Mogginn skorar Rúv á hólm.

 

Það er fróðlegt að lesa þennan greinarflokk Morgunblaðsins um skipulagðan glæp blaðamannaelítu okkar, eiturbyrlun sem varð að beinu banatilræði, stuld á síma til að afrita úr honum gögn, samræmdan skáldskap undir nafni fréttaflutnings úr hinum þjófstolnu gögnum, misnotkun á andlegri veikri manneskju og svo framvegis.

Í þessari grein er fjallað um yfirhylminguna á Efstaleiti, hvernig slóð er hulin, með í besta falli þegjandi samþykki fyrrverandi lögreglustjórans í Reykjavík, núverandi útvarpsstjóra, og síðan hvernig þögn er látin vinna gegn rannsókn málsins.

Við getum spurt okkur hvað væri mikið í fréttum ef allir kæmust upp með að þegja þegar misferli og lögbrot eru annars vegar.

Meir að segja rollurnar jarma þegar blaðamaðurinn eini og sanni þarna á Selfossi fer út með hljóðnemann.

 

Það er hins vegar ljóst að hólmganga Morgunblaðsins er aðeins yfirvarp, græna ljósið kom á fréttaflutninginn af glæpnum þegar ljóst var að Samfylkingin yrði griðastaður eiturbyrlara og glæpablaðamanna.

Allur þessi fréttaflutningur miðast við að ná höggi á Kristrúnu Frostadóttur og þar með ríkisstjórn hennar.

Taktík sem Morgunblaðið kann vel eftir áratugasamstarf sitt við ráðandi öfl innan Sjálfstæðisflokksins.

 

Sem frétt er þetta gömul frétt.

Og glæpurinn gegn þjóðinni, gegn almenningi var þegar lögreglustjórinn á Norðurlandi Eystra felldi niður rannsókn glæpsins án þess að gefa út ákæru á hendur glæpablaðamönnunum.

Með mjög svo sérkennilegri rökfærslu; Jú það er rétt að almennum borgara var sýnt banatilræði, það alvarlegu að hann lá milli heims og helju í nokkra sólarhringa. Jú það er rétt að síma hans var stolið og hann afritaður uppí útvarpshúsinu á Efstaleiti, jú það er ljóst að um skipulagðan glæp var að ræða, og jú, gögnin úr hinum þjófstolna síma voru nýtt í fréttafalsanir til að ná höggi á eitt af stærstu fyrirtækjum landsins.

En kæra fólk, kæru landsmenn; Þetta var mafían og við þorum ekki gegn mafíunni, fellum því málið niður.

Líkt og við værum stödd á Ítalíu á sjöunda áratug síðustu aldar þegar veldi mafíunnar stóð þar sem hæst, og réði öllu því sem hún vildi ráða í stjórnmálum sem og réttarkerfinu.

 

En við erum ekkert stödd á Ítalíu á sjöunda áratugnum, þetta er Ísland í dag.

Land þar sem mafían getur eitrað fyrir almennum borgum landsins, og komist upp með það.

Nákvæmlega þannig er Ísland í dag.

 

Og að það skuli þurfa pólitískar refjar til að annar af tveimur stóru fjölmiðlum landsins skori hinn á hólm vegna þátttöku þess síðarnefnda í mafíustarfsemi og glæpum, segir allt sem segja þarf um réttarstöðu almennings í dag gagnvart kerfinu og mafíunni sem þykist eiga það.

Á meðan bíða menn eftir flugslysi á Reykjavíkurflugvelli eða banaslysi á manngerðum ónýtum þjóðvegum landsins.

Segi bara eins og þjóðskáldið; Þá riðu hetjur um héruð.

 

Þær ríða allavega ekki um héruð í dag.

Þvílíkur lydduhópur sem hefur safnast saman á Alþingi.

Þar er enginn undanskilinn því allir þegja.

Aðeins röflað um storminn í vatnsglasinu.

 

Morgunblaðið hins vegar, hver sem skýring þess annars er, á allan heiður fyrir þennan fréttaflutning.

Hann kemur í kjölfar Spursmála, beittasta þjóðmálaþátt landsins, sem og hefur blaðið sýnt lífsmark í öðrum málum sem brenna á almenningi.

Nú síðast umfjöllun blaðsins um Þöggun Góða fólksins, hins pólitíska Rétttrúnaðar á hinu innfluttu ofbeldi sem börnin okkar búa við, og enginn með völd gerir neitt í.

Einnig má nefna fréttaflutning blaðsins að Græna skrímslinu, og alla þá vanhæfni sem það mál afhjúpar á gjörspilltu stjórnkerfi Reykjavíkurborgar, blaðið hefur síðan staðið vaktina, þó reyndar misvel, í flugvallarmálinu, hinum ónýtu vegum sem vegagerðin hefur lagt undanfarin ár sem og spillinguna kringum styrkjamál til stjórnmálaflokka of félagasamtaka sem bjóða fram til Alþingis.

 

Stundum haldið öðru fram, en í dag ætla ég að halda því fram að Snorrabúð er ekki stekkur.

Það sést glitta í gamla Moggann.

Það mætti jafnvel halda að Agnes væri ennþá meðal vor.

 

Megi sá betri vinna þessa hólmgöngu.

Megi Stuðmenn verða sannspáir.

 

Réttlætið sigraði að lokum.

Kveðja að austan.

Starfsfólk RÚV huldi slóðina