Og ef ég á að vera meinfýsinn, þá tók Inga Sæland hann á teppið þegar hún spurði hann um kynlaus salerni, eitthvað sem Inga benti Gulla á að hún væri kona, ekki kynleysingur, hann sem karlmaður ætti kannski að skilja muninn.

Svona líkt og 99,95 prósent kvenna er, dætur okkar, eiginkonur, mæður, ömmur, langömmur og sá kvenleggur sem lifir lengst, langalangömmur.

Að Gulli greyið, sem þekkti ekki þessi einföldu sannindi, þó líklegast af móður fæddur, og þurfti yfirhalningu Ingu Sæland um hvernig börnin verða til, segir allt um þær ógöngur Sjálfstæðisflokksins að Gulli greyið, táknmynd alls þess sem miður fór og jafnvel Súpermann í stól formanns hefði ekki átt svar við, sé talinn vonarpeningur í embætti formanns flokksins!!

Sú falsmynd, þó keypt sé af fyrrum stuðningsaðilum Gulla, hlýtur að kosta upphæðir sem eru ekki innlendar, þó innlendir auðmenn og hagsmunir séu auðugir, einhver aur hlýtur að liggja í kosningu Gulla, sem ekki nokkur hvítur, eða svartur, gulur eða ha ha, kynsegin fær ekki séð eða skilið í fjárfestingunni.

Veit ekki nema ég veit að þessi færsla átti ekki að fjalla um Gulla og smán þeirra sem telja hann valkost til að leiða Sjálfstæðisflokkinn eftir Bjarna Ben.

Er svo sem árátta að eyða mörgum orðum i inngang, og þegar skelfing þess að pistillinn er orðinn alltof langur, að þá loksins sé fjallað um meginmálið, í færri orðum en ella.

Og meginmálið er ein spurning, spurning sem ríkisstjórn þeirra Katrínu, Bjarna og Sigga gat aldrei svarað.

Af hverju var ekki virkjað, burtséð frá að Gulli er eins og hann er?

Það er viss niðurlæging að viðurkenna að frá flokki forheimsku, sem og almennrar heimsku, flokki sem frá dögum Ingibjörgu Sólrúnar er eyðimörk vitsmuna og þess sem kenna má við Homo Sapiens, það er hinn vitiborna mann, sé umhverfisráðherra sem segir hlutina beint út.

Svo að allir þeir sem eru ekki forheimskir, eða heimskir og þaðan af verra, sú andlega eyðimörk sem Samfylkingin hefur verið frá dögum Ingibjargar Sólrúna, skilji og fatti að viðkomandi ráðherra er ráðherra Samfylkingarinnar.

Ekki Sjálfstæðisflokksins, ekki Framsóknarflokksins.

Ráðherra Samfylkingarinnar.

Og svo ég vitni í orð þess ráðherra; "Að nú sé kom­in til valda rík­is­stjórn sem sé sam­stiga um aukna orku­öfl­un og muni ganga hreint til verks.".

Og svo ég held því áfram; "Og það er al­mennt mik­il­vægt að þegar lög­gjaf­inn hef­ur ákveðið að virkj­ana­kost­ir séu í nýt­ing­ar­flokki, að þeir fái ásætt­an­leg­an fram­gang í stjórn­sýslu orku­mála, og breyt­ing­arn­ar sem eru núna í far­vatn­inu á leyf­is­veit­inga­ferl­inu miða að þessu".

Banabit allra kverúlanta þjóðarinnar, sem oftast ná ekki að vera fleiri en tveir-þrír, stundum aðeins einn, og ef kverúlantinn tekur sjálfan sig mjög alvarlega, rífst við brotabrot síns eigin sjálfs.

Kverúlant sem vissulega kaus Samfylkinguna, hugsanlega Vinstri-Græna en samt ekki líklegt vegna kommúnískra áhersla þess meinta Græna flokks, og sá brautargengi sitt hjá Gulla og kó, Svanhvíti og Guðbrandi, en er hluti af eyðimörk í dag, það er eyðimörk forheimsku sem kverúlantar byggja.

Gulli greyið má þó eiga að hann fattar smán sína og tækifærimennsku og því ræðst hann á núverandi umhverfisráðherra vegna Lilju Sjálfstæðisflokksins sem hann hefði viljað kveða í svona 10 ár eða svo, en kvað ekki.

Stendur á berangri eins og bjáni á eftir.

Allavega þeir flokksmenn sem mæla honum bót hafa nákvæmlega ekkert með að gera sjálfstæði, íhald, eða viðhorf og skilning hægri manna á menn og málefni, á samfélag okkar, á stjórnmál, eða það sem gerir Sjálfstæðisflokkinn að því sem hann er.

En það er jú alltí lagi að vera fífl, og spurningin aðeins hvort þú sért forheimskt fífl, eða aðeins fífl.

Kjósir Gulla, af því bara því hann sagði eitthvað, að það sé aukaatriði það sem hann gerði, hvort smánin sé meir að hann sé "Klósett Gulli", að sá sem gekk í takt með kverúlöntum Samfylkingarinnar, kverúlöntum sem núverandi Umhverfisráðherra hefur hafnað.

Í okkar verndaða samfélagi sem Moggabloggið er, þá vona ég að það sé leitun að fólki sem mælir Gulla bót.

Hygg að Palli bloggkóngur muni aldrei það gera.

Hvað með hin??

Hvað með hin??

Ekki mitt að svara, enda ekki íhaldsmaður, þó við Hriflungar erum gegnheilt íhald á skilning á mikilvægi sögur og arfleiðar, kannski mun ég segja eitthvað seinna, en stelpurnar eru ekki Gulli.

Ein eða tvær kannski hægri kratar, sú þriðja kannski ennþá í Barbí-leik, hvaða veit ég sem eldri er.

En þær eru ekki Gulli.

Höfum það á hreinu.

Og Jóhann Páll er ekki sjálfstæðismaður.

Reyndar má rífast um stelpurnar sem ég ætla ekki.

Þætti það samt skrýtið ef Sjálfstæðismaður byði sig ekki fram til embættis formanns flokksins.

En þeir eru svo sem í felum.

Greyin.

Þeirra er arfleiðin.

En til þess þarf kjark.

Kveðja að austan.

	Munu stíga stærri skref en Guðlaugur hafði kynnt
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Það er athyglisvert að á meðan Nýfrjálshyggjan í ríkisstjórn Íslands hefur komið aðild að Evrópusambandinu á dagsskrá, að þá berast fréttir frá Evrópu, að loksins sé tekist á við hið frjálsa flæði vændis, mannsals, eiturlyfjasölu og glæpa sem er beinn fylgifiskur hins frjálsa flæðis fjórfrelsisins.

Í viðtengdri frétt þurfti reyndar frelsi frá hinu frjálsa flæði glæpa og mannsals, þökk sé Brexit, en ef fólk sleppur að lesa málgagn Íslamista á Íslandi í samkrulli við flótta og mannsalsiðnaðinn, þá fylla svona fréttir síður frjálsra fjölmiðla í norðanverði Evrópu.

Glæpafólk hins frjálsa framsals er handsamað, rannsakað og dæmt fyrir svívirðu sína, áratugum eftir að það hóf alþjóðlega eða réttara sagt samevrópska glæpastarfsemi sína.

Í þessari frétt Mbl.is, frétt sem hefur örugglega sloppið framhjá meðvirkum fréttastjóra blaðsins með voðaverkum Hamas og Íslamista, meðvirkninni með samevrópskum glæpum mannsals og flóttamannaiðnaðarins hins frjálsa flæðis, kom fram að skoska lögreglan hefði loksins gripið inní glæpasamtök 5 einstaklinga, sem hefðu verið sek um mansal, kynferðis- og fíkniefnabrot, og þó það þurfi ekki mikla vitsmuni til að fatta að raunmynd slíkra samevrópska glæpa megi fargfalda með tölu á milli 1000 og 10.000, þá má samt þakka fyrir hið fyrsta skref.

Hér á Íslandi gefa algjörlega vanhæf löggæsluyfirvöld, tek það samt að ljóshærðar konur stjórna viðkomandi löggæsluyfirvöldum, svo rétthugsunin er í lagi hjá Sjálfstæðisflokknum, út skýrslu um 15-20 glæpasamtök, sem flest eiga sér erlendar rætur.

Selja dóp, brjótast inn, níðast á fólki af erlendum uppruna og fyrirtækjum þess; meiða, misþyrma, farin að skjóta og sprengja, og drepa.

Og skýrslan þótti vel unnin.

Aðgerðir gegn glæpahyskinu, glæpasamtökunum, þær voru ekki til umræðu, enda slíkt árás á hið evrópska flæði glæpa og mannsals sem er ávöxtur hins frjálsa flæðis.

