Samfylkingin taldi hana feng, en spáði ekki í störf hennar sem Landlæknis, að baki shóvinu og sýndarmennsku Möllers slektsins væri manneskja sem væri ekki starfi sínu vaxin.

Að hún væri fulltrúi gjaldþrota heilbrigðiskerfis þar sem óhemju fjármunum væri varið í úrelt kerfi miðaldra karlmanna sem aldrei hefðu reynt að takast á við vangreiningar, starfsafglöp, vanþekkingu á nútímanum og þeim sjúkdómum sem herja á fólk í dag, en eru ekki kenndir við Læknadeild bræðralags miðaldra karla Háskóla Íslands.

Óhemjufjármunum varið til að vísa sjúklingum út og suður, í stað greininga sem taka nokkrar mínútur ef hinn miðaldra karl myndi nenna að hlusta, og kynna sér sjúkdómssögu, afla sér upplýsinga, greina rétt, hefja rétta meðferð.

Korteri fyrir kóvid var haldin ráðstefna á vegum félagasamtaka, þar sem bandarískur sérfræðingur um alvarlegan sjúkdóm, illa eða aldrei greindur hjá bræðralagi hinna miðaldra karlmanna, Me-síþreytu, sjúkdóm sem hann benti fréttamanni Kastljós á að um 2% jarðarbúa þjáðust af honum, frá Nílarveikinni til Akureyrarveikinni, embættti Landlæknis var þar víðs fjarri, þó hlutverk þess sé að gæta að raunþekkingu gegn vanhæfni vanhæfra lækna sem næstum því afgreiða öll frávik með geðlyfjum, verkjatöflum, eða það sem kannski algengast er, með smánun.

Svo kom kóvid, og framlag Ölmu Möller var samkomutakmarkanir sem lifðu langt fram yfir nauðsyn og tilefni, en í millitíðinni voru ráðnir kvikmyndagerðarmenn sem fönguðu meinta samúð Ölmu með eldra fólki sem fékk kóvid. 

Meint samúð því ekki er þekkt eitt tilefni þar sem Alma hefur komið eldri konum sem eru fórnarlömb bræðralagsins um fækkun þeirra með því að taka af þeim lífsnauðsynleg lyf, með einni undantekningu eftir fjölmiðlafár, til bjargar eða hjálpar, enda myndavélar víðsfjarri.

Kóvidið magnaði hins vegar upp sjúkdóminn sem Me-síþreytufélagið hélt, í dag er talið að rúmlega 3.000 manns þjáist af eftirköstum þessa illvíga vírussjúkdóms, síðkóvid, reyndar án þess að embætti Landlæknis hafi hvorki hóstað eða stunið yfir því, að baki þeirri fullyrðingu eru margar frásagnir fórnarlamba síðkóvidsins sem alls staðar komu að lokuðum dyrum.  Ekki bara hjá bræðralagi miðaldra karla sem höfðu ekki lært um þennan sjúkdóm, heldur vegna þess að embætti Landlæknis hundsaði þrautaúrræði þessa fólks, svaraði hvorki erindum, eða reyndi á nokkurn hátt að samhæfa heilbrigðiskerfið til að takast á við þessa miklu heilbrigðisvá.

En á Akureyri var krabbameinslæknir, sem þekkti til alvarleik þessa sjúkdóms sem smitveirur geta valdið hjá fólki, hann náði sambandi við heilbrigðisráðherra, Willum Þór, og fjármagn var tryggt í Akureyrarklínikuna.

Af því tilefni baðst forstjóri Landspítalans afsökunar á vangreiningum, sem og hroka fávísra lækna, sem níddust á sjúklingum sem leituðu til þeirra með þennan alvarlega sjúkdóm.

Munum að á milli eru 5 ár sem jafnvel hinn fávísasti getur ekki skýlt sér að baki að hann hafi ekki vitað betur.

Og að embætti Landlæknis, að Alma Möller landlæknir átti fyrir löngu að vera búið að grípa inn í.

Nema þá að hún var að panta kvikmyndagerðarmenn og undirbúa framboð sitt til heilbrigðisráðherra.

Sjónvarpið sýndi núna um daginn heimildarmynd um afglöp bræðralagsins, um afglöp þess embættis þjóðarinnar, Embætti landlæknis, sem á samkvæmt lögum að sjá til þess að íslenska heilbrigðiskerfi tileinki sér þekkingu, sé upp tú deit eins og sagt er á útlensku, heimildarmynd um legslímuflakk.

