"Flestir sérfræðingar eru sammála um"

 

Er gamall afturgenginn frasi sem dundi á þjóðinni í aðdraganda ICEsave þjóðaratkvæðisins þegar bæði hagsmunaaðilar og stjórnvöld reyndu að sannfæra þjóðina um að fjárkúgun breta væri skuldbinding þjóðarinnar samkvæmt EES samningnum.

Aðeins tveir fræðimenn voru andvígir þeirri skoðun, prófessorarnir Stefán Már Stefánsson og Sigurður Líndal.

Sem var fréttin, að það skyldi yfir höfuð einhver þora gegn hagsmunum og stjórnvaldi.

 

Það er svo í fræðasamfélaginu (lesist Háskóli Íslands) að ætli menn að eiga fyrir endurnýjun á bílnum, eða fjárfesta í sumarbústað í Skorradalnum, þá duga föst laun ekki, og höndin sem fæðir aukatekjurnar, ríkisvaldið, ætlast til að menn þjóni, en vinni ekki gegn markmiðum ráðherra sem pantar til dæmis lagaálit. Þess vegna gat Jóhanna Sigurðardóttir vitnað í fræðimenn máli sínu til stuðnings. Meir að segja spurning hvort Jóhanna hafi ekki bara verið í góðri trú í öllum sínum gjörðum.

Færibandaverksmiðjur eins og Háskólinn í Reykjavík eru háðar sínum kostunaraðilum, og fara ekki gegn þeim. Fyrir utan að það er líklegt að þeir deili sömu hugmyndafræði og eigendurnir, það sé bara forsenda frama á færibandinu, hærri laun, virðulegri titill, meint fræðimennska er þannig séð ekki aðalatriðið.

 

Þegar fara saman hagsmunir kostunaraðila og stjórnvalda, þá er það í raun eina fréttnæmt að ekki séu allir sérfræðingar sammála, að til séu einstaklingar sem þori að segja satt og rétt frá, eftir sinni bestu þekkingu og sannfæringu. Það er þeir þjóni fræðunum, en ekki hönd sem fæðir þá.

Og þetta er alls ekki bundið við lögfræðina, til dæmis þegar læknavísindunum var orðið algjörlega ljós tengslin milli reykinga og lungnakrabbameins, þá voru til bæði læknar og vísindamenn, sérstaklega í Bandaríkjunum sem sögðu þessi tengsl algjörlega ósönnuð, og færðu rök fyrir sínu máli. Þeir hurfu hins vegar eins og döggin með morgunsólinni þegar réttarhöld yfir tóbaksframleiðendum leiddi í ljós kostun á afstöðu þeirra.

 

Í umræðunni um orkupakkann hefur í raun aðeins einn fræðimaður eða sérfræðingur í Evrópurétti tjáð sig og það er prófessor Stefán Már Stefánsson. Hann segir sjálfur að umsögn sem hann vann með Friðriki Árna Hirst lögmanni, sé neikvæð í þeirri merkingunni að hann telur marktækan vafa á að innleiðing reglugerðarinnar standist stjórnarskrána og á fundi utanríkismálanefndar sem og í blaðaviðtölum hefur hann ítrekað að ef stjórnvöld vilji fá undanþágur frá ákvæðum um tengingar yfir landamæri, þá þurfi að semja um slíkt fyrirfram í sameiginlegu EES nefndinni.

Einhliða fyrirvarar, þó séu sett í lög, haldi ekki gagnvart Evrópurétti.

Stefán er með öðrum orðum að gera sama hlut og hann gerði í ICEsave deilunni, að segja satt og rétt frá eftir bestu vitund.

 

Framhjá þessum orðum er ekki hægt að fara, það hefur enginn óháður sérfræðingur talað gegn þessum orðum með rökum, og það gera stjórnvöld sér grein fyrir því þau kjósa að láta sem svo í málflutningi sínum að allir fræðimenn séu sammála.

Tilvitnunin í fyrirsögn er nefnilega ekki í ráðherra eða formann utanríkismálanefndar, hún er í fréttastofu Ruv sem aldrei þessu vant hefur síðustu daga reynt að segja satt og rétt frá umræðunni, eða eins vel og hlutdrægt fólk getur gert.

 

En hvað alla hina meintu sérfræðinga með allskonar fína titla úr Háskólanum úr Reykjavík, þeir segja annað, af hverju er orð þeirra ekki gild? Hvað mælir gegn því að þeir séu sammála hinum hlutlausa fræðimanni ef þeir telja að þetta sé hið rétta í málinu. Getur ekki verið að staðreyndir eða hið rétta í málinu falli saman við hagsmuni kostunaraðila þeirra??

Og það er auðvitað þannig að þó þú vinnir fyrir hagsmuni þá þarftu ekki að ljúga.

Segjum til dæmis sem svo að á Íslandi væri ástandið á orkumarkaði gagnstætt því sem það er í dag. Ríkiseinokunin væri óskilvirk, hún væri matarbúr stjórnmálamann og bæði þjónusta og raforkuverð væri með því versta sem gerðist í Evrópu. Í raun væri eina ráðið til úrbóta að innleiða regluverk Evrópusambandsins og tengja landið hinum sameiginlega raforkumarkaði, en stjórnmálastéttin væri á móti því hún óttaðist bæði að missa stjórnina og bitlingana. Rök hennar væru þá að reglugerðin væri um fátt annað en neytendavernd og þar væru íslensk lög fremri. Meginákvæði reglugerðarinnar um crossborder tengingar og ACER giltu ekki því landið væri ekki tengt.

Þá myndu hagsmunirnir sem sjá tækifærin í markaðsvæðingu orkuauðlindanna sem og sölu á raforku um sæstreng, vinna gegn stjórnvöldum í þessu máli og gegn þægum lögfræðiálitum ráðuneytanna myndu þau tefla hinum meintu sérfræðingum HR sem myndu fullyrða að regluverk um crossborder þýddi regluverk um crossborder og yfirþjóðlegt vald ACER væri nauðsynlegt til að losna við skaðleg ítök stjórnmálamanna og fá þannig skikkan á raforkumarkaðinn.

Með öðrum orðum, þeir myndu þjóna sömu hagsmunum, með staðreyndum. Og væru þar með samhljóða hinum hlutlausa fræðimanni.

 

Þannig er bara hinn harði raunveruleiki kostunarinnar, þú segir það sem þér er borgað fyrir, í þágu þeirra hagsmuna hafa þig á launaskrá.

Sem og veikleiki háskólasamfélagsins eru lág laun svo að kennarar og fræðimenn þurfa að leita sér aukatekna til að hafa í sig og á. Fjárhagslegt sjálfstæði er nefnilega ein forsenda hlutleysis, að menn eigi ekki annan húsbónda en fræðin sem og sannfæringu sína.

 

Þess vegna eiga menn að hlusta á fræðimann sem talar gegn hagsmunum, slíkir menn eru í dag sjaldgæfari en geirfuglinn sem má þó alltaf finna uppstoppaðan á safni.

Ekki segja eins og Þórdís Kolbrún iðnaðarráðherra sagði við þingumræðu í gær, að slíkir menn ástundi lögfræðilega loftfimleika.

Slíkt er bæði barnalegt og afhjúpar málefnalega fátækt.

 

Sem þjóð eigum við að þakka fyrir að eiga ennþá slíkan fræðimann.

Sem þjóð eigum við að þakka fyrir að ennþá rísi upp fólk með þekkingu og tali gegn hagsmunum, telji það halla á umræðuna.

Hvort sem það eru lögfræðingar, prófessorar, eða jú dómarar.

 

Vald peninga geta keypt fjölmiðla eins og Fréttablaðið eða Stundina.

Það getur keypt almannatengla til að afvegleiða umræðuna, það getur keypt skoðanir.

Að ekki sé minnst á stjórnmálamenn, jafnvel heilu flokkana eins og Pírata.

 

En það á ekki að geta keypt okkur.

Við erum ekki til sölu.

 

Og við látum ekki selja landið okkar.

Kveðja að austan.

 

 

Umræðum um þriðja orkupakkann lokið

Athugasemdir

[Ómar Geirsson, 30.8.2019 kl. 10:30]

Ég var rétt í þessu að lesa sönn orð á bloggsíðu Gunnars Heiðarssonar, sem hann kennir við nöldur.