Samstarf Góða fólksins og atvinnugóðmenna í raða þess, við mannsals og flóttamannaiðnaðinn, voru ekki heldur til umræðu, enda miklir peningar í húfi, fyrir Góða fólkið

Svo er gróði í mansalinu.

Á milli vina fóru hátt í 30 milljarðar á síðasta ári þegar allt er talið til.

Þar sem þeir peningar eru ekki til skiptanna, þá laut innlent heilbrigði í gras, aldrei hafa fleiri líf fallið vegna geð og fíkni sjúkdóma.

Til haga skal samt haldið að Góða fólkið, og fulltrúar þess sem þjóna mannsals og flóttamannaiðnaðinum, að það lapti ekki dauðann úr skel, öryggir reikningar uppá milljarða á milljarða ofan, komu sér vel fyrir fjárhag þess.

Evrópa er samt farin að snúast gegn Góða fólkinu, sem og atvinnugóðmennum þess.

Samstarfsaðilarnir jafnvel teknir og dæmdir.

Sex í dag, hugsanlega 600 á morgun, kannski 6.000 daginn þar á eftir.

Það er ef kjarkur ræðst á hið frjálsa flæði glæpa og mannsals innan Evrópska efnahagssvæðisins.

Á Íslandi mun það ekki gerast.

Hagsmunir gróðans af glæpum og mannsali eru innvinklaðir í ríkisstjórn Íslands í dag.

En í Evrópu blása aðrir vindar.

Jafnvel svo sterkir að þeir munu fella mannaumingjann sem í dag er forsætisráðherra Bretlands, en brást í embætti sínu sem ríkissaksóknari að vernda sakleysi þarlendra, ungra stúlkna gegn kynofbeldi og nauðgunum Íslamista í Bretlandi.

Reyndar var svívirða hans svo mikil að hann hylmdi yfir þessa glæpi, og sigaði löggæsluna á aðstandendur fórnalamba þessara kynglæpa og nauðgana.

Þess vegna hygg ég að þó Góða fólkið telji sig öruggt í dag, að gróði þess að samstarfinu við mannsals og flóttamannaiðnaðinn, sé ekki eins öruggt og það heldur.

Að ekki bara landamærunum verði lokað fyrir glæpasamtökum heldur verði þáttur þess í hagnaðinum af "opnum" landamærum rannsakaður, það dregið til ábyrgðar og dæmt.

Kannski ekki en það er full ástæða fyrir það að óttast.

"The Times, They Are a-Changing", söng Bob Dylan, hans orð eiga sjaldnast betur við en í dag þegar eitt tíst um sekt mannaumingjans sem er forsætisráðherra Bretlands í dag, fær flug og athygli þannig að öllu hugsandi fólki er ljóst sekt hans.

Mannsins sem gerði Íslamistum í Bretlandi kleyft að svívirða og nauðga þúsundir ungra stúlkna á Bretlandi.

Svívirðingarnir, helteknir af sínum miðaldartrú, gerðu það sem þeim var innrætt af prestum sínum og trúararfleið, sekir, en ekki eins sekir og mannauminginn sem nýtti sér embætti sitt sem ríkissaksóknari til að hylma yfir glæpi þeirra og viðbjóð því hann óttaðist um fylgi Íslamista við Verkamannaflokkinn.

Fylgi sem tryggði honum seinna meir sigur í þingkosningunum, breski verkamannaflokkurinn á sem sagt völd sín að þakka stuðningi svívirðinga og barnanauðgara.

Eitthvað sem Musk hefur afhjúpað og verður ekki þaggað.

Ekki frekar en samsekt Góða fólksins við hið frjálsa flæði glæpa og mannsals, sem og þóknunina sem það stakk í sína feitu vasa.

Því Evrópa líður þetta ekki lengur.

Sama hve Góða fólkið sækir oft um aðild að Evrópusambandinu.

Þar á það ekki lengur skjól.

Tímarnir eru að breytast sagði Dylan.

Það eru orð að sönnu.

Kveðja að austan.

	Dæmd fyrir svívirðilegt brot
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Það þarf sérstaka hæfileika, oft kennda við strúta, að afneita hlýnun jarðar af mannavöldum.

Ýmislegt er týnt til, meðal annars reglulega hér á Moggablogginu, en flest af því á það sannmerkt að vísa í afbökun staðreynda, eða hreinan tilbúning.

