Vegagerðin í afneitun.

 

Og enginn sætir ábyrgð þrátt fyrir ónýta vegi af mannavöldum.

 

Það "ríkir ekki neyðarástand" reif svæðisstjóri vegargerðarinnar kjaft í fjölmiðlum.  Ekki er beðist afsökunar á ábyrgðinni að allar endurbætur og viðgerðir síðustu ára eru hálfónýtar þegar hlýnar, þegar kólnar, þegar blotnar.

Ekki beðist afsökunar á að sandurinn sem borinn er á tvisvar á dag skemmir lakk og rúður, vegagerðin er stikkfrí því hún setur samviskusamlega upp skilti sem varar við grjótkasti.

Hvað eiga ökumenn þá að gera????, keyra utanvega til að komast hjá skemmdum??

 

Firringin er algjör, og aumt er að sjá silkihanska blaðamanns Mbl.is, skýringar svæðisstjórans eru teknar góðar og gildar.

Hefði maður haldið að öll hin sviplegu slys vegna ónýts vegarkerfis, sem er bein afleiðing af mannanna fáráðum, hefði fengið hann til að hugsa aðeins út fyrir 101 Reykjavík þar sem allir eiga víst að geta hjólað milli áfangastaða, og spyrja svæðisstjórann hver beri ábyrina á því að nýlagaðar endurbætur þurfi að sanda tvisvar á dag.

Síðan til dæmis að spyrja hann hvað hann kalli hann þá neyðarástand??, þurfa bílar að festast í hinu ónýta biki til að eitthvað sé gert??

Eða þarf fólk að slasast eða jafnvel deyja til þess að menn axli ábyrgð og skammist sín til að gera eitthvað í málunum.

 

Þess má geta að þar sem undirritaður þurfti að sækja afkvæmi uppí Egilstaði seinnipartinn í gær, og fékk þar tækifæri til að skoða síðustu atlögu 101 Reykjavík, pósthólf Austurvöllur, að landsbyggðinni, hið svokallað myndavélakerfi Isavia á malarbílastæðum flugvallarins, þá var Fagridalurinn keyrður og ástandið tekið beint í æð.

Fór úr rúmlega 20 stiga hita í mun minni hita á Fagradalnum, og aðeins þar blæddi svo blæðingin var staðbundin, afhjúpaði þar með fúsk í vinnubrögðum og/eða efnisnotkun.

Hins vegar varð ég vitni af viðbrögðum vegagerðarinnar, sem voru til fyrirmyndar, hætt var greinilega að rífa kjaftinn, hætt var að treysta á sandburðinn, það var verið að leggja nýja klæðingu á sunnudegi, vandinn var sem sagt tekinn alvarlega, bætt úr honum á þann eina hátt sem hægt var.

Þau vinnubrögð öll voru til fyrirmyndar, umferðarstjórnun og nefnið það bara.

 

Það er nefnilega hægt að bregðast við á annan hátt en að rífa kjaft við launagreiðendur sína, almenning.

Að gera lítið úr umkvörtunum hans, tala um misskilning, eða nýjasta tískuorðið, að samtal sé í gangi, og á meðan það spjall á sér stað, þá er ekkert gert, ekkert lært, allar umkvartanir kæfðar.

Launagreiðandinn, almenningur, á heldur ekki að láta bjóða sér slíkt, en gerir því lítt þýðir að kjósa handarbakavinnubrögðin burt, þau sem slík virðast vera orðin einhver lenska í nútímanum, einn kemur þegar annar fer en rassinn undir öllum virðist vera sá sami, það er víst eitthvað líffræðilegt.

 

Þetta á samt ekki að vera svona, við erum ennþá Homo Sapiens, hinn vitiborni mannapi.

Það er ekki búið að einrækta heilbrigða skynsemi úr okkur, við höfum ennþá dómgreind okkar og við búum að mikilli þekkingu nútímans.

Þess vegna eigum við ekki að lúta afneitun staðreynda eða allar umkvartanir okkar séu bara misskilningur.

Og við eigum að krefjast ábyrgðar.

 

Hver ber ábyrgð á hinum ónýtu vegum??

