Þá eru kosningar í nóvember.

Öllu lofað eins og enginn sé morgundagurinn.

Og enginn hafi gærdagurinn verið, að allir flokkar komi að kosningum með hreint borð, án fortíðar eða fyrri loforða.

Eftir kosningar heldur lífið svo áfram sinn vanagang, málamiðlanir semja stjórnarsáttmála, og stjórnarsáttmálinn dregur víglínurnar, þeir flokkar sem eru í ríkisstjórn styðja, þeir sem eru í stjórnarandstöðu, eru á móti.

Svo mallar allt eins og áður, niðurskurður, hagræðingar, regluleg upphlaup stjórnarandstöðu, og kerfið heldur áfram að ráða öllu því sem það vill ráða.

Samt er ekki annað en hægt að dást að þessum snemmbúnu jólasveinum.

Hvernig þeir halda andlitinu, kinnroðalaust lofa þeir öllu sem þeir hafa svikið áður.

Sjálfstæðisflokkurinn auglýsir að þeir ætla að fjölga í lögreglunni um tvo til þrjúhundruð, að mér skilst helst í gær, allavega strax í desember.

Göfugt, en bíddu við, voru þeir ekki að samþykkja fjárlög með niðurskurði???  Og er flokkurinn ekki búinn að vera með dómsmálaráðuneytið frá því fyrir sem elstu menn muna??

Það er búið að þrengja svo að okkur sagði lögreglumaður á Austurlandi í viðtali nýlega, að þegar eitthvað óvænt kemur uppá, til dæmis að vakta mann í klefa, þá þarf að kalla út aukamannskap.

Sem er kjarni málsins, þessi eilífi niðurskurður og hagræðing andskotans, sem Sjálfstæðisflokkurinn og hugmyndafræði hans ber beina ábyrgð á, hefur gert allt ríkiskerfið rándýrt, það er óskilvirkt og allt rekið á yfirvinnu og veikindagreiðslum.

En framboðsjólasveinarnir muna það ekki, enda dvalið uppá fjöllum síðustu 4 árin eða svo.

Og fyrst maður minnist á kosningaauglýsingar Sjálfstæðisflokksins, gerir flokkurinn hreinlega ráð fyrir því að kjósendur hans séu fífl??

Eða hvernig á að túlka banka/tryggingaauglýsinguna þar sem sjálfstæði og styrkur þjóðarinnar er mærður, svona í ljósi þess að eina þingmál verðandi formanns flokksins, núverandi utanríkisráðherra, er að koma bakdyrameginn í gegnum Alþingi skýru stjórnarskráarbroti um að íslensk þjóð lúti löggjöf Evrópusambandsins í einu og öllu???

Þú mærir ekki sjálfstæði þegar eini metnaðurinn í lífinu er að fela löggjöf og stjórn landsins erlendu valdi.

Meir að segja Pútín og Kimminn í Norður Kóreu hafa mörk á öfugmælum sínum.

Ég minnist á þessar auglýsingar Sjálfstæðisflokksins því þær eru svo vel heppnaðar varðandi öfugmæli og afneitun á raunveruleikanum, auglýsingar Framsóknarflokksins eru ekki eins grípandi í vitleysunni en stórsniðugar engu að síður.

Framsóknarflokkurinn er sko flokkur sem veit ekki að hann hefur verið í ríkisstjórn síðustu 8 ár eða svo.  Og flest vandamálin sem hann ætlar núna að leysa, er tilkomin á hans vakt.

Með þeirri undantekningu sem núverandi heilbrigðisráðherra er, hann hefur unnið margt þarfaverkið, þá hafa ráðherrar flokksins aðeins talað, en horft á hnignunina án þess að grípa inní.

Hlálegast er að flokkurinn gat ekki einu sinni staðið við loforð stjórnvalda um að fjármagna hlutdeildarlán, lán sem voru hugsuð til að létta á þrýsting á húsnæðismarkaði og samið var um í síðustu kjarasamningum.

Meint minnisleysi Framsóknarflokksins er samt skömminni skárra en sú kosningabarátta sem VG rekur.