Þegar lygi eða staðleysa er forsenda skoðana, þá geta þær ekki verið merkilegar, spyrjið bara kommúnista heimsins í gegnum tíðina.

Eða Góða fólkið um allt bullið sem vellur frá því.

Vissulega hjálpar margt til að kynda undir okkur og ekki allt af mannavöldum, ég hef til dæmis sterkan grun um að sá í neðra hafi nýtt sér aukinn liðstyrk til slíkra verka, en viðurkenni að sú kenning á sér ekki margar vísindalega stoðir.

En það breytir samt ekki þeim staðreyndum að athafnasemi mannsins í yfirfullum heimi hefur raskað viðkvæmu jafnvægi náttúrunnar þannig að enginn sér endi þar á.

Sérstaklega ekki tryggingarfélög, þau eru ekki í góðum málum.

Við hin venjulegu, sem alltaf eru látin borga alla brúsa, sama hvers eðlis þeir eru, eða af hvaða völdum, getum kosið að láta annarlega hagsmuni afneitunarsinna spila með okkur, eða beðið þá sem ráða að hætta þessu bulli, og fara að gera eitthvað.

Og þá eitthvað að viti en ekki gera eitthvað til að gera eitthvað.

Það fyrsta er að horfa í eigin barm og spyrja um árangur þess sem gert hefur verið hingað til í rúm 30 ár eða frá því að fyrsta hamfaraloftslagsráðstefnan var haldin Rio de Janeiro 1992.

Lengi hafa ráðandi öfl treyst á markaðslausnir, að ef markaðurinn fái hvata, þá sjái hann sjálfur um að redda málunum.

Hvað allt ruglið heitir getur ekki nokkur maður lagt á minnið, losunarheimildir, kvótar, grænir skattar, kolefnisspor, kolefnisgjald svo ég reyni með harmkvælum að rifja upp nokkur orð þessa markaðstrúboðs.

Gígantískir fjármunir hafa farið í allskonar vitleysu sem engu hafa skilað eða af hverju er heimurinn að brenna þessa dagana rúmum 30 árum eftir að menn sögðust ætla að gera eitthvað??

Losun heimsbyggðarinnar hefur verið í veldisaukningu allan tímann þó vissulega hafi hlutur vestrænna iðnríkja af heildarlosun gróðurhúslofttegunda hlutfallslega minnkað, en það breytir engu í heildarmyndinni.

Og hver skyldi skýringin vera á þessu árangursleysi??

Jú forheimskan að baki meintum aðgerðum, kerfisbundið hefur verið unnið að því með alls konar sköttum og gjöldum, sem bæði hækka orkukostnað sem og framleiðslukostnað almennt, að færa framleiðslu heimsins frá minni mengun í meiri.

Sem skýrir veldisaukningu losunarinnar.

Við Íslendingar höfum um nokkurn tíma upplifað þessa forheimsku á eigin skinni.

Tilbúinn orkuskortur og tilbúinn orkumarkaður hækkar verð á innlendri framleiðslu, grænir skattar og kolefnisgjald hækkar verð á innlendri framleiðslu.

Og vörur, sem þegar eru dýrar fyrir, framleiddar með grænustu orku í heimi, hækka og hækka, og valkostur neytandans er þá innfluttar vörur, með öllum sínum kolefnissporum, en fyrst og síðast er leitnin að fá þær sem ódýrast frá orkusóðum heimsins, Kína og öðrum löndum í Fjarskaistan.

Þetta er það sem er að gerast um alla Evrópu, hin meinta barátta við hlýnun jarðar, eykur losun gróðurhúsloftegunda en dregur ekki úr henni.

Að baki liggur sú hugsun að ef eitthvað er vitlausara þá framkvæmum við það.

Toppurinn á ísjaka heimskunnar er líklegasta sú skylda að blanda matvælum í eldsneyti og síðan hafa keðjusagirnar í regnskógum heimsins ekki þagnað.

Hvaða hagsmunir liggja að baki vitleysunni ætla ég ekki að reifa í þessum pistli, hvað þá að ég nenni að taka eitthvað debat við afneitara hins augljósa, að jörðin sé að brenna.

Vil aðeins benda á að það var og er hægt að gera eitthvað, sem hefur ekki verið gert.

Ég er svo lánsamur að vera orðinn það grár að ég man sem ungur drengur eftir fréttum af fyrsta laxinum sem gekk upp ána Thames, það þótti mjög merkilegt því áin hafði verið steindauð í nokkrar kynslóðir, ekki vegna breytinga á umhverfisaðstæðum eða af því bara sem afneitarar nútímans myndu örugglega halda fram, heldur vegna landlægs sóðaskapar iðnaðar og byggða við ána sem hleyptu öllum sínum óþverra út í ána í þeirri trú að tært vatnið myndi láta óþverrann hverfa einhvern veginn.

Einhverjum áratugum áður, uppúr 1950, sagði einn maður, það gengur ekki að þessi einu sinni fallega á, stolt okkar Londonbúa, sé orðin eins og hvert annað holræsi, við þurfum að gera eitthvað í málunum, og að lokum var það gert.  Vissulega eftir smá umræðu um að hann væri skrýtinn, áin hefði alltaf verið svona í mannaminnum, og svo væri ekkert hægt að gera.

Það væri ekkert hægt að gera.

Sem er náttúrulega argast þvæla og vitleysa, vandamál eru til að leysa, þess vegna erum við jú Homo sapien, hinn vitiborni maður.

Þetta var fyrir daga Góða fólksins og Rétthugsunarinnar, fyrir dag Grétu og alla hinna krakkanna, þess vegna var vandinn ekki leystur með því að eyða byggð og loka fyrirtækjum, eða fara aftur á hestöld eins og núna er lagt til.

Skólp þurfti að losa og iðnaðarúrgangur var staðreynd, en það var hægt að hreinsa skólpið, og það var hægt að setja hömlur á losun skaðlegs úrgangs út í fljótið.

Mengun er nefnilega ekkert náttúrulögmál, hún er mannanna verk, og það er hægt að takast á við hana eins og allt annað í þessum heimi.

Ef mannkynið hefði sett þó ekki nema væri brot af þeim fjármunum sem hafa farið í græna skatta, jafna út kolefnisspor, losunarkvóta eða hvað sem öll þessi vitleysa heitir, í að þróa tækni til að hreinsa út mengunina, fanga hana í skorsteinum, útblæstri og öðru, þá væri þessi mál á réttri leið í dag.

Græn orka er nauðsynleg, hana þarf að þróa, en hún þarf að vera sjálfbær, ekki þvinguð.

Og þangað til hreinir orkugjafar eru í boði, þá átti að þróa áfram lausnir tengdar kjarnorku, en ekki láta skrípi kostuð af jarðeldsneytisiðnaðinum loka vel reknum kjarnorkuverum.

Skattar geta verið skynsamlegir ef þeim er beitt rétt, en markmið þeirra getur ekki verið að auka vandann eins og í dag með því að koma allri framleiðslu til orkusóða glóbal hagkerfisins.

Orkusóðagjald myndi til dæmis skila miklum árangri, bæði með því að beina neyslu frá orkusóðum sem og til að knýja þá að gera eitthvað í sínum málum, menn færu þá kannski að sjá til sólar í borgum Indlands eða Kína.

Meinið er að annarlegir hagsmunir hafa stýrt umræðunni frá skynsemi til forheimskunnar.

Bullráðstefnur kenndar við loftslag eru haldnar reglulega, virðast þjóna fáum öðrum tilgangi en að næra athyglissýki athyglissjúkra.

Ásamt því að skaffa ríflega dagpeninga og ókeypis ferðalög á framandi slóðir.

Rúm 30 ár hafa farið í súginn, tíminn sem við höfðum til að gera eitthvað, er senn á þrotum.

Og þrýtur brátt því ekkert lát er á vitleysunni.

Mengun heimsins minnkar ekkert þó Evrópa hætti að framleiða og þó fátækari íbúar álfunnar hafi ekki lengur efni á að kynda húsin sín.

Hækkun raforkuverðs á Íslandi, hækkun grænna skatta á Íslandi, mun þar engu breyta.

Við gætum samt undirbúið okkur fyrir það sem koma skal.

Heim í upplausn.

Og eitt er víst að sá undirbúningur felst ekki í því að afleggja innlenda matvælaframleiðslu eða aðra framleiðslu.

Það get ég svarið.

Innflutningur frá Kína er ekki lausnin.

Kveðja að austan.

	Líklega dýrustu gróðureldar í sögu Bandaríkjanna
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Það liggur í eðli þeirra að drepa, að eyða, slíkt getur aldrei verið fallegt, skemmtileg, mannúðarlegt.

Og það eru aðeins tvær leiðir til að forðast stríð, sú fyrri að hefja þau ekki, sú seinni er að vera nógu sterkur til að aðrir ráðist ekki á þig.

Úkraínumenn hófu ekki þetta stríð, þeir verjast, en eru ekki nógu sterkir til þess án utanaðkomandi hjálpar.

Þorgerður Katrín segir að "ný rík­is­stjórn á Íslandi sé að senda út mjög skýra tóna í þá veru að Ísland standi með Úkraínu", vonandi verður sú aðstoð í þágu mannúðar en ekki hernaðarbrölts, nægir aðrir sinna því brölti.

Hún réttlætir þá skýru tóna með vísan í að Rússar hófu stríðið með innrás sinni í Úkraínu, Úkraínumenn heyi því réttlátt varnarstríð, sem og að andstæðingur þeirra er grimmúðugur.

Vissulega réttmæt rök sem útiloka þá pólitísku hentisemi að það skipti máli hver á í hlut.

En þau rök að ríki megi verjast árásaraðila, berjast við hann þar til hann gefst upp á árásum sínum, og í því felst rétturinn að ráðast inn yfir landamæri hans, sbr innrás Úkraínu inní Rússland eða innrás Bandamanna inní Þýskaland á sínum tíma, hljóta þá að gilda um alla.

Og þá verða menn að sætta sig við að slík stríð eru jafn grimm, hræðileg og eyðandi eins og önnur stríð, það er ekki til neitt réttlátt stríð, ekkert fallegt stríð

Dauði og auðn er ekkert réttlátur, fallegur.

Það var ekkert fallegt við eldárásir Bandamanna á Hamborg eða Dresden enda tilgangur þeirra að drepa sem flesta óbreytta borgara óvinarins.

Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir hefur heykst á þessari samkvæmni.

Hjá henni skiptir það máli hver á í hlut og hún fer ekki gegn almannarómi.

Á annan hátt er ekki hægt að skilja orð hennar um stríðið á Gasa, þar er sá sem ver sig gagnvart ógnaröflum sem vilja útrýma honum; Sekur, því í varnarstríði sínu drepur hann, eyðir.

Sökin er ekki hjá þeim sem hóf stríðið með voðaverkum sínum og árásum, hjá þeim sem tók gísla og færði inn yfir landamæri sín, og verst síðan innan um eigin íbúa, heldur hjá því sjálfstæða ríki sem varð fyrir þessum árásum.

Þar með gengur íslenska ríkisstjórnin í takt með voðamennum sem fórna sinni eigin þjóð í þágu einhverra pólitískra markmiða sem heita; Sigrum áróðursstríðið.

Vitandi að slíkt áróðurstríð myndi kosta tugþúsunda samlanda þeirra lífið, valda algjörri auðn í landi þeirra.

Og hið hlálega er í öllum þessum hörmungaratburðum að meintur sigur í áróðursstríði skiptir sjálfstæða þjóð, sem á að útrýma, engu máli, heldur blákaldur veruleiki vígvallarins.

Það voru þýskir skriðdrekar sem vörðu Þýskaland, ekki áróðurssneplar Göbbels, jafnvel þótt Göbbel hefði haft aðgang að nútíma samfélagsmiðlum og getað básúnað út hin meintu hópmorð og þjóðarmorð Bandamanna á íbúum Þýskalands.

Þessi tvöfeldni afhjúpar hinar meintu siðferðilegu röksemdir fyrir stuðningi hinnar nýju ríkisstjórnar Íslands við ríkisstjórn Úkraínu, þetta snýst aðeins enn og aftur um hverjir eiga í hlut.

Við og hinir, og hinir eru ljótu karlarnir.

Það er bara svo og óþarfi að halda öðru fram.

Heimurinn er að vígbúast í stað þess að takast á við vandamál sín.

Kallast á mannamáli að vera á sjálfstýringu á beinni leið til helvítis.

Mannapinn, þó hann þykist vera vitiborinn og geti lært af reynslunni, drepur til að stækka yfirráðasvæði sitt, jafnvel þó hann viti innst inni að næsta dráp geti orðið hans síðasta.

Þetta virðist vera forritað í hann, frumstæð hvöt úr árdaga þróunarinnar, gekk bærilega á meðan vopnin voru spjót og kylfa, verr þegar þau breyttust í vélbyssur, sprengjur og skriðdreka.

Og gengur alls ekki þegar orðinu "gjöreyðing" var skeytt fyrir framan vopn.

Það er samt alltaf gott að vita að stríð séu hræðileg, ömurleg, grimmileg.

Það dugar bara skammt, eiginlega ekki neitt.

Sérstaklega þegar menn ganga í takt með olíuauði Persaflóans og stríði hans við siðmenninguna.

Nútímann.

Munum svo að það eru Íslamistar sem fremja hryðjuverk um allan heim.

Ekki gyðingar.

Ekki við.

Þá skiljum við hvurslags bjánaprik okkar ágæti utanríkisráðherra er.

Kveðja að austan.

	Sýnir hvað stríð er hræðilegt, ömurlegt og grimmt
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Hljómar áramótakveðja svo margra í upplestri Sigvalda og félaga á Rúv.

Sögunni fylgir ekki hve margir óska hinni nýju ríkisstjórn velfarnaðar á nýju ári, örugglega margir, margir sem líka óska landsmönnum velfarnaðar.

Meinið er að þetta tvennt fer ekki saman, velferð þjóðar og velferðar hinnar nýju Evrópusambandsstjórnar.

Eins og þjóðin þarfnast stöðugleika, þá þarfnast hún ekki stöðugleika um að innlima hana í hið nýja stórríki Evrópu, myndað af ríkjum sem öll eru á fallandi fæti og eiga í styrjöld við hitt stóra ríkið í Evrópu.

Mein þjóðarinnar eru mörg, en þau eru innanmein, og þau lagast ekki við að innlimast í stærri mein sem aðeins eiga eftir að versna.

Sem og að flest sem hrjáir efnahagslíf okkar má rekja til hins evrópska regluverks, hins kæfandi faðmlag þess, sjálfvirkan innflutning á fólki sem viðheldur síþenslu á húsnæðismarkaði, orkumarkað orkupakkanna og svo framvegis.

Hin nýja ríkisstjórn er ríkisstjórn fagurra fyrirheita, líkt og tryggingarfélag sem lofar úrvals þjónustu nema í smáaletrinu segir að sú úrvalsþjónusta í raun sé aðeins fyrir tjónlausa.

Fögru fyrirheitin falla hvert um annað í smáletri ríkisstjórnarsáttmálans, allt sem á að gera, allt sem á að bæta, er allt háð meintu jafnvægi í ríkisfjármálum.

Það jafnvægi krefst niðurskurðar, ekki nýrra útgjalda.

Hin fögru fyrirheit eru því blekking ein.

Ríkisstjórnin segist ætla að hagræða eins og þjóðin þekkir ekki sögu hagræðingar Bjarna Ben og forvera hans í embætti fjármálaráðherra.

Undantekningarlaust auka þær kostnað til lengri tíma, því þjónustu þarf að viðhalda, kjarasamninga um veikindarétt að virða, og yfirvinnu að greiða því starfsfólki sem tekur á sig aukavaktir sólarhringsþjónustunnar.

Allt afleiðing undirmönnunar sem leiðir til viðvarandi stressástands með tilheyrandi fjarvistum og veikindum starfsfólks sem er komið yfir þolmörk starfsgetu sinnar.

Annars staðar í kerfinu myndast svo flöskuhálsar ákvarðanatöku með tilheyrandi aukakostnaði í samfélaginu.

Ríkisstjórn sem segist ætla að hagræða er ríkisstjórn sem segist ætla að gera vont verra.

Ekkert í fögrum fyrirheitum ríkisstjórnarinnar bendir til nýrrar hugsunar eða nýrrar nálgunar.

Aðeins gamla slitna platan um misvitra stjórnmálamenn sem þykjast hafa vit og getu til að segja fólkinu sem vinnur störfin, hvernig eigi að vinna þau.

Að hugsa hlutina uppá nýtt, hafa kjark til að segja sig frá hinu kæfandi evrópska regluverki, það er ríkistjórn sem þjóðin þarf, en fær ekki.

Enginn skilningur á forsendum gróskunnar og gróandans.

Hóflegri skattheimtu, skilvirku regluverki sem og traust á einstaklinginn og fyrirtækjum hans.

Þess vegna fáum við það sama og við höfðum, margt gott því í kjarna vill stjórnmálafólk okkar vel, óháð í hvaða deild það er í Einflokknum, en innviðir okkar, forsendur alls í samfélaginu, minna orðið frekar á gamalt fúið fiskiskip, sem vissulega fiskar ennþá en hve lengi enn?, í stað nýtísku báta sem þola öll veður og vinda, og eiga sér langa framtíð.

Þjóðin þarfnast ekki ríkisstjórnar um óbreytt ástand.

Um stöðnun og hnignun.

Um evrópskt regluverk, um Hönd dauðans.

Hún þarfnast nýrrar hugsunar, nýrrar nálgunar.

Hún þarf að leita aftur til uppruna síns þegar áar okkar horfðu fram í tímann, og voru sammála um að gera þann tíma betri fyrir þjóðina þó þeir deildu vissulega um leiðir en alltaf sammála um markmiðið.

Og hún þarf kjark og leiðsögn.

Kjark til að takast á við sjálfsköpuð innanmein, leiðsögn inní framtíð óvissu og óöryggis.

Það sem var, er ekki lengur.

Loftslagsbreytingar, ófriðurinn, við sem þjóð erum ekki íslensk lengur heldur einhver samtíningur innlendra og erlendra þar sem aðeins örfá ár eru í að íslensk tunga og íslensk menning verður aflögð.

Viljum við það?, við höfum allavega ekki verið spurð, og ef við viljum afleggja tungu okkar og menningu, hvað viljum við þá fá í staðinn??

Sænska ástandið, miðaldahverfi Íslamista líkt og er í Þýskalandi, Danmörku, Noregi, Svíþjóð, Frakklandi, Bretlandi, Hollandi, hverfi sem lúta hvorki lögum eða siðum þess samfélags sem hýsir þau??

Eða viljum við bara halda áfram að vera íslensk, með kostum okkar og göllum??

Þeirri spurningu hefur hin nýja ríkisstjórn hinna fögru fyrirheita ekki svarað, frekar en öðru.

Hún hefur aðeins gefið þjóðinni eitt svar, eitt öruggt stefnumál, einn fastan vegvísir.

Sem er ægivald peningastefnu Seðlabankans yfir þjóðinni, og fékk sérstakan nýfrjálshyggjumann frá Háskóla Íslands til að tryggja þessi yfirráð peninganna yfir íslensku samfélagi.

Þjóðin skal rænast, þjóðinni skal blæða, peningapúkar auðvaldsins fitna.

Það er eldgos, hækkum vexti.

Það er heimsfaraldur, hækkum vexti.

Það er uppskerubrestur loftslagshamfaranna, hækkum vexti.

Það er erlend verðbólga, hækkum vexti.

Evrópska reglugerðin hækkar orkuverð, hækkum vexti.

Að ekki sé minnst á svikamylluna, sístreymi fólks til landsins þrýstir upp íbúðaverði, í stað þess að stöðva sístreymið, eru vextir hækkaðir.

Skorti á íbúðum kennt um þá hækkun, ekki sístreyminu.

En þegar það er byggt og byggt til að mæta þeim skorti, þá er talað um þenslu, og við þeirri þenslu er brugðist við með vaxtahækkunum.

Sem aftur draga úr íbúðaframboði sem aftur leiðir til skorts á íbúðahúsnæði, sem þrýstir upp verði og þá eru vextir aftur hækkaðir.

Svikamylla í sinni tærustu mynd.

Rænir og ruplar almenning, einstaklinginn og fyrirtæki hans.

Birtingarmynd Hönd dauðans, hagfræði þess í neðra.

Upplausn samfélaga, óöld, vargöld.

Heimurinn í dag.

Og verður okkar á morgun.

Ef við tryggjum ekki þjóð okkar, menningu og tungu.

Ef við svíkjum hugsjónir ferða okkar, óháð flokkum, um velsæld lands og þjóðar.

Velsæld allra, ekki fárra.

Ég óska þjóðinni velfarnaðar í þessum síðasta pistli Kveðjunnar að austan á þessu ári.

Í þeirri ósk felst von um breytingar kjarksins, um endurheimt menningu hennar og tungu, að við fögnum fjölbreytileikanum án þess að útrýma sjálfum okkur.

Að við gerum gott úr því sem við höfum og eigum, úr gæðum lands og miða, eflum gróskuna og gróandann.

Stöðvum niðurrifið, mygluna og handarbakavinnubrögðin, hefjum mannvit og verksvit til virðingar á ný.

Við höfum verk að vinna.

Fyrsta verkið er að losa okkur við þjóna auðsins úr valdastólum.

Treystum á okkur sjálf, við getum þetta.

Með Kveðju að austan.

	Enginn ríkisráðsfundur á morgun
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt