Hverju vilja menn ná fram með ákærum??

 

Að mannlegt fólk, sem lifir í raunheimi, ekki trans eða vókheimi, hafi vanmetið hættulegar aðstæður í Grindavík??

Eins og að einhver á vettvangi hafi búið að reynslu aðstæðna, að sprungur og gliðnun væri eitthvað sem þeir hefðu aðra þekkingu á en að hafa kannski hugsanlega lesið fræðibækur um það efni, og þar með átti viðkomandi að gera sér grein fyrir áhættunni að vinna með meint öruggt yfirborðssvæði, þar sem hyldýpi væri undir.

 

Trans og vók liðið, hvað þá ómerkilegasti einstaklingur sem hefur nokkurn tímann gegnt embætti Ríkissaksóknara, ætti þá að geta vitnað í einbeittar aðvaranir jarðfræðinga, eða annarra sem töldu sig vita betur og vöruðu við sprungunum.

Og að þær aðvaranir hefðu legið fyrir áður en hinn sorglegi atburður átti sér stað þegar jörðin gleypti vinnandi mann á vettvangi.

Eða var það vitað að hinn vinnandi maður hafi verið þvingaður til starfa???

 

Orkuverið við Svartsengi stendur í dag vegna þess að við höfðum tæki til að verja það gegn hraunstrauminum.

Grindavík lifir ennþá, og mun lifa þegar endir á goshrinunni við Sundhnúksgígja blasir við, vegna þess að við höfðum tæki til að verja byggðina á Ögurstundu.

Þessi tæki voru til staðar vegna þess að til voru einstaklingar sem fóru gegn þessari vók og trashugmyndafræði, lögðu sig í hættu við að bjarga þessum tækjum þó að glóandi eldhraunið var allt um kring.

 

Þá fór vel, en það gat farið verr.

Hefði þá vók og transhugmyndafræðin ákært þá sem tóku ákvörðun um björgun á Ögurstundu???

 

Ég er einn af þeim sem hélt að Úlfar lögreglustjóri Lúðvíksson væri maður en ekki mannleysa skrifræðisins.

Að hann hefði ístað til að standa gegn kjaftæðinu, sársauki þeirra sem sáu á eftir ástvini er ekki vogarskál gegn því ístaði.

 

Það segir allt um stöðu Úlfars að vók og transkjaftæðið telur sig þurfa að koma honum til varnar.

Þegar hann vegur að þeim sem gerðu sitt besta við aðstæður sem eru án allra fordæma.

 

Fyrir mann er leitun að meiri niðurlægingu.

Kveðja að austan.

 

Ríkissaksóknari dró hæfið ekki í efa