Sá flokkur var sko ekki í ríkisstjórn, það var hún Katrín Jakobsdóttir.

Og núna þegar Katrín er farin, þá getur flokkurinn aftur tekið upp sín gömlu stefnumál og varað við hættunni frá hægri, frá þessum voðaflokki sem Sjálfstæðisflokkurinn á að vera.

Svo Nató, og hvalveiðar, og stjórn á landamærunum og svo, og svo, og svo.

Reyndar ágætis jólasveinatilboð nema jólasveinn Sósíalistaflokksins býður kjósendahóp últra-vinstrisins betur, og sá flokkur býr að því að eiga sannarlega enga fortíð, fyrir utan eigandann, Gunnar Smára. En hvað er það á milli vina.

Stjórnarandstaðan býður svo og býður, allskonar pakkatilboð, afslætti, kjósið mig og þið munuð öll komast í jólasveinalandið þar sem gnótt er af öllu, líkt og þið hafið séð í góðri jólamynd frá Hollywood.

Fjármagna??  Spara, hagræða, skera niður, hækka skatta, eitthvað.

Viðreisn má þó eiga að grímulaust viðurkennir flokkurinn tilgagn sinn í stjórnmálum, sá fyrri er að koma landinu í Evrópusambandið, sá seinni er að selja eigur almennings fjármagnseigendum, og gulrótin er að telja almenningi í trú um að það sé leiðin til að fjármagna heilbrigðiskerfið.

Svona; Já elskan, ég seldi heimilið ofan af börnunum okkar því bankinn neitaði að framlengja yfirdráttinn.  Hvað segir þú um Krítarferð??

Samfylkingin ætlar að hækka skatta, Miðflokkurinn ætlar að spara og Viðreisn ætlar að selja eignir almennings.

Miðflokkurinn ætlar meðal annars spara með því að loka landamærunum fyrir sístreymi fólks í leit að betra lífi, Sjálfstæðisflokkurinn ætlar að þrengja leiðsluna svo streymið minnkar. Framsókn vill hins vegar vera góð við fólk á flótta, líklegast Samfylkingin líka, samt virðist Kristrún skilja að sömu krónunni er ekki eitt tvisvar og er nær hugmyndum Sjálfstæðisflokksins hvað það varðar.

Viðreisn ætlar hins vegar að taka lýðskrum sósíalista á þetta, VG og Sósíalistaflokksins, tökum vel á móti fólki, opin landamæri.

Landið er stórt og fjármunir okkar ótæmandi.

Allir flokkar ætla svo að lækka vexti og verðbólgu, án þess að takast á við hinn raunverulega vanda sem er síþrýstingur á húsnæðismarkað höfuðborgarsvæðisins, það vilja fleiri íbúðir en tekst að byggja.

Hávaxtastefnan býr til íbúðaskort, sístreymi flótta og farandaverkafólks viðheldur eftirspurn sem framboð nær aldrei að uppfylla.

Vítahnútur sem enginn flokkur hefur kjark til að höggva á.

Á meðan blæðir hinn venjulegi, jafnt heimili sem fyrirtæki.

Eins er það með önnur vandamál sem öskra framan í þjóðina.

Í jólasveinalandi eru þau ekki til, eða verða öll leyst með næsta gjafapakka, en í raunveraleikanum er þau ekki rædd.

Dýrt óskilvirkt kerfi, án nokkurrar hæfni til að taka ákvarðanir, kerfi sem tekur mikið inn en skilar litlu út, varð ekki til að sjálfu sér.

Þegar eina stjórnviskan er niðurskurður, flatur niðurskurður, hagræðing, þá smán saman fjölgar stjórnendum, sem þurfa að hafa umsjón með allri vitleysunni, en fólki á gólfi fækkar.

Kemst ekki til að sinna öllum verkefnum sínum, koðnar undan álagi, afköstin minnka, kostnaður við veikindi og fjarvistir er í veldisvexti.

Yfirvinna, aukavaktir á yfirvinnu, greiðslur vegna veikinda, bætum við styttingu vinnuvikunnar, kerfið hefur aldrei fengið eins mikla fjármuni.

