Hvernig varð þessi maður hæstaréttardómari??

 

Sem þekkir ekki muninn á lögbrotum og kunningjaskap??

Jú, hann var vinur Davíðs, og þá voru lögin ekki flóknari en það, að vinur gat orðið dómari.

Samt var reiknað með því að hann þekkti muninn á lögum og vinskap.

Eða klíkuskap.

 

Jæja, það var rangt.

En Jón Steinar afhjúpaði ekki vanþekkingu sína á lögum og reglu með gaspri sínu gegn skýrum dómi Mannréttindadómsstóls Evrópu.

Hann fékk nefnilega prófraun áður.

 

Sú prófraun var neyð þjóðarinnar sem þáverandi seðlabankastjóri, Davíð Oddsson náði að bjarga fyrir horn á neyðarstund.

Lög sem vísuðu í grunnréttindi þjóðar, kallað neyðarréttur.

Eitthvað sem allir skilja, nema þeir sem virkilega ganga erinda fjármagns og auðs.

 

Einn hæstaréttardómari vildi krossfesta þjóðina, gera hana gjaldþrota, eyðileggja sjálfstæði hennar um aldur og ævi.

Þannig að mat Davíðs, að vinskapur væri sama og hæfni, reyndist rangt.

 

Seinna setti Sjálfstæðisflokkurinn skýr lög um að dómaraefni yrðu að sæta hæfnismati, og samkvæmt lögum yrði skipuð hæfnisnefnd til að meta kosti þeirra og galla.

Svo reyndi á þau lög þegar Landsréttur var stofnaður, og ráðherra Sjálfstæðisflokksins skipaði hæfnisnefnd, og gaf henni í vegarnesti erindisbréf um skýr fyrirmæli, byggð á skýrum lögum, um hvernig nefndin átti að vinna.

Sem gekk eftir en sami ráðherra kaus að vera ósáttur við þá niðurstöðu, og eftirleikinn þekkja allir.

 

Lög eru samt lög, hvort sem menn virða þau eður ei.

Ekki svo flókið að jafnvel fyrrverandi hæstaréttardómarar ættu að skilja þessi einföldu sannindi.

 

En maðurinn sem vildi þrælka þjóðina í þágu vina sinna, hrægamma og auðmanna, hann samt gerir ágreining við þessi sannindi.

Vandséð nema ef vera skildi að dómsmálaráðherra Sjálfstæðisflokksins hefði gleymt að nefna í skipunarbréfi sínu, að vinskapur  og klíkuskapur væri bæði jafngild reynslu og menntun.

Og ekstra plúss væri að ganga erinda auðs og auðmanna.

Sem Sigríður Andersen vissulega klikkaði á.

 

En samt, réttlætir á engan hátt jöfnuð hins fyrrverandi hæstaréttardómara að skýr lög séu jafngild verkreglu kunningsskaparins.

Mannréttindadómstóllinn gerði vissulega þá kröfu að skipan dómara væri samkvæmt lögum, en hann hefur hvergi minnst á að þegar varamenn eru kallaðir inn, að þá megi ekki meintur vinskapur og klíkuskapur, hæfni eða vanhæfni, nafnalisti eða annað ráða för.

Hann hreinlega hefur ekkert sagt um það mál.

 

Og þegar einhver vitleysingur útí bæ leggur það að jöfnu, þá er það einfaldlega vitleysingur út í bæ sem fabúlerar þar um.

Og á ekkert erindi í fjölmiðla.

Ekki nema í miðlum þar sem eigendur hafa hag að aðför að lýðræði og dómsstólum.

 

Mogginn minn er greinilega í þeirri stöðu í dag.

Hann múgæsir, hann hagar sér eins og rótgróið flokksblað Pírata og Samfylkingar.

 

Samt ritstýrir maðurinn sem bjargaði þjóðinni á Ögurstundu, blaðinu.

Og samt er maðurinn sem gekk erinda hrægamma upphafinn.

 

Er þetta ekki bara kennslubókardæmi um þversögn??

Ég bara spyr.

 

En aumt er það fólk sem styður málstað þeirra sem kosta Jón Steinar.

Þrælkun þjóðar í þágu auðs.

 

Lægra er vart hægt að leggjast.

Kveðja að austan.

„Þá yrði nú gaman!“