Verðir stjórnarskráarinnar!

 

Eru Verðir sjálfstæði þjóðar okkar, smáþjóðar sem taglhnýtingar Evrópusambandsins sækja nú grimmt að.

 

Frá því að Feður Bandaríkjanna sömdu stjórnarskrá fyrir hið nýja lýðveldi, skrá sem geirnegldi stjórnskipan og grundvallarlög, hafa allflest ríki heims sett sér stjórnarskrá í svipuðum tilgangi.

Og allflest ríki heims virða stjórnarskrá sína.

Jafnvel þeir sem vilja ráða einir, líkt og til dæmis Erdogan Tyrkjaforseti, hafði fyrir því að breyta stjórnarskránni áður en jók völd sín og einráð.

 

Flest lýðræðisríki verja stjórnarskrá sína þegar að henni er sótt, nýjasta dæmið er frá Suður Kóreu þegar fráverandi forseti setti herlög í trássi við lög og reglur, og þingmenn landsins brutust inní þinghús landsins og settu hinn valdagráðuga forseta af.

En stundum er ógnin of mikil og þá er ekki gott að vera Vörður stjórnarskráarinnar.

Þekktasta dæmi þar um er þegar þáverandi utanríkisráðherra Tékkóslóvakíu, Jan Masaryk sagði kommúnistum að það gengi ekki að fella einhliða gömlu stjórnarskránna úr gildi, hún væri hornsteinn lýðveldisins.  Þá var hann reyndar ekki ausinn auri að hætti götustráka, heldur var honum  hjálpað út um gluggann á ráðuneyti sínu, fall hans var upphaf af 50 ára einræði kommúnista í landinu.

 

Í Ungverjalandi 1956 vitnuðu landsmenn í stjórnarskrá sína, sem og stofnsáttmála yfirríkisins; Varsjárbandalagsins, og sögðu að þeir mættu bæði ráða sínum málum sjálfir, og ganga úr yfirríkinu. 

Réttmæt rök líkt og kæra Þjóðfrelsis á hendur utanríkisráðherra, og réttmætum rökum er oftast svarað með skítkast og eða valdi.

Innanlands kæfðu skriðdrekar hina réttmætu frelsiskröfu, utanlands rægðu taglhnýtingar Varsjárbandalagsins hina frelsisleitandi þjóð sem vitnaði aðeins í stjórnarskrá sína.

En jafnvel þó Þjóðviljinn verði lúslesinn þá finnst ekki þar annars eins skætingur eins og  í skrifum þessa taglhnýtings, sem fjölmiðlar hafa kosið að vitna í.

Þó kölluðu kommarnir ekki allt ömmu sína í þessum fræðum.

 

Kostur þessara skrifa er samt sá að þau skýra víglínuna í þessari sjálfstæðisbaráttu þjóðarinnar.

Annars vegar eru það Verðir stjórnarskráarinnar, hins vegar eru það taglhnýtingar Evrópusambandsins.

Annars vegar fólkið sem ver sjálfstæði þjóðarinnar, hins vegar þeir sem vilja kasta því fyrir ætternisstapa.

 

Og í þeirri skítaiðju virða taglhnýtingarnir hvorki lög eða rétt.

Telja stjórnarskrá lýðveldisins einskisvert plagg sem ekki þarf að taka tilliti til.

 

Meir að segja nasistarnir virtu lög, meir að segja kommúnistarnir virtu lög.

En ekki taglhnýtingarnir.

Það er fyrir neðan þeirra virðingu.

 

Verðirnir munu standa af sér þetta skítkast.

Dómstólar munu skera úr um hvort þeir séu sjálfstæðir og virði stjórnarskrána í útskurði sínum.

Eða hvort yfirvaldið sé þegar búið að samlaga þá.

 

Stjórnarskráin er allavega skýr.

Bókun 35 er skýr brot á henni.

Og hegningarlögin eru skýr að það sé landráð að koma innlendum lögum undir erlent yfirvald.

 

Það er þess vegna að einu mótrökin eru; "Þetta er aumkunarvert uppátæki".

Og grátnir þeir tímar þegar hægt var að hringja í yfirvaldið og biðja um aðstoð skriðdreka.

 

Gegn lögum og reglu.

Gegn sjálfstæði þjóðar.

Kveðja að austan.

Segir kæru Þjóðfrelsis „aumkunarvert uppátæki“

Athugasemdir

[Arnar Þór Jónsson, 14.6.2025 kl. 13:09]

Góður.

[Sigurður Kristján Hjaltested, 14.6.2025 kl. 16:17]

Orð að sönnu.

[Eggert Guðmundsson, 14.6.2025 kl. 16:31]

Sæll Ómar og hafðu þakkir fyrir þessa færslu. 

Mér ér það óskiljanlegt að þetta mál um bókun 35 sé komið inn í aðra umræðu inni á Alþingi íslendinga. Ég hef verið að hlusta á umræðuna langt eftir nóttu og nú í dag og það eru Miðflokksmenn sem raða sér í mælindaskrá til að verja að málið verði ekki tekið til atkvæðagreiðslu og megi þeir hafa miklar þakkir fyrir.

Það sem mér kemur mest á óvart að aðrir þingmenn í örðum flokkum skuli ekki koma upp í umræðuna og koma sínum rökum á framfæri og sannfæra okkur, sem heima sitjum, um þeirra málstað fyrir að samþykkja skuli þessa bókun 35, sem sannanlega snýr að eyð þeirra sem þeir sóru að verja Stjórnarskrá landsins.

Að mínu maati eru engin rök til hjá þeim,heldur sé þetta fylgisspekt um að ræða flokksræði. 

[Ómar Geirsson, 14.6.2025 kl. 20:26]

Takk fyrir innlit og athugasemdir félagar.

Arna, þessi færsla var af gefnu tilefni.

Eggert, nákvæmlega, segir allt sem segja þarf um rökin, það er skortinn á þeim.

Þannig séð má segja að Þórdís Kolbrún reyni þó að rökstyðja það sem ekki er hægt að rökstyðja.

Reyndar með tungumáli götustrákanna sem vita ekki að til sé eitthvað sem heitir rökræða, það er debat ólíkra sjónarmiða, en þeir þegja þó ekki heldur brúka kjaft út í eitt, og sá kjaftforasti fær mesta blístrið og uppklappið.

Það ber allavega að virða þó innihaldið sé ekkert, aumastur er sá sem þegir vitandi uppá sig skömmina.

Skömm ranginda og svika gagnvart þjóð og sjálfstæði hennar.

Kveðja að austan.

[Guðmundur Ásgeirsson, 14.6.2025 kl. 22:23]

Sæll Ómar. Hvað er það í frumvarpinu sem þú telur stangast á við stjórnarskrá? Geturðu nefnt eitthvað ákvæði í stjórnarskránni sem takmarkar vald Alþingis til lagasetningar?