LYGAVEITAN, öflugasta vopn breta á Íslandi.

 

"Ísland hefur orðið fyrir árás - ekki hernaðarárás, heldur fjármálaárás. Afleiðingarnar eru jafn banvænar þrátt fyrir það. Fleiri verða veikir, lifa í örvæntingu og deyja fyrir aldur fram.  (Prófessor Michael Hudson við Columbíu Háskóla)."

Hvað gerir þjóð sem hefur orðið fyrir árás?????

Maður skyldi halda að hún reyndi að verjast, reyna að halda sjálfstæði sínu, reyna að lágmarka tjónið.  Maður skyldi halda að fjölmiðlar, hagsmunasamtök, stéttarfélög, stjórnmálasamtök myndu sameinast um að verjast þessari árás, að reyna að lágmarka skaðann. 

Er það svo????   Og svarið er NEI. 

Þó er 70% þjóðarinnar á móti ICEsave ríkisábyrgðinni og margir mætir hagfræðingar hafa varað við afleiðingum of mikillar skuldsetningar.  Ljóst er að a.m.k. þarf 165 milljarða afgang af vöruskiptum til að þjóðin geti greitt vexti af öllum þeim skuldbindingum sem ríkisstjórnin ætlar að leggja á hana að skipun Alþjóðagjaldeyrissjóðsins.  Þeir sem mestan hag hafa af því að fegra ástandið, fulltrúar Alþjóðagjaldeyrissjóðsins, segja þetta um hlutskipti þjóðar okkar á næstu árum (tekið af pistli Kreppuvaktarinnar)

 

"Flanagan sagði einnig að ljóst væri að Ísland þyrfti að breytast úr þróuðu þjónustusamfélagi í framleiðsluþjóðfélag með áherslu á útflutning. Þessa myndi sjá stað á næstu misserum í mjög minnkandi hlut verslunar og þjónustu til innanlandsnota í veltu samfélagsins.

Liður í áætlun Alþjóðagjaldeyrissjóðsins að höggva niður þjónustusamfélagið er að loka deildum á Landspítalanum, en gert er ráð fyrir að skera þar niður um 20% og kæmi ekki á óvart þótt það hlutfall yrði hækkað. Samhliða því að skera niður heilbrigðisþjónustu verður menntakerfið líka skorið niður og dregið verður úr eða felld alveg niður ýmis þjónusta sem er haldið úti fyrir opinbert fé."

 

Ögmundur Jónasson segir þetta á heimsíðu sinni:

 

"3) Það er staðreynd aðgreiðsla Icesave skuldanna verður erfið þótt ekki sé nema vegna vaxtakostnaðar. Það má hins vegar vel vera að þetta verði okkur gerlegt. Þannig sjáum við í spám Seðlabanka Íslands að við gætum orðið aflögufær um gjaldeyri því gert er ráð fyrir meiri afgangi í vöruskiptum við útlönd á komandi áratug en dæmi eru um í lýðveldissögunni. En hvað þýðir þetta? Þetta þýðir að Íslendingar hætta að hafa efni á innkaupum erlendis frá í þeim mæli sem verið hefur, ekki bara bílum heldur hugsanlega einnig sneiðmyndatækjum á sjúkrahúsin, lyfjum og öðrum nauðþurftum velferðarsamfélagsins. Það er eitt að ráða við viðfangsefnið, annað á hvaða forsendum það er gert, hverjar afleiðingarnar eru í lífskjörum þjóðarinnar.
4) Það er staðreynd aðí málflutningi sínum horfa fulltrúar Alþjóðagjaldeyrissjóðsins fyrst og fremst á greiðslumöguleika íslenska efnahagskerfisins en ekki til afleiðinga fyrir samfélag og auðlindir sem við búum yfir. Allt er þetta rætt undir rós og með bros á vör. Eða hvað skyldi Flannagan, fulltrúi AGS, hafa átt við í Kastljósi Sjónvarpsins þegar hann segir Íslendinga hafa "geysilega aðlögunarmöguleika"til að borga himinháar skuldir sínar? Selja fiskikvótana, Landsvirkjun, OR, Gvendarbrunnana, virkja Gullfoss, Goðafoss, Jökulárnar í Skagafirði, Þjórsá, Landmannalaugar, Geysi? Spurt er í alvöru? Þetta er það sem Ísland á verðmætast.
5) Það er staðreynd aðumræðan um greiðslugetu Íslands hefur iðulega verið yfirborðskennd. Dæmi má taka úr fyrrnefndu viðtali Þóru Arnórsdóttur (prýðilegu) í Kastljósþætti kvöldsins. Þar segir fyrrnefndur Flannagan að Icesave-skuldbindingin sé ekki okkar stærsti vandi því aðrar skuldir séu stærri í sniðum. Þetta kann að vera rétt en einmitt vegna annarra skuldbindinga er Icesave okkur þungbært. Undarlegt að menn komist upp með að horfa framhjá þessari staðreynd."