 

Hættum að taka þá skýringu gilda að ástand þeirra sé aukinni umferð að kenna, mun eldri vegir, vissulega mjög slitnir, blæða ekki.  Og svo ég vitni í eina af hetjum malbiksvélanna sem viðtal var við í Landanum fyrr á árinu, þá sagði hann að nýju vegirnir virtust endast verr en þeir eldri.  Einmitt þegar það ætti að vera þveröfugt, því tíminn milli eldri og yngri ætti að ala af sér þekkingu og reynslu til að bæta og styrkja slitlagið.

Ástandið er mannanna verk, aðrar skýringar eru útilokaðar.

 

Síðan eigum við að spyrja, þó vonlítið sé um skýr og skynsöm svör, ráðafólk okkar, ráðherra og alþingismenn, af hverju sættið þið ykkur við það fjáraustur sem sílagning ónýtra efna á vegi landsins er, ár eftir ár, án þess að segja nokkuð?

Eruð þið alveg hættir að keyra þjóðvegi landsins??, sjáið þið ekki ástandið??

Og þó þið séuð hættir að keyra þá, hlustið þið ekki á umkvartanir almennings, hafið þið ekki séð fréttir í gegnum tíðina af bílum því sem næst fæstir í tjöru og drullu, og flytja síðan hina nýlögðu klæðningu á bílum sínum á næstu bílaþvottastöð þar sem bíður mikil vinna við að þrífa og hreinsa bílana

Hafið þið ekki heyrt af öllu slysunum, þar á meðal banaslysunum??

Af hverju gerið þið ekkert??, af hverju sættið þið ykkur við þetta??

 

Við eigum að spyrja okkur þessara spurninga, og við eigum ekki að sætta okkur við Ósvör.

Ekkert bull eða undanbrögð.

Því við erum launagreiðendurnir.

 

Ekki fórnarlömb.

Launagreiðendurnir.

 

Svör óskast.

Kveðja að austan.

Fólk ósátt en Vegagerðin segir ekkert neyðarástand

Athugasemdir

[Landfari, 1.7.2024 kl. 11:15]

Alveg er ég sannfærður um að Vegagerðin myndi helst vilja leggja malbik á alla vegi en ekki þesa klæðningu sem krefst miklu meira viðhalds. Vandamalið er að þeir hafa bara takmarkað fé til framkvæmda og verða að forgangsraða,  væntanlega eftir álagi, hvar malbik er lagt og hvar klæðing.

Steinkast og skemmdir á bílum er ökumönnum að kenna sem ekki viðra aðstæður og aka á allt of miklum hraða á þessum köflum. Valda mestu tjóni á annara bílum frekar en sinum eigin og spá þessvegna lítið í þetta. Þykjast bara vera svo klárir að geta haldið bílnum á veginum.

En hinsvegar þætti mér fróðlegt að vita hvað Vegagerðin borgar í leigu fyrir höfuðstöðvarnar í Graðabæ. Held ég megi segja að Regin hafi byggt og rifið hús til að koma þeim þarna fyrir. Veit ekki nein dæmi um að Regin hafi gert neitt af góðseminni einni saman.

[Ómar Geirsson, 1.7.2024 kl. 11:41]

Blessaður Landfari.

Það eina sem mér dettur í hug eftir að ég las bætifláka þinn er að það er langt síðan að þú hefur lagt land undir fót, og hafir því ekki hugmynd um hvað ég er að benda á.

Það rífst ekki um að það er of litlir fjármunir settir í viðhald, og það rífst enginn um að vegirnir eru ekki hannaðir fyrir umferð nútímans þar sem allur flutningur er með risastórum gámabílum.

Þess vegna skiptir svo miklu máli að það sé farið vel með þá fjármuni sem setti eru í viðhald, það sé endingargott, hannað til að endast, en ekki eins og í dag, til að endast lítt og illa, því einhver umhverfisvernd er talin skipta meira máli en slitþol veganna og öryggi vegfarenda.

