það þarf að rifja upp þessa sögu um mannlegan viðbjóð, um helsýkingu hins Pólitíska Rétttrúnaðar, sem hefur grafið um sig hjá Embætti Ríkislögreglustjóra.

Jafnvel fáviti, nema hann hugsanlega sé hluti af gömlu Samfylkingunni og taldi Loga Einarsson vera gáfumann, setur ekki samsem merki á milli Íslendinga og nauðgara með íslenskan ríkisborgararétt.

Enginn er svo heimskur, nema Pólitískur Rétttrúnaður gerir hann heimskari en hann var fyrir, að hann sjái ekki í gegnum þessa réttlætingu kvennanna, sem illu heilli stjórna æðsta embætti íslensku löggæslunnar, að tala um meinta íslenska ríkisborgara þegar ljóst er að gerendurnir eru af erlendum uppruna.

 

Jafnvel 10 ára gömul börn vita að fyrir þá daga þegar Pólitíski Rétttrúnaðurinn gekk í bandalag með alþjóðlegum glæpasamtökum, Mannsals og Flóttamannaiðnaðarins, þá voru glæpirnir íslenskir, vissuleg einhver dópsala, vissulega einhver manndráp ógæfufólks, en það voru ekki skotárásir, það voru ekki morð glæpagengja, skipulagður innflutningur á vasaþjófum, eða að mannníðingar hópuðu sig saman um hópnauðganir.

Eða að glæpagengi Albana, fyrrum flóttamanna, núna með íslenskan ríkisborgararétt, berðust fyrir opnum tjöldum um dyravarðamarkaðinn, sem á víst að vera lykill að eiturlyfjasölu í Reykjavík og nærsveitum.

Eða að sómalskur glæpahópur væri með ofbeldi og dólg við Leifsstöð, féflettandi erlenda ferðamenn, eins gott og það er fyrir ímynd landsins, og höfuð sé bitið af skömm hins Pólitíska Rétttrúnaðar, að kaffiaðstaða leigubílstjóra við Leifsstöð sé breytt í bænahús, og íslenskri fréttakonu sé meinaður aðgangur. 

Svona fyrir utan íslenska leigubílstjóra, sem nota bene eru Íslendingar en ekki Menn með íslenskan ríkisborgararétt.

 

Hve heimskt þarf fólk að vera til að það telji þetta allt í lagi??

Fyrir utan allt annað; Hópnauðganir sem Góða fólkið reynir að draga úr með því benda á að hluti geranda er viðbjóður með íslenskt ríkisfang.

Er enginn lærdómurinn frá Bretlandi??

 

Er mannlegi viðbjóðurinn sem núna er forsætisráðherra Bretlands, munum að það er eitt að hafa þau lífsviðhorf frá fjarlægum heimaslóðum að allt í lagi sé að nauðga ungum stúlkum þarlendra, annað og miklu alvarlega er að réttlæta slíkan viðbjóð, og verst er af öllum að nota embætti sitt sem hluti af Góða fólkinu, að kæfa niður Réttlætið líkt og Starmer sannarlega gerði, sannaði að mannlegur viðbjóður er botnlaus, er þessi aumkunarverði maður fyrirmynd Góða fólksins á Íslandi í dag??

Embættisafglöp hans leiðarljós Rétttrúnaðarins hjá Embætti Ríkislögreglustjóra.

 

Það vita allir að núverandi Ríkislögreglustjóri fékk embætti sitt út á útlit og flokkstengsl við Sjálfstæðisflokkinn.

Hæfni kom þar aldrei til álit.

Hún hangir í þessu embætti vegna þess að hún er kona.

Svona svo sem alveg eins og núverandi ríkissaksóknari.

 

Má samt hópnauðga systrum okkar og dætrum??

Erum við svo beygð eftir sífelld svipuhögg forheimskunnar og öfganna sem drífa áfram Góða fólkið??

Eru öllu fórnandi til þess að það haldi valdastöðum sínum??

Getum við ekki gert upp við þetta aumkunarverða fólk án þess að kalla Trump til??

 

Sólveig Anna hrökklaðist úr Sósíalista flokknum fyrir að benda á sannleikann.

Þjóðin situr uppi með glæpafaraldur, innflutta vasaþjófa sem gera út á erlenda ferðamenn, gengjaátök, ofbeldi barna innflytjenda gegn börnum okkar í skólum hverfa þeirra, kúgun þeirra og ofbeldi með tilefnislausum árásum á ungmenni okkar, á annan tug glæpa og afbrotahópa af erlendum uppruna, og segir ekki neitt.

 

En kyngjum við hópnauðgunum og réttlætingu Góða fólksins á þeim??

 

Þar er stórt spurt sem ég á ekki svar við.

Látum samt ekki trúnaðarfólk almennings komast upp með réttlætingu sína á því sem ekki er hægt að réttlæta, með almenna vanhæfni sína og aðgerðarleysi.

"Menn með íslenskan ríkisborgarrétt!!".

 

Einhvers staðar þurfum við að setja mörkin.

Ein hópnauðgun er einni of mikið.