Langar að vitna í þessi orð hans;

"Eðli tilskipunar ESB um 3 orkupakkann er einfalt, eins og með allar tilskipanir frá ESB. Eðlið er að framselja eða deila valdi. Um það snúast allar tilskipanir ESB. Þær eru settar fram til að samræma hluti milli aðildarlanda ESB/EES og slíka samræmingu er ekki með nokkru móti hægt að ná fram nema öll aðildarlöndin deili sjálfstæði sínu um viðkomandi málaflokk, um það sem tilskipunin segir. Þetta á einnig við um op3.".

Og jafnframt að skora á alla að lesa pistil hans.

Slóðin er: Vatnshausar og vindhanar

https://noldrarinn.blog.is/blog/noldrarinn/entry/2239428/

 

Kveðja að austan.

[Þorsteinn Briem, 30.8.2019 kl. 13:24]

"Carl Baudenbacher var forseti EFTA-dómstólsins þegar hann kvað upp dóm sinn í Icesave-deilu Íslands við bresk og hollensk stjórnvöld."

[Þorsteinn Briem, 30.8.2019 kl. 13:26]

En nú er karlinn "bullfræðingur" vegna þess að hann er ekki sammála Miðflokknum.

[Ómar Geirsson, 30.8.2019 kl. 16:37]

Svona eru launin Steini minn, hetja í gær, skúrkur á morgun.

En batnandi fólki er samt best að lifa, og hafðu þökk fyrir málefnið sem hvarf ekki í spami.

Kveðja að austan.

[Símon Pétur frá Hákoti (IP-tala skráð) 30.8.2019 kl. 22:52]

Kærar þakkir fyrir þennan frábæra pistil.

Mbkv.

SP frá Hákoti

[Ómar Geirsson, 31.8.2019 kl. 12:08]

Blessaður Símon Pétur.

Ég var nú farinn að efast um að svo væri, bæði um þennan pistil og nokkra aðra undanfarið sem ég hef lagt vinnu í, bæði með framsetningu og rökræna uppbyggingu, í stað þess að láta skammirnar flæða af fingrum fram.

En reyndar er það ekki magnið af lestrinum heldur gæðin sem skipta máli og tíst smáfuglsins virkar ef aðrir taka upp á að tísta í svipaðri tóntegund, hvort sem þeir eru aðrir smáfuglar eða ekki sé minnst á fálkann sem vomir yfir óðali sínu.

Ég hafði gaman af þessum orðum í Reykjavíkurbréfi Davíðs, "Meira að segja vitlausustu gervikennimenn í lögfræði í HR gætu ekki haldið því fram að slíkt stæðist stjórnarskrá. Gerðu þeir það ættu þeir að hefja lagakennslu í Grænuborg, en hætt er þó við því að jafnvel óvitarnir þar myndu horfa á slíka furðu lostnir. Það voru jú börnin sem könnuðust fyrst við að keisarinn var klæðalaus.".

Og talandi um sömu bylgjulengd, Styrmir í dag; "Fari fram sem horfir og Alþingi samþykki orkupakkann eftir helgi verður næsta barátta að koma í veg fyrir að þessi raunsæja framtíðarspá verði að veruleika.

Sú barátta verður hin harðasta til þessa.".

Ég held að sú brýning sem ég hef bak við eyrað verði ekki út úr kú eftir hin sögulegu landráð sem eru fyrirhuguð á mánudaginn.  En eins og við höfum rætt áður, þá banna hegningarlögin að gæðum landsins sé ráðstafað til erlends valds.

Það er hörð barátta framundan, undanfari hennar er að nenna að pistla fram á mánudag.  Djúpríkið gerði mér erfiðara fyrir með því að loka á nettenginguna heima hjá mér fram yfir helgi, sökum tæknilegra mistaka, og það raðmistaka.  Er því að lemja þetta inn hjá mömmu.

Er reyndar að djóka með Djúpríkið en jafn sambandslaus er ég fyrir það.  Eins gott að hér sé friðurinn.

En hann er úti eftir mánudaginn, þó þess sjáist kannski ekki mörg merki hér á þessari síðu fyrst um sinn.  En andstaðan mun finna sér farveg, og þá springur allt út.

Menn skulu ekki vanmeta öldungana.

Kveðja að austan.