Drullan sem hefur verið sett í mölina undanfarin ár, hefur ekkert með aðferðafræði klæðningarinnar að gera, hún bindur ekki grjótið, svo einfalt er það.  Malbikið blæðir við öll hugsanleg veðurskilyrðin, en slíkt var ekki tilfellið á meðan menn virtu lögmál efnafræðinnar og settu bik saman við grjótið. Vissulega blæddi en það var aðeins í mesta hitanum, og það var yfirleitt bundið við ákveðna kafla, sem aftur átti að vekja spurningar um hvort rétt hefði verið staðið að lagningu þeirra.  Ef sama efnið er notað, og sömu aðferðum er beitt, þá allt að blæða eða ekkert, en það var ekki tilfellið til dæmis á Oddskarðsveginum, blæðingin var yfirleitt bundin við ákveðið svæði, ekki veginn í heild sem slíkan.

En í dag blæðir í hita og kulda, og nýlagðir kaflar eru glerhál drulla í rigningu. Að nýlögð klæðning er glerhál, en eldri hlutar sama vegar eru öryggir eins og klæðning á að vera, er glæpsamlegt athæfi, tilbúnar slysagildrur af mannavöldum.

Hin takmarkaða ending er síðan annað, glæpsamleg sóun á fjármunum almennings.

Þetta var ekki svona Landfari, síðast þegar þú fórst ungur um þjóðvegina.

En þetta er svona í dag, og hefur verið svona í mörg mörg ár.

Og það alvarlegasta í þessu er það, að vegir sem hafa samt fengið viðhald, eru að grotna niður, hundruð kílómetra á suðurleiðinni eru í raun ónýtur vegur, aðeins tímaspursmál hvenær hann verður heflaður eins og fyrir vestan i Dölunum og og leiðinni þar vestur á firði.

Það er sök sér að þeir sem nota ekki þjóðarkerfi landsbyggðarinnar afneiti þessu, láti æskudrauma sína um að leika strút rætast. En Vegagerðin á að vita betur, og um það fjallar þessi pistill minn.

Fyrir utan að ég velti því fyrir mér afhverju stjórnmálastéttin okkar lætur bjóða sér þessi vítaverðu afglöp og sóun á fjármunum almennings.

Kannski þarf að gefa þjóðvegakerfinu stöðu flóttafólks, þá flæða kannski milljarðarnir í það.

Kveðja að austan.

PS. Grjót á ekki að vera á vegum, sé það þá eru til tæki til að sópa því af þeim.  Það er verkfræði andskotans að nota tæki til að keyra grjót og sandmulning í ónýta nýlagða vegi.

Vegakerfi þjóna tilgangi, að fólk komist á milli staða í okkar stóra strjálbýla landi, en ekki sem nútíma nálgun á Afturhvarfi til fortíðar, að fólk upplifi hægagang hestvagnanna á ferðum sínum um landið.

[Sigurgeir Árnason (IP-tala skráð) 1.7.2024 kl. 11:56]

Undirritaður vann áður fyrr í mörg ár í vegagerð ca. 20 ár síðan, þá var vegur lagður í 6,5 m.breidd og kantar voru svikulir þannig að stórir bílar með efni rétt héngu á veginum,sem betur fer var farið að breikka þá en enn eru þessir vegir fullmjóir og kantar þar með varasamir.Þá þótti í lagi að setja 60 cm.burðarlag yfir drullu og mýrar,þannig að á meðan ekið var efni í þessi vegi rétt héldu þeir uppi bílum er óku efni í þá. Vann í Noregi eitt sumar í vegagerð,þar var burðarlag 1 metir og allt malbikað með 20 cm.þykku malbiki,síðan þegar malbikið var komið með hjólför eru þóttu varasöm var fræst ofanaf og vegurinn þannig réttur af.Hérlendis hefur verið sparað of mikið í vegina,kennt hefur verið um fjárskorti sem stafar meir af því að fjármunir af umferðinni hefur ekki skilað sér til Vegagerðarinnar heldur notaðir í gæluverkefni fyrir stjórnmálamenn,nauðsynlegt er að snúa þessari þróun við,og láta meiri fjármuni í það sem þeim er ætlað án tilfærslu í gæluverkefni pólitíkarinnar.Stjórnmálamenn þurfa að sýna skilning á verkefnum Vegagerðarinnar.

[Ómar Geirsson, 1.7.2024 kl. 13:31]

Blessaður Sigurgeir.

Takk fyrir þessar upplýsingar, það er full umræða að ræða hinn meinta sparnað og þann langtíma kostnað sem hlýst af honum, eina sem er ljóst að á ákveðnum tímapunkti skarast þær línur, annars vegar að vinna hlutina rétt, og hins vegar að vinna þá fyrir aftan rassgatið á sér.

En ég er ekki að tala um það heldur þau handabakaravinnubrögð vegagerðarinnar að leggja olíudrullu á vegina, og kalla það klæðningu.  Svo ég ítreki það.

Versta dæmið sem ég veit um er nokkurra ára gamalt, þegar ný klæðning var lögð á megnið af Borgarfirðinum, og fréttatímar ljósvakafjölmiðlanna voru uppfullir af fréttum af atvinnubílstjórum sem sýndu sjónvarpsmyndavélunum að sú nýlagað klæðning væri öll komin í dekk þeirra, það er það sem ekki hafði spýst út fyrir vegkantana.  Ég keyrði þarna sumarið eftir, þá mátti sjá leifarnar af hinu ónýtu malbiki, svona sem svarta tjörumola á stangli.  Kostnaðurinn var ekki bara hinir töpuðu tugmilljónir, eða hvað sem það kostaði að endurnýja klæðninguna, heldur líka að undirlag sem þarfnaðist viðgerðar, hafði tekið óvarið við umferð ár í viðbót, og það sem var vont, varð miklu verra á eftir.

Lærdómurinn enginn. 

Nýlagður vegur yfir Hólmahálsinn hér fyrir austan, ónýtur, þurfti að nýtt yfirborðslag sumarið eftir, í millitíðinni þá þurftu þeir sem keyrðu daglega vinnuna í álverið, þrífa bíla sína vikulega eða oftar, annars var lakkið ónýtt eftir tjöruna.  Viðgerðin skárri, en drullan samt augljós miðað við eldri vegi, og óþrifnaðurinn að keyra veginn á vetrarlagi eftir því.

Þú minnist á vinnubrögð fortíðar, á suðurleið í byrjun júní þá voru nýlagðir klæðningarkaflar mun dekkri en eldri klæðning sem hafði ekki þurft viðgerð.  Ég keyrði sömu leið í náttmyrkri og rigningu, þá voru þessir nýlögðu kaflar stórhættulegir því þeir voru svo hálir, og þetta eru kaflarnir sem blæða, sandurinn á þeim var vitnisburður þar um.  Gamla klæðningin, frá árdögum þess að vegurinn var klæddur, var ekki hál, og þó hún væri slitin, þá var aldursmunurinn vel rúmur áratugur, eða ekki tveir.

Þetta var ekki svona, en þetta er svona.

Og það er vítavert að láta þetta viðgangast.

Kveðja að austan.

[Ómar Geirsson, 1.7.2024 kl. 15:14]

Sem dæmi um fáviskuna sem ræðst á skynsem fólks búandi fyrir uta 101 Reykjavík er þessi fyrsta frétt Mbl.is, sem sannar þó að ennþá er líf í blaði æsku minnar.

Minni á fávitaganginn með malbikið á Reykjanesbrautinni, þetta snýst jú um kolefnisspor.  Í nafni þess má víst eyðileggja, skemma vegakerfið. valda slysum og dauða.

Er ekki mál að linni?

https://www.mbl.is/frettir/innlent/2024/07/01/thad_tharf_ad_fara_ad_rannsaka_hvad_er_ad_gerast/

[Landfari, 1.7.2024 kl. 20:59]

Þú virðist nú á stundum lifa fyrir það Ómar að hafa allt á hornum  þér og ekki vil ég hafa það af þér. Engu að síður er það nú þannig að það er klæðning sem blæðir en ekki malbik. Þú virðist stundum  engan greinarmun gera á malbiki og klæðningu. Eins og þú bendir réttilega á þá er allt annað álag á vegina í dag en þegar þú varst uppá þitt besta þannig að þó endingin hafi verið betri í árum talið þá er ekki þar með sagt að hún hafi verið það ef tonnin eru talin sem um veginn fara.

