Menntun, mettun og jöfnuður.

 

Mér er minnistætt spjall sem ég átti við fyrrverandi þingmann okkar Norðfirðinga, sem eftir atlögu siðspillingarinnar innan Samfylkingarinnar hafði hrökklast af þingi, og ráðið sig sem skólastjóra á Svalbarðseyri, í hjarta austanverðar Eyjafjarðar.

Þetta var rétt eftir hrun, og þingmaðurinn sagði mér frá þverpólitískri sátt innan sveitastjórnar Svalbarðshrepps, að bregðast við hruninu með því að bjóða uppá ókeypis skólamáltíðir.

Afleggja þar með að efnahagsleg staða foreldra hefði áhrif á mettun barna í skóla sveitarfélagsins.

Lærandi af reynslu Finna sem töldu að ómagahjálp myndi sjá til þess að þarlend börn eftir efnahagshrunið mikla í kjölfar falls Sovétríkjanna myndu fá að borða, og vanmátu stoltið, þar sem svangur magur barna var á milli.

 

Seinna komst þingmaðurinn okkar í sveitastjórn Fjarðabyggðar eftir mikinn sigur Fjarðalistans, og þá í meirihluta, hans fyrsta verk var að taka upp gjaldfrjálsar skólamáltíðir, sterkasta tæki sveitarfélagsins til að tryggja jöfnuð óháð fjárhagsstöðu foreldra, viti þeirra og skynsemi (sbr. forheimskan sem taldi jógúrt fullnægjandi hádegismat barna, hjá foreldrum sem sjálf voru vel alin í hádeginu) ásamt því að tryggja vellíðan barna og námsárangur, það er þekkt staðreynd að þó svöng skáld yrki betur uppá hanalofti þá læra börn ekki vel á gaulandi maga, eða maga mettan með ruslfæði græðgimatvælaiðnaðarins.

Svona geta vegirnir verið órannsakanlegir, upphefð  Kristjáns Möller í skjóli ægisvalds Akureyringa í Norð-Austur kjördæmi til að koma í gegn þeirri gjörspillingu sem meint einkaframkvæmd Vaðlaheiðarganganna var, rataði seinna meir ofaní pyngju barnafjölskyldna og maga barna í Fjarðabyggð.

Og skrýtið, eina svar Sjálfstæðisflokksins var að vísa í ómagaframfærsluna, að efnalitlir gætu sótt um hana til að greiða skólamáltíðir barna sinna.

 

Núna er framsýni sveitastjórnar Svalbarðshrepps, og hinir órannsakanlegir vegir þess í efra, orðin að frumvarpi og síðan að lögum, skólamáltíðir í grunnskólum landsins eru loksins orðnar gjaldfrjálsar.

Hollur og góður matur er á diskum æsku þjóðarinnar, ruslið út, allir við sama borð.

 

Já, mér er minnistætt spjallið við þingmanninn okkar.

Sem og ég man þegar ég hrósaði honum fyrir góð verk.

Góðverk.

 

Því það er þetta smáa, sem enginn tekur eftir, en er samt drifkraftur þess sem fær bolta til að rúlla, litlar þúfur til að velta þungu hlassi, sem er birtingarmynd ljóssins sem umlykur okkur, þess ljós sem hamlar gegn myrkri tregðunnar og hugmyndafræði þess í neðra sem við kennum við nýfrjálshyggju eða frjálshyggju því sú illska skaut fyrst rótum í upphafi 19. aldara, sem gerir einstaklingana svo stóra.

Einstaklinga sem gera rétt, sem reyna að breyta rétt, sem dreifa manngæsku og kærleik út í samfélag sitt, sem eru skýring þess að þrátt fyrir allt lifum við í góðu samfélagi.

Sumt heppnast, annað ekki, en viljinn til góðra verka smitar út, hamlar gegn niðurbroti og hrörnun, er í hnotskurn hið góða fólk sem er allt í kringum okkur.

 

Í því liggur fegurð samfélags okkar.

Kveðja að austan.

 

Ps.  Það þarf ekki að taka fram að "hið góða fólk" er ekki sama fólkið og Góða fólkið með stóru Gje-i, þar á milli er gjá sem stærðfræði lengdarinnar sem kennd er við óendaleikann fær ekki mælt.  Sem betur fer er til gott fólk, mikið af því.

Skólamáltíðir í grunnskólum gjaldfrjálsar

Athugasemdir

[Helga Dögg Sverrisdóttir (IP-tala skráð) 25.6.2024 kl. 07:55]

Get ekki verið sammála þér um þetta. Samfélag á ekki að borga skólamáltíðir ofan í börn. Vissulega á að hjálpa, eins og gert er í dag, þeim fjölskyldum sem hafa ekki nóg milli handanna. Skólastjórnendur vita um hvað börn er að ræða og án þess að nokkur vita fá þau mat.

Mér er það óskiljanlegt af hverju samfélagið á að borga mat ofan í læknabörn, þingmannabörn, forstjórabörn, kennarabörn, börn hjúkrunarfræðinga, börn foreldra í tæknigeiranum, skipstjórabörn...o.s.frv. Allt hópar sem hafa efni á að fæða börn sín. 

Börnin munu ekki borða mat sem þau hugnast ekki, hvort sem það eru foreldrar eða samfélagið sem borgar. Verður áhugavert að sjá framkvæmdina í skólum landsins. Matarsóun mun aukast til muna í stórum skólum. Allt annað að vera í litum sveitarskóla með fá börn eða t.d. skóla sem telur 300-700 börn.

[Ómar Geirsson, 25.6.2024 kl. 10:06]

Blessuð Helga.

Holl næring er ein af grunnforsendum náms, mikilvægari en flottar glersteinsteypubyggingar, mastersnámið í kennaraskólanum, og er líka ein að stoðum annarrar grunnforsendu, jákvæðs aga.

Börn borða hollan og góðan mat ef það er hluti af hópsálinni að borða, skólastjórnendur sem ráða ekki við það einfalda verkefni að skapa hópstemmingu fyrir skólamáltíðum, ráða þá heldur ekki við neitt annað innan skólans, til dæmis að kenna börnum að lesa.  Útfærsla skólamáltíða er því einfalt tæki til að meta hæfni stjórnenda hvort þeir hafi nokkuð að gera í störf sín.

Fríar skólamáltíðar eru ekki bara jöfnuður líkt og skólabúningar eru hugsaðir um víða veröld, heldur líka lýðheilsuverkefni, vel nært barn sem er ekki í klóm græðgimatvælaiðnaðarins, minnkar álag á öll önnur kerfi.

Það eru vissulega til börn sem borða ekki alveg eins og það eru til börn sem lúta engum aga.  Það þýðir ekki það sama að það eigi að hætta við aga eða hollar máltíðar, undantekning á aldrei að stjórna fjöldanum líkt og til dæmis transtrúarbrögðin boða.

Ómagaframfærsla hjálpar aðeins að hluta, lág laun og fylgifiskur þeirra, léleg lífskjör, þýðir ekki sjálfkrafa lélegt sjálfsmat, að viðkomandi gangi um niðurlútur með húfu í hendi að þiggja ölmusu, síðan á ekkert barn að þurfa að upplifa sig sem ómaga innan um hin börnin, það er þjóðsaga að enginn viti. 

Síðan í landi fjölmenningar og lélegra lífskjara innflytjenda þá er ennþá mikilvægara að hafa þessa grunnstoð sem skólamáltíðin er, fría eins og sjálft námið og kennslugögn, þá reynir ekki á þann freistnivanda að sleppa henni með ýmsum tilbúnum afsökunum.

Og að lokum Helga, þessir hópar sem þú nefnir, fæða börnin sín, það þarf ekki mikla reiknikunnáttu til að vita að sá sem er með tvær milljónir á mánuði greiðir hærra til samfélagsins en sá sem er með milljón á mánuði eða þaðan af minna.  Þar að auki fær viðkomandi heilbrigðara samfélag sem er jú frumforsenda verðmætasköpunar og góðra lífskjara.

Með fríum skólamáltíðum má segja að deilan um almenningsskóla sé lokið.

Kveðja að austan.