Innsýn í hyldýpi myrkursins

 

Á stundum hefur ein og ein skömmin fokið af þessari síðu út í blaðamennsku Morgunblaðsins, og fundinn upp blóraböggull til að skamma, þessi svo kallaði Femínisti á Morgunblaðinu sem ég þori að veðja um að enginn þar innandyra kannast við.

 

Svo les maður svona viðtal sem afhjúpar, skilur viðmælenda eftir á berangri sinna eigin skoðana, ljótleiki þeirra svo augljós að viðmælandinn kýs sjálfur að kannast ekki við þær.

Enginn ofsi, engin ágengni, viðmælandanum ekki gerðar upp skoðanir, hann einfaldlega fær að tjá sig, og er svo kurteislega spurður hvort hann standi við fullyrðingu sína að góður maður hafi verið drepinn.  Svona í ljósi þess hvernig viðkomandi meint góðmenni var i raun.

Sem Sveinn Rúnar Hauksson treysti sér ekki til, mátti þó eiga það.

Hvað getur maður sagt annað en tær snilld, blaðamennska þekkingar og heilbrigðar skynsemi er ekki útdauð eftir allt saman.

 

Það hefur alltaf sviðið að eiga samlanda sem réttlæta voðaverk Hamas með tilvísan í áratuga baráttu  Palestínuaraba fyrir tilvist sinni eftir að þeir urðu undir í stríðinu við gyðinga 1948.

Að það sé til fólk, sem hefur fengið mannsæmandi uppeldi, átt ömmu sem hefur kennt þeim muninn á réttu og röngu, á sjálft allflest vini og ættingja, jafnvel maka og börn, telur það réttlætanlegt að í nafni einhvers málsstaðar eða meintrar kúgunar sé gerður út herleiðangur með það eina markmiði, að drepa, að nauðga, að limlesta, óbreytta borgara, ungmenni, konur og börn.

Hvað hefur misfarist á lífsleiðinni??, hvernig gat svona mannlegur viðbjóður grafið um sig hjá fólki sem fékk sömu guðsgjafir og við hin til að vera nokkurn veginn eðlilegt og heilbrigt??

 

Allt eðlilegt, heilbrigt fólk veit að það er meintur málstaður út um allt, margur slíkur telur sig kúgaðan eða órétti beittan.

Með því að réttlæta einn óréttlætanlegan viðbjóð með vísan í meintan málstað eða meinta kúgun, þá erum við réttlæta allan viðbjóð þessa heims því sínum augum lítur hver á silfrið.  Við erum að réttlæta nýleg hnífamorð í Bretlandi eða þegar nýnasistar í Þýskalandi brenna inni konur og börn með vísan í að þetta eru innflytjendur, við réttlætum skotárásir ungmenna í skólum Bandaríkjanna, við réttlætum morð, nauðganir, við réttlætum allt.

Við réttlætum Anders Breivik

 

Og til að réttlæta það þarf eitthvað hyldýpi myrkurs sem ekki einu sinni tær illska getur útskýrt, hún er á vissan hátt skiljanleg, því hún er jú ill, en þeir sem réttlæta eða upphefja voðaverk Hamas, hafa ekki þá afsökun sem tær illska er, myrkur þeirra er allt annars eðlis og virðist ekki eiga sér nein takmörk.

 

Höfum þetta í huga þegar við lesum þetta snilldarviðtal við Svein Rúnar Hauksson, og munum líka að markmið voðverkanna 7. október var ekki drápin og viðbjóðurinn sem slíkur, heldur var markmiðið að vekja þau heiftarviðbrögð Ísraelsmanna sem heimurinn hefur síðan orðið vitni að á Gasa.

Hátt í 40 þúsund manns hafa fallið, margfalt fleiri særðir, byggðirnar í rúst, hið daglega líf horfið, kemur aldrei aftur.

 

"Sorg að þessi góði maður" hafi verið drepin", "þetta viðbjóðslega morð", þeir sem helsærðust við að reyna að vernda börnin gegn óða hnífamanninum voru heppin að hafa ekki drepið hann í þeirri vörn, raddir meðal Góða fólksins hefðu örugglega fordæmt viðkomandi sem viðbjóðslega morðingja, að drepa svona ungmenni.  Og óða hunda má víst ekki aflífa lengur, réttur þeirra til að skaða og drepa fólk og skepnur er meiri en þeirra sem skaðast.

En það er ekkert heilbrigt við Góða fólkið.

 

Samt þegar á reyndi, ólíkt mörgum vinum Hamas á Íslandi, gat Sveinn Rúnar Hauksson ekki réttlætt voðaverkin, ekki ef hann ætlaði að standa við orð sín að hinn fallni leiðtogi voðasamtakanna Hamas væri góður maður.

Réttlætingin hélt vissulega ekki vatni eins og blaðamaðurinn benti honum kurteislega á, en réttlætingin sagði samt mikið um Svein Rúnar, voðaverkin og að þrátt fyrir allt, er ekki hægt að réttlæta allt.

".. ég held að það bendi nú í fyrsta lagi ekk­ert til þess að hann hafi leitt þess­ar aðgerðir sem voru 7. októ­ber".

Óþarfi að hafa fleiri orð um þetta, sumt segir sig bara sjálft.

 

Vil samt gefa Sveini Rúnari lokaorð þessa pistils; "Ég held að það sé Guðs að dæma ekki mín, hver sé góður og ekki góður. Það voru ekki mín orð að hann væri góður maður,“ seg­ir Sveinn".

 

Guð dæmir og þann dóm getur enginn flúið.

Hvernig sem menn reyna að réttlæta illvirki sín.

Kveðja að austan.

 

 

 

„Sorg að þessi góði maður“ hafi verið drepinn

Athugasemdir

[Guðmundur Örn Ragnarsson, 1.8.2024 kl. 16:19]

Þegar Jesús var að leggja af stað, kom maður hlaupandi, féll á kné fyrir honum og spurði hann: GÓÐI meistari, hvað á ég að gjöra til þess að öðlast eilíft líf?

Jesús sagði við hann: Hví kallar þú mig GÓÐAN? Enginn er GÓÐUR nema Guð einn. (Mk. 10:17-18).

Eins og ritað er: Ekki er neinn RÉTTLÁTUR, ekki einn. Ekki er neinn vitur, ekki neinn sem leitar Guðs. Allir eru þeir fallnir frá, allir saman ófærir orðnir.

Ekki er neinn sem auðsýnir gæsku, ekki einn einasti.

Opin gröf er barki þeirra, með tungum sínum draga þeir á tálar. Höggorma eitur er innan vara þeirra, munnur þeirra er fullur bölvunar og beiskju.

Hvatir eru þeir í spori að úthella blóði. Tortíming og eymd er í slóð þeirra, og veg friðarins þekkja þeir ekki.

Fyrir augum þeirra er enginn guðsótti.

Vér vitum, að allt sem lögmálið segir, það talar það til þeirra sem eru undir lögmálinu, til þess að sérhver munnur þagni og allur heimurinn verði sekur fyrir Guði, með því að enginn lifandi maður RÉTTLÆTIST fyrir honum af lögmálsverkum.

En fyrir lögmál kemur þekking syndar. (Róm. 3:10-20).

Laun syndarinnar er dauði, en náðargjöf Guðs er eilíft líf í Kristi Jesú, Drottni vorum. (Róm. 6:23).

[Ómar Geirsson, 1.8.2024 kl. 16:37]

Blessaður Guðmundur Örn.

Enn og aftur næ ég þér ekki alveg.

En hygg að við séum sammála um lokasetningar mínar.

Kveðja að austan.