Heimsbyggð á leið í þrot.

 

Það þarf sérstaka hæfileika, oft kennda við strúta, að afneita hlýnun jarðar af mannavöldum.

Ýmislegt er týnt til, meðal annars reglulega hér á Moggablogginu, en flest af því á það sannmerkt að vísa í afbökun staðreynda, eða hreinan tilbúning.

Þegar lygi eða staðleysa er forsenda skoðana, þá geta þær ekki verið merkilegar, spyrjið bara kommúnista heimsins í gegnum tíðina.

Eða Góða fólkið um allt bullið sem vellur frá því.

 

Vissulega hjálpar margt til að kynda undir okkur og ekki allt af mannavöldum, ég hef til dæmis sterkan grun um að sá í neðra hafi nýtt sér aukinn liðstyrk til slíkra verka, en viðurkenni að sú kenning á sér ekki margar vísindalega stoðir.

En það breytir samt ekki þeim staðreyndum að athafnasemi mannsins í yfirfullum heimi hefur raskað viðkvæmu jafnvægi náttúrunnar þannig að enginn sér endi þar á.

Sérstaklega ekki tryggingarfélög, þau eru ekki í góðum málum.

 

Við hin venjulegu, sem alltaf eru látin borga alla brúsa, sama hvers eðlis þeir eru, eða af hvaða völdum, getum kosið að láta annarlega hagsmuni afneitunarsinna spila með okkur, eða beðið þá sem ráða að hætta þessu bulli, og fara að gera eitthvað.

Og þá eitthvað að viti en ekki gera eitthvað til að gera eitthvað.

Það fyrsta er að horfa í eigin barm og spyrja um árangur þess sem gert hefur verið hingað til í rúm 30 ár eða frá því að fyrsta hamfaraloftslagsráðstefnan var haldin Rio de Janeiro 1992.

 

Lengi hafa ráðandi öfl treyst á markaðslausnir, að ef markaðurinn fái hvata, þá sjái hann sjálfur um að redda málunum.

Hvað allt ruglið heitir getur ekki nokkur maður lagt á minnið, losunarheimildir, kvótar, grænir skattar, kolefnisspor, kolefnisgjald svo ég reyni með harmkvælum að rifja upp nokkur orð þessa markaðstrúboðs.

Gígantískir fjármunir hafa farið í allskonar vitleysu sem engu hafa skilað eða af hverju er heimurinn að brenna þessa dagana rúmum 30 árum eftir að menn sögðust ætla að gera eitthvað??

Losun heimsbyggðarinnar hefur verið í veldisaukningu allan tímann þó vissulega hafi hlutur vestrænna iðnríkja af heildarlosun gróðurhúslofttegunda hlutfallslega minnkað, en það breytir engu í heildarmyndinni.

 

Og hver skyldi skýringin vera á þessu árangursleysi??

Jú forheimskan að baki meintum aðgerðum, kerfisbundið hefur verið unnið að því með alls konar sköttum og gjöldum, sem bæði hækka orkukostnað sem og framleiðslukostnað almennt, að færa framleiðslu heimsins frá minni mengun í meiri.

Sem skýrir veldisaukningu losunarinnar.

 

Við Íslendingar höfum um nokkurn tíma upplifað þessa forheimsku á eigin skinni.

Tilbúinn orkuskortur og tilbúinn orkumarkaður hækkar verð á innlendri framleiðslu, grænir skattar og kolefnisgjald hækkar verð á innlendri framleiðslu.

Og vörur, sem þegar eru dýrar fyrir, framleiddar með grænustu orku í heimi, hækka og hækka, og valkostur neytandans er þá innfluttar vörur, með öllum sínum kolefnissporum, en fyrst og síðast er leitnin að fá þær sem ódýrast frá orkusóðum heimsins, Kína og öðrum löndum í Fjarskaistan.

 

Þetta er það sem er að gerast um alla Evrópu, hin meinta barátta við hlýnun jarðar, eykur losun gróðurhúsloftegunda en dregur ekki úr henni.

Að baki liggur sú hugsun að ef eitthvað er vitlausara þá framkvæmum við það.

Toppurinn á ísjaka heimskunnar er líklegasta sú skylda að blanda matvælum í eldsneyti og síðan hafa keðjusagirnar í regnskógum heimsins ekki þagnað.

 

Hvaða hagsmunir liggja að baki vitleysunni ætla ég ekki að reifa í þessum pistli, hvað þá að ég nenni að taka eitthvað debat við afneitara hins augljósa, að jörðin sé að brenna.

Vil aðeins benda á að það var og er hægt að gera eitthvað, sem hefur ekki verið gert.

 

Ég er svo lánsamur að vera orðinn það grár að ég man sem ungur drengur eftir fréttum af fyrsta laxinum sem gekk upp ána Thames, það þótti mjög merkilegt því áin hafði verið steindauð í nokkrar kynslóðir, ekki vegna breytinga á umhverfisaðstæðum eða af því bara sem afneitarar nútímans myndu örugglega halda fram, heldur vegna landlægs sóðaskapar iðnaðar og byggða við ána sem hleyptu öllum sínum óþverra út í ána í þeirri trú að tært vatnið myndi láta óþverrann hverfa einhvern veginn.

Einhverjum áratugum áður, uppúr 1950, sagði einn maður, það gengur ekki að þessi einu sinni fallega á, stolt okkar Londonbúa, sé orðin eins og hvert annað holræsi, við þurfum að gera eitthvað í málunum, og að lokum var það gert.  Vissulega eftir smá umræðu um að hann væri skrýtinn, áin hefði alltaf verið svona í mannaminnum, og svo væri ekkert hægt að gera.

Það væri ekkert hægt að gera.

 

Sem er náttúrulega argast þvæla og vitleysa, vandamál eru til að leysa, þess vegna erum við jú Homo sapien, hinn vitiborni maður.

Þetta var fyrir daga Góða fólksins og Rétthugsunarinnar, fyrir dag Grétu og alla hinna krakkanna, þess vegna var vandinn ekki leystur með því að eyða byggð og loka fyrirtækjum, eða fara aftur á hestöld eins og núna er lagt til.

Skólp þurfti að losa og iðnaðarúrgangur var staðreynd, en það var hægt að hreinsa skólpið, og það var hægt að setja hömlur á losun skaðlegs úrgangs út í fljótið.

Mengun er nefnilega ekkert náttúrulögmál, hún er mannanna verk, og það er hægt að takast á við hana eins og allt annað í þessum heimi.

 

Ef mannkynið hefði sett þó ekki nema væri brot af þeim fjármunum sem hafa farið í græna skatta, jafna út kolefnisspor, losunarkvóta eða hvað sem öll þessi vitleysa heitir, í að þróa tækni til að hreinsa út mengunina, fanga hana í skorsteinum, útblæstri og öðru, þá væri þessi mál á réttri leið í dag.

Græn orka er nauðsynleg, hana þarf að þróa, en hún þarf að vera sjálfbær, ekki þvinguð.

Og þangað til hreinir orkugjafar eru í boði, þá átti að þróa áfram lausnir tengdar kjarnorku, en ekki láta skrípi kostuð af jarðeldsneytisiðnaðinum loka vel reknum kjarnorkuverum.

Skattar geta verið skynsamlegir ef þeim er beitt rétt, en markmið þeirra getur ekki verið að auka vandann eins og í dag með því að koma allri framleiðslu til orkusóða glóbal hagkerfisins.

Orkusóðagjald myndi til dæmis skila miklum árangri, bæði með því að beina neyslu frá orkusóðum sem og til að knýja þá að gera eitthvað í sínum málum, menn færu þá kannski að sjá til sólar í borgum Indlands eða Kína.

 

Meinið er að annarlegir hagsmunir hafa stýrt umræðunni frá skynsemi til forheimskunnar.

Bullráðstefnur kenndar við loftslag eru haldnar reglulega, virðast þjóna fáum öðrum tilgangi en að næra athyglissýki athyglissjúkra.

Ásamt því að skaffa ríflega dagpeninga og ókeypis ferðalög á framandi slóðir.

 

Rúm 30 ár hafa farið í súginn, tíminn sem við höfðum til að gera eitthvað, er senn á þrotum.

Og þrýtur brátt því ekkert lát er á vitleysunni.

Mengun heimsins minnkar ekkert þó Evrópa hætti að framleiða og þó fátækari íbúar álfunnar hafi ekki lengur efni á að kynda húsin sín.

Hækkun raforkuverðs á Íslandi, hækkun grænna skatta á Íslandi, mun þar engu breyta.

 

Við gætum samt undirbúið okkur fyrir það sem koma skal.

Heim í upplausn.

 

Og eitt er víst að sá undirbúningur felst ekki í því að afleggja innlenda matvælaframleiðslu eða aðra framleiðslu.

Það get ég svarið.

 

Innflutningur frá Kína er ekki lausnin.

Kveðja að austan.

Líklega dýrustu gróðureldar í sögu Bandaríkjanna

Athugasemdir

[Grímur Kjartansson, 10.1.2025 kl. 14:52]

Mér sýnist nú allir vera á hraðri leið út úr þessari loftlagsvitleysu
svo það er spurnig hverjir reynast strútar þegar upp er staðið

https://vb.is/frettir/staersta-eignastyringafelag-heims-kvedur-upp-loftlagssamkomulagid/

[Ómar Geirsson, 10.1.2025 kl. 15:44]

Blessaður Grímur.