Og kerfið hefur aldrei skilað eins litlu frá sér.

Nema myglu og ónýtu húsnæði því viðhaldi hefur ekki verið sinnt.

Eða eigum við að tala um vegina sem eru að gufa upp, hverfa.

Árlega sýnir Ruv frá vegum sem spænast upp á dekkjum bifreiða, heilu klæðningarnar setjast á dekkin, fyrir utan alla tjöruna og viðbjóðin sem sest á bíla okkar landsbyggðarfólks.

Árlega kyngja alþingsmenn okkar, þeir sem setja fjármuni í þessa ónýtu vegagerð, þeim afsökum vegagerðarinnar að sökin liggi hjá hlýnun jarðar, þessari þarna í Suður Evrópu og Norður Afríku, og aukinni umferð, eins og allir vegaspottar landsins séu með sama umferðarþungann.

Og á meðan engin sætir ábyrgð á handvömminni, þá heldur hún bara áfram, á 21. öldinni ræðir vegagerðin ekki lengur við að leggja klæðningu á þjóðvegi landsins.

Eða eigum við að ræða fyrirhuguð orkuskipti sem enginn gerir neitt í.

Nema jú að ætla banna innflutning á bensín og díselbílum, en að byggja virkjanir, endurnýja raflínur, leggja nýtt dreifikerfi fyrir rafmagnsbíla, það hvarflar ekki að nokkrum stjórnmálamanni.

Hvað þá að menn horfist í augun á þeirri staðreynd að íslenskt loftslag og íslenska víðáttan leyfir ekki algjöra yfirtöku rafmagnsbílsins, jafnvel þó efndir hefðu fylgt fyrirætlunum um uppbyggingu raforkukerfisins sem þarf til að hlaða þá.

Þetta er bara svona; Bla, bla. Bla bla bla.  Blablabla bla bla.

Í fjögur ár á milli kosninga.

Fjórða hvert ár kemur svo kosningajólasveinn og lofar öllu fögru.

Lofar orðum og ímyndunum.

Við látum bjóða okkur þetta.

Því annars væri annað í boði.

Til dæmis samtal við þjóðina.

Um vandann.

Og lausnir.

Það samtal er ekki tekið í dag.

Kveðja að austan.

Tilefnið er auglýsing Sjálfstæðisflokksins, samin af fólki sem veit ekki hvernig börnin verða til, og kann því ekki lengur að tala íslensku, hvorki rétta eða ranga, því kynlaus íslenska er ekki íslenska, ekki frekar en jarm í kindum, þó óþarfi hafi verið hjá Sigmundi að láta jarmið fylgja með rökstuðningi sínum.

Það er vissulega töluð kynlaus mál í heiminum, en þau eru jaðarmál, tilheyra ekki stóru málaflokkunum eins og til dæmis íslenska sem er indó-evrópskt mál.

Hins vegar geta verið rökréttar skýringar á því að bjóða öll velkomin í Valhöll, núna þegar hægrikratarnir sem slátruðu hægrimönnum á kjördæmisþingum flokksins, sjá að þeir hafa fælt yfir helming af kjarnakjósendum flokksins yfir til annarra flokka.

Kannski fá dýr kosningarétt mjög fljótlega, það er stutt frá því að vita ekki hvernig börnin verða til, til þess að gæludýr og húsdýr fái slíkan rétt, því ef þú ert á annað borð búinn að segja skilið við alla heilbrigða skynsemi, þá er fá vitleysan sem þér getur ekki dottið í hug, og barist fyrir.

Hugmyndin er þá að venja dýrin strax við með því að bjóða þau velkomin í Valhöll, þau myndu þá setja loppu eða gogg á X-D í kjörklefanum.

Hlálegast við þessa kynlausu auglýsingu Sjálfstæðisflokksins og síðan vörn Þórdísar Kolbrúnar, sem má lesa um í viðtengdri frétt, er brandarinn þegar Brynjar Níelsson lét Unga Sjálfstæðismenn taka mynd af sér með skilti sem á stóð; Burt með Woke kjaftæðið eða eitthvað álíka.

Hverja eru menn eins og Brynjar, sem láta allt yfir sig ganga af höndum Samfylkingarkratanna, að blekkja með slíkum gjörningi??

Íhaldsmenn, sem geta ekki hugsað sig að kjósa Samfylkingarkratana, eða sig sjálfan.

Eða er þetta réttlæting hans að lifa með því að þurfa lúta boðvaldi liðs sem talar ekki einu sinni lengur íslenska tungu.

Sjálfstæðisflokkurinn er kominn í kviksyndi pólitísks rétttrúnaðar.

Eina stefnumál Sjálfstæðisflokksins fyrir næsta kjörtímabil, stefnumál sem er ekki innantóm loforð, er að koma íslensku þjóðinni í hjáleigusamband við Brussel með samþykkt bókun 35.

Með öðrum orðum, skýlaust brot á stjórnarskránni er eina stefnumál flokksins.

Svo blása menn bara í lúðra eins og Brynjar Níelsson og trúa því að einhver trúi þeim lúðrablæstri.

Kannski einhverjir en ég efa stórlega að væntanleg dýr með kosningarétt geri það.

Því dýr eru nefnilega skynsöm, vita sínu viti eins og sagt er.

Það sama verður ekki sagt um þær sem eiga að erfa landið í Sjálfstæðisflokknum.

Fylgi flokksins segir allt þar um.

Kveðja að austan.

	Takast á um „woke-afbökun íslenskunnar“
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Þórður Snær átti ekkert erindi á þing.

Hann átti ekki einu sinni að vera á framboðslista.

Ekki vegna þess sem hann sagði fyrir tæpum 20 árum síðan, þó þar hafi flest mörk velsæmis hafi verið brotin, heldur vegna aðildar sinnar að eiturbyrlunarmálinu þar sem borgara þessa lands var byrlað ólyfjan sem næstu kostaði hann lífið.

Aðild að þeim glæp var þekkt þegar honum var boðið sæti á lista Samfylkingarinnar í Reykjavík.

Og hvað sem fólk segir þá eru skítug orð aldrei eins alvarleg og tilraun til manndráps, þar sem tilviljunin ein kom í veg fyrir að manndrápstilraunin varð að morði.

Það er engin afsökun á alvarleik málsins að segja að Þórður Snær sé saklaus að aðild sinni því lögreglan á Norðurlandi Eystra treysti sér ekki til að ákæra gerendur því þeir bentu hver á annan.

Það vekur aðeins upp spurningar um ágalla ákæruvaldsins hvort það virkilega sleppi gerendum alvarlegra glæpa ef þeir eru fleiri en einn og benda á hvern annan.

Slíkt er eiginlega fáheyrð heimska og vekur aðeins upp spurningar um annarlega hagsmuni.

Annarlega hagsmuni eða óttann við glæpaklíkuna sem tröllríður fjölmiðlaheimi þjóðarinnar og stýrir Blaðamannafélagi Íslands.

Sú ákvörðun að hafa Þórð á lista og sá stuðningur sem hann hlaut á fyrstu stigum orðskítamálsins bendir aðeins til alvarlegs siðferðisbrest innan æðstu raða Samfylkingarinnar.

Sem og að það er eitthvað mikið garúgt í samfélagi okkar að flokkurinn skuli hafa komist upp með þetta.

Eða að glæpaklíkan skuli ganga hér laus og stjórna hér allri umræðu með óttann og hótunum að vopni.

En fullorðið fólk veit, þó það sé kannski deyjandi hópur í samfélagsumræðunni, að það er grundvallar munur á skítugu orði og morðtilraun.

Það veit einnig að sumt má einfaldlega ekki, eða líkt og einn gamall og góður sagði; Svona gerir maður ekki.

Síðasta dæmið um slíkt er að það skuli vera frétt hvað sonur einhvers embættismanns sagði þegar hann var að slá um sig í hleruðu einkasamtali.

Það skiptir engu máli hvaðan skíturinn kemur sagði formaður Blaðamannafélags Íslands í fáheyrðu viðtali á Rúv.

En það skiptir jú öllu máli, það skiptir máli í siðuðu samfélagi að siður sé virtur og það skiptir máli að ríkisfjölmiðill okkar sé ekki að búa til fréttir úr engu.

Að hann geri greinarmun á staðreyndum og slúðri.

Því ef menn gera það ekki þá er þjóðmálaumræðan undirlögð af hinu lægsta af hinu lægsta.

Þar sem meðal annars morðtilraunir þykja sjálfsagðar við fréttaflutning.

Og allt er frétt því ólíkt staðreyndum, sem eru, þá geta orð sagt allt, því þau þurfa ekki að taka nein mið af raunveruleikanum.

Þetta er ekki samfélag sem við viljum, en höfum í dag.

Þess vegna eigum við að fordæma Samfylkinguna og forystufólk hennar fyrir að hafa ekki látið Þórð fara á réttum forsendum.

Og við eigum að fordæma hana fyrir að hún skuli ekki gera greinarmun á orði eða morði.

Því ef við gerum það ekki, þá erum við nefnilega litlu skárri.

Í raun sammála því að það megi allt ef þú græðir, það megi allt ef þú nærð höggi.

Verðum svo hissa eins og Þórður Snær þegar hann varð sjálfur fórnarlamb sinna eigin meðala.

Tilheyrum ekki lengur siðmenningunni heldur Heimi Dýrsins.

Það er ljótur heimur.

Kveðja að austan.

	Þórður mun ekki taka þingsæti
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Er orkustefna Sjálfstæðisflokksins.

Það er orkustefnan sem Sjálfstæðisflokkurinn segist hafa fyrir hverjar kosningar, en gerir svo ekkert í.

Sjálfstæðisflokkurinn hefur verið í stjórn frá 2013 og ber því beina ábyrgð á þeirri stöðnun sem ríkt hefur í bæði orkuöflun og endurnýjun flutningskerfisins á raforku.

Það er rétt hjá Kristrúnu að nútímasamfélag þarf raforku, atvinnuuppbygging okkar er á forsendum þess að nýta raforku.

Það er líka rétt hjá henni að stjórnmálastétt okkar hefur fest þessa lífæð nútímasamfélags í kviksyndi reglugerða þar sem hver einasti kverúlant getur tafið framgang mála út í hið óendanlega.

Og ólíkt sjálfstæðismönnum bendir Kristrún á lausnina;

Póli­tíska leiðsögn­in er sú að þegar búið er að af­greiða eitt­hvað í nýt­ing­ar­flokki ramm­a­áætl­un­ar, það er búið að fara í gegn­um þingið. Það þarf að tryggja að því sé fylgt eft­ir í leyf­is­veit­inga­ferli sem er skil­virkt. Það sé haldið utan um að þetta taki ekki alltof lang­an tíma. Póli­tíska leiðsögn­in er fyrst og fremst að það séu bún­ir til ferl­ar, kerfi sem fólk treyst­ir og að þeir séu kláraðir.

Þýtt á mannamál; kverúlantar fá ekki að tefja framkvæmdir sem einu sinni hafa verið ákveðnar.

Það fyndna er að bakland Samfylkingarinnar tengist mjög þessum kverúlöntum.

Málflutningur Samfylkingarinnar undanfarin 10 ár eru málflutningur þeirra.

Samfylkingin þrífst á flækjustigi reglugerða, að koma hlutum ekki í verk.

Þess vegna er orðræða Kristrún ferskur tónn.

Mætti fleiri úr stétt stjórnmálamanna hafa þennan kjark.

Að íslensk stjórnmál snúist um eitthvað annað en auglýsingar og kjaftavaðal.

Að málefni en ekki hönnuð upphlaup ráði umræðunni þessara mikilvægustu kosninga Íslandssögunnar.

En það þarf þá tvo til.

Stjórnmálamennina og þjóðina.

Þetta er nefnilega ekki allt stjórnmálamönnunum að kenna.

Kveðja að austan.

	Vill auka orkuframleiðsluna um 25% á áratug
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt