Það er fróðlegt að lesa þennan greinarflokk Morgunblaðsins um skipulagðan glæp blaðamannaelítu okkar, eiturbyrlun sem varð að beinu banatilræði, stuld á síma til að afrita úr honum gögn, samræmdan skáldskap undir nafni fréttaflutnings úr hinum þjófstolnu gögnum, misnotkun á andlegri veikri manneskju og svo framvegis.

Í þessari grein er fjallað um yfirhylminguna á Efstaleiti, hvernig slóð er hulin, með í besta falli þegjandi samþykki fyrrverandi lögreglustjórans í Reykjavík, núverandi útvarpsstjóra, og síðan hvernig þögn er látin vinna gegn rannsókn málsins.

Við getum spurt okkur hvað væri mikið í fréttum ef allir kæmust upp með að þegja þegar misferli og lögbrot eru annars vegar.

Meir að segja rollurnar jarma þegar blaðamaðurinn eini og sanni þarna á Selfossi fer út með hljóðnemann.

Það er hins vegar ljóst að hólmganga Morgunblaðsins er aðeins yfirvarp, græna ljósið kom á fréttaflutninginn af glæpnum þegar ljóst var að Samfylkingin yrði griðastaður eiturbyrlara og glæpablaðamanna.

Allur þessi fréttaflutningur miðast við að ná höggi á Kristrúnu Frostadóttur og þar með ríkisstjórn hennar.

Taktík sem Morgunblaðið kann vel eftir áratugasamstarf sitt við ráðandi öfl innan Sjálfstæðisflokksins.

Sem frétt er þetta gömul frétt.

Og glæpurinn gegn þjóðinni, gegn almenningi var þegar lögreglustjórinn á Norðurlandi Eystra felldi niður rannsókn glæpsins án þess að gefa út ákæru á hendur glæpablaðamönnunum.

Með mjög svo sérkennilegri rökfærslu; Jú það er rétt að almennum borgara var sýnt banatilræði, það alvarlegu að hann lá milli heims og helju í nokkra sólarhringa. Jú það er rétt að síma hans var stolið og hann afritaður uppí útvarpshúsinu á Efstaleiti, jú það er ljóst að um skipulagðan glæp var að ræða, og jú, gögnin úr hinum þjófstolna síma voru nýtt í fréttafalsanir til að ná höggi á eitt af stærstu fyrirtækjum landsins.

En kæra fólk, kæru landsmenn; Þetta var mafían og við þorum ekki gegn mafíunni, fellum því málið niður.

Líkt og við værum stödd á Ítalíu á sjöunda áratug síðustu aldar þegar veldi mafíunnar stóð þar sem hæst, og réði öllu því sem hún vildi ráða í stjórnmálum sem og réttarkerfinu.

En við erum ekkert stödd á Ítalíu á sjöunda áratugnum, þetta er Ísland í dag.

Land þar sem mafían getur eitrað fyrir almennum borgum landsins, og komist upp með það.

Nákvæmlega þannig er Ísland í dag.

Og að það skuli þurfa pólitískar refjar til að annar af tveimur stóru fjölmiðlum landsins skori hinn á hólm vegna þátttöku þess síðarnefnda í mafíustarfsemi og glæpum, segir allt sem segja þarf um réttarstöðu almennings í dag gagnvart kerfinu og mafíunni sem þykist eiga það.

Á meðan bíða menn eftir flugslysi á Reykjavíkurflugvelli eða banaslysi á manngerðum ónýtum þjóðvegum landsins.

Segi bara eins og þjóðskáldið; Þá riðu hetjur um héruð.

Þær ríða allavega ekki um héruð í dag.

Þvílíkur lydduhópur sem hefur safnast saman á Alþingi.

Þar er enginn undanskilinn því allir þegja.

Aðeins röflað um storminn í vatnsglasinu.

Morgunblaðið hins vegar, hver sem skýring þess annars er, á allan heiður fyrir þennan fréttaflutning.

Hann kemur í kjölfar Spursmála, beittasta þjóðmálaþátt landsins, sem og hefur blaðið sýnt lífsmark í öðrum málum sem brenna á almenningi.

Nú síðast umfjöllun blaðsins um Þöggun Góða fólksins, hins pólitíska Rétttrúnaðar á hinu innfluttu ofbeldi sem börnin okkar búa við, og enginn með völd gerir neitt í.

Einnig má nefna fréttaflutning blaðsins að Græna skrímslinu, og alla þá vanhæfni sem það mál afhjúpar á gjörspilltu stjórnkerfi Reykjavíkurborgar, blaðið hefur síðan staðið vaktina, þó reyndar misvel, í flugvallarmálinu, hinum ónýtu vegum sem vegagerðin hefur lagt undanfarin ár sem og spillinguna kringum styrkjamál til stjórnmálaflokka of félagasamtaka sem bjóða fram til Alþingis.

Stundum haldið öðru fram, en í dag ætla ég að halda því fram að Snorrabúð er ekki stekkur.

Það sést glitta í gamla Moggann.

Það mætti jafnvel halda að Agnes væri ennþá meðal vor.

Megi sá betri vinna þessa hólmgöngu.

Megi Stuðmenn verða sannspáir.

Réttlætið sigraði að lokum.

Kveðja að austan.

	Starfsfólk RÚV huldi slóðina
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Svo ég vitni í fyrrum borgarfulltúra Flokks Fólksins, núverandi þingmanns hans.

Allt fólk sem þekkir til, þekkir til andófs Kolbrúnar gegn fávitahætti og Rétthugsun Góða fólksins, veit að þarna er Kolbrún múlbundin.

Óheft innflæði glæpaiðnaðarins, Mannsals og flóttamannaiðnaðarins, verður ekki leyst með fjölgun eft­ir­lits­mynda­véla, ekki nema að Kolbrún sé svo forheimsk að vera á lista Samfylkingarinnar eða Pírata.

Nema að Inga, eigandi félagsmálasamtakanna sem tryggði Kolbrúnu þingsæti sitt, öruggar tekjur, hún samdi við þann í neðra.

Flokkur fólksins situr upp með Dag sem Messías.

Og aumast af öllu er að bregðast við firringunni og afneitun Góða fólksins, að megni í Samfylkingunni og Pírötum, með því að leggja til að svar yfirvalda gegn einelti, kynbundnu ofbeldi, gegn ofbeldi í sinni víðustu mynd, að vörn mennskunnar, vörn íslensku þjóðarinnar, sé að fjölga eft­ir­lits­mynda­vélum.

Og að aumingjahátturinn sé slíkur að hann sé réttlættur með meintri "breyttri hugsun fyrir breytt samfélag".

Svo aumt að einhver hefði spáð í gjaldið sem Inga, eigandi þessa félagasamtaka sem Flokkur fólksins er, er á milli einhver Tortilla, svona eins og hjá Útrásarvíkingunum í den??

Að gegn gjaldi verji Flokkur fólksins allt misferli sem og forheimsku Góða fólksins.

Flótta og mannsalsiðnaðinn, allt sem það aumasta af öllu aumu, og R-listinn, Dagur og Samfylkingin stendur fyrir í dag.

Eftir stendur þráin og vonin um betra samfélag.

Að atkvæði til Flokks fólksins séu ekki kastað á bálköst samtryggingar Samflokksins sem ætlar núna að afsala sjálfstæði þjóðarinnar með leiðsögn ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttir.

Von og þrá sem Flokkur fólksins fórnaði fyrir völd og meint áhrif.

Yfirgaf sína minnstu bræður.

Það er ekki breytt hugsun sem tjáir breytt samfélag.

Aðeins staðfesting á því að þrátt fyrir allt þá skipta peningar máli.

Að þeir séu hreyfiafl, sem fær meinta rebella til að ganga í takt með auðnum, sem þeir þóttust berjast gegn, en peningarnir fegnu á skjótt til að skipta um skoðun.

Breytir því samt ekki að ég bar virðingu fyrir Kolbrúnu.

En ég  ber enga virðingu fyrir myndavélum hennar, eða réttlætingu hennar að hafa gengið Auðnum á hönd, vissulega hefur samfélag okkar breyst, sú breyting réttlætir hins vegar ekki svik, eða þjónkun við auð hinna ofurríku.

Hún gat valið á milli fólksins sem kaus hana, og Ingu.

Ingu sem að einhverjum ástæðum hefur svikið allt sem hægt er að svíkja.

Hennar stærstu svik að framlengja völd leppa Dags, og dagískunnar í Reykjavík.

Svik sem ekkert getur fyrirgefið.

Flokkur fólksins er í dag stekkur, sem líkt og þjóðskáldið benti á, er yfirgefinn og rústir einar.

Svik við allt sem fólkið sem kaus flokkinn, trúði á.

Samt fréttamatur.

Því í kjarna hans býr vonin.

Von sem þrátt fyrir allt og alla, á enga betri rödd en rödd Ingu Sæland.

Svona eru tímarnir skrýtnir í dag.

Og enginn skyldi vanmeta Ingu Sæland.

Kveðja að austan.

	Vill öryggismyndavélar í skólana
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Það vakti mikla eftirtekt í byrjun þings síðastliðið haust að eina þingmál þáverandi utanríkisráðherra, Þórdísar Kolbrúnar, var frumvarp um bókun 35,  sem kveður á um forgang Evrópulöggjafar umfram íslensk lög.

Frumvarp, sem virtasti lagaprófessor landsins, Stefán Már Stefánsson, bendir á að sé beint brot á stjórnarskrá þjóðarinnar.

Virðingu sína hlaut Stefán Már þegar hann einn innlendra háskólamanna þorði gegn ægivaldi fjármagns og keyptra pótintáta Evrópusambandsins, þorði gegn ICEsave samningnum, og hafði að lokum sigur fyrir EFTA dómnum, lögfræði hans var rétt.

Lögfræði hins keypta leiguþýs var röng.

Niðurstaða Stefáns Más er eins afdráttarlaus og hægt er að ætlast til af fræðimanni í grein þar sem fjárhagslegir og aðrir hagsmunir dómara og dómsstóla vega allavega til jafns á við staðreyndir laga þegar dómar eru kveðnir upp.

"Stefán Már Stef­áns­son, pró­fess­or emer­it­us í lög­fræði, seg­ir .. að frum­varp ut­an­rík­is­ráðherra um bók­un 35 feli í sér tals­verða breyt­ingu á því hvernig EES-regl­ur hafa verið inn­leidd­ar í ís­lensk­an lands­rétt. Þær regl­ur myndu þar með fá svo­nefnd for­gangs­áhrif gagn­vart öðrum ís­lensk­um lög­um, sem aft­ur gæti leitt til réttaró­vissu. Stefán Már seg­ir enn frem­ur að ef veita eigi lög­um sem stafi frá er­lendu rétt­ar­kerfi for­gang í um­tals­verðum mæli, kynni slíkt að fela í sér framsal lög­gjaf­ar­valds­ins, en það væri aft­ur and­stætt 2. grein stjórn­ar­skrár­inn­ar."

Enda augljóst mál að stjórnarskrá sem leyfir slíkt valdaafsal, að erlent ríki eða erlent ríkjasamband setji lög sem eru æðri innlendum lögum, er ekki stjórnarskrá sjálfstæðs ríkis.

Og öll sjálfstæð ríki hafa í löggjöf sinni ákvæði um slíkan gjörning, og þau lög alls staðar í heiminum er kennd við landráð.

Líka hérna á Íslandi.

Það er því ljóst að ráðherra í þáverandi ríkisstjórn Bjarna Benediktssonar ætlaði að leggja  fram frumvarp um bein landráð.

Sem og að þau landráð voru framin þegar núverandi utanríkisráðherra, ráðherra í ríkisstjórn Kristrúnar Frostadóttur, lagði fram frumvarpið um bókun 35.

Það þarf ekki að rífast um þetta, stjórnarskráin er skýr hvað þetta varðar, við erum sjálfstæð þjóð.

Ennþá, allavega að nafninu til.

Það er ótrúleg árátta stjórnmálamanna að telja sig ekki þurfa að lúta lögum, lögin sem þeir setja séu fyrir alla aðra en þá sjálfa.

Man einhver eftir styrkjamálinu??, eða eru einhverjir nýir skandalar búnir að yfirtaka umræðuna??

Eða trjánum í Öskjuhlíðinni sem var leyft að ógna flugöryggi og enginn gerði neitt

Svo nýleg dæmi séu nefnd.

En að telja sig umkomna að þurfa ekki að lúta stjórnarskránni er eitthvað óeðli eða innanmein í stjórnsýslu þjóðarinnar, eitthvað svona á pari við þá félaga sem telja sig eiga Rússlöndin, það hvíta og það stóra.

Sem sjálfstæð þjóð á ekki að líða.

Og hefur til þess réttarkerfi, verkfæri þess, lögreglu og dómsstóla.

Núna reynir á ríkissaksóknara; ha ha.

Á dómsstóla; spurning.

Á almenning; Já.

Sem og fjölmiðla, blaðamenn og aðra.

Sá skuggi hvílir yfir frjálsum fjölmiðlum að þeir eru ekki frjálsari en það að þeir hafa þegið mútugreiðslur frá bandarísku þróunarstofnunni gegn ákveðnum fréttaflutningi.

Sambærilegar mútugreiðslur hafa verið afhjúpaðar úr sjóðum Evrópusambandsins, frelsið var sem sagt til sölu.

Og hvort það hafi verið selt á Íslandi á eftir að koma í ljós.

Lögin og stjórnarskráin eru skýr.

Virtur fræðimaður hefur kveðið upp sinn dóm; frumvarp um bókun 35 er bein landráð.

Og mun vera svo nema stjórnarskráin sé breytt að undangenginni þjóðaratkvæðagreiðslu.

Staðreyndir sem eru ekki umflúnar.

Sem ekki er hægt að rífast við.

Landráðafólk mun vissulega rífast við þessar staðreyndir, treysta á jákvæða umfjöllun mútuþega og eiturbyrlara í fjölmiðlastétt, sem og að pólitíski Rétttrúnaðurinn á skrifstofu Ríkissaksóknara grípi ekki inní.

Það mun bjóða sig fram til embættis formanns Sjálfstæðisflokksins til að múlbinda þann flokk í samsekt.

Samspillingin, samsektin, á að tryggja að Alþingi samþykki að leggja sjálft sig niður sem löggjafarvald.

Og það treystir á að Halla Tómasdóttir, forseti Íslands vinni það sér til vanhelgi að samþykkja landráðin.

Eftir standa sjálfstæðir dómsstólfar, sem eru kannski ekki svo sjálfstæðir.

Og þjóðin, sem er kannski ekki svo sjálfstæð heldur.

Fróðlegt að sjá hvað úr verður.

Hvort Fjallkonan lúti í gras.

Hvort hetjur ríði ennþá um héruð.

Kveðja að austan.

	Frumvarp gæti leitt til réttaróvissu
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Kann Kristrún Frostadóttir hagfræði ekki eftir allt saman??

Eða stjórnar lýðskrum málflutning hennar??

Lýðskrum sem ætlað til að höfða til fávísra kjósenda Samfylkingarinnar, sem og annarrar, sem styðja ofurskattlagningu á fyrirtæki landsbyggðarinnar kennda við auðlindagjöld.

Þessar spurningar og fleiri komu upp í huga mér þegar ég las þessa grein Heiðrúnar Lindar, sem með hnitmiðuðum rökum afhjúpar falskan tón í málflutningi Kristrúnar Frostadóttur varðandi veiðigjöld og að meintar fjárfestingar og afskriftir í sjávarútvegi sé leki úr skattstofni þeirra, leki sem Kristrún virðist telja að það þurfi að koma böndum á.

Heiðrún Lind bendir kurteislega á að þarna sé Kristrún að boða áður óþekkta hagfræði; "Þetta eru hag­fræðileg­ar mál­flutn­ing­sæfing­ar sem ekki hafa heyrst áður."  Hingað til hefur verið viðurkennt að fjárfestingar eru forsenda verðmætasköpunar, ekki skattlagning; "Fjár­fest­ing hef­ur því verið lyk­ill­inn að auk­inni verðmæta­sköp­un í sjáv­ar­út­vegi og þar með aukn­um skatt­tekj­um rík­is­sjóðs, en ekki öf­ugt."

Það er þessum fjárfestingum að þakka að uppsjávarfloti þjóðarinnar er það öflugur að hann getur brugðist við loðnubresti með því að sækja kolmuna og makríl á fjarlægar veiðislóðir, og koma aflanum svo ferskum í land að það mætti halda að hann væri nýveiddur.

Í stað þess að fara í gúanó fortíðarinnar er hægt að vinna hann í verðmætustu afurðir, tryggir fyrirtækjum hagnað, launþegum góð laun, samfélaginu arð í formi fjármuna sem velta um hagkerfið og svo að sjálfsögðu hærri skatttekjur í sameiginlega sjóði þjóðarinnar.

Sbr að allir búmenn vita að þegar þú fóðrar kýrnar vel, þá færðu það margfalt til baka í aukinni mjólkurframleiðslu þó vissulega séu til einfeldningar sem kjósa Samfylkinga sem vilja auðlindagjöld á blessaðar kýrnar svo bóndinn hafi aðeins efni á að gefa þeim gras með tilheyrandi minnkun á mjólkurframleiðslunni, og þar með stofni ofurskattlagningarinnar, þar til sá stofn verður smán saman að engu.

Einnig afhjúpar Heiðrún Lind fáheyrða rangfærslu, því hagfræðimenntuð manneskja á að vita betur, þegar Kristrún heldur því fram að sjávarútvegurinn njóti einhverra sérkrafa með flýtifyrningu, og þá hugsaða til að koma greininni frá sanngjarnari skattlagningu.

Gefum Heiðrúnu Lind orðið; "Fjölda at­vinnu­greina er heim­ilt að flýta fyrn­ingu eigna með sam­bæri­leg­um hætti eða meiri. Þetta kem­ur skýrt fram í 37. gr. tekju­skattslaga, sem æski­legt væri að formaður­inn kynnti sér. Hér má nefna eign­ir á borð við flug­vél­ar, verk­smiðju­vél­ar, iðnaðar­vél­ar, leiðslu­kerfi og skrif­stofu­tæki. Það er óá­sætt­an­legt að staðhæft sé að sjáv­ar­út­veg­ur njóti ein­hverr­ar sérmeðferðar."

Fleiri orð þarf ekki að hafa um rangfærsluna.

Fyrirsögn þessa pistils; Rauð ljós loga, er hins vegar ekki vegna þessarar afhjúpunar á fölskum tón Kristrúnar Frostadóttir, henni til vorkunnar má benda á að lýðskrum og froða er forsenda þess að réttlæta ofurskattlagninguna á landsbyggðina, og hún er jú formaður Samfylkingarinnar.

Klár engu að síður.

Fyrirsögnin er vísan í þau björg sem Sjálfstæðisflokkurinn er að ganga í svo hver einasta læmingjahjörð gæti verið mjög stolt af.

Í dag þarf þjóðin á því að halda að þessi hefðbundni hægri og íhaldsflokkur okkar nái vopnum sínum á ný, líkt og breski íhaldsflokkurinn gerði nýliðið sumar þegar flokkurinn kaus íhald en ekki gufu Rétttrúnaðarins sem formann.

Nema flokkseigandafélagið ætlar að bjóða fram vandamálið en ekki lausnina, ég er ekki flokksmaður, ekki heldur í næsta lífi, þar næsta lífi eða þarþarnæsta, en góður málefnalegur íhaldsmaður skrifaði grein í Morgunblaðið og benti á akkilesarhælinn sem fylgir því vandamáli.  Gef Hirti Guðmundssyni orðið;

"Vandséð er þannig hvernig framboð Áslaugar Örnu getur talizt fela í sér trúverðugt nýtt upphaf í ljósi þeirrar staðreyndar að hún sat í fimm ár við ríkisstjórnarborðið með Vinstri grænum þar sem teknar voru þær fjölmörgu ákvarðanir sem valdið hafa megnri óánægju og reiði í röðum okkar sjálfstæðismanna, farið í berhögg við hugmyndafræði flokksins okkar, hrakið fólk frá stuðningi við hann og átt í seinni tíð stærstan þátt í þeirri afleitu stöðu sem við stöndum frammi fyrir."

Þeir sem samt þykjast vera hægri menn, íhaldsmenn, ekki í Viðreisn heldur Sjálfstæðisflokknum, og klöppuðu fyrir æfðri framboðsræðu Áslaugar Örnu, sendi Hjörtur þessa pílu;

"Það er ekki nóg að segja réttu hlutina þegar eitthvað allt annað er síðan gert. Til að mynda að tala gegn inngöngu Íslands í Evrópusambandið en taka síðan vel í það fyrir kosningar að tekin verði skref í þá átt með þjóðaratkvæði í þeim efnum. Eða tala fyrir góðri meðferð á skattfé en láta síðan kaupa dönsk hönnunarhúsgögn fyrir milljónir í nýja ráðuneytið sitt."

Áslaug Arna sagðist nefnilega, fyrir kosningar, að ætla að gera það sem Inga gerði; "en taka síðan vel í það fyrir kosningar að tekin verði skref í þá átt með þjóðaratkvæði í þeim efnum."

Jafnvel Björn Bjarnason getur ekki snúið út úr þessum svikum Áslaugu Örnu.

Burtséð frá því að Hjörtur lýsti yfir stuðningi við Guðrúnu Hafsteinsdóttur, sýndarframboði flokkseigandafélagsins til að skapa trúverðugleik um kjör Áslaugu, hennar meinti trúverðugleiki felst í því að hún kom svo seint að ríkisstjórnarborðinu og gat því ekki átt stóran þátt í því þeirri afleitu stöðu sem blasir við Sjálfstæðisflokknum, svo ég vísi í orð Hjartar hér að ofan, þá stendur eftir þörfin á alvöru frambjóðenda.

Skýrum, rökföstum, veit til dæmis að það þarf konu og karl, það er bæði kynin til að búa til barn og viðhalda þar með lífinu.

Og Rauðu ljósin loga vegna þess að þó við hefðum hundrað ár, þá hefði Áslaug Arna aldrei getað skrifað eins einfalda skýra grein, sem afhjúpaði rökveilur grundvallarstefnu Kristrúnar Frostadóttur, sem eru ofurskattlagning undirstöðu atvinnugreinar þjóðarinnar, forsendu lífskjara hennar og velmegunar, jafnt núna sem og í gegnum tíðina.

Eyði ekki orðum á Guðrúnu, hún er embættismaður, fín sem slík, en leiðtogi er hún ekki.

Rauðu ljósin loga vegna þess að Sjálfstæðisflokkurinn reynir ekki að finna hæft fólk til að leiða flokkinn.

Burt séð frá Áslaugu Örnu, sem er ekki lausnin, heldur hluti af vandanum, þá kristallast fáviskan í því að rætt er um fyrsta þingmann flokksins í Norð-Austur kjördæmi sem hugsanlegan varaformann.

Einstakling sem hefur ÞAGAÐ eftir að vanvitið í meirihluta Reykjavíkur náði fram lokun Reykjavíkurflugvallar, munum að það er skýrt brot á lögum að reka þann flugvöll með einni flugbraut, og hefur hvorki manndóm eða vitsmunalegan styrk til að vega að pólitískri Rétthugsun innan Vegagerðarinnar  sem leggur matvæli á vegi landsins með þekktum afleiðingum, vegirnir eru að leysast upp í algjöra matarolíudrullu.

Samt er vitið til staðar innan flokksins.

Það þarf aðeins að lesa þessa grein Heiðrúnar Lindar Marteinsdóttur til að sjá það.

Þjóðarheill er undir.

Að Viðreisn taki ekki yfir hægri væng borgaralegra íhaldsmanna.

Fái bókun 35 samþykkta og síðan inngönguna í Evrópusambandið.

Fullorðið fólk leiðir Viðreisn.

Fullorðið fólk þarf að leiða Sjálfstæðisflokkinn.

Skýrt, rökfast, skynsamt.

Davíð og Styrmir heitinn risu upp gegn vélarbrögðum flokkseigandafélagsins þegar það átti endanlega að negla ICEsave svikin og neyðarlán AGS til að borga út braskarakrónur hrægammanna, með því að landsfundur Sjálfstæðisflokksins átti að samþykkja tillögu um inngöngu íslensku þjóðarinnar í Evrópusambandið.

Styrmir er allur og Davíð er tannlaus, þeir koma ekki til bjargar.

En er manndómurinn þar með dauður?

Það er innan Sjálfstæðisflokksins.

Spyr sá sem ekki veit.

Ég er ekki sjálfstæðismaður.

En ég er Íslendingur.

Kveðja að austan.

	Er forsætisráðherra að smána fjárfestingu?
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Til að gæta hagsmuna sinna??

Eða til þess að blaðra??

Um allt og ekkert, án innihalds og tilgangs.

Það er vegið að landsbyggðinni, alvarlegra nú en oftast áður.

Vanvit kemst upp með að þrengja að Reykjavíkurflugvell þannig að hann gegnir vart lengur hlutverki sínu, trén í Öskjuhlíðinni eru aðeins síðasti kaleikurinn í þeim beiska bikar.

Og loftslagstrúarbrögðin komast upp með sóa fjármunum almennings með því að leggja ónýt efni á nýja vegi þjóðarinnar.

Með þekktum afleiðingum, nýju vegirnir eru hálfónýtir þegar þeir eru teknir í notkun, endast svo ekkert.

Hvað þarf að segja þessa staðreynd oft, þú blandar ekki matvælum við bik, það er engin binding í repjuolíunni.

Hvað er á milli eyrnanna á fólkinu sem framkvæmdir þessa vitleysu, og heldur að það sé umhverfisvænt og hvað er á milli eyrnanna á fólki sem líður þessa vitleysu??

Morgunblaðið má eiga að það vitnar þó í orð venjulegs manns, lætur sér ekki duga að hringja í skaðvaldinn og fá sama staðlaða svarið; Nei, það er ekkert að vinnubrögðum okkar, og við erum svo umhverfisvæn.

Og þessi orð hins venjulega segja allt; "Það er eitt­hvað mjög sér­stakt í gangi í þess­um fræðum hjá Vega­gerðinni. Það er ekki hægt að skýla sér enda­laust á bak við veðráttu og að efni sem áður voru í notk­un – white spi­rit – séu ekki leng­ur í notk­un. Það séu líf­ræn efni sem eru notuð núna í þess­ar klæðning­ar. Þetta veld­ur stór­tjóni á stóru bíl­un­um og eig­in­lega öll­um bíl­um".

Þessi vinnubrögð vegagerðarinnar eru hryðjuverk gagnvart íbúum landsbyggðarinnar og þar með verðmætasköpun þjóðarinnar.

Það er þetta sem hryðjuverkamenn gera; eyðileggja innviði, valda tjóni, trufla samgöngur.

Og þingmenn okkar þegja, eins og hræddar kanínur, skjálfandi á beinunum af ótta við að gáfumennin fyrir sunnan hlæi að þeim, bendandi á þau og segi; hvílíkir sveitamenn, vilja hafa samgöngur í lagi.

Aðförin að flugvellinum okkar, aðför loftslagstrúarbragðanna að vegakerfi okkar.

Það eru ekki brýnni mál sem snerta hagsmuni landsbyggðarinnar, varðandi búsetu og öryggi.

Og menn þegja.

Steinþegja.

Nema jú það á víst að ræða trjágróðurinn í Öskjuhlíðinni á næsta nefndarfundi einhverjar nefndar.

Liðleskjur.

Kveðja að austan.

	„Við komum ekki aflanum í burtu“
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt