Kommon Guðni, hættu þessu væli.

 

Ég var ekki beint aðdáandi Guðna Té þegar hann bauð sig fram til forseta, maður sem kinnroðalaust vildi selja þjóð sína í skuldahlekki alþjóðlegar auðróna var ekki efstur á vindsældarlista mínum.

 

En Guðni vann á, og í dag vil ég ekki eiginlega vera án Guðna.

Sjaldan hef ég séð einn mann vaxa í embætti sínu og skyldu eins og Guðna, hann hefur verið góður forseti, og mætti mín vegna vera það áfram um langt árabil.

 

Hins vegar skil ég það vel að Guðni, sem er ungur maður, með fjölskyldu, og hvernig sem á það er litið, þá er viss klemma fyrir börn sem vilja lifa sínu eðlilegu lífi, að eiga pabba sem forseta.

Jafnvel þó hann sé eins frábær og Guðni Té.

Að hann vilji stíga út, hefja nýjan feril, sem örugglega verður farsæll.

 

Hvað sem togast á, milli embættis og fjölskyldu, milli þess að vera og vilja vera í náinni framtíð, þá gat Guðni samt hætt með reisn.

Reisn sem væl hans er ekki.

 

Eins og Guðni sé aftur orðinn ungi óöryggi maðurinn sem sagði eitthvað sem vélráðir klöppuðu honum á bak fyrir.

Það fylgir jú óörygginu, skortinum á sjálfsmynd, að kóa með þeim sem þú heldur að eigi sviðið, jafnvel þó þeir séu þrælahaldar hins alþjóðlega fjármagns, og leppar þeirra og skreppar á Íslandi gangi erinda þeirra.

 

Forsetatíð Guðna hefur einfaldlega ekki einkennst af þessu óöryggi, hann var hann sjálfur, en samt um leið virðulegur forseti.

Sem sameinaði, sem fólki fannst vænt um.

 

Það er ekkert að því að hætta.

En menn hætta ekki vælandi Guðni.

 

Komon.

Kveðja að austan.

„Enginn var eða er ómissandi“

Athugasemdir

[Grímur Kjartansson, 3.1.2024 kl. 13:00]

Hingað til hafa íslendingar og erlendir sendimenn getað farið á Bessastaði og bara bankað upp á ef þörf er talin á að ná tali af forseta lýðveldisins

seinustu tillögur ríkislögreglustjóra um aukna vernd æðstu ráðamanna þjóðarinnar m.a. vegna nýlegrar uppákomu í Eddunnni

Hafa sjálfsagt ekki verið hvetjandi fyrir Guðna og hans fjölskyldu að halda áfram að vera mögulegt skotmark öfgafólks

[Ómar Geirsson, 3.1.2024 kl. 14:30]

Vissulegt sjónarmið Grímur.

En þó hann heykist eða hugur leiti annað, þá er öll sjálfsréttlæting um einhver prinsipp eða hann vilji að embættið sé svona en ekki hinsegin, að hann sé að skapa fordæmi, ekki boðlegt þegar svona ákvörðun er tekin.

Hann er frjáls af sinni ákvörðun, en það voru líka fyrri forsetar, og komandi forsetar, það er þjóðin sjálf sem ákveður hverja hún vill hafa og hve lengi.

Ekki fyrri forsetar, svo það sé á hreinu.

Kveðja að austan.