Rokkurmolar úr kvöldhúmi.

Á  meðan Icesave ógnin lifir sjálfstæðu lífi, þá er erfitt að halda inn í næturkyrrð bloggheimsins.

Ég viðurkenni fúslega að ég átti von á að ólögin yrðu samþykkt mótþróalaust á meðan ég naut kyrrðar rafeindarleysis.  En það gekk ekki eftir og núna er að duga eða drepast, og ekki er ég dauður enn.

Því virkja ég þetta blogg á ný í ICEsave andstöðu minni.  Í fríinu mótuðust tvær, þrjár greinar sem eiga ágætis erindi inn í umræðuna og fréttaflutningur Mbl.is mun sjálfsagt gefa ágætis tækifæri á snarpa kynningu á efni þeirra.

 

En af hverju  þessar eftirhreytur????

 

Var ekki allt gott og fallegt á ný þegar samstaðan um fyrirvarana myndaðist á Alþingi????

Fékk jafnvel ekki minnihluti Borgarahreyfingarinnar ekki æruna á ný þegar hann skrifaði undir uppgjöf ríkisstjórnarinnar í ICEsave málinu???

Eða er ekki Sjálfstæðisflokkurinn kominn á ný í náð ritstjórnar Morgunblaðsins???

Hvað sparðatínsla er þetta???  

 

Þegar stórt er spurt er oft fátt um svör.  Og þá er kannski gott að leita á náðir sögunnar um svör.

 

Mjög svipaðar spurningar voru spurðar í Frakklandi þegar franska stjórnmálaelítan ásamt stórkapítali landsins sættust við Þriðja ríkið og sameinuðust um hina samevrópsku stjórn sem kennd var við Vichy.  Þar með var hin sjálfskipaða einangrun Frakka rofin og franska ríkið sameinaðist alþjóðasamfélaginu á ný í hinni heilögu baráttu við hina óguðlegu bolsévika, sem voru þá hin sanna meinsemd á litrófi hins alþjóðlega samfélags.

Enginn skildi þann sparðatíning hjá De Gaulle að halda til hins einangraða Bretlands á leku fúaspýtufleyi með þeim heitstrengingum að Frjálst Frakkland myndi aldrei líða kúgun og ólög.

So what spurðu menn á frönsku í Frakklandi.

Eins var það með Breta, þeir skildu ekkert í sparðatíningi Churchill  að fordæma svikasamning Vesturveldanna við Þriðja ríkið sem kennt var við Munchen.  Fórn Tékka var talin friðarins virði og þau rök Churchils að ólög og undanlátssemi við kúgun og yfirgang ofbeldisafla væri tilræði við sjálfa siðmenninguna og gæti ekki endað á nema einn veg, HÖRMUNGUM, voru talin röfl þess sem skildi ekki æðri tilgang hins alþjóðlega samfélags.

 

Og allir vita hvernig fór.

 

Augljóst mál segja hinu íslensku Landráðar og vitna í hina alþekktu illsku Þriðja ríkisins.  En gallinn er sá að það sem vitum í dag um þá illsku, var ekki vitað þá þegar menn eins Churchill og De Gaulle, fóru gegn hinum viðteknum sjónarmiðum alþjóðasamfélagsins.   

Þeirra sjónarmið snérust um spurninguna hvað væri Rétt og hvað væri Rangt.  

En Alþjóðasamfélagið spurði aðeins um það hvað væri þægilegast og taldi Rangindi ekki skipta miklu máli.  Hefði það skilið  forsendur siðmenningarinnar og lögmál réttarsamfélagsins, þá hefði illska þriðja ríkisins aldrei fengið að þróast og hið mikla mannfall og hörmungar seinna stríðsins aldrei orðið.

En sagan gerir aldrei neitt með HEFÐI, og það gerðist sem gerðist.  Illskan óx og dafnaði vegna ístöðuleysis hin siðmenntaða heims og miklar hörmungar urðu áður en böndum varð á hana komið.  

 

Aldrei meir, aldrei meir sögðu menn þá í Evrópu.  Síðan liðu rúm 60 ár og lítil þjóð út í ballarhafi lenti í miklum hörmungu, hin kalda hönd Nýfrjálshyggjunnar hafði snert hana.  En þegar hún var hjálpar þurfi, þá hafði Evrópa gleymt forsendum siðmenningarinnar.  Hin smáa eyþjóð mætti aðeins kúgun og lögleysu.  Evrópa glímdi við vanda og í stað þess að horfast í augun á honum, þá kaus hún að krossfesta hina smáu þjóð. 

En hún gætti ekki að því að um leið þá krossfesti hún siðmenninguna.  Forsendur hennar, lög og regla sem vernda hinn smáa gegn kúgun og ofríki hins sterka, urðu undir þegar hagsmunir fjármálakerfisins voru látnir ráða í aðförinni að Íslandi.

Við megum nefnilega aldrei gleyma því að ICEsave Nauðungin er ekki aðeins glæpur gegn íslenskri þjóð og fullveldi Íslands,  hún er líka glæpur gegn réttarríki Evrópu og þar með glæpur gegn siðmenningunni.  Síðasta glæpaalda gegn siðmenningunni í sögu Evrópu, byrjaði líka á litlu prinsippmáli;

 

Spurningunni um hvað er rétt og hvað er rangt.

 

En þannig séð er ekki hægt að spyrja stærri spurningar.  En það eru ekki allir sem hafa þann vitræna þroska til að skilja það.

Og þess vegna gerast HÖRMUNGARNAR.

ICEsave málið er nefnilega miklu stærra en menn halda.  Lögleysa og kúgun eru aldrei valkostur fyrir siðmenntað fólk.  

ICEsave, með eða án fyrirvara.  ICEsave, sem íslensk þjóð ræður við eða ICEsave sem hún ræður ekki við.  Ekkert af þessu er málið.

ICEsave er rangt.  Það er málið.

 

Kveðja að austan.

 

 

 

Athugasemdir

[Jakobína Ingunn Ólafsdóttir, 20.8.2009 kl. 01:59]

Takk fyrir pistilinn. Það er ekki nóg að vera vitur eftir á. Reynsla undangenginna mánaða ætti að kenna mönnum það ef ekki annað. En stjórnmálamenn virðast vera tregir þegar það kemur að því að draga abstract þekkingu af reynslu.

[Ómar Geirsson, 20.8.2009 kl. 15:06]

Blessuð Jakobína.

Maður spyr sig hvaða annarlegar hvatir liggja að baki.  

Kveðja að austan.