 

Feisum það.

Kveðja að austan.

 

Útlendingar grunaðir í helmingi hópnauðgana

Við ljúgum ekki, við semjum fréttir!!

 

Upphrópunarmerkið er vegna skáldsagnarhöfundarins Helga Seljan.

Eftir stendur rest af viðtali við ömurlega manneskju, því aðförin að lífinu, sem Rúv hóf, á sér engar aðrar skýringar, nema að viðkomandi sé ömurleg manneskja.

Sé einhver í vafa, þá skal viðkomandi lesa þessa réttlætingu, á lygum og rangfærslum, "við stöndum við orð okkar", eða þannig.

 

Áður er óþekkt að Morgunblaðið ljái línur fyrir lygavaðal fréttastjóra Rúv.

Að baki býr fáheyrð samsekt.

Morgunblaðið er mjög aumt á eftir.

 

Fyrir einhverja stórskrýtna tilviljun ræðst frjálshyggja Viðreisnar að atvinnulífi landsbyggðarinnar.

Hefnt skal fyrir þegar Þorsteinn Pálsson, guðfaðir Viðreisnar náði ekki að eyða sjávarbyggðum þjóðarinnar, líkt og hugmyndafræði Frjálshyggjunnar tókst á Nýja Sjálandi, og Þorsteinn grét yfir á meðan þjóðleg öfl settu hann af sem formann Sjálfsæðisflokksins.

 

Núna skal þeim eytt.

Og Snorrabúð Morgunblaðsins er stekkur fyrir vörn byggðar og mannlífs.

 

En húmorinn lifir, glæpablaðamenn verjast árásum,

Að sögn þess ver banatilræði, skáldaðar fréttir, rangfærslur og lygar.

 

Af sem áður var.

Kveðja að austan.

Blaðamenn verjast árásum

Smán saman er Alma Landlæknir afhjúpuð.

 

Samfylkingin taldi hana feng, en spáði ekki í störf hennar sem Landlæknis, að baki shóvinu og sýndarmennsku Möllers slektsins væri manneskja sem væri ekki starfi sínu vaxin.

Að hún væri fulltrúi gjaldþrota heilbrigðiskerfis þar sem óhemju fjármunum væri varið í úrelt kerfi miðaldra karlmanna sem aldrei hefðu reynt að takast á við vangreiningar, starfsafglöp, vanþekkingu á nútímanum og þeim sjúkdómum sem herja á fólk í dag, en eru ekki kenndir við Læknadeild bræðralags miðaldra karla Háskóla Íslands.

Óhemjufjármunum varið til að vísa sjúklingum út og suður, í stað greininga sem taka nokkrar mínútur ef hinn miðaldra karl myndi nenna að hlusta, og kynna sér sjúkdómssögu, afla sér upplýsinga, greina rétt, hefja rétta meðferð.

 

Korteri fyrir kóvid var haldin ráðstefna á vegum félagasamtaka, þar sem bandarískur sérfræðingur um alvarlegan sjúkdóm, illa eða aldrei greindur hjá bræðralagi hinna miðaldra karlmanna, Me-síþreytu, sjúkdóm sem hann benti fréttamanni Kastljós á að um 2% jarðarbúa þjáðust af honum, frá Nílarveikinni til Akureyrarveikinni, embættti Landlæknis var þar víðs fjarri, þó hlutverk þess sé að gæta að raunþekkingu gegn vanhæfni vanhæfra lækna sem næstum því afgreiða öll frávik með geðlyfjum, verkjatöflum, eða það sem kannski algengast er, með smánun.

Svo kom kóvid, og framlag Ölmu Möller var samkomutakmarkanir sem lifðu langt fram yfir nauðsyn og tilefni, en í millitíðinni voru ráðnir kvikmyndagerðarmenn sem fönguðu meinta samúð Ölmu með eldra fólki sem fékk kóvid. 

Meint samúð því ekki er þekkt eitt tilefni þar sem Alma hefur komið eldri konum sem eru fórnarlömb bræðralagsins um fækkun þeirra með því að taka af þeim lífsnauðsynleg lyf, með einni undantekningu eftir fjölmiðlafár, til bjargar eða hjálpar, enda myndavélar víðsfjarri.

 

Kóvidið magnaði hins vegar upp sjúkdóminn sem Me-síþreytufélagið hélt, í dag er talið að rúmlega 3.000 manns þjáist af eftirköstum þessa illvíga vírussjúkdóms, síðkóvid, reyndar án þess að embætti Landlæknis hafi hvorki hóstað eða stunið yfir því, að baki þeirri fullyrðingu eru margar frásagnir fórnarlamba síðkóvidsins sem alls staðar komu að lokuðum dyrum.  Ekki bara hjá bræðralagi miðaldra karla sem höfðu ekki lært um þennan sjúkdóm, heldur vegna þess að embætti Landlæknis hundsaði þrautaúrræði þessa fólks, svaraði hvorki erindum, eða reyndi á nokkurn hátt að samhæfa heilbrigðiskerfið til að takast á við þessa miklu heilbrigðisvá.

En á Akureyri var krabbameinslæknir, sem þekkti til alvarleik þessa sjúkdóms sem smitveirur geta valdið hjá fólki, hann náði sambandi við heilbrigðisráðherra, Willum Þór, og fjármagn var tryggt í Akureyrarklínikuna.

Af því tilefni baðst forstjóri Landspítalans afsökunar á vangreiningum, sem og hroka fávísra lækna, sem níddust á sjúklingum sem leituðu til þeirra með þennan alvarlega sjúkdóm.

 

Munum að á milli eru 5 ár sem jafnvel hinn fávísasti getur ekki skýlt sér að baki að hann hafi ekki vitað betur.

Og að embætti Landlæknis, að Alma Möller landlæknir átti fyrir löngu að vera búið að grípa inn í.

Nema þá að hún var að panta kvikmyndagerðarmenn og undirbúa framboð sitt til heilbrigðisráðherra.

 

Sjónvarpið sýndi núna um daginn heimildarmynd um afglöp bræðralagsins, um afglöp þess embættis þjóðarinnar, Embætti landlæknis, sem á samkvæmt lögum að sjá til þess að íslenska heilbrigðiskerfi tileinki sér þekkingu, sé upp tú deit eins og sagt er á útlensku, heimildarmynd um legslímuflakk.

Myndin hér Endú, var ekki gerð af embætti Landlæknis þegar Alma Möller stýrði þar bræðralaginu, heldur af félagasamtökum um þann alvarlega sjúkdóm.

Sjúkdóm sem heldur þúsunda kvenna í gíslingu verkja, þrekleysis, sem og örvæntingar þegar engin hjálp er í boði.

 

Reyndar er sú hjálp í boði, alveg eins og hjá Akureyrarklíníkunni, nema fæstir í bræðralaginu bjóða upp á þá hjálp, þeir dreifa hins vegar verkjalyfjum, og þegar þjáningarnar verða óbærilegar, þá geðlyfjum, sbr. að kona með verki hlýtur að vera þunglynd.

Samt liggja allar upplýsingar fyrir, og einn og einn læknir, yfirleitt konur, þekkja þær, og greina, nema að enginn veit af þeim, eða vissi fyrr en samtökin um Endó voru stofnuð.

Ölmu var hins vegar alveg sama.

 

Lengi má halda áfram að telja en fyrir nokkrum árum síðan var meðlimur í bræðralaginu staðinn að því að taka lífsnauðsynleg lyf af nokkrum sjúklingum sínum, konum að sjálfsögðu, án tengsla inní bræðralag auðs og valda, höfðu örugglega aldrei gert annað en að koma börnum til manns, og sinna grunnstoðum samfélagsins með vinnu sinni, og því þannig séð öruggt að valda ótímabæru andláti þeirra.

Ekki æmti landlæknir, ekki æmtu þeir læknar bræðralagsins sem sáu hvað gerðist þegar hin lífsnauðsynlegu lyf voru fjarlægð, en einn aðstandandi fórnarlambs þessarar siðblindu bræðralagsins tók ekki skýringar hins morðóða læknis til greina, eða samþykkti hundsun allra hinna sem horfðu á, en gerðu ekki neitt.

Þetta voru jú langveikar konur, fyrrum vinnandi konur, láglaunakonur, höfðu aðeins haldið samfélaginu gangandi með láglaunavinnu sinni.

Hver grætur þeir þegar við gangsterarnir í hvítum sloppum eru annars vega.

 

Nema að DV hlustaði á ættingjann sem sá móður sína verða fárveika eftir að gangsterinn í hvíta sloppnum tók af henni lyf sem hún hafði haft í langan tíma, og héldu hennar alvarlega sjúkdóm í skefjum.

Og eftir fjölmiðlaumfjöllunina, sem vakti athygli á fjöldamorðum gangseters eða gangstera í hvítum sloppum því augljós spurning er af hverju aðrir læknar gripu ekki inní, þá neyddist Embætti landlæknis að grípa inní, ég er að vísa í fjöldamorðin í Keflavík þar sem allavega 6 konur dóu ótímabærum dauða svo ég vitni í orð Ölmu Landlæknis.

 

Þau orð hefðu getað verið sönn, þá var hún kannski ekki í leið í framboð, en hvað gerðist svo??

Næstu fréttir af hinum meinta fjöldamorðingja, meintum því eru konur menn??, var að hann fékk vinnu hjá Landspítala Íslands, það fylgdi með að hann yrði aldrei settur í þær aðstæður að hann gæti myrt fleiri eldri sem og veikar konur.

Svona eins og dómsyfirvöld á 17. öld hefðu talið það óþarfi að handtaka og rétta yfir fjöldamorðingjanum Axlar-Birni, hann hefði jú aðeins drepið fólk sem falaðist eftir gistingu hjá honum, ef hann fengi ekki lengur að selja gistingu, þá dræpi hann ekki fleiri.

 

Fáránleikinn er algjör, og ekki kom stuna að athugasemd frá Ölmu Möller, enda farin að undirbúa framboð sitt.

Bræðralagið hins vegar, hefur svæft þetta mál gagnvart meintum fjöldamorðingja, og býr þar a reynslu annarra bræðralaga í hinum vestræna heim.

Belgar súpu seyðið og risu upp gegn þessu bræðralagi miðaldra karla, þegar barnaníðingurinn og morðinginn Marc Dutroux skók belgískt samfélag, vísum í fréttir; "Glæpirnir sem Dutroux framdi voru einstaklega ógeðfelldir. Hann rændi ásamt samverkamönnum sínum sex ungum stúlkum og nauðgaði þeim. Hann drap tvær þeirra og tvær til viðbótar létustu úr hungri eftir að hann hafði skilið þær eftir einar og yfirgefnar í dýflissu sem hann hafði útbúið. Dutroux var dæmdur í lífstíðarfangelsi og hefur allar götur síðan verið einn hataðasti glæpamaður Belga.".

Meinið var að Dutroux komst upp með þetta og margt annað, vegna þess að hann var tengdur, tengdur inní lögreglu og dómskerfið, ef Bræðralagið hefði ekki verið til staðar, þá hefðu þessar fjórar ungu stúlkur ekki látist.

Barnamorðinginn þjónaði kerfinu og kerfið passaði uppá hann, nema kerfið gat ekki þaggað niður líkfund sem kom í kjölfar tregðu lögreglunnar til að svara kröfum aðstandenda um lögregluvinnu og rannsókn á vísbendingum.

 

Ástæða þess að ég vitna í þetta bræðralag sem hélst hlífðarskildi yfir barnaníðingi og barnamorðingja, er einföld, hefur bræðralag íslenskra lögreglumanna ákært fjöldamorðingjann af Suðurnesjum??

Hefur embætti Landlæknis krafið bræðralagið um aðgerðir, um að það rannsaki þessi fjöldarmorð?

 

Svarið er Nei, eins og svo mörg svör sem fólk sem vinnur að heilbrigði, sem hjálpar, sem skilar árangri, og fær Nei-ið eitt.

Eins og öðru væri að búast frá Ölmu Möller.

 

Aðför gangstera í hvítu sloppi að lífi eldra kvenna,sannarleg staðreynd af hverju læknar Hjartadeildar Landspítalans hundsa algengasta hjartasjúkdóm kvenna, smáæðakransæðasjúkdóminn, sjúkdóm sem allt að 40 prósent hjartasjúklinga þjáist að, og er ekki til samkvæmt bræðralaginu, það auk margs annars skýrir þetta neyðarboð Janusar, geðheilbrigðisþjónustu sem virkar, en Alma, núna heilbrigðisráðherra hundsar.

Vitnum samt í Janus;

"Heil­brigðisráðuneytið virðist ekki skilja þarf­ir þeirra sem notið hafa end­ur­hæf­ing­ar hjá Jan­usi. Þetta seg­ir Sigrún Birg­is­dótt­ir, ráðgjafi hjá Ein­hverf­u­sam­tök­un­um. Í sam­tali við mbl.is vís­ar hún til um­mæla Ölmu Möller heil­brigðisráðherra, sem féllu í Kast­ljósi á mánu­dag um að heil­brigðisráðuneytið greiði ekki fyr­ir starf­send­ur­hæf­ingu þar sem það sjái ein­ung­is um heil­brigðisþjón­ustu. „Þessi afstaða lýs­ir að okk­ar mati skiln­ings­leysi á þörf­um þessa hóps – það sjá það all­ir að um er að ræða geðheil­brigðisþjón­ustu sem vissu­lega heyr­ir und­ir ráðuneytið. Þessi hóp­ur þarf heil­brigðistengda geðend­ur­hæf­ingu á for­send­um virkni og bættr­ar líðan, ekki endi­lega starfstengda end­ur­hæf­ingu. Þau eru mörg hver ekki kom­in á þann stað og eiga langt í land með að vera fær um að sinna starf­send­ur­hæf­ingu,“ seg­ir Sigrún.".

Siðblinda á jú engin sín takmörk.

 

Réttlætið þekkir hins vegar ekki þau mörk.

Janus mun sigra, hjálp verður veit þeim sem hana þurfa.

 

Á milli liggur smán Samfylkingarinnar.

Kveðja að austan.

Segir afstöðu ráðherra lýsa skilningsleysi

Vargur í véum

 

Mörg eru mistökin í pistlum mínum um hina fordæmalausu aðför hælbíta og niðhöggva að Ásthildi Lóu, í fyrstu taldi ég mig skilja ákvörðun hennar um að segja af sér til að skapa frið um störf ríkisstjórnarinnar, seinna fattaði ég að sú ákvörðun byggðist á lygum og rangfærslum fjölmiðla okkar, sannleikurinn var aukaatriði þegar níða skyldi ærlega manneskju.

Svona aðför lyga og blekkinga verður ekki til úr neinu, að baki liggur skipulagning einhverra hagsmuna sem beita fyrir sig fjölmiðla þjóðarinnar, smána hana og ljúga í hana.

 

Án nokkurra hugmynda um atburðarrásina, þá skar í eyru kaldrani Áslaugar Örnu eftir að uppum komst að hún var meðvituð um meintar ávirðingar á hendur Ásthildi Lóu.

Eiginlegs fannst mér kaldrani hennar staðfesta aðdróttanir gagnvart henni; ".. einstaklingur, sem hefur samband við forsætisráðherra í góðri trú, er svikinn um trúnað og endar með annan ráðherra í ríkisstjórn hjá sér í óumbeðnu kvöldkaffi eftir að hafa setið undir símtalaflóði frá ráðherranum dagana á undan".

Orð sem eru kjaftshögg á þann sem vildi trúa að Kristrún væri ekki gerandi málsins.

 

"Kristrún tók fram að það lægi fyr­ir og hún hefði áður sagt það sjálf op­in­ber­lega, og Ásthild­ur Lóa væri einnig meðvituð um það, að það hefðu ekki verið eðli­leg viðbrögð hjá henni að ákveða að banka upp á hjá kon­unni sem hratt mál­inu af stað.".

 

Án þess að ég geti alveg fullyrt það, þá hygg ég að ef um það bil 40.000 mæður, sem hefðu sætt þeirri aðför sem Ásthildur Lóa lennti í,  að lífið sem hún ól yrði smánað með rangfærslum, þá myndu þær allar reyna að leiðrétta rangindin, að koma í veg fyrir að barn þeirra yrði vettvangur rangfærsla hýena og níðhöggvara.

En vissulega myndi svona 3-7, með þjálfun úr stjórnmálaskóla Sjálfstæðisflokksins, barnlausar, fullyrða eitthvað annað.

Þess vegna beindust grunsemdir að Áslaugu Örnu, að það væri ekki aðeins vanþroski sem skýrði orð hennar.

 

Svo reynist Kristrún vargur í véum.

Gjörsneydd mennsku og tilfinningum.

Kveðja að austan.

Hýenur og níðhöggvarar.

 

Hreykja sig á síðum Morgunblaðsins að hafa lagt heiðarlega manneskju að velli.

Án sóma og sæmdar, án mennsku eða mannúðar, birta þeir frétt um sigur sinn, að Ásthildur Lóa sinni ekki lengur þingstörfum.

Næg var ekki niðurlægingin sem Valkyrjurnar lögðu á hana að mæta á smánun Höllu Tómasdóttur, forsetans sem greip ekki inní, það skal bæta í níðhöggvið, og uppljóstra að fórnarlambið treysti sér ekki til að umgangast fólkið á þingi sem brást æru sinni og þjóðinni.

 

Við skulum gera okkur grein fyrir því að þetta er ekki fyrsta frétt dagsins þessa níðhöggvara, hreyknir sögðu þeir frá því að Sigurður Guðjóns væri hissa á að barátta Ásthildar Lóu hefði skilað réttlæti í bankakerfinu henni til handa.

Látið var í það skína að venjuleg kona, kennari að starfi, hefðu þau heljartök á vinnumönnum hrægammanna eftir Hrun, að þeir hefðu lúffað og gerst mennskir.

 

Hjá níðhöggvörunum var ekki fréttin um að vinnumenn hrægammanna hefðu gerst mennskir, heldur að kennarinn hefði þau ítök að hún hefði fengið sem aðrir fengu ekki.

Eftir stendur spurningin, var Sigurði Guðjónssyni gert grein fyrir að hann gengi erinda rógbera og níðhöggvara, að ritstjórn Morgunblaðsins væri sori einn??

 

Í athugasemdum þessara síðu hefur verið vakið athygli á svikum, launráðum þess fólks sem átti að styðja, en flúði að hólmi þegar Rúv og Mogginn lögðust á eitt við að ljúga, við að rangfæra, að ótti þess hefði lagst á Ásthildi Lóu, og hún hefði kosið að fórna sér og réttlætinu, svo rógberar og níðhöggvarar fordæmingarinnar myndu ekki skemma fyrir núverandi ríkisstjórn.

Menn að meiri hefðu valkyrjurnar átt að styðja sína konu, sinn ráðherra, þær hefðu átt að mæta fordæmingunni, gert rétt en ekki beitt sér fyrir Órétti.

 

Það er reyndar rétt, en valkyrjurnar voru ekki þær einu sem brugðust, eiginlega þá trúðum við næstum því öll fyrstu rangfærslunum og lygunum sem rógberinn fóðraði fjölmiðla okkar á.

Valkyrjurnar brugðust, en við brugðumst líka sem þjóð.

 

Endurheimt æru okkar felst í að óréttlætið sé leiðrétt, ekki bara að Ásthildur Lóa endurheimti sitt embætti, heldur líka að við fordæmum fréttir níðhöggvara, og fyrir okkur hér á Moggablogginu, að við krefjum ritstjórn blaðsins um að setja bönd á þá og fréttaflutning þeirra.

Að ritstjórn blaðsins skilji að fyrir löngu sé komið nóg.

 

Frekari fréttaflutningur afhjúpar aðeins blaðafólk án æru og sóma, en ekki hvað síst, að svona nornaveiðar, í samhengi við fyrri fréttaumfjöllun blaðsins um þingmenn Flokks fólksins, afhjúpa djúptengsl við rakkarapakk í innsta hring Sjálfstæðisflokksins.

Minni á þess orð krónprinsessunnar sem tapaði fyrir fullorðnu fólki; "endar með annan ráðherra í ríkisstjórn hjá sér í óumbeðnu kvöldkaffi eftir að hafa setið undir símtalaflóði frá ráðherranum dagana á undan".

Fólks sem þorir ekki í málefnalega umræðu en notar níðhöggvara til að ná fram markmiðum sínum.

 

Hver frétt, hver dagur án afsökunar og uppgjörs.

Smánar Davíð, lítillækkar hann, eyðileggur öll hans prinsipp um æru og sóma.

 

Kannski var leikurinn til þess gerður??

Augljóst er að Viðreisn gengur í takt við níðhöggvara, vitna þarf aðeins í orð Þorbjargar dómsmálaráðherra.

 

Gegn samruna Viðreisnar og þess arms sem Áslaug Arna leiðir, um einbeitta aðild þjóðarinnar að Evrópusambandinu, eru aðeins eldri íhaldsmenn, eldri sjálfstæðismenn.

Þó Davíð sé varla hálfur miðað við það sem hann var, þá er hann samt ógn, hann man út hvað sjálfstæðistefnan gekk, hann hefur áður vegið þá leiðtoga flokksins sem tóku upp stefnu Viðreisnar um að afsala sjálfstæði þjóðarinnar til Brussel.

 

Aumur Davíð sem getur ekki stöðvað níðhöggvarana, situr uppi með smánina.

Aumkunarverður, áður glæstur ferill aðeins minning ein.

 

Veit ekki, en hvað drífur þennan ömurleik Morgunblaðsins áfram, að blaðið sé á pari við Rúv??

Af hverju þessar síárásir á Flokk Fólksins??

Býr að baki ótti um að Inga og félagar svíki ekki þjóðina þegar á reynir.

Kyngi hvorki aðildarviðræðum eða bókun 35??

 

Að baki óeðli sem ræðst að mennskunni, er alltaf einhver skýring.

Þegar borgarlegur fjölmiðill eins og Morgunblaðið gerir slúðurmiðla að gegnheilum fréttamiðlum, fremur sitt eigið Hara Kari gegn lesendum blaðsins sem flestir eru í eldri kantinum, og fyrirlíta svona aðför ómennskunnar að lífinu, að sóma og sið.

Þá býr eitthvað að baki.

Kannski eigendaskipti hjá Morgunblaðinu og hinir nýju eigendur vilja inn í Evrópusambandið, fái þar skjól evrunnar til að verja ýktar fjárfestingar sína í innlendum hlutabréfum.

 

Hef ekki hugmynd.

Sá aldrei fyrir mér að á gamals aldri myndi ég upplifa aðför Morgunblaðsins að lífi og mennsku.

 

Svo frusteraður að ég móðga hýenur í fyrirsögn þessa pistils.

Trúi eiginlega ekki mínum eigin augum, eða orðunum sem ég les.

 

Sé aðeins gjaldþrot þess sem ég trúði.

Að borgarlegt íhald væri klettur sem léti ekki spilla sér.

Hrunin heimsmynd.

 

Já, ég trúi samt á að kletturinn sé til staðar.

Að innst inni líði borgarlegt fólk ekki svona aðför ómennskunnar að lífinu.

Það fyrirlíti fréttaflutning Morgunblaðsins í þessu máli.

Að þetta séu mistök sem verða leiðrétt.

 

Sjáum til.

Missum ekki trúna.

Kveðja að austan.

Ásthildur Lóa sinnir ekki þingstörfum

Gjör rétt.

 

Sjaldan hefur eins stór hópur af mannlegum skít og viðbjóði sést samankominn frá því að Ísland byggðist eins og sjá mátti á tröppum Bessastaða í kvöldfréttum sjónvarpsins.

Minnti einna helst á lýsingar meistara Tolkiens á Orkum og Orkabælum, hvernig sá kynþáttur legði lykkju á leið sína til að traðka niður nýútsprungið blóm í auðninni, eðli þeirra að saurga og svívirða, hatast út í ljósið og fegurðina.

 

Stór var Ásthildur Lóa að virða þetta fólk ekki viðlits, smár var Haukur Hólm að kalla til hennar spurningu og vera svo hissa að hún virti hann ekki svara.

Smá var forseti okkar, Halla Tómasdóttir, þegar hún tók við afsögn Ásthildar Lóu og funda síðan með nýju ríkisráði, stór Halla hefði lesið bæði þingi og fjölmiðlum pistilinn og sagt síðan; Gjör rétt.

 

Gjör rétt var einu sinni kjörorð sjálfstæðismanna og Sjálfstæðisflokksins, þegar flokkurinn taldi það frumskyldu sína að standa vörð um sjálfstæði lands og þjóðar.

Núna þegar ýldufýla rógberans liggur inní innstu kima flokksins þarf Guðrún Hafsteinsdóttir að sýna styrk sinn og forystuhæfileika.

 

Ekki bara að lofta út róginn með því að biðjast afsökunar á því sem snýr að flokknum og einstökum flokksmönnum, heldur líka að leggja strax fram þingsályktunartillögu um að Alþingi krefjist afturköllunar á brottvikningu Ásthildar Lóu úr embætti, öllum hafi orðið á og því beri að gera rétt.

Vísa í orð Björns Bjarnasonar í morgunsárið; "Nú renna tvær grímur á marga sem töldu fyrir tveimur sólarhringum að skipta yrði um ráðherra. Það hafi ef til vill verið alltof harkalegt miðað við málavexti.".

Ég efa ekki að Sigurður Ingi og Sigmundur myndu styðja þá tillögu, það vill enginn láta skítafnykinn fylgja sér inní nýhafið kjörtímabil.

 

Ábyrgð Morgunblaðsins er síðan mikil.

Orðstír Spursmála er undir, öll framtíðarumfjöllun þessa beinskeyttu viðtalsþátta verður undir skugga þessa máls, aðeins ærleg afsökunarbeiðni getur hrakið þann skugga á brott.

Ritstjórar blaðsins verða að gera sér grein fyrir að borgarlegt fólk gerir aðrar kröfur til blaðsins en að eltast við sorann líkt og Rúv hefur gert um langan tíma.

Aðförin að Ásthildi Lóu er aðför ómennskunnar að lífinu, að líf skyldi vera alið og komið til manns í stað þess þægilega, að eyða því svo enginn meintur blettur fylgdi inní framtíðina.

Og aðförin að Ásthildi Lóu er líka aðför að hina kristna samfélagi því mykjudreifararnir voru fljóti að tengja það við eitthvað meint barnaníð og óeðli.

 

Morgunblaðið er smátt á meðan afsökunar er ekki beðið.

Og það smækkar við hverja frétt sem reynir að réttlæta fyrri fréttaflutning líkt og þessi frétt sem pistill minn er tengdur við.

Ritstjórarnir verða þar smæstir.

 

Það skiptir nefnilega máli að Gjöra rétt.

Að viðurkenna hið mannlega eðli, að við erum öll breysk og gerum mistök.

Sem við lærum að og biðjumst afsökunar á gerist þess þörf.

 

Og við afneitum hinu miskunnarlausu þjóðfélagi fordæmingar hinna dyggðugu sem aldrei verða á.

Of lengi hefur þetta rakkarapakk stjórnað hinni opinberu umræðu á Íslandi.

 

Ekki meir, ekki meir sagði skáldið af öðru tilefni.

Tökum samt undir orð hans af þessu tilefni.

 

Segjum einum rómi;

Vér mótmælum öll.

 

"Skammist ykkar svo".

Svo vitnað sé í Eirík Fjalar.

Kveðja að austan.

Fékk síma og heimilisfang frá aðstoðarmanni forsætisráðherra

Þeirra er smánin.

 

Það er óhætt að segja að fátt hefur skekið  þjóðina eins mikið og aðför fjölmiðla að Ásthildi Lóu, fyrrverandi mennta og barnamálaráðherra.

Fólki ofbýður að áratugagamall getnaður ungs fólks sé dreginn fram til að níða niður ærlega manneskju vegna einhvers meints stjórnmálaávinnings, hver sem hann ætti svo sem að vera því vandséð er hver ætti að hagnast á þessari aðför ómennskunnar að samfélagi okkar.

Það er vægast sagt sérkennilegt að ætla sér að ná frama með því að afhjúpa sig sem ómenni.

 

Rangfærslur, ef ekki klárar lygar, voru í föruneyti þess fjölmiðlafólks sem hóf þessa aðför.

Þær rangfærslur hafa fjölmiðlar ekki leiðrétt, enda sjálfsagt ekki tilgangurinn að fara satt með.

Þeim til smánar ætla ég að gefa lífinu sem varð til fyrir 35 árum síðan orðið, orð sem segja allt.

"Fullyrðingar um að mamma mín hafi verið leiðtogi eða leiðbeinandi innan safnaðirns voru rangar. Aldur blóðföðurs míns var einnig námundaðar niður í aldurinn þegar þau hittust fyrst en ekki þegar þau áttu í “sambandi” og sérstaklega var tekið fram að ef þetta samræði hefði átt sér stað í dag væri það ólöglegt. Aldur mömmu hefur að sama skapi verið námundaður upp í aldurinn þegar hún eignaðist mig, þegar “sambandið” var fyrir löngu búið. Þess var einnig ekki gætt eða lögð á það nein sérstök áhersla að samkvæmt lögum landsins fyrir 36 árum þegar þetta samband átti sér stað var blóðfaðir minn löglega orðinn fullorðin og að sams konar sambönd voru ekki óalgeng þá og ekki álitin hneykslanleg eins og þau eru í dag.

... Að mínu mati er ósanngjarnt að ætla að styðjast við nútíma viðhorf og lög yfir atburði sem gerðust fyrir bráðum fjörutíu árum. ".

 

Við sem eldri erum vitum að þetta er satt og rétt, þó yfirleitt hafi ekki verið mikill aldursmunur í samböndum ungs fólks þá voru samt á því margar og heiðarlegar undantekningar, og það fyrir bæði kynin, og viðkomandi einstaklingar voru ekkert verri manneskjur fyrir vikið. Og þetta er fyrir þann tíma þegar Rétttrúnaðurinn fór að barnavæða ungt fólk, með þekktum afleiðingum.

Þess vegna er ákaflega sorglegt að lesa skrif eldri manna hérna á Moggabloginu, sem tala gegn betri samvisku um barnaníð.  Samfélagi okkar hérna til hrós þá er samt um undantekningar að ræða.

 

Smánin er þeirra sem ljúga og blekkja til að ná meintu höggi á pólitíska andstæðinga, og það er þeirra að þvo sinn smánarblett með því að leiðrétta rangfærslurnar og biðjast afsökunar.

Morgunblaðið er til dæmis minna á eftir ef ritstjóri blaðsins gerir það ekki í leiðara, hann má þó eiga að hann tók af skarið um meintan trúnaðarbrest úr forsætisráðuneytinu í nýliðnu Reykjavíkurbréfi.  "Ekki verður séð af opinberum málavöxtum að forsætisráðherrann hafi brugðist í einhverjum efnum í þessu tiltekna máli. Enda verður ekki annað séð en að hraði afgreiðslu forsætisráðherrans hafi verið eins og eðlilegt var og við mátti búast.".

 

Um Rúv þarf hins vegar ekki að ræða, sorinn virðist vera eðlilegt fréttastef hjá ríkisfjölmiðli okkar.

Stofnunin biðst ekki einu sinni afsökunar á að starfsmenn hennar skipuleggi banatilræði við borgara landsins, steli símum þeirra, afriti gögn úr stolnum símum og semji síðan falsfréttir uppúr hinum stolnu gögnum.

Ærulaust fólk kann ekki að biðjast afsökunar, til þess þarf jú æru.

 

Ég hef hrósað þeim Guðrúnu Hafsteinsdóttur og Sigurð Inga fyrir hófstillt viðbrögð, þeirra spurningar snérust um hvort trúnaðar hefði verið gætt í forsætisráðuneytinu, þeim spurningum hefur verið svarað og málið ætti því að vera fullrætt.

Út af stendur aðeins spurningin um aðkomu fyrrverandi dómsmálaráðherra með meiru, Áslaugar Örnu, að málinu því upplýst hefur verið að af einhverjum ástæðum fékk hún tölvupóst svipuðum þeim sem barst til forsætisráðuneytisins.

Af hverju hún af öllum manneskjum, og hvað gerði hún við þessar upplýsingar??

 

Áslaug Arna sá ástæðu í gær til að svara meintum ávirðingum í sinn garð, eftir að það upplýstist að hún væri aðili málsins.

Dv hefur allavega greint frá svari hennar, sem og að ég las á feisbók áðan kostaða dreifingu á færslu Áslaugar á síðu sinni.

Þar var orðalag sem stakk mig og ég vil vekja athygli á: "Spurningin sem eftir stendur er sú hver það er sem ber raunverulega ábyrgð á því að einstaklingur, sem hefur samband við forsætisráðherra í góðri trú, er svikinn um trúnað og endar með annan ráðherra í ríkisstjórn hjá sér í óumbeðnu kvöldkaffi eftir að hafa setið undir símtalaflóði frá ráðherranum dagana á undan.".

 

Í ljósi staðreynda málsins og þeirrar fordæmalausu aðfarar fjölmiðla að Ásthildi Lóu, er mikill kaldrani í þessum orðum.

Kaldrani sem vekur upp spurningar.

Og þarna er himinn og haf á milli Áslaugar annars vegar og Guðrúnar hins vegar.

 

En það er mál að linni.

Hvort smánin situr eftir eða hvort hún verði þveginn burt með leiðréttingum á rangfærslum og síðan afsökunarbeiðnum í kjölfarið, veit tíminn einn.

 

Þetta er ekki það Ísland sem við viljum.

Og eins og einn góður maður sagði; er ekki tími til kominn að ræða stjórnmál.

Til dæmis að við ræðum þá spurningu sem ég las nýlega á bloggi Arnar Þórs Jónssonar; hvað er það sem við ætlum að verja með her, sem við erum ekki tilbúin að verja með lögum.

Vísar þar í fyrirhuguð svik íslensku stjórnmálastéttarinnar að afhenda Brussel æðsta vald í íslenskri löggjöf.

 

Látum ekki róginn og ómennskuna stýra okkur.

Losum okkur við þá stjórnmálamenn sem gera út á þau skítamið.

Fordæmum fjölmiðla sem haga sér svona.

 

Fyrirgefum samt ef bót og betrun er lofað.

Kveðja að austan.

 

 

Kemur móður sinni til varnar