Myndin hér Endú, var ekki gerð af embætti Landlæknis þegar Alma Möller stýrði þar bræðralaginu, heldur af félagasamtökum um þann alvarlega sjúkdóm.

Sjúkdóm sem heldur þúsunda kvenna í gíslingu verkja, þrekleysis, sem og örvæntingar þegar engin hjálp er í boði.

Reyndar er sú hjálp í boði, alveg eins og hjá Akureyrarklíníkunni, nema fæstir í bræðralaginu bjóða upp á þá hjálp, þeir dreifa hins vegar verkjalyfjum, og þegar þjáningarnar verða óbærilegar, þá geðlyfjum, sbr. að kona með verki hlýtur að vera þunglynd.

Samt liggja allar upplýsingar fyrir, og einn og einn læknir, yfirleitt konur, þekkja þær, og greina, nema að enginn veit af þeim, eða vissi fyrr en samtökin um Endó voru stofnuð.

Ölmu var hins vegar alveg sama.

Lengi má halda áfram að telja en fyrir nokkrum árum síðan var meðlimur í bræðralaginu staðinn að því að taka lífsnauðsynleg lyf af nokkrum sjúklingum sínum, konum að sjálfsögðu, án tengsla inní bræðralag auðs og valda, höfðu örugglega aldrei gert annað en að koma börnum til manns, og sinna grunnstoðum samfélagsins með vinnu sinni, og því þannig séð öruggt að valda ótímabæru andláti þeirra.

Ekki æmti landlæknir, ekki æmtu þeir læknar bræðralagsins sem sáu hvað gerðist þegar hin lífsnauðsynlegu lyf voru fjarlægð, en einn aðstandandi fórnarlambs þessarar siðblindu bræðralagsins tók ekki skýringar hins morðóða læknis til greina, eða samþykkti hundsun allra hinna sem horfðu á, en gerðu ekki neitt.

Þetta voru jú langveikar konur, fyrrum vinnandi konur, láglaunakonur, höfðu aðeins haldið samfélaginu gangandi með láglaunavinnu sinni.

Hver grætur þeir þegar við gangsterarnir í hvítum sloppum eru annars vega.

Nema að DV hlustaði á ættingjann sem sá móður sína verða fárveika eftir að gangsterinn í hvíta sloppnum tók af henni lyf sem hún hafði haft í langan tíma, og héldu hennar alvarlega sjúkdóm í skefjum.

Og eftir fjölmiðlaumfjöllunina, sem vakti athygli á fjöldamorðum gangseters eða gangstera í hvítum sloppum því augljós spurning er af hverju aðrir læknar gripu ekki inní, þá neyddist Embætti landlæknis að grípa inní, ég er að vísa í fjöldamorðin í Keflavík þar sem allavega 6 konur dóu ótímabærum dauða svo ég vitni í orð Ölmu Landlæknis.

Þau orð hefðu getað verið sönn, þá var hún kannski ekki í leið í framboð, en hvað gerðist svo??

Næstu fréttir af hinum meinta fjöldamorðingja, meintum því eru konur menn??, var að hann fékk vinnu hjá Landspítala Íslands, það fylgdi með að hann yrði aldrei settur í þær aðstæður að hann gæti myrt fleiri eldri sem og veikar konur.

Svona eins og dómsyfirvöld á 17. öld hefðu talið það óþarfi að handtaka og rétta yfir fjöldamorðingjanum Axlar-Birni, hann hefði jú aðeins drepið fólk sem falaðist eftir gistingu hjá honum, ef hann fengi ekki lengur að selja gistingu, þá dræpi hann ekki fleiri.

Fáránleikinn er algjör, og ekki kom stuna að athugasemd frá Ölmu Möller, enda farin að undirbúa framboð sitt.

Bræðralagið hins vegar, hefur svæft þetta mál gagnvart meintum fjöldamorðingja, og býr þar a reynslu annarra bræðralaga í hinum vestræna heim.

Belgar súpu seyðið og risu upp gegn þessu bræðralagi miðaldra karla, þegar barnaníðingurinn og morðinginn Marc Dutroux skók belgískt samfélag, vísum í fréttir; "Glæpirnir sem Dutroux framdi voru einstaklega ógeðfelldir. Hann rændi ásamt samverkamönnum sínum sex ungum stúlkum og nauðgaði þeim. Hann drap tvær þeirra og tvær til viðbótar létustu úr hungri eftir að hann hafði skilið þær eftir einar og yfirgefnar í dýflissu sem hann hafði útbúið. Dutroux var dæmdur í lífstíðarfangelsi og hefur allar götur síðan verið einn hataðasti glæpamaður Belga.".