Það þarf engann að undra að nýlagt malbik er mun hálla en eldra. Yfirborðið á nýlögðu malbiki er svört tjara sem svo smá veðrast af (fer á bílana sem um veginn keyra)og ljós mölin kemur í ljós. Mölin í malbikinu hefur meira grip en tjaran. Það var til mikilla bóta þegar farið var að nota ljósa möl í malbikið í stað svartrar sem gleypti í sig ljósið frá bílunum, líkt og nýlagt malbik gerir. Þetta var gert í tiraunaskyni fyrir mörgum árum og hefur gefist vonum framar og alveg hætt að nota svarta möl. Þetta hála yfirborð á nýlögðu malbiki sem verður svo enn hálla í bleytu (líkt og allt malbik verður) er ástæða þess að hraðinn á nýlögðu malbiki er tekinn niður en það er til vansa að það virðast nær engnir bílstjórar virða það. Ef engar tilraunir eru gerðar þá verða engar framfarir. Því miður þá heppnast ekki allar tilraunir en þær geta samt verið tilraunarinnar virði. Menn læra jú mest af mistökum sínum.

Þessar tilraunir á Reykjanesbrautinni eru gott dæmi um virðinngarleysi ökumanna. Þar keyra menn á sviptingarhraða og þenja flautur á þá sem leifa sér að slaka aðeins á bensífætinum meðan rúllað er yfir  nýlagt malbikið.

[Magnús Sigurðsson, 1.7.2024 kl. 23:13]

Sæll Ómar.

Það er ekki von á góðu þegar þegar fólk sem ekki þolir blæðingar á eigin skinni viðurkennir þær alls ekki, og kennir fólki, sem blæðir, -um fávisku, eða jafnvel að hafa skorið sig sjálft á háls til að geta haft blóð á hornum sér.

Ekki er það skárra þegar sérfræðingarnir sem seldu óskapnaðinn koma og verja sjálfa sig með gömlum frösum, sem allir vita, er reynt hafa, að eiga ekki við lengur. Blæðingar í slitlagi hafa lítið orðið með hitabreytingar að gera það vita flestir sem keyra þjóðvegi landsins.

Það er búið að eyðileggja vegina varanlega með repjuolíu, sem aldrei binst og verður alltaf blæðandi. Og þá er trekt upp launuð lofthæna, sem er starfskraftur hjá fyrirtækinu, sem selt hefur óskapnaðinn árum saman, til að gera lítið úr öllu saman, -og þegið fyrir umhverfisviðurkenningar að launum.

https://www.mbl.is/frettir/innlent/2024/07/01/gamla_whitespirit_blandan_var_alveg_eins/

Með kveðju úr sólinni í efra.

[Ómar Geirsson, 2.7.2024 kl. 07:17]

Blessaður Landfari.

Það er mállýska að nota orðið malbik yfir blessaða vegina sem voru ekki lengur malarvegir, svona erum við sveitamennirnir nægjusamir, þarf lítið til að gleðja okkur.

Vegir eru síðan ekki nýlagðir í mörg ár svo þetta er heldur klénn bætifláki hjá þér.  Síðan erum við nokkrir hér á landsbyggðinni fæddir uppúr miðri síðustu öld, munum bæði malarvegina sem og þá byltingu sem klæðningin var. Og þér að segja Landfari, þá blæddi hún ekki svona, grjótið þjappaðist og varð að þessu yndislegu malbiki, vissulega sviknu eins og svikinn héri, en eins og svikinn héri var góður frá tilbreytingaleysi soðningarinnar, var klæðningin bylting frá malarvegunum.

Blæðingin er seinna til komin, hún er skrásett með prímadonnuviðtali við verkfræðing vegagerðarinnar sem tilkynnti þá tilraun að núna ætti að blanda matvælum í malbikið og gera það umhverfisvænna.  Sú tilraun stendur ennþá yfir, hefur kostað ríkissjóð milljarða á milljarða ofan í margfalt lélegra vegarkerfi, að ekki sé minnst á tjón og óþægindi ökumanna. Svo má spyrja, hvað er umhverfisvænt við ónýta vegi og tjörudrullu sem dreifist á bíla, fólk og fénað, rennur út í umhverfið í bleytu.

