Kennarar höfnuðu Gróu og rógi.

 

Með afgerandi hætti, rógurinn og slúðrið fékk innan við 20% stuðning hjá stétt þar sem væntur markhópur er í afgerandi meirihluta.

Þeir sem lesa Mbl.is að staðaldri, og fylgjast ekki með annarri umræðu, eiga líklegast erfitt með að skilja þessa niðurstöðu kvennastéttarinnar, kennara.

 

Gróa á Morgunblaðinu hefur vægast sagt fengið frítt spil til að dreifa viðbjóði sínum á netmiðli blaðsins.

Hampað Gróunum sem hafa kennt sig við jafnrétti í ýmsum nefndum, eða alveg þar til blaðamaður Morgunblaðsins spurði einn rógberann, sem mig minnir að kenni sig við stýru hjá einhverju skrifræðisapparati sem kallað er Jafnréttisskóli Reykjavíkurborgar; "En er það hlut­verk íþrótta­hreyf­ing­ar­inn­ar að taka sér stöðu dóm­stóla í sam­fé­lag­inu?"

Eitthvað sem reyndar viðkomandi blaðamaður hafði ekki kjark til að spyrja Gróu á Morgunblaðinu, samstarfsmann sinn (enginn sem segir að Gróa sé kvenkyns), lét hana áfram komast upp með að skrifa fréttir sem tengdust svæsnum árásum á karlalandslið, þar sem götustrákar voru alltaf látnir hnýta við athugasemdir við fréttina, athugasemdir sem hvaða skítadreifari í sveit hefði verið talinn hverrar krónu virði.

 

Því er eðlilegt, að lesendur þessa borgaralegs miðils sem Morgunblaðið og netmiðill þess er, séu mjög hissa á að rógberi hafi ekki verið kosinn formaður kvennastéttar.

Svona miðað við fjölmiðlaathyglina og upphafningu slúðursins og rógsins, að ekki sé minnst á stuðning Forseta Íslands, forsætisráðherra og menntamálaráðherra við aðförina að Guðna Bergssyni, þáverandi formanns KSÍ.

Stuðning sem reyndar viðkomandi hafa ekki haft manndóm til að biðjast afsökunar á, eftir að ljóst var og afhjúpað að viðtalið við hið meinta fórnarlamb var því sem næst uppspuni frá rótum.

 

Morgunblaðið, forsetinn, forsætisráðherra, menntamálaráðherra, samt hafnar kvennastéttin rógi Gróu og Gróu, að ekki sé minnst á hið blinda ofstæki götustrákanna sem tröllríður vissu útskoti samfélagsmiðlanna, og reyndar enginn vissi af, ef Ríkisútvarpið og Morgunblaðið gæfi skít þeirra ekki vægi.

Kæmu þeim inní meinstrím umræðuna, inní fréttir og fréttaskýringar, gerðu jaðarhetjuna að almannahetju eða þannig.

 

Ríkisútvarpið er sem betur fer ekki einsleit stofnun, þó alvarlega megi efast um að fagmennska og hæfni hafi verið höfð til hliðsjónar þegar bæði fréttafólk og dagskráargerðarfólk var ráðið, efasemdir sem banka uppá skýringar eins og kyn og útlit, þá hafði stofnunin kjark til að vega að ofstækinu og útilokunarmenningunni sem götustrákarnir í jaðarsamfélaginu hafa gert að normi í þjóðfélaginu undanfarin misseri.

En Morgunblaðið, þessi hornsteinn borgarlegra gilda, telur ætternisstapann vera sitt hlutskipti, sker á rætur sínar og gildi, rær á ný mið forheimsku og ofstækis.

Líklegast samkvæmt kjörorðinu, if you can´t beat them, þá join them, og vísað í 336 Reykjavíkurbréf núverandi ritstjóra um vanhæfni Rúv.

 

Aldrei hélt ég, það er aldrei eftir stuðning Fréttablaðsins við ICEsave fjárkúgun breta, að ég myndi vitna í leiðara blaðsins, en þegar krosstré borgarlegra blaðamennsku og borgaralegra gilda, bregst, snýst ekki til varnar gegn skrílræði götustrákanna, þá verður svo að vera.

Þessi orð má lesa í nýlegum leiðara Fréttablaðsins,reyndar með Hringbraut sem millilið; "heldur sé hún (Kobrún Bergþórsdóttir) einungis að nefna það augljósa, "hversu stjórnlaus umræðan er orðin þegar hægt er að benda á hvern sem er og saka hann um alls konar hluti og dæma viðkomandi sekan vegna orðróms, með tilheyrandi ærumissi og jafnvel atvinnumissi."".

Og Kolbrún kemur síðan með skýringuna á því af hverju Gróa fékk svona hraklega kosningu hjá kvennastéttinni; "Kolbrún spyr hvort við viljum lifa í slíku sakbendingarfólki og segir að þeirri spurningu sé líklega auðsvarað hjá meginþorra fólks. "Stærstur hluti þjóðarinnar vill það örugglega ekki og veit mætavel að stjórnlaus refsigleði er ekki einkenni á siðuðu samfélagi."".

 

Já fólk hefur fengið nóg.

Munum það næst að þegar fólk sem hefur fengið nóg af skrílræði hinnar íslensku Menningarbyltingar, er hrakyrt og svívirt í afkimum samfélagsmiðla, og þeim skít er endurvarpað á Ruv og Mbl, að slíkt er hvorki eðlilegt eða líðandi í siðuðu samfélagi.

"Nú um stundir grassera hér alls kyns hópar sem samanstanda af æstu og refsiglöðu fólki, aðallega konum, sem taka sér það vald að rétta yfir karlmönnum. Það er til marks um jafnvægisleysi þessa fólks að einn hópurinn kallar sig Öfgar – hann gæti allt eins kallað sig Ofstæki. Þetta fólk vill að þeim karlmönnum, sem það telur hafa brotið af sér gagnvart konum, sé gert að búa við eilífa útskúfun. Þá skiptir engu þótt viðkomandi hafi verið sýknaður fyrir dómstólum eða að mál viðkomandi hafi aldrei farið fyrir dómstóla. Orðrómur nægir til að hópurinn stígi fram með ásakanir og kveði upp sinn miskunnarlausa dóm. Og hver sem leyfir sér að andmæla þeim vinnubrögðum er talinn vera sorp í augum dómstóls götunnar, stimplaður sem andstyggilegur talsmaður ofbeldismenningar og sagður þjást af alvarlegri gerendameðvirkni."

 

Kennarar vissu þetta.

Ríkisútvarpið er farið að skynja þetta.

En hvenær nær Morgunblaðið áttum??

 

Sá hnífur í kúnni getur slátrað jafnvel þeim stærstu sem sagt er frá í sögnum af Jötnum og goðum, því  hann er endalok borgaralegs siðgæðis og blaðamennsku.

Kyn og útlit er ekki næg forsenda þess að titla sig blaðamann.

Það þarf líka vitsmuni og siðferði.

 

Er slíkt ekki til staðar á Morgunblaðinu í dag.

Er Snorrabúð stekkur??

 

Svarið felst ekki í enn einu Reykjavíkurbréfinu um Trump eða Dag.

Það eitt er víst.

Kveðja að austan.

 

Magnús Þór Jónsson kjörinn formaður KÍ

Óbólusettir skýra ekki faraldurinn.

 

Ekki hér á Íslandi hið minnsta, hlutfall þeirra af heildinni er það lágt að öll bönd hljóta að berast á langtímavirkni þeirra bóluefna sem eru í boði.

Sem er greinilega engin því þjóðin var bólusett í vor og byrjun sumars.

 

Þess vegna þarf umræðunni að linna gagnvart óbólusetti fólki, það er ekki það sem er að smita eða bera út smitið.

Læknar segja að það veikist alvarlegra, en hvað um það, þetta er jú þeirra val, upplýst val.

Ef spítalar telja sig vera að springa út af álaginu að sinna óbólusettum, sem vart verður séð miðað við tölfræði dagsins, þá er einfalt að taka þá upplýstu ákvörðun að setja þá aftast á biðlistana, þó það lenska í dag að fáir haldi fjöldanum í gíslingu, þá gengur það ekki þegar um líf og heilsu fjöldans er að ræða.

Allavega getur vísan í óbólusetta einstaklinga ekki verið röksemd samfélagslegra hafta.

 

Það þarf hins vegar að feisa þá staðreynd að bóluefni virka ekki, núverandi framleiðendur þeirra virðast vera á villigötum varðandi framleiðslu á bóluefni sem kemur í veg fyrir heimsfaraldra.

Í dag virðast þau svona aðeins vera grið, svona líkt og miðja fellibylsins, til að vísindin nái að þróa lyf sem bíta á sjúkdómnum, hindra alvarleg veikindi og dauðsföll.

Og grið fyrir aðra að þróa ný og öflugri bóluefni.

 

Sóttvarnarlæknir talar um þriðju bólusetninguna, hún virðist virka í Ísrael.

En hve lengi??, það veit enginn, sporin hræða.

 

En hann bendir réttilega á að það er ekki valkostur að veiran fái frelsi frjálshyggjunnar til að eyða og drepa líkt og auðmenn vora daga, nema þeir eyða samfélögum.

Það er heldur ekki valkostur að loka allt og alla inni um aldur og ævi, slíkt er ekki líf, og aðeins mestu ógnir réttlæta slíkt til lengdar.

 

Þess vegna, einmitt þess vegna er svo mikilvægt að fullorðið fólk stjórni vörnum þjóðarinnar, stjórni vörnum þjóðanna.

Að heilbrigðiskerfin séu efld, og gífurlegir fjármunir séu settir í að þróa lyf og varnir, þar á meðal bóluefni sem virka.

Fjöregg okkar eigum við ekki að eiga undir Örfáum risalyfjafyrirtækjum, þar sem að baki leyndu eignarhaldi er peningaþvottur, glæpasamtök, illyrmi.

Einokun sem hugsar um að hámarka gróða en ekki að lækna.

 

Hér á Íslandi þurfum við að sætta okkur við að stærsti stjórnmálaflokkur þjóðarinnar skipar börn í ráðherraembætti, börn sem yfirlæknir á Landsspítalanum segir fullum fetum að það sé ekki það að þau viti ekki hvað þau segja, þau hreinlega segja ósatt.

Tilefnið er orð dómsmálaráðherra um auknar fjárveitingar til Landsspítalans. 

Þar sem dómsmálaráðherra endurrómar reyndar opinbera vörn Sjálfstæðisflokksins á gagnvart þeirri staðreynd að frá 2009 hefur leguplássum á Landsspítalanum fækkað um þriðjung, á meðan bæði hlutfall aldraðra hefur aukist, sem og þjóðinni fjölgað mikið vegna innflytjenda.

 

Hvernig er hægt að liða svona málflutning á neyðartímum?

Að þjóðin sé í gíslingu barna sem eru óhæf til að taka réttar ákvarðanir?'

Af hverju var útspil fjármálaráðherra í vor að leggja til 2% flatan niðurskurð, vitandi um heimsfaraldurinn og álag hans á heilbrigðiskerfið??

 

Það er mál að linni.

Við þurfum á einhvern hátt að tækla faraldurinn.

Hann er ekki á förum, ekki á meðan bólusetningarnar duga ekki til að hefta útbreiðslu hans.

 

Það þarf að gera það sem þarf að gera.

Strax.

Kveðja að austan.

Um 10% hafa ekki þegið bólusetningu

Vanda fann manndóminn.

 

Ef marka má þetta viðtal Morgunblaðsins við Vöndu formann KSÍ, þá hefur hún breyst úr veganda í verjanda, áttað sig á að nafnlausar ásakanir á heilan hóp, eða ásökun, þó undir nafni sé, er ekki forsenda útilokunar, sama hversu alvarleg viðkomandi ásökun er.

Vanda var hluti af Dómstól götunnar og átti þátt í að taka menn af lífi án dóms og laga.

 

Til að menn skilji fáráð þess hugarfars að ásökun er sama og sekt, langar mig að vitna í Jakob Bjarnar blaðamann í spjalli í morgunþætti Rásar 2 síðastliðinn föstudag.

Þar ofbauð Jakobi forheimska annars þáttastjórnandans og spurði; "Til hvers þurfum við dómsstóla og yfirhöfuð réttarkerfi, ef við eigum alltaf að trúa þolendum, og allir sem segja frá séu þolendur".

 

Það er sjúkt þjóðfélag sem leyfir götustrákum að grýta alla sem mæla gegn þeim, og leyfir Öfgum að fella dóma og framfylgja þeim með vísan í frasann; "við eigum að trúa".

Á þessu hefur Vanda loksins áttað sig, og þessi orð hennar lýsa kjarki og styrk;

"Knatt­spyrnu­sam­bandið hef­ur verið harðlega gagn­rýnt und­an­farn­ar vik­ur fyr­ir þögg­un og meðvirkni með meint­um gerend­um inn­an sam­bands­ins.

"Þetta eru stór orð og það þarf að hafa það í huga að þetta er risa­stór hreyf­ing með fólki af frá­bæru fólki sem hef­ur unnið enda­laust fyr­ir fót­bolt­ann á Íslandi," sagði Vanda. "Auðvitað má gagn­rýna hlut­ina og það er ým­is­legt sem hefði og má bet­ur fara en það þarf líka að vanda orðavalið," sagði Vanda.".

 

Kjarki og styrk því öruggt er að götustrákarnir munu grýta hana, kalla hana gamlan karl, gerendameðvirka, stuðningsmann nauðgunarmenningar.

Jafnvel nauðgunarsvín.

Vanda má búast við að í hvert skipti sem hún er í fréttum, má mun til dæmis hin meðvirka samfélagsmiðladeild Mbl.is skeyta við fréttina rógmælum götustráka, það jákvæðasta sem verður sagt að hún hafi ekki kvendóm í að axla ábyrgð á nauðgunarmenningu KSÍ.

Þegar hún verður leidd til krossfestingar uppá Valhúsahæð mun hinn kjarklausi fjöldi halda sig í felum, götustrákaskríllinn mun púa og blístra líkt og við fallexina forðum daga í París.

En samt, hingað og ekki lengra, götustrákum þarf að mæta.

 

Ég er nýbúinn að glugga í pistil Halldórs Jónssonar þar sem vitnað er í skrif Björns Bjarnasonar um átökin í Eflingu og meinta byltingu sósíalista.

Þar komst Björn vel að orði, orð sem líka gilda um hatursorðræðu götustrákana, upphrópanir þeirra og kröfuna um útilokun.

"En á endanum verður fólkinu ljóst að hatursgrunnur er ekki líklegur til að ná árangri í baráttu fyrir breyttum og betri heimi. Þeir hötuðu skilja ekki hversvegna þeir eru hataðir því þeir finna ekki sök hjá sjálfum sér og á endanum rennur ljósið upp fyrir þeim sem álengdar standa hver eðlis og af hvaða hvötum árásirnar eru.".

 

Þetta er skýring þess að fjöldinn fékk nóg og kallað á styrka stjórn Napóleons eftir nokkurra mánaða ógnarstjórn götustrákanna í París, þetta er ástæða þess að hinir ofsóttu í Kína mættu götustrákunum í Menningarbyltingunni, læstu þá inni og hentu lyklunum.

Seinna verður síðan spurt, hvernig gat virðulegt málgagn borgarstéttarinnar orðið gerandi í hatursorðræðu götustrákanna og velt sér uppúr ræsinu svo litill munur var orðin á blaðinu og samfélagsmiðlum úthrópunarinnar??

 

En það seinna er ekki komið.

En vatnaskilin, að fólk taki á móti, þau eru í farveginum.

 

Það munu fleiri finna manndóminn.

Kveðja að austan.

Ósanngjörn gagnrýni á KSÍ

Ekki í boði að vera fúll og hengja haus.

 

Segir Víðir Reynisson þegar hann tilkynnir nýjar sóttvarnaraðgerði, sem eru endurnýttar frá því síðla sumars.

Eftir stendur spurningin, hvar var Víðir þegar slakað var á??, þá var vitað að bóluefni hindruðu ekki smit, samt sagði hann ekkert, varaði ekki við, tók reyndar undir.

Hver er trúverðugleiki fólks þar sem vindhani á stafni er besta lýsing á afstöðu þess og málflutningi??

 

Annað hvort var rétt að leggja niður sóttvarnir og sætta sit við aukin smitfjölda, eða það var rangt, en þá er trúverðugleiki heilbrigðisyfirvalda, að ekki sé minnst á Víði og almannvarna, að hafa andhæft gegn afléttingunni, og bent á þekktar staðreyndir um að slíkt myndi leiða til fjölda smita, og seinna meir til neyðarástands á gjörgæslu Landspítalans.

Það var jú vitað allan tímann að hún réði ekki við viðbótarálag í meðalári, hvað þá illvíga faraldra smitsjúkdóma.

Og nóta bene, það eru rétt tæp 2 ár síðan að ljóst var að áður óþekkt veira myndi valda heimsfaraldri með tilheyrandi álagi á heilbrigðiskerfi heimsbyggðarinnar.

 

Núna, eftir fjöldabólusetningu þjóðarinnar, er vísað í þetta meinta álag, að við sem þjóð séum ekki að upplifa meðalár, sem enn og aftur var illviðráðanlegt eftir áratug niðurskurð þeirrar hagstefnu sem kennd er við frjálshyggju, og spámann hennar  á Íslandi, Hannes Hólmstein.

Af hverju gerðu menn ekkert??

Af hverju var ekki tekist á við undirmönnun, skort á gjörgæslurúmum, hið algjöra viðbúnaðarleysi þjóðarinnar gagnvart farsóttum, hópslysum eða annað sem rúmast ekki innan Exels þessa fólks sem skar niður, og brást við heimsfaraldur kóvid með því að leggja til flatan niðurskurð uppá 2% núna í vor??

 

Ef einhver stuðningsmaður Hannesar og frjálshyggju núverandi ríkisstjórnar er svo heimskur að tala um kostnað, þá er það ljóst, faktur sem meitlaður er í harðasta granít, að hliðarráðstafanir ríkisstjórnarinnar til að bæta fólki og fyrirtækjum upp tekjumissi vegna sóttvarnarráðstafana er margfaldur miðað við þann kostnað að endurræsa Landsspítalann úr heljargreipum þess niðurskurðar sem hefur því sem næst gert spítalann óstarfhæfan.

Í því samhengi er nauðsynlegt fjármagn til Landsspítalans aðeins smáaurar miðað við kostnað ríkissjóðs af þeim sóttvörnum sem hafa varið þjóðina.

 

Samt, enn og aftur er niðurskurðurinn, þessi helstefna Hannesar og frjálshyggjunnar, notuð sem réttlæting þess að læsa þjóðfélagið aftur inni í fjötra sóttvarna.

Hjá bólusettri þjóð sem hefur allar varnir til að verjast faraldrinum, bæði með viðbótarbólusetningum sem og að fjölga sjúkrarúmum til að sinna þeim bólusettum sem þó sýkjast alvarlega.

Enginn af þeim hefur dáið sem sannar að bólusetningin virkar, þó hún hindri ekki útbreiðslu veirunnar í samfélaginu.

 

Eftir stendur boðið um viðbótarbólusetningu, sem og að bólusetja þann hóp sem hefur hafnað bólusetningu fram að þessu.

Þeir sem eru í áhættuhópi og þiggja ekki viðbótarbólusetningu, verða einfaldlega að eiga það við sig, þeir eru aldrei réttlæting þess að skólum sé lokað, eða samfélaginu almennt haldið í herkví sóttvarna.

 

Þeir sem þiggja ekki bólusetningu, hafa tekið afstöðu, sem heilbrigðisyfirvöldum ber að virða, þeir vilja kljást við sinn sjúkdóm í sínu eigin rúmi, þeirra afstaða kemur meintu neyðarástandi heilbrigðiskerfisins ekkert við.

Þeir eru aldrei afsökun fyrir að fangelsa restina að þjóðinni, okkur hinum sem trúðum að bólusetning væri vörn sem myndi binda enda almennar sóttvarnir, að við værum varin gegn alvarlegum veikindum farsóttarinnar.

 

Smittölur, hjá fólki sem veikist lítt eða ekkert, er ekki ástæða eða afsökun alræðis til að loka á eðlilegt mannlíf, aðeins raunveruleg farsótt getur réttlætt slíkt.

Sem Þórólfur tekur skýrt fram, það er enginn bólusettur að sýkjast alvarlega, ekki nema þeir sem eru í sérstökum áhættuhópi, og þeim stendur til boða þriðja bólusetning, og örugglega sú fjórða og sú fimmta, á meðan er ekki til bóluefni sem hindrar útbreiðslu veirunnar.

 

Eftir stendur aðeins vísunin í niðurskurðar heilbrigðiskerfið og sú smán að við skulum hafa láti keypta stjórnmálastétt okkar komast upp með að skera niður í samtíma þar sem þjóðin hefur aldrei haft það betra, tekjulega, efnahagslega.

Til að gera þeim kleyft sem fjármagna hana að ræna okkur og rupla, hvað fluttu hrægammarnir mikið fjármagn úr landi??, hvað stjarnfræðilegar upphæðir hafa bankarnir hagnast um frá Hruni??

Óhæfuverk þeirra réttlæta ekki viðbrögð sóttvarnaryfirvalda, í dag eru þau meðsek fólkinu sem skar niður í stað þess að hlúa að eða byggja upp.

 

Slíkt er pólitísk afstaða, hefur ekkert með meinta fagmennsku Þórólfs, Víðis eða Ölmu að gera.

 

Samt er neyðarástand, og frá því er ekki undan vikist að feisa.

En það gera menn ekki með því að loka og læsa, heldur að bæta í fjármagn og fjölga gjörgæslurúmum.

Að gera heilbrigðiskerfinu kleyft að takast á við heimsfaraldurinn á tímum bólusetninga.

 

Það er ekki gert í dag.

Vegna þess að Víðir, Þórólfur og kó vilja ekki vera fúlir og hengja haus.

Þeir kóa með í stað þess að tækla vandann.

 

Vissulega bera þeir ekki ábyrgð á fjárveitingum Hannesa, en þeir bera ábyrgð á orðum sínum og gjörðum.

Það var þeirra að benda á í stað þess að þegja.

Þeirra var trúverðugleikinn sem gefinn var uppá bátinn því þau höfðu ekki kjark til að rugga honum.

 

Þar með urðu þau hluti af vandanum.

En ekki fólkið sem tók stríðið gegn honum.

Eru í raun vinnumenn veirunnar í dag.

 

Sem er ekki hlutverk þeirra.

Sé svo, hafa þau brugðist.

 

Þá er kominn tími á annað fólk.

Einhver, einhver þarna úti hlýtur að geta tekið stríðið gegn veirunni.

 

Þetta snýst jú aðeins um að halda haus.

Kveðja að austan.

 

Neyðarástand skapist með sama áframhaldi

Þögnin-Falsið-Glæpurinn.

 

Það er hafið yfir allan vafa að jarðarbúar standa frammi fyrir stórkostlegum hörmungum ef ekki er gripið til aðgerða sem sporna við aukningu koltvísýrings í andrúmsloftinu, þess hluta sem er í okkar valdi að stöðva, draga úr þar sem við getum með því langtímamarkmiði að hagkerfi okkar og samfélög setji ekki meir út í andrúmsloftið en þau hafa getu til að kolefnisjafna.

Fyrsta skrefið er að viðurkenna vandann og lofa aðgerðum, þar með er umræðan komin úr skotgröfum afneitunarinnar yfir í þann nauðsynlega fasa að eitthvað sé gert sem skiptir máli.

Sem leiðir að næsta skrefi, og því allra mikilvægasta, að það sem gert er, og skiptir máli, sé af þeim skala að raunveruleg minnkun verði á kolefnisútblæstri mannkynsins, og sú minnkun hægi mjög á "the final countdown" svo mannkynið hafi svigrúm til að þróa nýja tækni til að bregðast við og vinna  á þeim óhjákvæmilegum katastrófum sem munu verða á næstu árum og áratugum.

Það eina sem við vitum, sama hvað við reynum að telja okkur trú um annað; "You ain´t see nothing yet.

Ofsarigningarnar, ofsastormarnir, ofsahitabylgjurnar, ofsakuldaköstin, öfgarnar sem við höfum þegar upplifað er aðeins forsmekkurinn af því sem koma mun.

 

Fyrirsögn þessa pistils á rætur í frétt sem birtist á Mbl.is í vikunni, frétt sem fór frekar lágt, en er í raun ein af stærstu fréttum þessarar aldar.

"Saka olíufélögin um blekkingar" var yfirskrift fréttarinnar og fjallaði um þegar æðstu stjórn­end­ur helstu olíu­fyr­ir­tækja Banda­ríkj­anna sátu fyr­ir svör­um Banda­ríkjaþings. Þó það löngu verið vitað, og nú þegar sannað og staðfest að bandarísku olíurisarnir hafi beitt sér árum og áratugum saman gegn lofslagsvísindum, þá könnuðust þeir að sjálfsögðu ekki við það á nokkurn hátt í ávörpum sínum, forstjóri Chevron viðurkenndi meir að segja að lofslagsbreytingar ættu sér stað.

 

Síðan kom fréttin, sprengjan, vendipunktur í því stríði sem hagsmunaöfl vestra hafa háð gegn framtíð mannkyns, og best að vitna beint í frétt Mbl.is;

"Carolyn Maloney, sem er formaður eft­ir­lis­nefnd­ar full­trúa­deild­ar Banda­ríkjaþings, sem fer fyr­ir fund­in­um, spurði m.a. hvort for­stjór­arn­ir væru ósam­mála þeirri full­yrðingu að "lofts­lags­breyt­ing­ar ógni til­veru mann­kyns". Eng­in svör bár­ust og lét Maloney því eft­ir­far­andi um­mæli falla: "Þannig að sann­leik­ur­inn er öll­um ljós".".

 

ÞÖGNIN sagði allt sem segja þurfti.

Það rífst enginn lengur um þá staðreynd að lofslagsbreytingar ógni tilveru mannkyns.

 

Vitiborið fólk rífst ekki við staðreyndir og núna þegar allar mælingar á hitastigi jarðar, hvort sem það er á lofti eða legi, staðfesta spár þeirra lofslagslíkana sem lagt var af stað með um aldamótin, þá er engin ástæða til að ætla annað en að þær spár haldi áfram að ganga eftir.

Eftir stendur í Bandaríkjunum miðaldafólkið, sem rífst um aldur jarðar út frá ættartölum Gamla testamentisins, afneitar þróunarkenningunni því hún samræmist ekki sköpunarsögu Fyrstu Mósesbókar, trúir því að Bill Gates hafi fundið upp bóluefni og farsóttir, eða afneitar þeim raunvísindum sem skýra hlutverk koltvísýrings í andrúmsloftinu, sem er ekki aðeins forsenda lífs, heldur þess að líf þrífist á jörðinni vegna hitatemprunar áhrifa þess.

En kostunaraðilinn, sá sem fóðraði þessa vitleysinga með falsvísindum, hann er fallinn frá, valkostur olíufyrirtækjanna er að spila með, eða vera lögsóttur ella.

Forstjóri Exxon, sem vísvitandi hefur fjármagnað og hampað nokkrum þarlendum falsvísindamönnum, var minntur  á "að árið 1994 hefðu yf­ir­menn tób­aks­fyr­ir­tækja logið að Banda­ríkjaþingi og í fram­hald­inu fengið að gjalda fyr­ir það. "Ég var að vona að þú mynd­ir ekki vera eins og tób­aksiðnaður­inn og segja ósatt um þetta," sagði Maloney.".

 

Tóbaksiðnaðurinn hannaði nefnilega aðferðafræðina sem var síðan notuð með miklum árangri í Bandaríkjunum gegn loftslagsvísindum.

Keyptir vísindamenn voru látnir tala um meinta óvissu í því að tóbaksreikningar yllu krabbameini því það liggur í eðli líkinda að þau eru ekki fullsönnuð (þá væru þau ekki líkindi), þeir voru fjármagnaðir til að rannsaka "eitthvað annað" sem gæti skýrt lungnakrabbamein, og þetta annað sem skýrði einhver prósent, var teflt gegn hinu sannaða samhengi milli tóbaksreykinga og krabbameins.

Launaðir áróðursmenn (eitt megineinkenni þeirra er að þeir þykjast aldrei þiggja krónu fyrir að fífla fólk) voru síðan látnir matreiða FALSIÐ hjá hópum sem markaðsfræðingar fundu út að væru almennt móttækilegir fyrir vitleysu, hægri sinnað trúað fólk sannfærðist þegar raunvísindi voru tengd við sósíalisma og demókrata, stjórnleysingjar þegar þeim var sagt að þetta væri eitt allsherjarsamsæri Djúpríkisins.  Reyndar einföldun á flóknari áróðri en þetta eru nokkurn vegin meginlínurnar.

Það varð bara tóbaksiðnaðinum að falli að ungur faðir með samvisku, kjaftaði frá og gat fært sönnur á máli sínu, annars hefði áætlunin öll gengið eftir og hagsmunatengdir þingmenn innan Repúblikanaflokksins hefðu haft bakland til að tryggja að ekki yrðu sett lög sem hömluðu starfsemi tóbaksfyrirtækja.

 

Varðandi herferðina gegn loftslagsvísindum þá greip raunveruleikinn inní, heimurinn hlýnaði í takt við loftslagslíkön, og í dag finnst ekki einn ókeyptur vísindamaður sem mælir gegn þeim raunvísindum sem segja til um hlutverk CO2 í að viðhalda lífvænlegu lofslagi á jörðinni, og hvað gerist ef því jafnvægi er ógnað.

Og þó afneitunarsinnar munu halda áfram að lemja hausnum í stein, þá er höndin sem fóðraði FALSIÐ búin að afneita afneituninni, búin að afneita þeim.

Þeir eru orðnir sorglegri en þau nátttröll sem ennþá reyna að mæra og verja kommúnisma 20. aldar.

 

GLÆPUR gegn mannkyni er stærstur glæpur sem skilgreindur er í dag í lögum, og hingað til hefur hann verið notaður til að skilgreina einhver voðaverk í stríði eða stríðsátökum, en eftir að kórónufaraldurinn hófst, þá komu upp raddir í Svíþjóð að vísvitandi aðgerðaleysi þarlendra heilbrigðisyfirvalda á fyrstu dögum og vikum kórónufaraldursins væri dæmi um slíkan glæp. Og í Brasilíu er talað um fullum fetum að ákæra forseta landsins fyrir slíkt aðgerðaleysi, og þá út frá lögum um glæpi gegn mannkyni.

Atlaga olíurisanna að lofslagsvísindum er dæmi um slíkan glæp.

Ef það verður síðan sannað að þau hafi líka beitt sér gegn rannsóknum og þróun orkugjafa sem nýta varma sólu án þess að nota jarðeldsneyti sem millilið, þá er erfitt að sjá hvernig þau geta forðast ákæru um slíkan glæp.

 

Eitt sem blasir við svona eftir á, er samsvörunin á mótmælum gegn kjarnorku í Evrópu, til dæmis Þýskalandi, og kostaðra friðarhreyfinga gegn kjarnorkuvopnum í álfunni, en þó það hafi verið grunað, þá var það sannað eftir fall Berlínarmúrsins að drifkraftur þeirra var fjármagn frá Sovétríkjunum og í minna mæli Austur Þýskalandi.

Múgæsing sem spratt úr engu, og varð að engu um leið og kostunaraðilinn féll frá, sem tók samkeppnisaðilann (Nató) og krafist þess að hann afvopnaðist á meðan sá sem fjármagnaði beið grár fyrir járnum tilbúinn til árása, meikaði aldrei neinn sens út frá almennri skynsemi.

Og hvað er kjarnorkuiðnaðurinn annað en samkeppnisaðili jarðeldsneytisiðnaðarins??, og hvaða sens var að herja á hann út frá hættunni af fyrstu kjarnorkuverunum sem voru barn eftirstríðsáranna, í stað þess að krefjast þróunar hans, að tækninýjungar gerðu hann öruggari, kjarnorkan losar jú ekki koltvísýring??

Hvað veldur að kjarnorkan tryggir ekki orkuöryggi í Evrópu í dag??. Í hinni orkusnauðu álfu þar sem almenningur eru ofurseldur dýru jarðeldsneyti, í álfu sem býr við orkuskort sem vegur að afkomu fólks og lífsgrundvelli.

 

Sú stóra spurning er samtvinnuð miklu stærri GLÆP, glæpnum gegn sjálfu lífinu.

Hvað skýrir að það sem hefur verið gert fram að þessu á þessari öld hefur litlu sem engu skilað?

Hvað skýrir hugmyndafræði sem "bítur" (orð umhverfisráðherra) hina fátæku, sem minnstu ábyrgðina bera á losun gróðurhúsloftegunda, er hugsuð til að neyða þá aftur til miðalda í lífsháttum og lífskjörum, en snertir lítt hina auðugu sem halda áfram að hafa efni á orkusóandi lífsstíl sínum, og í dag hæða heimsbyggðina með því að fljúga þvers og kurrs um heimsbyggðina út af meintum áhyggjum sínum af komandi lofslagshörmungum, til að setja ráðstefnu sem fjalla aðeins um eitt:

Skattlagningu og afturhvarf almennings til fortíðar??

 

Á vef Lifandi Vísinda má finna nýlega grein sem heitir "Öll orka gæti verið græn árið 2050", þar sem lesa má þessi orð; "Umbreytingin frá jarðefnaeldsneyti yfir í græna orku virðist vera óvinnandi verk. En tæknin til að gera það er þegar til staðar. Fræðimenn hafa reiknað út að sólar-, vind- og vatnsorka geta annað orkuþörf heimsins árið 2050 og leiðarbókin er tilbúin.".

Þegar greinin er lesin blasir við að forsenda þessara umbreytinga er öflugt tæknivætt samfélag sem hefur efnahagslega burði til að ráðast í nauðsynlegar aðgerðir, jafnt til að rannsaka og þróa nýja tækni sem og fjármuni til að breyta yfir í endurnýjanlega orkugjafa.

Það er öllum ljóst að það ástand er ekki til staðar í Evrópu í dag, upp úr þurru býr álfan við sjálfskipaðan orkuskort, sem neyðir orkufrek fyrirtæki til að loka, þau smærri hætta alfarið framleiðslu, þau stærri flytja hana til mengunarlanda þar sem meginorkan er fengin með brennslu kola.

En rekstrargrunnur svo margra annarra fyrirtækja laskast líka, og þegar erfiðleikar heimsfaraldursins bætast ofaná, þá getur stórhækkaður orkureikningur orðið banabiti margra annars áður vel stæðra fyrirtækja.

Og ofaná þetta á síðan að bæta eldsneytissköttum undir yfirskini baráttu við lofslagsbreytingar, jafnt á sjálfa orkuna sem fyrirtæki nota sem og stórhækkar allan flutningskostnað, kostnað við ferðir starfsfólks og svo framvegis.

 

Í stærra samhengi má benda á stórhækkun flutningskostnaðar, stórhækkun á áburðarverði, ýtir undir matarskort, einhvers konar tilbúið þriðjaheims ástand.

Sem er eiginlega kjarni þess sem er verið að gera heimsbyggðinni i dag.

Áður en við upplifum hamfarir lofslagshlýnunarinnar, þá upplifum við manngerðar hörmungar sem eru réttlættar undir einhverju yfirskini að það sé verið að berjast við lofslagsvána.

 

Sem er alls ekki rétt.

Losun mannkyns eykst með hverju árinu, og þó einhver viðsnúningur hafi orðið á Vesturlöndum, þá er alfarið skýringin sú að hin meðvitaða skattastefna og hinn tilbúni orkuskortur, hefur flutt framleiðslu frá Vesturlöndum til Kína og í minna mæli Indlands, auk annarra fjölmennra ríkja í þriðja heiminum.

Þetta blasir svo við að það er glæpsamlegt að horfa framhjá því.

 

Rhodium group er sjálfstæð rannsóknarstofnun, sem sérhæfir sig að meta raunhagtölur frá Kína, auk þess að fjalla almennt um lofslags- og efnahagsmál, birti skýrslu þar sem fram kemur að Kína eitt og sér ber meiri ábyrgð á losun gróðurhúslofttegunda en Bandaríkin og Evrópusambandið til samans, samt telja þau Ísland með Evrópusambandinu, einn af hinum stóru sökudólgum, ef marka má umræðuna hérlendis.

Greinin heitir "China’s Greenhouse Gas Emissions Exceeded the Developed World for the First Time in 2019". Þar má lesa þessa afhjúpun um Rio, um París, og líklegast væntanlega Glasgow.

"Using our newly updated global emissions data through 2019, we estimate that in 2019, for the first time since national greenhouse gas emissions have been measured, China’s annual emissions exceeded those of all developed countries combined. China’s emissions were less than a quarter of developed country emissions in 1990, but over the past three decades have more than tripled, reaching over 14 gigatons of CO2-equivalent in 2019.".(Rhodium quantifies emissions on a “territorial” basis, consistent with UNFCCC reporting guidelines.) (Sjá athugasemd nr. 2 í athugsemdarkerfinu, þar birti ég alla tilvitnunina ásamt línuritum sem sýna þá drastísku aukningu sem hefur orðið í losun Kína frá því um 1990).

 

Það hefur aðeins orðið tilfærsla á menguninni, það hefur í raun ekkert raunhæft verið gert sem skiptir máli.

Og ef það er ekki GLÆPUR gegn lífinu, hvernig er þá hægt að skilgreina þann glæp, núna þegar allir, bókstaflega allir eftir að olíufyrirtæki gengu úr skapti afneitunarsinna, viðurkenna að "lofts­lags­breyt­ing­ar ógni til­veru mann­kyns".

 

Það þarf ekki mikið vit eða skynsemi til að sjá að það er heildarlosun gróðurhúsloftegunda sem skiptir máli, ekki tilfærsla hennar milli einstakra landa, þar sem einstök ríki keppast við að ná markmiðum sínum með því að flytja mengun sína annað.

Það þarf ekki mikið vit eða skynsemi til að sjá hvílík heimska eða óráð það er til dæmis hjá íslenskum stjórnvöldum að þvinga fram orkuskipti með skattlagningu, vega þar með að tilveru hinna dreifðu byggða sem eiga allt sitt undir samgöngum, skaða þar með til dæmis innlenda matvælaframleiðslu, sem og aðra framleiðslu, og auka þar með neyslu á ódýrum staðgengisvörum sem framleiddar eru með kolaraforkuverum.

Eða hve litlu það skiptir þó tilbúin orkukreppa í Evrópu, auk ofurskattlagningarinnar, miðaldavæði efnahagslífið, þegar Evrópa ber aðeins ábyrgð á 6,4% af heildarlosun gróðurhúsloftegunda (skilgreining samkvæmt territorial), 0,2% minna en Indland.

Að tala í þessu samhengi um losun per einstakling er hreint kjaftæði, loftslagið, spyr ekki um slíka tölfræði, aðeins um magnaukningu koltvísýrings auk annarra gróðurhúsloftegunda í lofthjúp jarðar.

 

Átti menn sig á alvarleik málsins, þá gera menn eitthvað sem skiptir máli.

Stærsti hluti fólksins sem núna er samankominn í Glasgow virðist engan veginn gera sér grein fyrir því, sumir virka það heimskir að slíkt er ekki mannlegt, heimska þeirra hlýtur að vera kostuð af öflum sem lögðu undir sig umræðuna og stjórna baráttunni gegn lofslagsvánni.

Það blasir við hvaða öfl þau eru, það þarf aðeins að spyrja sig hverjir hafa grætt á tilfærslu framleiðslunnar til Kína auk annarra þróunarlanda?

Hverjir börðust gegn Trump þegar hann fór gegn samkomulaginu um að gera ekki neitt, og kennt er við París??

Hverjir eru bakhjarlar þess lofslagstrúboðs sem tröllríður fjölmiðlum, og sneiða algjörlega frá kjarna málsins, að það sé gert sem þarf að gera.

 

Svarið við þeirri spurningu er svarið um hverjir eru sekir um mesta glæp sögunnar.

GLÆPINN gegn lífinu.

Sem verður sá síðasti ef við spyrnum ekki við fótum og verjum lífið sem við ólum.

 

Það er okkar að mynda það bakland að samstaða þjóðarleiðtoga heimsins snúist um raunverulegar aðgerðir.

Um orkuskipti frá jarðeldsneyti í vistvæna orkugjafa, þar sem fyrstu skrefin er að tryggja nauðsynlega orku sem mengar minna en kolin og olían, í grein Lifandi Vísinda er bent á jarðgas, kjarnorka frá verum sem byggð er með tækni 21. aldar er líka augljós valkostur.

Um tilfærslu frá glóbal framleiðslu til lókal, um tilfærslu frá mengandi framleiðslu til mengunarminni, en ekki öfugt eins og er í dag.

Um verndun regnskóga með góðu eða illu, þar er skýrasta dæmið um þá siðblindu að þröngir fjárhagslegir hagsmunir Örfárra geti ógnað öllu lífi í skjóli "frelsis" og frjálsra alþjóðlegra viðskipta.

Um alþjóðlega samstöðu að setja fjármuni, margfalda á við þá sem við setjum í vopn og drápstól, í að verjast afleiðingum lofslagshamfara, hvernig sem við förum að því, ef stór hluti heimsins verður lítt byggilegur vegna þurrka, ofsaveðurs eða hækkun sjávar, þá hrynur siðmenningin ef einstaklingurinn eða einstök þjóðríki verða látin takast á við þær hörmungar án stuðnings þeirra sem betur sleppa.  Því fólk grípur til fótanna og mun berjast fyrir tilveru sinni.

 

Og svo margt fleira, en ekkert af þessu er rætt um í Glasgow.

Það er aðeins sýndarráðstefna þeirra sem vinna gegn lífinu.

Hvað sem rekur þetta fólk svo áfram.

 

Fyrst að olíufurstarnir gátu viðurkennt vána, ógnina gagnvart tilveru mannkyns, þá hljótum við hin geta gert það líka.

Við þurfum aðeins að hætta að vera sauðir sem láta teyma okkur.

 

Það er ekki eftir neinu að bíða.

Ekki nema menn telji Útrýmingu vera þess verða að bíða eftir.

 

Glasgow er ekki að fara gera neitt.

Kveðja að austan.

 

 

 

 

Sammála um að hlýnun fari ekki yfir 1,5 gráður

Réttarríkið undir.

 

Ferill Gróu var stuttur á Morgunblaðinu í gær.  Eftir að hún opnaði fréttasíðu gærdagsins með slúðurfrétt þar sem hópur fólks var rógborinn, gefið í skyn að þrír einstaklingar innan hans hefðu gerst sekir um kynferðisbrot, þá tók blaðamaður sæti Gróu og Mbl.is breyttist úr slúðurmiðli í alvöru fréttamiðil.

 

Rifjum upp hvað var ámælisvert í fréttamennsku Mbl.is, svona fyrir utan að dreifa slúðri og rógi, vitna í pistil gærdagsins þar um; "Alvöru fjölmiðill eins og Morgunblaðið á að nálgast þessa frétt á þeim nótum að spyrja bráðabirgðastjórn KSÍ hvort henni þyki eðlilegt að hópur út í bæ taki yfir réttarfarið og útdeili skömm og refsingu.".

Þetta er kjarni málsins, hópur jaðarfólks getur ekki tekið yfir réttarkerfið, notið til þess stuðnings fjölmiðla og afla sem hafa lengið róið að því að sundra samfélaginu í frumeindir sínar, því sundrað samfélag ver ekki auðlindir sínar og almannaeigur, sundrað samfélag ver ekki sjálfstæði sitt.

 

Spurningar sem voru ekki spurðar, voru spurðar í gær.

Andri Stefánsson, starfandi framkvæmdarstjóri ÍSÍ, var spurður í framhaldi af frétt um ÍSÍ hefði skipað rannsóknardómara, framhjá réttarkerfinu til að meta sekt ásakaðra "Er viðeig­andi að hver sem er úti í bæ geti sent inn form­lega til­kynn­ingu um meint brot til íþrótta­hreyf­ing­ar­inn­ar og þá er meint­ur ger­andi úti­lokaður frá til að mynda landsliðsverk­efn­um í sinni íþrótta­grein?"

Spurningar sem á reyndar ekki að þurfa að spyrja í siðuðu samfélagi, en þarf samt að spyrja að gefnu tilefni.

 

Og þó Andri sé einn af þeim sem ber ábyrgð á skipan rannsóknardómarans, þá er hann ekki aumari en svo að hann gat svarað eins og siðuð vitiborin manneskja;

"Það er úti­lokað að það geti gengið þannig til".

 

Það er nefnilega útilokað að þetta geti gengið svona.

Þegar ásökun er orðin að vopni eða valdatæki, þá kann sagan engin dæmi um að slík vopn eða valdatæki hafi ekki verið misnotuð, og við Íslendingar erum ekki að fara skrifa nýjan kafla í söguna þar um.

Það er ekki boðlegt nokkrum manni, jafnvel þó þeir séu íþróttamenn, að hafa slíka fallexi yfir höfði sínu.

Geti íþróttahreyfingin ekki virt eðlilegar leikreglur samfélagsins þá ber henni að leggja sig niður.

 

Heimskan sem tröllríður þessari umræðu kemur síðan berlega fram í þessari frétt þar sem rætt er við "Kol­brúnu Hrund Sig­ur­geirs­dótt­ur, verk­efn­a­stýru Jafn­rétt­is­skóla Reykja­vík­ur­borg­ar og meðstjórn­anda í fram­kvæmda­stjórn ÍSÍ.

Hvort blaðamaður hafi séð gamalt viðtal ítölsku blaðakonunnar Oriana Fallaci við Ayatollah Khomeini þar sem beinskeyttar spurningar hennar afhjúpaði forneskju æðstaklerksins skal ósagt látið en þessi spurning hans er meitluð í granít skynseminnar; "En er það hlut­verk íþrótta­hreyf­ing­ar­inn­ar að taka sér stöðu dóm­stóla í sam­fé­lag­inu?".

 

Tilefni spurningarinnar voru þessi orð Kolbrúnar; ".. því við þurf­um að passa okk­ur sér­stak­lega á því að við séum ekki að fara langt út fyr­ir hegn­ing­ar­lög­in því þetta þarf auðvitað að vera í takt við lög og regl­ur í land­inu.“"

Einhver hefði nú sagt að starfshópur ÍSÍ myndi virða lög og reglur landsins, en þessi einhver var bara ekki í viðtali við Mbl.is.

"Þetta er ein af þeim spurn­ing­um sem við höf­um þurft að tak­ast á við og ein­mitt hversu langt íþrótta­hreyf­ing­in á að teygja sig í þess­um mála­flokki, sér­stak­lega þegar þolend­ur eru utan íþrótta­hreyf­ing­ar­inn­ar. Á sama tíma vilj­um við ekki hafa kyn­ferðisof­beldi inn­an íþrótta­hreyf­ing­ar­inn­ar frek­ar en ann­ars staðar og við þurf­um öll að standa sam­an til að vinna bug á því.

Við vilj­um og þurf­um að hafa verk­færi til þess að bregðast við því en það þarf líka að bæta dóms­kerfið okk­ar því við höf­um verið að sjá um 13% sak­fell­ingu í kyn­ferðis­brota­mál­um hér á landi sem er al­gjört bull. Við þurf­um að gera eitt­hvað bet­ur, það er al­veg klárt,“ bætti Kol­brún við í sam­tali við mbl.is. ".

 

Einhver sagði að kvenfólki hætti til að hugsa í hringi, og hlaut bágt fyrir.  Hefði hann haft tímavél þá hefði hann getað vitnað í þessa beinu spurningu; Er það hlutverk íþróttahreyfingarinnar að taka sér stöðu dómsstóla í samfélaginu.

Það þarf ekki mikla rökhugsun til að segja Nei, það þarf mikinn ruglandi að blanda saman þörfinni á skýrum reglum, á þeirri yfirlýsingu að einelti og ofbeldi sé ekki liðið innan íþróttahreyfingarinnar, og þess að taka sér réttinn til að vega og meta sekt eða sakleysi ásakaðra.

Að ekki sé minnst á að ef fólk er ósatt við réttarreglur og aðferðafræði réttarkerfisins um að sekt þurfi að vera sönnuð, að þurfi það sjálft að skapa sér verkfæri til að fjölga sakfellingum.

Glórulausari getur ein umræða ekki orðið.

 

Fyrir gott verk á að hrósa.

Þessi blaðamennska Mbl.is er góð, himin og haf á milli hennar og hinnar aumkunarverðu sem vinna hjá Ruv, þar fullyrt að 3 landsliðsmenn í viðbót hefðu gerst sekir um kynferðisbrot.

Sönnunin: orð og ásakanir.

 

Megi Gróa vera sem lengst í fríi.

Það er gaman að vera búinn að fá Moggann sinn aftur.

Á góðum degi slær honum enginn út.

 

Takk.

Kveðja að austan.

Hversu langt á íþróttahreyfingin að ganga?

Rannsóknardómarinn.

 

Hefur breyst frá því við sáum hann síðast í bíómynd, í síðri svartri skikkju, pínandi og brennandi konur á dögum hins kaþólska rannsóknarréttar.

Þetta heitir að kalla að poppa sig upp.

 

Í dag er hann brosmild, vel klædd kona, en hlutverk hans er það sama.

Jú, jú, það er enginn pínubekkur og bálköstur, en tímarnir breytast, en kjarninn ekki.

 

Eitthvað, óskilgreint, samt með umboð, telur sig hafa rétt til að vega og meta, til að dæma.

Til að útskúfa, til að taka menn út af sakramentinu.

Eða veita syndaaflausn, vissulega voru margir sem voru píndir, ekki brenndir á báli í kjölfarið.

 

Að því slepptu er staða hins ásakaða sú sama, útilokaður, með dóminn yfir höfði sér.

Það er ekki eins og þessi orð hafi ekki verið mælt áður; "Varðandi tím­aramm­ann þá er hann mjög mis­jafn og fer eft­ir eðli mála. Ég reyni eft­ir bestu getu að vinna hratt en það tekst ekki alltaf og fyr­ir því eru ýms­ar ástæður".

 

Að fólk skuli taka þátt í þessum skrípaleik, þessari endurtekningu sögunnar, undir nafni og mynd, er líka framþróun.

Myndir frá Spáni sýna að dómarar rannsóknarréttarins huldu andlit sín þegar þeir voru viðstaddir brennur sínar.

Vissu eins og er að þeir voru hötuðust menn þjóðar sinnar.

 

En við Íslendingar eigum okkar sérstöðu.

Skömm ákærandans var ekki meir en svo að Jón Magnússon skrifaði varnarit sem hann kallaði Píslarsögu sína, þar sem hann útskýrði þær hremmingar sem ollu því að hann var nauðbeygður að brenna mann og annan.

Vissi greinilega uppá sig óeðlið, og honum mistókst að hreinsa æru sína gagnvart almenningi og almannarómi, og uppskar síðan greiningu um geðveiki hjá seinni tíma mönnum.

 

Hvort sú saga endurtaki sig þegar þetta fár er gert upp, veit tíminn einn.

Þó hygg ég að geðveiki verði ekki talin til afsökunar hjá því aumkunarverðu fólki sem leggur nafn sitt við þessa nútímaútgáfu á fárum fortíðar.

 

Það er aðeins aumt, lítilsgilt.

Og er svo illa upp alið að það fattar það ekki.

 

En það mun ekki erfa landið þó fattlaust sé.

Háðung þess mun hins vegar lifa.

Því mennskan kemur alltaf til baka, og leggur svona að baki.

 

Vissulega erum við ófullkomin.

En við erum samt betri en þetta.

Kveðja að austan.

 

Öll mál flokkuð sem trúnaðarmál

Gróa mætt í vinnuna.

 

Komin úr langþráðu fríi með nýja slúðurfrétt handa fólki til að kjamsa á.

Það er sko svona sem fjölmiðill sem tekur sig alvarlega, hagar sér.

Og núna getur fólkið var að geta sér til hverjir þessir "hinir þrír" eru.

Að æru fólks skal vegið svo ekkert stendur eftir.

 

Spurning hvort Gróa bæti ekki í, fyrst hún hefur aftur fengið lausan tauminn hjá ritstjórn Morgunblaðsins, til að dreifa skít, og hún spyrji bráðabirgðaformann KSÍ um lespíska klefamenningu kvennalandsliðsins þegar hún var í landsliðinu.

Klefamenningu sem einkenndist að áreitni og útlokunarmenningu gagnvart nýliðum sem voru svo gamaldags að vera streit.

Hve lengi viðgengst þessi klefamenning, er hún ennþá við lýði í dag??

 

Má ekki endalaust grafa og grafa þegar menn á annað borð byrja á skurðgreftri í sorphaug slúðursins??

 

Alvöru fjölmiðill eins og Morgunblaðið á að skammast sín fyrir þessa framsetningu.

Alvöru fjölmiðill eins og Morgunblaðið á að nálgast þessa frétt á þeim nótum að spyrja bráðabirgðastjórn KSÍ hvort henni þyki eðlilegt að hópur út í bæ taki yfir réttarfarið og útdeili skömm og refsingu.

 

Það er kjarni málsins, að óréttlæti fortíðar leggi ekki grunn að óréttlæti framtíðar.

Og þetta skilur allt vitiborið fólk, hafi það á annað borð vott af æru og sóma.

 

Ef ásökun er ígildi glæps þá erum við farin úr réttarríki yfir í skrílríki.

Úr siðmenningu yfir í vargmenningu.

 

Það er ekki bara mál að linni.

Það þarf að taka á móti.

 

Okkur ber skyldu til þess.

Annað er helvítis aumingjaskapur.

 

Það er bara svo.

Kveðja að austan.

Sex landsliðsmenn sakaðir um brot

Þú uppskerð eins og þú sáir.

 

Vanda Sigurgeirsdóttir fékk starf sitt vegna þess að fráfarandi stjórn KSÍ hafði hvorki kjarkinn og manndóm til að standa með Guðna Bergssyni eftir að hann lenti í gjörningsfárvirði þegar hann virti trúnað við föður Þórhildar Gyðu Arnarsdóttur um að mál hennar gegn Kolbeini Sigþórssyni yrði ekki gert opinbert.

Gegn þeim trúnaði fór sjálft hið meinta fórnarlamb, og Guðni stóð nakinn á eftir á víðavangi, ennþá það naví að reyna að virða trúnaðinn með því að afsaka sig með að hann hefði talið brot Kolbeins vera ofbeldisbrot, ekki kynferðisbrot.

Sjálfsagt alltaf upplifað spark eða klíp i punginn sem ofbeldi en ekki kynferðiseitthvað.

 

Fyrsta embættisverk Vöndu Sigurgeirsdóttur var að ljúga að knattspyrnuáhugafólki um að hún hefði engin afskipti haft af þeirri ákvörðun Arnars Viðarssonar landsliðsþjálfara um að velja ekki Aron Gunnar Einarsson í landsliðið, ákvörðun sem var á skjön við fyrri orð Arnars um að ungu strákunum vantaði fyrirmynd og reynslu baráttuhunda.

Staðreyndin var að Vanda fundaði með Arnari, og eftir þann fund ákvað Arnar að velja ekki Aron Einar.

Næsta embættisverk hennar var að útvega Arnari þjónustu almannatengla sem tóku hann í klukkustundar þjálfun við að æfa lygina um að Vanda hefði hvergi komið nærri málum, árangurinn enginn, Arnar tafsaði út í eitt á blaðamannafundi þjálfaranna þar sem landsliðshópurinn var kynntur.

 

Merkilegri pappír er Vanda Sigurgeirsdóttir ekki.

En hún fékk tækifæri til að bæta úr þegar hún mætti í Kastljósviðtal hjá Jóhönnu Vigdísi, þar sem Jóhönnu var tíðrætt um kynferðisofbeldi landsliðsmanna, meðvirkni fyrrverandi stjórnar gagnvart því, og hvernig Vanda ætlaði að bæta þar úr.

 

Þar brást Vanda.

Hún varði ekki sitt fólk, hvorki landsliðsmenn sem hafa af ósekju mátt sitja undir rógi og slúðri níðhöggva, eða fráfarandi formann sem á engan hátt getur borið ábyrgð á því sem talið er að hafi farið miður á undanförnum árum eða áratugum.

Hún aðeins flissaði og hló með, og sagðist vera betri.

Rifjaði síðan upp að hún hefði látið klíp og káf viðgangast.

Ég sæi í anda hinar sterku konur allt í kringum mig játa uppá sig slíkan aumingjaskap, marg oft verið vitni að viðbrögðum þeirra gegn slíkri áreitni, svo hún var ekki endurtekin.

 

Rifjum upp það eina sem er í hendi, hinn meinta slóða sem fylgir kynferðisofbeldismönnum líkt og Halla Gunnarsdóttir benti á að fylgdi slíkri hegðun og ofbeldi.

Ásökun um nauðgun Arons Einars 2010, kæra felld niður að sögn hins meinta fórnarlambs, að hann hefði þá stöðu að það þýddi ekki að kæra hann.

Hver er svo heimskur að trúa því að 2010 hafi knattspyrnumenn verið ósnertanlegir fyrir lögum??

 

Heimilisharmleikur Ragnars Sigurðssonar, þar sem meint ofbeldi hans bitnaði á húsgögnum og húsmunum.

Hvar er tekið fram í lögum KSÍ, hvort sem þau er skráð eða óskráð, að formaður eða stjórn þess eigi að skipta sér að slíkum málum, annað en það að reyna að útvega viðkomandi leikmanni aðstoð og stuðning í að vinna úr sínum málum??

 

Meint ofbeldi Kolbeins Sigþórssonar gagnvart Þórhildi Gyðu Arnardóttur, meint því Kolbeinn kannast ekki við það sökum ölvunar sinnar.  Hann samdi hins vegar um miskabætur, eftir tillögu lögfræðings Þórhildar þar um.

Þar kom Guðni hvergi nærri málum, nema að hann var beðinn um trúnað þar um.

Síðan þá hefur Þórhildur Gyða ítrekað verið staðin að rangfærslum, þær skjalfestar.  Hún segir til dæmis í yfirlýsing þann 21. ágúst síðastliðinn að "Ég man vel að þetta var lögfræðingur á vegum KSÍ þar sem mér var orðrétt boðið á fund með “stjórnarmeðlimum KSÍ og tilteknum landsliðsmanni” þar sem bera átti undir mig þagnarskyldusamningin. Ég gæti mögulega fundið heimildir fyrir því,".

Heimildar hennar voru ekki betri en þær en lögmaður Kolbeins upplýsti að hann hefði aldrei verið á vegum KSÍ, og að það hefði ekki verið Kolbeinn sem að fyrra bragði hefði boðið miskabætur; "Hún (Þórhildur Gyða) sagðist mögulega vera tilbúin að falla frá kærunni gegn greiðslu miskabóta, bað mig að skoða það og heyra í þér. Ég kíkti á dómafordæmi og fyrir brot gegn 209./217. hafa miskabæturnar verið í kringum 300 þús kall.".

Þetta var vitað fyrir viðtal Jóhönnu Vigdísar við Vöndu, þegar Jóhanna Vigdís vogaði sér samt að tala um kynferðislegt ofbeldi Kolbeins og að KSÍ hefði reynt að þagga það mál niður, þá var hún sek um, ekki vanhæfni, heldur lygar, og hefði Vanda haft hið minnsta töts í sér, þá hefði hún mætt þessum lygum með staðreyndum.

 

Og síðan hvað annað, hver er svo slóðin sem liggur eftir hina meintu ofbeldismen, Kolbein, Aron Einar og alla hina sem hafa spilað fyrir hönd þjóðarinnar í landsliði hennar í knattspyrnu.

Hver er slóðin sem réttlætir allar ásakanirnar og krossfestingu Guðna??

 

Svarið er að þrátt fyrir dauðaleit sem hefði fundið margar nálar í heystakk, þó stakkurinn væri á stærð við Efra Breiðholt, þá hefur ekkert fundist.

Stundin, Kjarninn, Gróa á Morgunblaðinu, EKKERT.

Og á þetta þurfti Vanda aðeins að benda.

Að standa með sínu fólki.

 

Sem hún gerði ekki.

Brást knattspyrnunni, brást fráverandi formanni, brást okkur öllum sem unna þessari sparkíþrótt.

 

Svo skorar hún á íslensku þjóðina.

Að styðja það sem hún sjálf ber fulla ábyrgð á að hafa brotið niður.

 

Fólk eins og Vanda skilur ekki æru eða sóma.

Ekki þegar hag má hafa að elta rógbera og níðhöggva.

 

En Guðni Bergsson vann inn sér þá æru að öldungur, sem margt hefur séð og margt hefur upplifað, skrifaði þessi orð um hann.

Vöndu til háðungar ætla ég að birta þau;

"En mér er mis­boðið þegar okk­ur karl­kyns fót­bolta­mönn­um er borið á brýn orðfar eða annað sem stuðlað get­ur að of­beldi eða of­beld­is­menn­ingu. Sem bróðir 6 systra og faðir 3ja ynd­is­legra dætra þá myndi aldrei hvarfla að mér að styðja eða verja e-ð sem flokk­ast gæti sem niður­læg­ing eða of­beldi í garð stúlkna eða kvenna.

En ég get held­ur ekki stutt orð og aðgerðir mis­vit­urra aðila sem farið hafa offari og stuðlað að því að heiðarleg­ur og vandaður maður eins og Guðni Bergs­son var hrak­inn úr starfi sem formaður KSÍ, fyr­ir litl­ar sak­ir, þrátt fyr­ir að hafa verið besti formaður KSÍ í ára­tugi. Guðni sinnti „litlu“ fé­lög­un­um á lands­byggðinni mun bet­ur held­ur en for­ver­ar hans í embætti höfðu gert og hann var einnig frá­bær full­trúi Íslands út á við, t.d. gagn­vart UEFA og FIFA.

Þegar Guðni Bergs. var kjör­inn formaður KSÍ þá fékk Ísland besta hugs­an­lega sendi­herr­ann fyr­ir ís­lenska knatt­spyrnu sem völ var á. Það hef­ur ekki breyst.".

 

Að vera ærleg manneskja er óháð kyni.

Þrátt fyrir að margar konur í dag telji að svo sé ekki.

 

En það er aðeins þeirra skömm.

Þeirra eigin lítilsvirðing gagnvart kynsystrum sínum.

 

En við eigum að styðja strákana.

Við eigum að styðja stelpurnar.

Jafnt í blíðu sem stríðu.

 

Látum níðhögg og rógbera ekki hafa áhrif þar á.

Þau mun uppskera sitt áður en yfir líkur.

 

Það segir sagan.

Hún lýgur ekki.

Kveðja að austan.

Vanda skorar á íslensku þjóðina

Hvað kostar svona svikamylla??

 

Það er ekki fáheyrt að þingmaður yfirgefi þingflokk áður en þing kemur saman, án þess að baki liggi einhver átök eða hugmyndafræðilegt uppgjör.

Það er ekki fáheyrt því það hefur ekki heyrst áður.

Er án fordæma og getur aldrei verið án skýringa.

 

Spurningin sem þarf að spyrja, sem allir sem unna lýðræði verða að spyrja, er;

Hvað kostar einn þingmaður??

Hvað kosta svona svik og undirferli??

Hættum að spila okkur saklaus og segja að svona gerist bara í útlöndum þar sem mafíur eða fjármagnsöfl kaupa þingmenn, og í ennþá spilltari löndum þá ganga þeir kaupum og sölum eins og fé af fjalli.

 

Þar sem Bjarni fagnar þá geta menn spurt hann hvort þetta séu persónuleg útgjöld?

Glittnir í einhverja sjóði sem hurfu eða tæmdust??

Eða er samskotssjóður í Valhöll til að nota í svona tilfellum??

 

Síðan er það ekki einleikið hvernig Sigmundur Davíð hefur verið trakteraður eftir að hann lýsti yfir opnu stríði við innlenda og erlenda hrægamma og hafði af þeim hundruð milljarða af illa fengnu fé og lét það renna í þjóðarsjóð.

Núna sér maður tár Bjarna í nýju ljósi, hin þurru tár sem féllu eftir fyrirsát Rúv í ráðherrabústaðnum sem endaði með rýtingsstungu Sigurðar Inga í bak Sigmundar.

Maður hélt að það hefði verið krókódílatár en kannski voru það gleðitár eftir allt saman, vel unnið verk að baki.

Glittnir þá líka í fjármuni sem skýrðu að Sigurður Ingi gerðist ómerkingur orða sinna??

 

Og núna er sagan um fátæka öryrkjan út á galeiðunni með lánaðan síma af Þjóðminjasafninu endanlega búinn að missa trúverðugleik sinn.

Einleikið kannski, tvíleikið??, aðvörunarbjöllur ættu allavega að klingja hressilega, en þríleikið er alveg útilokað.

Auðvitað grunaði mann að Bára hefði verið í vinnunni, þekkt allavega í útlöndum að násmenn og bótaþegar nýti frítíma sinn í að harka inn aur með því að sitja um fólk, en ógeðið sem vall út úr ónefndum þingmanni!!, ef ég væri Sigmundur og ganga á hann strax í kvöld. 

Eða kíkja í Pandóruskjölin.

 

Þegar eitthvað er ótrúlegra en sjálf lygin, að ekki sé hægt að segja um atburðarás að hún sé lyginni líkust því enginn hefði hugmyndaflug til að ljúga þvílíkri vitleysu, þá er það því miður oftast satt.

Spurningin er hvort hefndarþorsti hrægammanna, þessa þarna sem keyptu upp lungann af íslenskum stjórnmálum eftir Hrun, nái yfir gröf og dauða, eða hvort annað og meir búi undir??

 

Hvernig var það aftur með Orkupakka 4, hvernig var það aftur með sæstrenginn, er ekki orkuverð í megahæðum í Evrópu í dag og verður það um fyrirséða framtíð.

Og hvernig var það aftur með einkavæðingu orkufyrirtækja þjóðarinnar??, eru þar ekki gífurleg verðmæti sem hrægammurinn ásælist??

 

Það er aðeins eitt sem má segja um svona svikamyllu, þar er ekkert sem sýnist.

Það býr alltaf mikið undir.

Fæst af því sjáanlegt á yfirborðinu.

Að vængstífa Miðflokkinn er því fyrirboði frekari tíðinda.

 

Ótíðinda.

Kveðja að austan.

 

 

Bjarni fagnar Birgi