Bik­blæðing­ar hafa mynd­ast á veg­um

 

Má lesa í þessari frétt Moggans um niðurbrot vega á Vesturlandi,

Bikblæðingar þegar ekkert er að veðri annað en íslensk veðrátta.

Og konurnar hjá Vegagerðinni komast upp með að ljúga að þetta hafi alltaf verið svona, líklegast vegna þess að þær eru konur.

 

Líklegast komast þær upp með þessa lygi sína vegna þess að konur kenna fjölmiðlafræðina við Háskóla Íslands, vissulega slæðist eitthvað typpi með en það hefur ekkert með karlkyn að gera.

Gelding sjálfstæðra hugsunar, fjöldaframleiða á óhæfu fjölmiðlafólki sagði einu sinni þrautreyndur blaðarefur, ekki að ég tryði honum þá, en verð að játa, hann greindi vandann rétt.

 

Klæðning var lögð í áratugi á Íslandi, og hún entist, vissulega blæddi bikið líkt og olíumölin sem var lögð á götur í minni heimabyggð um miðjan áttunda áratuginn, þegar hiti var mikill eða vorsólin sterk.

Thats it, það var ekkert annað, og vegir entust, og þegar var gert við slit, þá entust þær vegabætur líka.

 

Væri vottur af hæfileikum hjá "lærða" fólkinu sem fjölmiðladeild Háskóla Íslands útungar þá þekktu þau til þessa staðreynda.

Í stað þess að éta upp hrátt réttlætingar kvenna hjá Vegagerðinni sem ákváðu að blanda matarolíu við bikið.

 

Það þarf aðeins einfalt gúgl, en það er líklegast ekki kennt í fjölmiðladeildinni, við erum sko jú fræðifólk, til að tímasetja nýlagða klæðningu á veginn upp Borgarfjörðinn sem sat í bíldekkjum, og hvarf á innan við einu ári.

Ég keyrði þennan veg árið eftir, það var aðeins klæðning á stangli, mátti sjá eitt og eitt malbiksgrjót, stundum 3-4 saman, en hin nýlagða klæðning horfin.

Ríkisútvarpið á fjölda myndbanda af flutningabílum sem voru næstum því ókeyrsluhæfir vegna matarolíubikdrullunnar sem sat á dekkjum þeirra og við tók þegar á Akureyri var komið, margra klukkutíma þrif til að hreinsa dekk sem og bílfletina næst dekkjunum.

 

Svo héldu þessar fréttir bara áfram, til dæmis þoldi nýlagður vegur í gegnum Teigsskó ekki umferð gangandi vegfaranda.

Árið þar á eftir birti Rúv viðtal við þýskan ferðamann sem gat ekki lengur hjólað vegna bikdrullu sem festist á dekkin þegar hann fór yfir Öxnadalsheiði.

Mér er þetta minnisstætt því árið áður keyrði ég yfir heiðina, þegar klæðningin var nýlögð, það var eina skiptið sem ég var langt undir hámarkshraða, olíusullið á yfirborðinu var þess eðlis, að það var hættulegt.

 

Svona má halda lengi áfram að telja.

Sorgin er sú að blaðamaður Morgunblaðsins skuli kóa með vitleysunni, ekki spyrja spurninga, ekki kynna sér staðreyndir mála.

Það er eins og í dag sé aðeins einn blaðamaður á Morgunblaðinu, og hann er siðfræðingur eða eitthvað.

 

Fjölmiðill sem þorir ekki gegn fávisku, vegna fáviskan er í boði rétthugsandi umverfisvænna kvenna, eins og það sé eitthvað umhverfisvænt að leggja ónýta vegi, er ekki fjölmiðill.

Hann er gjallandi, málpípa, þjónar engu hlutverki.

 

Þarna er Snorrabúð Stekkur.

Kveðja að austan.

Vegir Vesturlands komnir á borð ríkisstjórnarinnar