Varðandi nýlagða klæðningu og takmarkaðan umferðahraða, þú hlýtur að hafa skotist út á land og orðið fyrir áfalli þegar þú mættir tryllitæki á 38 tommu dekkjum, fengið grjót á húddið og ert ennþá í áfalli.  Almennt virða ökumenn þessar takmarkanir, og þær eru út af grjótkasti, ekki hálku ónýtra bindiefna í klæðningunni.  Við þessi þarna annars flokks, sem notum aðrar þjóðleiðir en Reykjavík-Akureyri, þurftum til skamms tíma sjálf að þjappa hina nýlögðu klæðningu með akstri okkar, því gat grjótkastið enst í nokkra daga, en í menningunni var notaður valtari og sópari svo hraðatakmarkanirnar stóðu  mjög stutt yfir, aðeins lengra hjá okkur hinum.  Reyndar eru þeir hjá vegagerðinni búnir að uppgötva að valtarann og sóparann má nota víðar, svo núið er nútímalegra en var hér á árum áður.

En hraðatakmörkin fór með síðasta grjótinu, þær voru ekki vegna meintra blæðinga, slíkt er nýtilkomið, ætli það hafi ekki byrjað eftir ábyrgð vegagerðarinnar á banaslysinu á Kjalarnesi, ábyrgð sem enginn hefur axlað eða svarað fyrir.  Samt hef ég engan lesið áður Landfari minn góður sem réttlætir það manndráp með því að kenna ökumanni bifhjólsins um, að hann hafi keyrt of hratt, þegar hann keyrði á löglegum hraða, á nýjum vegi.

Það er mikið lagt á sig til að réttlæta það sem ekki er hægt að réttlæta.

Kveðja að austan.

[Ómar Geirsson, 2.7.2024 kl. 08:21]

Já góðan daginn Magnús.

Takk fyrir fréttina sem hafði farið framhjá mér, mig vantaði hana eiginlega til að klára þessa umfjöllun mína um blæðingar.

Það er rétt að mikið er reynt að réttlæta það sem ekki er hægt að réttlæta.

Ég trúi því samt að þegar nýlagðir vegir, líkt og vegurinn í Teigsskógi, eru orðnir skóslitnir, að þá geti jafnvel okkar vanhæfa stjórnvald ekki horft í hina áttina eða tuldrað eitthvað um að þetta sé vegna umhverfisbreytinga, eða helvítis umferðin.

Ef nýlagður vegur er ekki hannaður til að þola núverandi umferð, heldur umferð sem var til dæmis fyrir fiskflutningana miklu, þá er fokið í öll skjól forheimsku og hálfvitaskapar.

Þá verða menn að gera eitthvað, eða ég trúi því.

En ég hef svo alltaf verið trúgjarn, trúi til dæmis á ævintýri sem gleðigjafa hugans, trúi samt ekki á álfa og huldufólk, því maður trúir ekki á það sem er til.

Svo kannski er ég bara glópur, veit það ekki.

Vona samt ekki, það er í þessu tilfelli.

Kveðja úr sólinni í neðra.

[Landfari, 7.7.2024 kl. 02:05]

Enn og aftur Ómar, þú verður að gera greinarmun á klæðningu og malbiki.

Hraðinn á klæðningu er tekinn niður m.a. eins og þú segir vegna grjótkasts en eftir því sem mér skilst þá er það ekki eina ástæðan. Mikill hraði feykir víst fínna bindiefni frekar burt en það var í mín eyru sagt gera klæðninguna sterkari að fá það ofan i yfirborðið. Skýringu á því hvers vegna þetta er ekki valtað ofan í yfirborðið hef ég aldrei fengið. Gef mér samt ekki að að það sé vegna fávisku eða illgirni vegagerðarmanna.