 

Ekkert af þessum sem Ögmundur segir er hægt að hnekkja, þetta eru blákaldar staðreyndir.  ICEsave skuldabréfið er upp á 1.000 milljarða með vöxtum.  Lánapakkinn frá AGS og Norðurlöndum er upp á svipaða upphæð.  Eini rökrétti tilgangurinn með honum er að borga út erlendar eignir fjárspákaupmanna á Íslandi á yfirverði, svipað og var gert í Argentinu á sínum tíma.  Með öðrum orðum þá er verið að koma áhættufé spákaupmanna yfir á almenning. 

Það er sagt að það sé verið að byggja upp gjaldeyrisvarasjóð, sama lygi og var notuð í Argentínu.  En það er efling útflutnings og efling innlendrar framleiðslu sem slíkt gerir, ekki stórfelld erlend lántaka sem fer beint í spákaupmenn.  Þegar Argentínumenn áttuðu sig á þessum staðreyndum, þá fór að birta til í landi þeirra,  öskuhaugarnir hættu að vera fæðuuppspretta stórs hluta þjóðarinnar.

En það þarf að losa um krónubréfin er sagt, annars hrynur gengið.  En það skiptir máli hvort þjóðin sé að borga það út á yfirverði eða undirverði, en það er einnig hægt að hefta útstreymið til dæmis með skattlagningu.  Um það liggja fyrir mótaðar tillögur frá Lilju Mósesdóttur doktor í hagfræði um skattlagningu útstreymis, og byggir hún þá á reynslu Malasíu og Chile sem það gerðu með góðum árangri. 

Það er raunar hægt að gera allt annað en að skuldsetja börnin okkar. 

Og þessi skuldsetning, ICEsave og AGS er rúmleg þjóðarframleiðsla og ljóst að þessir peningar verða ekki greiddir til baka nema með hörmungum eins og AGS staðfestir og Ögmundur lýsir svo ágætlega hér að ofan.

Því hefði maður haldið að þjóðin væri einróma í afstöðu sinni að verjast þeim hörmungum sem bíður hennar.  En 30% þjóðarinnar vill borga ICEsave og rúm 40% styðja innlenda Leppa innrásaraflanna.  Minnihluti að vísu, en samt, þess minnihluti ræður för.

Meirihlutinn lætur minnihlutann kúga sig í skuldaþrældóm. 

Það er ekki flóknara en það.  Innrásaröflin virðast hafa sigrað þjóðina.

Með stuðningi Evrópusinna, með stuðningi hagsmunasamtaka, með stuðningi verkalýðshreyfingarinnar, með stuðningi flestra fjölmiðla, reyndar allra fjölmiðla nema Morgunblaðsins.

Og beittasta vopn þessa hóps er lygi, skipulögð dreifing lyga, blekkinga og hálfsannleiks.  Stjórnvöld hafa ekki sagt stakt orð satt í ICEsave málinu og komist upp með það.  Háskólaprófessorar hafa komið fram í fjölmiðlum og logið því til að ICEsave sé þjóðréttarleg skylda Íslands, og komist upp með það.  Pistlahöfundar hafa komið fram í ríkisfjölmiðlum og logið upp á þjóð sína skuld við breta og komist upp með það.  Fastir spjallar á ríkisfjölmiðlum hafa óáreittir komist upp með að ljúga sekt upp á þjóð sína því auðmenn úr hennar röðum kunnu ekki fótum sínum forráð í viðskiptum.  Það er eins og þessir menn séu helteknir af hinni gömlu kínversku speki að ef einn í fjölskyldu var sekur um drottinssvik, þá var öll fjölskyldan sek, og aflífuð.  Og þá er ég ekki að tala um kjarnafjölskylduna, heldur stórfjölskylduna, mörg hundruð manns.

Einn sekur, allir sekir er þema þessa manna.

Fjölmiðlar gegna lykilhlutverki í útbreiðslu þessa áróðurs, þar innan borðs er fólk sem trúir því statt og stöðugt að helsta hlutverk þess í lífinu sé að gera líf samborgara sinna óbærilegt.  Það vinnur hörðum höndum við að koma sekt einstaklinga á fjöldann.  Það fær til sín menn, dag eftir dag, viku eftir viku, til þess að fullyrða án nokkurs rökstuðnings, að hér verði ekki endurreisn nema þjóðin borgi allar þær skuldir sem einhverjum dettur að krefja hana um.  Það fær til sín menn í þætti sína sem fullyrða að ég sé sekur um óráðsíu, að foreldrar mínir séu sekir, tengdafólk mitt, allt fólk sem alltaf hefur staðið við sitt í lífinu. 

Núna er reynt að telja því í trú um að það sé óráðsíufólk og eigi að borga.

Fastur spjallvinur Morgunútvarpsins sagðist skammast sín fyrir að tilheyra aumingjaþjóð sem vildi ekki kannast við skuldbindingar sínar.  Samt hefur þessi vesalings maður aldrei rökstutt það einu orði að ICEsave sé skuldbinding þjóðarinnar. 

Hann fullyrðir.  Og á því greiðan aðganga að fjölmiðlum.

En þeir sem rökstyðja mál sitt, eins og Stefán Már Stefánsson eða Sigurður Líndal, við þá er ekki talað. 

Ástæða, þeir benda á lögleysu ICEsave ríkisábyrgðarinnar. 

Þeir halda fram málstað íslensku þjóðarinnar.

Svona starfar LYGAVEITA ÍSLANDS.

Og þjóðin lætur það yfir sig ganga.

Í öðrum löndum væri þetta fólk dæmt fyrir Landráð.  Það er allstaðar þungar refsingar við að svíkja þjóð sína.

Nema á Íslandi.  Hér er það kúl.

Kveðja að austan.

 

 

 

 

 

 

 

Athugasemdir

[Elle_, 17.12.2009 kl. 23:20]

Ómar, heitið Lygaveita passar sorglega vel fyrir úrkrak fjölmiðla landsins sem kóa með Ofbeldis-skrílnum.  Og við erum rukkuð dýrum dómum fyrir RUV, ónothæfa stofnun eða öllu heldur skaðlega stofnun sem rekur lygar lygaranna úr stjórnarflokkunum og penna og talsmenn lyga þeirra um Icesave vel í öllum fréttum. 

Þar er ekki tíundað að stjórnarandstaðan hafi lagt mikla vinnu í og staðið í ströngu dag og nótt við að verja landið gegn Icesave-kúgun og ofbeldi, nei þar er tíundað hvað þeir tala lengi.  Þar ekki heldur tíundað hvað stjórnarliðar og pennar og talsmenn þeirra hafa logið oft og hvað stjórnarliðar hafa mætt illa í Alþingi og svikist um að verja landið.  Þar eru ekki teknar fyrir gríðarlegar hættur AGS eyðileggingarvaldsins og kúgun AGS, Evrópubandalagsins, Breta og Hollendinga og okkar stjórnvalda.

Þó vil ég benda á miðla aðra en Morgunblaðið, nýlega miðla sem eru kannski ekki með prentmiðla en eru með vefmiðla: Andriki.is (Vefþjóðviljinn) og AMX.is.  Líka Útvarpssaga.    Við getum ALDREI og munum EKKI leyfa miinnihlutanum að kúga okkur inn í skuldaþrældóm.  Þau munu fá sinn dóm á meðan við drögum andann og þó seinna verði.  

[Ómar Geirsson, 18.12.2009 kl. 08:59]

Blessuð Elle.

Vissulega er Ruv minn aðalskotspónn.  Varla hægt að tala um Fréttablað Baugs eða Einkablað Hreins  sem fjölmiðla.  Og Morgunblaðið var ansi litað á meðan Ólafur réði þar ríkjum, laug kannski ekki miklu, það var til dæmis örsjaldan fullyrt að um þjóðréttarskuld væri að ræða, en fréttamatið var mjög brenglað.  Réði þar mestu um Áróðursdeildina sem var með fyrirfram mótaða skoðun, og sú skoðun var Samfylkingarsinnuð.

En ég ætlaði að vinna betur úr seinni hlutanum, en vildi að hugsunin stæði sjálfstætt, eyddi því miklu plássi að útskýra af hverju um innrás væri að ræða, og hverjar afleiðingar hennar mun verða.  Vissulega vita fastir lesendur um allar þessar forsendur, en samt, það er alltaf séns að aðrir skoði líka, og þeir fara ekki að lesa 3-4 greinar sem grunn um mínar forsendur.

Og þess vegna lenti ég eiginlega i 2-greina pistli, og rökstuðningurinn varð að bíða seinna pistils, sem ég kem hugsanlega með eftir jól, veit samt ekki, er búinn að lofa að minnka þessa tölvuviðveru.  En mig langar til að klára þetta þannig að um sjálfstæðan greinabálk sé að ræða.  Á ekki von á öðru en að ástandið muni fara hratt versnandi og þá er gott að hafa þennan vinkil til handa áhugasömum um byltingu.  

Í seinni pistlinum þá ætla ég að heimfæra dæmin, tímasetja greinar Stefáns og Lárusar og rifja upp hvernig við brögð þær fengu.  Það tekur hálfa setningu að segja að þau voru engin, Ruv og co hafði meiri áhuga á blóði öryrkja og aldraða svo við kæmust í ESB.  Eins langaði mig að taka dæmi um ummæli sem hafa fallið í fréttaskýringaþáttum og það er aldrei sett vafi með gæsalöppum, það er að taka það fram á hve veikum grunni krafa breta er, og fullyrðingin um þjóðr. skuldbindingu sé röng þar sem ekki hafi fallið dómur þar um og enginn pappír undirritaður í þá veru.  Alls staðar í siðuðu þjóðfélagi, þá yrðu fréttamenn að taka það fram ef viðmælandi þeirra færi vísvitandi með rangfærslur um mál sem varðar grundvallarhagsmuni þjóðar þeirra, og gæti hugsanlega, ef allt færi á versta veg, kostað hana sjálfstæði sitt.  Í þessu samhengi verða menn að skilja, þegar stríð hefst, er hvorugur aðilinn búinn að tapa, og oft er saminn friður, þar sem báðir halda sínu.  En stundum skíttapa menn.  Og eins mun gerast hér á landi ef heimskreppan fær aftur eldsneyti.   

Og af hverju þora menn að ganga svona gegn þjóð sinni?  Ég er ekki að tala um bjánabelgi eins og Jóhann Hauks, Jónas Kristjáns og Guðmund Ólafs, ég er að tala um þá aðila hjá Ruv sem gera þeim kleyft að ljúga á besta útsendingartíma.  Því ef ástandið versnar mjög, þá verður ekki lengur talað um menn fortíðar, heldur samstarfsmenn breta í dag. 

Og þá ætla ég að rifja upp  söguna um Lord How How og svipleg örlög hans.  Landráð hafa sjaldnast borgað sig.

Nema á Íslandi að sjálfsögðu, eða er það svo sjálfsagt??

Og já, ég veit um þessa gömlu fjandvini mína til hægri.  Hefði talið þá spákonu loddara sem hefði spáð því fyrir nokkrum misserum síðan, að ég myndi eiga samleið með þeim í grundvallarmáli þjóðar okkar.  En þeir eru betri en enginn, mega alveg eiga það.  En þeir hafa ekki útbreiðslu, sigla eftir lögmálinu að líkur sækir líkan heim.  Og útvarp Saga er eins og það er.  Ef það væri meira jafnvægi hjá henni Arnþrúði, þá hefði hún kannski sess, annan en þann að tala til óánægjunnar.  

Þess vegna þarf að vinna meinstrím fjölmiðlanna og fá þá til að fylgja þjóðinni, ekki ESB og bretum.  Og þar er Ruv í lykilhlutverki.  Morgunblaðið er of laskað vegna Davíðs.  Það eru svo margir sem vilja frekar lemja grjót með sleggju upp á hvern einasta dag, en að taka undir eitthvað sem Davíð segir.  Jafnvel eyðileggja framtíð barna sinna.   Þess vegna skrifaði ég pistilinn um goðsagnirnar og þann styrk sem þrælahaldarar okkar fá út úr hægrifobíu svo margra í andstöðunni.  

Þeir sem deila innbyrðis, vinna sjaldnast stríð.  Þannig er það bara.

Kveðja að austan.