Ég ætlaði svo sem ekki að eyða orku minni að tala við strúta, en þú ert seinheppinn með tilvitnun þína því hún er í anda þess sem ég er að gagnrýna í þessu pistli mínum, um meintar aðgerðir sem í besta falli eru sýndarmennska, það er skaða lítt, en oftast eru til skaða fyrir nær og fjær samfélög með óárangri, það er gerir illt verra, svona líkt og slökkvibílar taki bensín á vatnstanka sína á næstu bensínstöð og sprauti því svo á skógarelda til að reyna slökkva þá, svona með rökunum; "hvað átti ekki bara að sprauta!!".

Vandinn verður ekki leystur með sýndarmennsku eða innantómu orðagjálfri líkt og þessar aðgerðaáætlanir Sameinuðuþjóðanna eru, heldur tæknibreytingum.  Til þess þarf fjármuni, og það er öflugt atvinnulíf sem skapar fjármuni, ekki skaðlegar reglugerðir sem skerða samkeppnishæfni þjóða.  Gott að fyrirtæki séu að vitkast hvað það varðar.

Af hverju heldur þú Grímur að ég hafi eytt tíma í að segja dæmisöguna um fyrsta laxinn í Thames, og sagt sérstaklega frá því að  "Þetta var fyrir daga Góða fólksins og Rétthugsunarinnar, fyrir dag Grétu og alla hinna krakkanna, þess vegna var vandinn ekki leystur með því að eyða byggð og loka fyrirtækjum, eða fara aftur á hestöld eins og núna er lagt til".

Heimurinn er að brenna og það þarf mikla afneitun til að sjá það ekki.

Og þess vegna fer hann í þrot því öll innri kerfi hrynja á meðan aular ráða för.

Kveðja að austan.

[Guðmundur Ásgeirsson, 10.1.2025 kl. 16:42]

Þegar ég varð fyrst var við hugmyndir um að menn gætu breytt veðrinu var þeim afneitað opinberlega sem tilhæfulausum samsæriskenningum. Löngu seinna hófu ríkisstjórnir og alþjóðastofnanir að innleiða slíkar kenningar í stefnumótun sína.

[Ómar Geirsson, 10.1.2025 kl. 18:50]

Blessaður Guðmundur.

Ég man eftir einni góðri sem mér þykir vænt um.  Var það ekki Pasteur sem sá einhver lítil kvikyndi skríða um í smásjá sinni og datt í huga að tengja þær við sýkingar við skurðaðgerðir og hvatt því franska lækna að þrífa á sér hendurnar áður en þeir skæru upp sjúklinga sína.

Það trúði honum fáir til að byrja með, jafnvel borið á brýn að hann væri að agetera fyrir sápuframleiðendur enda græddu þeir mikið á auknum hreinlætiskröfum.

Reynslan sannaði svo mál hans.

Það sama er með jafnvægi koltvísýrings í andrúmsloftinu, það voru settar fram kenningar, í dag rífst enginn um að jörðin sé að hlýna langt umfram hugsanlegar náttúrulegar skýringar.

Eldri eðlisfræðingar hlógu margir hverjir mikið að afstæðiskenningum Einsteins, þóttu þær vera mesta bull og vitleysa.  Margir þeirra dóu hlæjandi, aðrir náðu að lifa að lesa sér til um tilraunir sem sönnuðu hluta af kenningum Einsteins.

Svona er lífið, það er misjafnt hvað menn trúa nýjum fræðum eða kenningum.

En þegar rassgatið er farið að brenna undan mönnum, þá þarf mikla trú til að halda afneitun sinni til streitu.

Samt þarf meiri trú til að trúa að óaðgerðir sem gera illt verra, séu svar mannsins við þessum tæknivanda.

Kveðja að austan.

[Guðmundur Ásgeirsson, 10.1.2025 kl. 21:30]

Það efast enginn um að veður er breytilegt. Sérstaklega ekki á Íslandi. Það sem ég var að vísa til eru aftur á móti orsakirnar. Sumir afneita t.d. áhrifum sólarorku en vilja samt að hún sé notuð til að framleiða rafmagn.

[Ómar Geirsson, 11.1.2025 kl. 09:03]

Skýrðu mál þitt betur Guðmundur, ég ekki fatta, enda fatta ég ekki hugsunarhátt afneitunar.

Er hins vegar mikið fyrir furðukenningar og furðusögur enda af Viðfjarðarættinni.

Kveðja að austan.