Hraðinn á nýlögðu malbiki er hinsvegar tekinn niður vegna þess að yfirborðið er mun hálla, sérstaklega í bleytu, en á eldra malbiki. Það er trúlega rétt hjá þér að þessar merkingar vegagerðarinnar hafi hafist í kjölfar banalyssins á Kjalarnesi. Það er engu grjótksti til að dreifa á nýlögðu malbiki enda allt önnur ella en klæðning. Allt önnur vinnubrögð með allt annað efni og mun dýrara. Burtséð frá því her ber ábyrgð á því hörmulega slysi þá er það sorglegt að bílstjórar skuli ekki láta það sér að kenningu verða og taka tillit til þess í akstri hversu hált yfirborðið er. Vonandi sjá menn aðsér áður en annað slys verður.

Verð að lokum að viðurkenna að ég geri mér ekki alveg grein fyrir því fyrir hvern ég er að bera hvað í bætifláka sem þér verður tíðrætt um. Það gildir það sama um Vegagerðina og aðra að það getur verið dýrt að vera fátækur og geta ekki gert hlutina almennilega í byrjun. Við erum að horfa uppá þetta allstaðar í þjóðfélaginu, sama hvert litið er nema kannski í stjórnarráðinu. Þar voru til milljarðar til að umbuna framsókn með aukaráðherra sem þeim fannst þeir eiga skilið eftir góða kosningu.

[Ómar Geirsson, 7.7.2024 kl. 19:41]

Nei Landfari minn góður, þú áttar þig ekki á því, það er greinilega langt síðan þú festir á þig bakpokann og hysjaðir uppum þig skinnsokkana, og lagðir í langför um þjóðvegi landsins.

Svo ég ítreka þá hefur núverandi ástand nýrra vega ekkert að gera með fjárskort, hlýnun jarðar eða aukna umferð heldur íblöndun matvæla í bikið sem á að binda mölina.  Þegar Íslendingar tóku upp þessa aðferð eftir Norðmönnum að leggja klæðningu á vegi í stað þess að malbika, þá var góð reynsla af klæðningu þar í landi, og við höfðum ágæta reynslu af þessum vegum ef viðhaldi þeirra var þokkalega sinnt.  Straumhvörfin urðu með matvælaíblönduninni, það var þá sem snillingunum tókst að leggja klæðningu sem entist ekki eitt íslenskt haust, eða þoldi ekki umferð gangandi vegfaranda eins og nýleg frétt um veginn um Teigsskóg afhjúpar.

Varðandi dauðagildruna við Kjalarnes þá veit ég að hún er ekki klædd en það er sama matvæladrullan í malbikinu og er notuð í klæðninguna, allavega er áferð vegarins og hálkan í rigningu sama eðlis, svo það er mjög ólíklegt að sökin liggi í tveimur aðskildum hlutum.

Þar sem það er valtað og sópað, þá er takmörkun hraða aflétt samdægurs, var vitni að því þegar ég keyrði eitt sinn Borgarfjörðinn, valtari, sópari,og vegurinn tilbúinn.  Hér fyrir austan var Fagridalurinn yfirleitt sópaður mjög fljótt, en ökumenn voru látnir um að þjappa og hreinsa grjótið með því að þjappa því niður eða spýta því í allar áttir, þar gata takmörkun hámarkshraða varað í einhverja daga.  Þó hefur orðið breyting á þessum handarbakavinnubrögðum síðustu ár, held að það þekkist ekki lengur að sleppa því að sópa.  Þannig að kenning þín um að takmarka hraða vegna "fínu" efnanna stenst ekki.

Síðan í alvöru Landfari minn góður, er það sjúk meðvirkni með handarbakavinnubrögðum að kenna ökumönnum um slys þegar lagaðar eru dauðagildrur á vegina.  Ísland er stórt land og ef þú ætlar að ferðast dagleið á einum degi, þá þarft þú að halda hármarkshraðanum, þú ferð ekki fetið vegna þess að þú átt von á því að vegagerðin hafi lagt nýja dauðagildru, glerhálan veg, einhvers staðar framundan.  Og vegagerðin frýjar sig ekki ábyrgð á þessum dauðagildrum með því að henda út skiltum um háll vegur sé framundan, hún á aldrei að leggja þessar gildrur.

Hún hefur engan rétt til þess og fólkið sem það gerir, á að sæta ábyrgð.

Og slíkt væri ef það væri einhver vottur af eðlilegheitum í stjórnsýslu þjóðarinnar.

Þar er hnífurinn í kúnni.

Kveðja að austan.