Meinið var að Dutroux komst upp með þetta og margt annað, vegna þess að hann var tengdur, tengdur inní lögreglu og dómskerfið, ef Bræðralagið hefði ekki verið til staðar, þá hefðu þessar fjórar ungu stúlkur ekki látist.

Barnamorðinginn þjónaði kerfinu og kerfið passaði uppá hann, nema kerfið gat ekki þaggað niður líkfund sem kom í kjölfar tregðu lögreglunnar til að svara kröfum aðstandenda um lögregluvinnu og rannsókn á vísbendingum.

Ástæða þess að ég vitna í þetta bræðralag sem hélst hlífðarskildi yfir barnaníðingi og barnamorðingja, er einföld, hefur bræðralag íslenskra lögreglumanna ákært fjöldamorðingjann af Suðurnesjum??

Hefur embætti Landlæknis krafið bræðralagið um aðgerðir, um að það rannsaki þessi fjöldarmorð?

Svarið er Nei, eins og svo mörg svör sem fólk sem vinnur að heilbrigði, sem hjálpar, sem skilar árangri, og fær Nei-ið eitt.

Eins og öðru væri að búast frá Ölmu Möller.

Aðför gangstera í hvítu sloppi að lífi eldra kvenna,sannarleg staðreynd af hverju læknar Hjartadeildar Landspítalans hundsa algengasta hjartasjúkdóm kvenna, smáæðakransæðasjúkdóminn, sjúkdóm sem allt að 40 prósent hjartasjúklinga þjáist að, og er ekki til samkvæmt bræðralaginu, það auk margs annars skýrir þetta neyðarboð Janusar, geðheilbrigðisþjónustu sem virkar, en Alma, núna heilbrigðisráðherra hundsar.

Vitnum samt í Janus;

"Heil­brigðisráðuneytið virðist ekki skilja þarf­ir þeirra sem notið hafa end­ur­hæf­ing­ar hjá Jan­usi. Þetta seg­ir Sigrún Birg­is­dótt­ir, ráðgjafi hjá Ein­hverf­u­sam­tök­un­um. Í sam­tali við mbl.is vís­ar hún til um­mæla Ölmu Möller heil­brigðisráðherra, sem féllu í Kast­ljósi á mánu­dag um að heil­brigðisráðuneytið greiði ekki fyr­ir starf­send­ur­hæf­ingu þar sem það sjái ein­ung­is um heil­brigðisþjón­ustu. „Þessi afstaða lýs­ir að okk­ar mati skiln­ings­leysi á þörf­um þessa hóps – það sjá það all­ir að um er að ræða geðheil­brigðisþjón­ustu sem vissu­lega heyr­ir und­ir ráðuneytið. Þessi hóp­ur þarf heil­brigðistengda geðend­ur­hæf­ingu á for­send­um virkni og bættr­ar líðan, ekki endi­lega starfstengda end­ur­hæf­ingu. Þau eru mörg hver ekki kom­in á þann stað og eiga langt í land með að vera fær um að sinna starf­send­ur­hæf­ingu,“ seg­ir Sigrún.".

Siðblinda á jú engin sín takmörk.

Réttlætið þekkir hins vegar ekki þau mörk.

Janus mun sigra, hjálp verður veit þeim sem hana þurfa.

Á milli liggur smán Samfylkingarinnar.

Kveðja að austan.

	Segir afstöðu ráðherra lýsa skilningsleysi
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Hreykja sig á síðum Morgunblaðsins að hafa lagt heiðarlega manneskju að velli.

Án sóma og sæmdar, án mennsku eða mannúðar, birta þeir frétt um sigur sinn, að Ásthildur Lóa sinni ekki lengur þingstörfum.

Næg var ekki niðurlægingin sem Valkyrjurnar lögðu á hana að mæta á smánun Höllu Tómasdóttur, forsetans sem greip ekki inní, það skal bæta í níðhöggvið, og uppljóstra að fórnarlambið treysti sér ekki til að umgangast fólkið á þingi sem brást æru sinni og þjóðinni.

Við skulum gera okkur grein fyrir því að þetta er ekki fyrsta frétt dagsins þessa níðhöggvara, hreyknir sögðu þeir frá því að Sigurður Guðjóns væri hissa á að barátta Ásthildar Lóu hefði skilað réttlæti í bankakerfinu henni til handa.

Látið var í það skína að venjuleg kona, kennari að starfi, hefðu þau heljartök á vinnumönnum hrægammanna eftir Hrun, að þeir hefðu lúffað og gerst mennskir.

Hjá níðhöggvörunum var ekki fréttin um að vinnumenn hrægammanna hefðu gerst mennskir, heldur að kennarinn hefði þau ítök að hún hefði fengið sem aðrir fengu ekki.

Eftir stendur spurningin, var Sigurði Guðjónssyni gert grein fyrir að hann gengi erinda rógbera og níðhöggvara, að ritstjórn Morgunblaðsins væri sori einn??

Í athugasemdum þessara síðu hefur verið vakið athygli á svikum, launráðum þess fólks sem átti að styðja, en flúði að hólmi þegar Rúv og Mogginn lögðust á eitt við að ljúga, við að rangfæra, að ótti þess hefði lagst á Ásthildi Lóu, og hún hefði kosið að fórna sér og réttlætinu, svo rógberar og níðhöggvarar fordæmingarinnar myndu ekki skemma fyrir núverandi ríkisstjórn.

Menn að meiri hefðu valkyrjurnar átt að styðja sína konu, sinn ráðherra, þær hefðu átt að mæta fordæmingunni, gert rétt en ekki beitt sér fyrir Órétti.

Það er reyndar rétt, en valkyrjurnar voru ekki þær einu sem brugðust, eiginlega þá trúðum við næstum því öll fyrstu rangfærslunum og lygunum sem rógberinn fóðraði fjölmiðla okkar á.

Valkyrjurnar brugðust, en við brugðumst líka sem þjóð.

Endurheimt æru okkar felst í að óréttlætið sé leiðrétt, ekki bara að Ásthildur Lóa endurheimti sitt embætti, heldur líka að við fordæmum fréttir níðhöggvara, og fyrir okkur hér á Moggablogginu, að við krefjum ritstjórn blaðsins um að setja bönd á þá og fréttaflutning þeirra.

Að ritstjórn blaðsins skilji að fyrir löngu sé komið nóg.

Frekari fréttaflutningur afhjúpar aðeins blaðafólk án æru og sóma, en ekki hvað síst, að svona nornaveiðar, í samhengi við fyrri fréttaumfjöllun blaðsins um þingmenn Flokks fólksins, afhjúpa djúptengsl við rakkarapakk í innsta hring Sjálfstæðisflokksins.

Minni á þess orð krónprinsessunnar sem tapaði fyrir fullorðnu fólki; "endar með annan ráðherra í ríkisstjórn hjá sér í óumbeðnu kvöldkaffi eftir að hafa setið undir símtalaflóði frá ráðherranum dagana á undan".

Fólks sem þorir ekki í málefnalega umræðu en notar níðhöggvara til að ná fram markmiðum sínum.

Hver frétt, hver dagur án afsökunar og uppgjörs.

Smánar Davíð, lítillækkar hann, eyðileggur öll hans prinsipp um æru og sóma.

Kannski var leikurinn til þess gerður??

Augljóst er að Viðreisn gengur í takt við níðhöggvara, vitna þarf aðeins í orð Þorbjargar dómsmálaráðherra.

Gegn samruna Viðreisnar og þess arms sem Áslaug Arna leiðir, um einbeitta aðild þjóðarinnar að Evrópusambandinu, eru aðeins eldri íhaldsmenn, eldri sjálfstæðismenn.

Þó Davíð sé varla hálfur miðað við það sem hann var, þá er hann samt ógn, hann man út hvað sjálfstæðistefnan gekk, hann hefur áður vegið þá leiðtoga flokksins sem tóku upp stefnu Viðreisnar um að afsala sjálfstæði þjóðarinnar til Brussel.

Aumur Davíð sem getur ekki stöðvað níðhöggvarana, situr uppi með smánina.

Aumkunarverður, áður glæstur ferill aðeins minning ein.

Veit ekki, en hvað drífur þennan ömurleik Morgunblaðsins áfram, að blaðið sé á pari við Rúv??

Af hverju þessar síárásir á Flokk Fólksins??

Býr að baki ótti um að Inga og félagar svíki ekki þjóðina þegar á reynir.

Kyngi hvorki aðildarviðræðum eða bókun 35??

Að baki óeðli sem ræðst að mennskunni, er alltaf einhver skýring.

Þegar borgarlegur fjölmiðill eins og Morgunblaðið gerir slúðurmiðla að gegnheilum fréttamiðlum, fremur sitt eigið Hara Kari gegn lesendum blaðsins sem flestir eru í eldri kantinum, og fyrirlíta svona aðför ómennskunnar að lífinu, að sóma og sið.

Þá býr eitthvað að baki.

Kannski eigendaskipti hjá Morgunblaðinu og hinir nýju eigendur vilja inn í Evrópusambandið, fái þar skjól evrunnar til að verja ýktar fjárfestingar sína í innlendum hlutabréfum.

Hef ekki hugmynd.

Sá aldrei fyrir mér að á gamals aldri myndi ég upplifa aðför Morgunblaðsins að lífi og mennsku.

Svo frusteraður að ég móðga hýenur í fyrirsögn þessa pistils.

Trúi eiginlega ekki mínum eigin augum, eða orðunum sem ég les.

Sé aðeins gjaldþrot þess sem ég trúði.

Að borgarlegt íhald væri klettur sem léti ekki spilla sér.

Hrunin heimsmynd.

Já, ég trúi samt á að kletturinn sé til staðar.

Að innst inni líði borgarlegt fólk ekki svona aðför ómennskunnar að lífinu.

Það fyrirlíti fréttaflutning Morgunblaðsins í þessu máli.

Að þetta séu mistök sem verða leiðrétt.

Sjáum til.

Missum ekki trúna.

Kveðja að austan.

	Ásthildur Lóa sinnir ekki þingstörfum
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Það er óhætt að segja að fátt hefur skekið  þjóðina eins mikið og aðför fjölmiðla að Ásthildi Lóu, fyrrverandi mennta og barnamálaráðherra.

Fólki ofbýður að áratugagamall getnaður ungs fólks sé dreginn fram til að níða niður ærlega manneskju vegna einhvers meints stjórnmálaávinnings, hver sem hann ætti svo sem að vera því vandséð er hver ætti að hagnast á þessari aðför ómennskunnar að samfélagi okkar.

Það er vægast sagt sérkennilegt að ætla sér að ná frama með því að afhjúpa sig sem ómenni.

Rangfærslur, ef ekki klárar lygar, voru í föruneyti þess fjölmiðlafólks sem hóf þessa aðför.

Þær rangfærslur hafa fjölmiðlar ekki leiðrétt, enda sjálfsagt ekki tilgangurinn að fara satt með.

Þeim til smánar ætla ég að gefa lífinu sem varð til fyrir 35 árum síðan orðið, orð sem segja allt.

"Fullyrðingar um að mamma mín hafi verið leiðtogi eða leiðbeinandi innan safnaðirns voru rangar. Aldur blóðföðurs míns var einnig námundaðar niður í aldurinn þegar þau hittust fyrst en ekki þegar þau áttu í “sambandi” og sérstaklega var tekið fram að ef þetta samræði hefði átt sér stað í dag væri það ólöglegt. Aldur mömmu hefur að sama skapi verið námundaður upp í aldurinn þegar hún eignaðist mig, þegar “sambandið” var fyrir löngu búið. Þess var einnig ekki gætt eða lögð á það nein sérstök áhersla að samkvæmt lögum landsins fyrir 36 árum þegar þetta samband átti sér stað var blóðfaðir minn löglega orðinn fullorðin og að sams konar sambönd voru ekki óalgeng þá og ekki álitin hneykslanleg eins og þau eru í dag.

... Að mínu mati er ósanngjarnt að ætla að styðjast við nútíma viðhorf og lög yfir atburði sem gerðust fyrir bráðum fjörutíu árum. ".

Við sem eldri erum vitum að þetta er satt og rétt, þó yfirleitt hafi ekki verið mikill aldursmunur í samböndum ungs fólks þá voru samt á því margar og heiðarlegar undantekningar, og það fyrir bæði kynin, og viðkomandi einstaklingar voru ekkert verri manneskjur fyrir vikið. Og þetta er fyrir þann tíma þegar Rétttrúnaðurinn fór að barnavæða ungt fólk, með þekktum afleiðingum.

Þess vegna er ákaflega sorglegt að lesa skrif eldri manna hérna á Moggabloginu, sem tala gegn betri samvisku um barnaníð.  Samfélagi okkar hérna til hrós þá er samt um undantekningar að ræða.

Smánin er þeirra sem ljúga og blekkja til að ná meintu höggi á pólitíska andstæðinga, og það er þeirra að þvo sinn smánarblett með því að leiðrétta rangfærslurnar og biðjast afsökunar.

Morgunblaðið er til dæmis minna á eftir ef ritstjóri blaðsins gerir það ekki í leiðara, hann má þó eiga að hann tók af skarið um meintan trúnaðarbrest úr forsætisráðuneytinu í nýliðnu Reykjavíkurbréfi.  "Ekki verður séð af opinberum málavöxtum að forsætisráðherrann hafi brugðist í einhverjum efnum í þessu tiltekna máli. Enda verður ekki annað séð en að hraði afgreiðslu forsætisráðherrans hafi verið eins og eðlilegt var og við mátti búast.".

Um Rúv þarf hins vegar ekki að ræða, sorinn virðist vera eðlilegt fréttastef hjá ríkisfjölmiðli okkar.

Stofnunin biðst ekki einu sinni afsökunar á að starfsmenn hennar skipuleggi banatilræði við borgara landsins, steli símum þeirra, afriti gögn úr stolnum símum og semji síðan falsfréttir uppúr hinum stolnu gögnum.

Ærulaust fólk kann ekki að biðjast afsökunar, til þess þarf jú æru.

Ég hef hrósað þeim Guðrúnu Hafsteinsdóttur og Sigurð Inga fyrir hófstillt viðbrögð, þeirra spurningar snérust um hvort trúnaðar hefði verið gætt í forsætisráðuneytinu, þeim spurningum hefur verið svarað og málið ætti því að vera fullrætt.

Út af stendur aðeins spurningin um aðkomu fyrrverandi dómsmálaráðherra með meiru, Áslaugar Örnu, að málinu því upplýst hefur verið að af einhverjum ástæðum fékk hún tölvupóst svipuðum þeim sem barst til forsætisráðuneytisins.

Af hverju hún af öllum manneskjum, og hvað gerði hún við þessar upplýsingar??

Áslaug Arna sá ástæðu í gær til að svara meintum ávirðingum í sinn garð, eftir að það upplýstist að hún væri aðili málsins.

Dv hefur allavega greint frá svari hennar, sem og að ég las á feisbók áðan kostaða dreifingu á færslu Áslaugar á síðu sinni.

Þar var orðalag sem stakk mig og ég vil vekja athygli á: "Spurningin sem eftir stendur er sú hver það er sem ber raunverulega ábyrgð á því að einstaklingur, sem hefur samband við forsætisráðherra í góðri trú, er svikinn um trúnað og endar með annan ráðherra í ríkisstjórn hjá sér í óumbeðnu kvöldkaffi eftir að hafa setið undir símtalaflóði frá ráðherranum dagana á undan.".

Í ljósi staðreynda málsins og þeirrar fordæmalausu aðfarar fjölmiðla að Ásthildi Lóu, er mikill kaldrani í þessum orðum.

Kaldrani sem vekur upp spurningar.

Og þarna er himinn og haf á milli Áslaugar annars vegar og Guðrúnar hins vegar.

En það er mál að linni.

Hvort smánin situr eftir eða hvort hún verði þveginn burt með leiðréttingum á rangfærslum og síðan afsökunarbeiðnum í kjölfarið, veit tíminn einn.

Þetta er ekki það Ísland sem við viljum.

Og eins og einn góður maður sagði; er ekki tími til kominn að ræða stjórnmál.

Til dæmis að við ræðum þá spurningu sem ég las nýlega á bloggi Arnar Þórs Jónssonar; hvað er það sem við ætlum að verja með her, sem við erum ekki tilbúin að verja með lögum.

Vísar þar í fyrirhuguð svik íslensku stjórnmálastéttarinnar að afhenda Brussel æðsta vald í íslenskri löggjöf.

Látum ekki róginn og ómennskuna stýra okkur.

Losum okkur við þá stjórnmálamenn sem gera út á þau skítamið.

Fordæmum fjölmiðla sem haga sér svona.

Fyrirgefum samt ef bót og betrun er lofað.

Kveðja að austan.

	Kemur móður sinni til varnar
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Veltir sér uppúr svona áratuga gömlu máli.

Um það þarf ekki að hafa fleiri orð.

Kveðja að austan.

	Segir barnsföður sinn hafa verið eltihrelli
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt