Sömdu góðglaðar fyllibyttur þessa tilkynningu??

 

Nýbúnar að skála, og einhver sagði, "Yess", og annar sagði, "eigum við samt ekki að segja fólki að við séum ekki góðglaðir??".

"Ekki bara að skála fyrir gróða okkar og kaupauka".

Bjarni er jú í pólitík.

 

Sem reyndar er ekki innan gæsalappa því það er staðreynd að fjármálaráðherra lifir flóknu lífi, og margir kraftar toga í hann eins og hver fyrir sig gæti slitið hann.

En sem þjóð getum við ekki spáð í fjarveru Bjarna, eða návist hans.

Hann og hans fólk mun örugglega græða, enda til hvers ættu fjármálamenn að fjárfesta í völdum í stjórnmálaflokki, ef þeir hefðu engan arð af fjárfestingu sinni?

Og Bjarni er aðeins eitt atkvæði, elliæru gamalmennin sem tryggja þingstyrk Sjálfstæðisflokksins, eru jú staðreynd sem aðeins tíminn vinnur á.

 

Alvarlegra er sú staðreynd að ennþá vinni vinnufólk hrægammanna fyrir ríkissjóð Íslands, og stæri sig af því að þjóðin fái hlut af þeim ofurgróða þegar allar eignir eru sognar út úr Arion banka.

Reyndar var það algilt í löggjöf vestrænna ríkja að svona landráðafólk var skotið fyrir ekki svo löngu, enda er samkeppni þjóðanna þess eðlis að ríki sem hyglar landráðafólki, að það lifir ekki svo lengi að geta sett löggjöf sem bannar þetta frelsi einstaklingsins að geta selt fjöldann í eigin þágu, en samt, það er óþarfi að monta sig að gjörningi sínum.

Gróði þess er ekki dreginn í efa, skjól Sjálfstæðisflokksins ekki heldur.

 

En forsendan er glæpsamleg.

Að stigaukning mergsjúgingarinnar, þess að selja eigur og skilja bankann eftir eins og innantóma skel, að hún skili sér hlutfallslega í ríkissjóð, að eftir því sem tjón samfélagsins eykst, þá aukist hinar meintu tekjur ríkissjóðs.

Eins og samfélagið hafi tekjur af því að brenna til grunna sínar eigin byggðir.  Og þá er vísað í táknrænar líkingar.

 

Seinna meir mun fólk spyrja sig hvaða úrkynjun leiddi til þess að 75% þjóðarinnar leyfði Örfáum að blóðsjúga samfélag sitt, án þess að gripið væri til vopna.

Og land og þjóð varin.

 

En í dag lúta allir höfði.

Auðurinn hefur tjáð sig.

 

Hann ræður.

Og við þjónum honum.

 

Sama hvað við segjum annað.

Kveðja að austan.

Ríkissjóður selur 13% hlut í Arion

Athugasemdir

[Símon Jónsson frá Koti (IP-tala skráð) 23.2.2018 kl. 19:53]

Með eða á móti aðild lands og þjóðar að ESB, var allan tímann blekking.

Alþingi er stimpilstofnun og ekkert annað.

Já, hvaða úrkynjun varð þess valdandi?

Ómar minn, brátt verður þjóðin réttlítið brot hér á landi.  Landið mergsogin verstöð.

Hið glóbalíska auðræði á hér allt sem skiptir þá máli.  Ríkið er fyrir löngu orðið þeirra, með allri stjórnsýslunni og vesælum pólitíkusum.

Við eigum engan leiðtoga á stund feigðarinnar.

[Pétur Örn Björnsson (IP-tala skráð) 23.2.2018 kl. 20:31]

Nöturlega sannur pistill.  Og ég held að Símon Jónsson hafi rétt fyrir sér þegar hann segir að þjóðin eigi nú engan alvöru leiðtoga, nú á stund feigðarinnar.  Allir falir og löngu seldir hæstbjóðendum, og þar skiptir þá hagur þjóðarinnar engu.  Stundargræðgin og siðspillingin eru orðin hin nýju norm stjórnsýslunnar.  Ríkið er notað til að ræna þjóðina.  Þar með er kominn tími lögleysunnar og siðurinn rofinn. Að það skuli vera D listinn sem leiði þar fremstur er dapurlegt.  En aðferð hrægammanna og efnahagslegra hryðjuverkamanna gegn þjóðunum, Divide et Impere, gefur alltaf vel af sér fyrir leppana og landshöfðingjana.

[Ómar Geirsson, 23.2.2018 kl. 20:50]

Blessaður Símon.

Margt er meinið, og þó eitt sé læknað, þá getur annað undirliggjandi orðið manni að fjörtjóni.

Sbr. að maður getur dáið úr lungabólgu, ef hún er ómeðhöndluð, en þó hún sé læknuð, þá þýðir það ekki að krabbameinið í ristli læknist um leið.

Og ekki skal gert lítið úr hinu undirliggjandi þjóðarkrabbameini sem ESB aðildin er, en í augnablikinu er annað meir aðkallandi.

Það er að stöðva hina alþjóðlegu ræningja kenndar við hrægamma.

Á því hefur þjóðin heykst um þó nokkurn tíma, enda hefur auðurinn séð lýðnum fyrir allskonar leikum, núna síðast gyðingaofsóknirnar hinar nýjustu.

Þá semjum við skæruliðarnir svona pistla.

Því við eltum ekki almannaróm.

En grípum til vopna þegar aðrir lúta í gras.

Kveðja að austan.

[Ómar Geirsson, 23.2.2018 kl. 21:05]

Blessaður Pétur Örn.

Þegar ég las upphafsorð  þín, þá lagðist ég í lestur, og lagaði helstu ambögur orðalagsins.

Maður veit aldrei hvenær þjóðin vaknar, og leiðtoginn blæs í lúðra.

En miklum okkur ekki Pétur, vandi okkar er ekki einstakur.

Hann er global, og honum var spáð í fornum ritum fyrir um tveimur árþúsundum síðan.

$$$.

Merki þess í neðra sem heimurinn lýtur í dag.

Við réttlætum allavega ekki dráp á börnum okkar, svona fyrir utan kostunaraðila Morgunblaðsins.  Eða hefur þú ekki heyrt af SMS vígunum.

En þó drepsóttin eina hafi smitað okkur, þá er hún ennþá aðeins á byrjunarstigi.

Ekki að frjálshyggjan stjórni okkur ekki, og ótrúlega margt gamalmennið hefur fórnað sálarheill sinni í stuðningi sínum við hugmyndafræði þess í neðra, en jafnvel hið bráðdrepandi eitur, þarf sinn tíma til að virka.

Það er andóf í þjóðfélaginu.

Æ fleiri segja Nei.

Ekki bara við nauðgunum, kynofbeldi, heldur líka við fjármálaofbeldi, sjálftöku og siðspillingu.

Máttur samtryggingarinnar, þó hann sé alsráðandi til dæmis í fjölmiðlum okkar, er þverrandi.

Og á þingi er einn sem kann að rífa kjaft.

Andóf sem breytir engu í dag, en allt andóf sem hefur breytt, á sína fæðingu, sinn vöxt, og síðan þann jarðveg sem kom því til þroska.

Við erum kannski ekki komin það langt að hægt sé að tala um fæðingu, en að baki fæðingu er getnaður og síðan þroski og þróun frumuklasa, sem síðan brýst út og verður.

Á því stigi er ekki talað um leiðtogann, heldur þann mótþróa sem samþykkir ekki allt, sem andæfir, sem kyngir ekki öllu.

Sem á líf sem þarf að vernda.

Og hefur manndóm til að vernda hann.

Og svo, og svo, og kannski rosaleg mörg svo, þá stígur fram leiðtoginn.

Og þá er það ruggustóllinn Pétur minn.

En á meðan er það skyldan.

Kveðja að austan.

[Pétur Örn Björnsson (IP-tala skráð) 23.2.2018 kl. 21:20]

Sæll Ómar minn, já, blessunarlega er andóf í þjóðfélaginu.  Það er ekki öllum sama um land okkar og þjóð, friðinn og siðinn.

En hver er sá maður á þingi sem þú segir að kunni að rífa kjaft?  Finnst þannig maður þar?

[Símon Jónsson frá Koti (IP-tala skráð) 23.2.2018 kl. 21:29]

Herakles Selin, hinn mikli leiðtogi sem Nostradamus sagði að myndi fæðast á eyju norður í Dumbshafi.  Og yrði virtur af öllum heimsleiðtogum.  Ég  leyfi mér að efast að það verði í bráð.  Alla vega er það ekki Bjarni Ben., hvað þá forveri hans og andlegur fóstri, Steingrímur J.

[Guðmundur Ásgeirsson, 23.2.2018 kl. 21:51]

Um leið og kaupverðið hefur verið greitt er lag fyrir landsmenn að hætta viðskiptum við Arion banka og setja hann á hausinn.

Bankakerfið er allt of stórt og óhagkvæmt og því væri mikil landhreinsun fólgin í því að fækka bönkum á Íslandi.

[Pétur Örn Björnsson (IP-tala skráð) 23.2.2018 kl. 21:51]

Sæll Símon, ég held að Ómar sé að meina endurkomu Jesú.  En þá má hafa það í huga, að hvenær sú stund renni upp, veit enginn, ekki púkar illskunnar, ekki englar himingeimanna, ekki einu sinni mannssonurinn sjálfur.  Almættið veit það eitt og það kjaftar aldrei frá sínum örlagastundum fyrr en þær bresta á.  Það liggur hins vegar í tímans eðli, að hann líður, og því nálgast sú stund óhjákvæmilega :-)

[Ómar Geirsson, 23.2.2018 kl. 22:11]

Blessaður Pétur Örn.

Það eina sem ég hef sagt er að ef þessi heimur bregst, þá þurfum við að treysta á alheiminn.

Við megum allavega ekki missa trúna.

Kveðja að austan.

[Pétur Örn Björnsson (IP-tala skráð) 23.2.2018 kl. 22:17]

Sammála því Ómar minn.  Góðar hugsanir, góð orð og góðar gjörðir skipta öllu.  Að efla hið góða, sanna og fagra.

[Pétur Örn Björnsson (IP-tala skráð) 23.2.2018 kl. 23:25]

Spyr enn Ómar minn, hver sá einn á þingi sem enn kann að rífa kjaft?  Það er lofsvert að kunna að rífa kjaft.

[Ómar Geirsson, 23.2.2018 kl. 23:52]

Það er sá sem Bjarni sakaði um blaður.

Ekki beint til að efna vinafagnaðinn.

Og krefst svara.

Þau svör geta orðið fróðleg.

Kveðja að austan.

[Pétur Örn Björnsson (IP-tala skráð) 24.2.2018 kl. 00:17]

Það er gott að vita.  Vona að einhver hreinsi túlann á Bjarna með grænsápu, ekki veitti af.

Annars er Bjarni orðinn svolítill hræddur, það sást í sjónvarpsviðtalinu í kvöld.  Þar var ekki maður sem réði ferðinni, hann blaðraði bara um vonir og kökur.

[Ómar Geirsson, 24.2.2018 kl. 10:13]

Blessaður Guðmundur.

Ég held að þetta sé ekki alveg svona einfalt.

Kveðja að austan.

[Þorsteinn Siglaugsson, 24.2.2018 kl. 12:52]

Stór hluti af þessu sýnist mér vera svona "rant" í takt við yfirlýsingar Miðflokksmanna um þessi mál - þegar að því kemur að þeir skýri og rökstyðji það sem þeir eru að segja verður fátt um fína drætti.

Lykilatriðið hjá þér sýnist mér vera þetta:

"Að stigaukning mergsjúgingarinnar, þess að selja eigur og skilja bankann eftir eins og innantóma skel, að hún skili sér hlutfallslega í ríkissjóð, að eftir því sem tjón samfélagsins eykst, þá aukist hinar meintu tekjur ríkissjóðs."

Hér ert þú að vísa til þess að við sölu á bankanum fái ríkið hærri hluta andvirðisins eftir því sem það er hærra. Nú vil ég spyrja þig að þessu, og vona að þú getir veitt skýr og skiljanleg svör:

Með hvaða hætti skaðast samfélagið ef banki skiptir um eigendur?

Hvers vegna ætti skaði samfélagsins að vera meiri, þegar banki skiptir um eigendur, eftir því sem hinn nýji eigandi greiðir hærra verð?

Hvers vegna talar þú um að "selja eigur" út úr bankanum, þegar ekkert er verið að ræða um slíkt, heldur aðeins sölu á hlut í bankanum sem er vitanlega ekki það sama?

[Pétur Örn Björnsson (IP-tala skráð) 24.2.2018 kl. 13:35]

Sæll Þorsteinn, mig langar til að spyrja þig einnar spurningar:

Veist þú hver innistæðutryggingarupphæð bankanna er gagnvart sparifjáreigendum?

Og í framhaldi af því, mun ríkið tryggja þá upphæð, hver sem hún er, ef Arion banki verður skilinn eftir sem tóm skel?

[Þorsteinn Siglaugsson, 24.2.2018 kl. 13:41]

Sæll Pétur. Það er sérstakur sjóður sem sér um innstæðutryggingar gagnvart sparifjáreigendum. Þessi sjóður er fjármagnaður með lögbundnum framlögum bankanna. Þannig er tryggt að sjóðurinn eigi ávallt fyrir innstæðutryggingunni fari einhver banki á hausinn. Ég skil ekki hvað þú átt við með því að Arion banki verið "skilinn eftir sem tóm skel". Ég veit ekki betur en að hér sé um það að ræða að selja hlutafé í bankanum. Það er allt annar hlutur. En vitanlega geta bankar farið á hausinn og þá er það tryggingarsjóðurinn sem kemur til skjalanna gagnvart sparifjáreigendum.

[Þorsteinn Siglaugsson, 24.2.2018 kl. 13:43]

... og varðandi upphæðir þá getur þú séð þær í lögum um tryggingarsjóðinn. Bankarnir greiða 0,225% af innstæðum árlega til sjóðsins. Lágmarksupphæðin sem innstæðueigandi fær úr sjóðnum er 1,7 milljónir.

[Pétur Örn Björnsson (IP-tala skráð) 24.2.2018 kl. 14:16]

Takk fyrir greinargóð svör.

En hvernig stendur á því að upphæðin er ekki hærri en 1,7 milljón?  Brynjar Níelsson hefur sagt að almenningur eigi svo mikið sparifé, og langt umfram 1,7, er þá allt ótryggt umfram það?  Hafa stjórnvöld virkilega engar áætlanir um að hækka þessa upphæð?  Hvar geyma þeir sem Brynjar er að tala um, hinir mjög svo velstæðu, sparifé sitt?  Það hljóta að gilda miklu hærri innistæðutryggingará þeim eyjum, en okkar skeri.

[Þorsteinn Siglaugsson, 24.2.2018 kl. 15:19]

Ég er nú ekki endilega viss um að það sé neitt skynsamlegt að hækka þessa upphæð. Því meira sem lagt er í tryggingarsjóð því lægri verður auðvitað á endanum ávöxtunin, enda eru tryggingar ekki ókeypis frekar en neitt annað. Megnið af sparifé fólks hugsa ég nú að sé bundið í fasteignum. Svo eru auðvitað hlutabréf, skuldabréf og alls kyns fjárfestingasjóðir. Ekkert af þessu fellur undir tryggingasjóð. Tæpast viljum við nú heldur að skattgreiðendur ábyrgist allan sparnað þannig að þeir sem ekkert eiga nema skuldir þurfi að tryggja stóreignafólki skaðleysi ef það fjárfestir vitlaust. Hvað aflandseyjar varðar efast ég nú frekar um að þar séu einhverjar innstæðutryggingar.

[Pétur Örn Björnsson (IP-tala skráð) 24.2.2018 kl. 15:59]

Takk enn og aftur Þorsteinn fyrir svörin.

Eitt hefur mér skilist, að innistæðutryggingar í löndum ESB séu mun hærri en hér. Sé það rétt, hvað veldur því að íslensk stjórnvöld, sem nýverið hlutu þann vafasama heiður að vera þau spilltustu á Norðurlöndunum, telji sig meiri snillinga en í stjórnvöld ESB ríkja?  Það endaði illa haustið 2008.  Á þeim tíma var talað um að sam-evrópskar innistæðutryggingar næmu um 3 milljónum.  Það var á Icesave tímum.  Mig grunar að svo fari sem Guðmundur skrifaði hér að ofan, að almenningur flytji sparifé sitt úr Arion banka.  Það gefur auga leið.

[Pétur Örn Björnsson (IP-tala skráð) 24.2.2018 kl. 16:28]

Hef svo árangurslaust reynt að fá þær upplýsingar, sem þú hefur svo greiðlega veitt Þorsteinn og þakka ég þér enn og aftur fyrir þær, frá gömlum og að ég hélt góðum dreng og sveitunga frá Króknum, Óla Birni Kárasyni, formanni efnahags- og viðskiptanefndar þingsins, en án árangurs.  Og þó ætti hann að vita þetta allt saman, bæði sem formaður nefndarinnar og þess, eiginkona hans er framkvæmdastjóri eignasviðs Arion banka.  Mig undrar fálæti hans í garð mín, hvað þetta varðar.  Þó voru feður okkar beggja í bæjarstjórn saman fyrir Sjálfstæðisflokkinn þar í bæ fyrir margt löngu.  Það er af sem áður var.  Faðir hans mjög lipur og ætíð boðinn og búinn til að svara fyrir mál.  

[Ómar Geirsson, 24.2.2018 kl. 21:28]

Blessaður Þorsteinn.

Það er nú það, hver er munurinn á eiganda og eiganda, á ræningjakapítalisma og kapítalisma, þeim eiganda sem hugar um það eitt að rýja fyrirtæki, og þeim sem rekur það sjálfum sér og samfélaginu til heilla.

Í sjálfu sér þarf sið til að skynja muninn, svona almennt séð, og hafi menn hann ekki, þá þekkja finna menn oft muninn á eigin skinni, ef þeir eru svo óheppnir að vera þeim meginn sem verður fyrir barðinu á ræningjum.  En þeir sem njóta ávinningsins af ruplinu, þeir hins vegar eiga til að spyrja hvað máli skiptir hver á verðmæti og ráðstafar þeim.

Þess vegna er siður svona mikilvægur, hann hlutlausar stöðu fólks, segir að það skipti ekki máli hvorum megin menn eru, sumt sé bara rétt, og annað sé bara rangt.

Það er vissulega rétt að nútíma ruplarar hafa kostað miklu til að gera athæfi þeirra löglegt, bæði með að bera fé á stjórnmálamenn, sem og að fjármagna þá hugmyndafræði sem segir að atferli þeirra sé hið besta mál, að á meðan þeir græði, þá skiptir tjón annarra, fjöldans ekki máli.

En það hefur ekki alltaf verið svo, það er að rán og rupl hafi stuðst við hugmyndafræði sem kallar hana eitthvað allt annað en rán og rupl, og í gegnum tíðina hafa samfélög eytt miklum fjármuni í að verjast slíku atferli, byggt borgir, virki, haldið úti herjum, og svo framvegis.  Aðallega vegna þess að menn vilja ekki vera rændir, en kenni þeir aflsmunar, þá hafa þeir hiklaust rænt önnur ríki, aðrar þjóðir, eða önnur landsvæði eins og var á þeim sælutíma til dæmis í Evrópu þegar ríkisvaldið hafði ekki styrk að verja sína eigin þegna, tímabil kennt við lénsherra.  Og sælutíminn var þeirra stóru sem höfðu afl til að nýta sér ástandið.

En almenningi blæddi og blæddi, alveg þar til að ríkisvaldið var nógu sterkt til að koma böndum á ræningjana, og við tók tímabil þar sem engum datt í hug að spyrja svona spurninga, en eftir að ræningjakapítalistar fóru markvisst að grafa undan ríkisvaldinu, þá byrjaði ruplið aftur.  Og þá löglega.

Og aftur er spurt, hvað er að því að yfirtaka fyrirtæki, rýja þau og skilja eftir sem innantómar skeljar??  Þetta er vissulega aðeins tilfærsla á verðmætum, og þó einhverjir missi vinnuna hérna, á fá kannski aðrir vinnu þarna, og þarna er þá nóg langt í burtu, í öðru landi, í öðrum heimsálfum.

Með öðrum orðum, jafnvægi eins og Hannes Hólmsteinn reyndi svo skilmerkilega að útskýra fyrir þorpurum sem sáu kvótann sigla burt, fjármunina hverfa úr landi, þeir atvinnulausir, eignalausir, að þá sagði Hannes að vissulega væri slæmt að missa allt, bæði vinnu og eignir, en fjármunirnir leituðu í arðvænlegri starfsemi, og global þá væri hagkerfi heimsins betur sett á eftir.

Svo ég vitni í eitt frægasta dæmi sögunnar um útvistun og tilflutning verðmæta, að þó Timur Lenk þekkti ekki þessa hugmyndafræði þegar hann rændi Baghdad að þá vissulega höfðu nauðungarflutningar hans á mennta og handverksfólki til Samarkand góð áhrif á þarlent atvinnulíf, og sú borg stóð í blóma í margar aldir á eftir. Eins hafði breytt eignarhald á verðmætum mikil og góð áhrif á efnahag fólks í Samarkand og ég er vissu um íbúar þar hefðu heldur ekkert skilið í hvað máli skipti hver ætti fyrirtæki, og af hverju mætti ekki taka verðmæti og flytja úr landi.  Öðrum til gagns og góðs.

Hefðu íbúar Baghdads verið spurðir, þá reikna ég með að þeir hefðu verið á öndverðu meiði, jafnvel þó gjörð Timurs Lenk hafi þannig sé verið lögleg því hann hafið jú sigrað borgina og var löglegur stjórnandi hennar.  Og þó þeir hefðu náð þeim samningum við hann að fá hluta af ránsfengnum til baka, það er þegar búið væri að stela öllu steini léttara, þá hefðu þeir líklegast ekki breytt um skoðun.

Því það þarf að rýja svo mikið til að ná þeim ofurgróða sem kveðið er á í samningnum við vogunarsjóðina, og samfélagið hefur ekki hag af rjúkandi rústum, jafnvel þó eitthvað komi til baka.

Og fyrst ég er kominn til nútímans aftur, þá er það þannig að sá spyr aðeins sem sér haginn, sá sem lætur af hendi, hann skilur ekki spurninguna.

Og sá sem þekkir muninn á ræningjakapítalisma og borgarlegum kapítalisma, hann spyr ekki svona spurninga.

Hann spyr aftur á móti hvernig það gat gerst að rán og rupl heilu samfélaga var gert löglegt, og af hverju snýst almenningur ekki til varnar.

En ég ætlast ekki til að þú skiljir það Þorsteinn.

Kveðja að austan.

[Símon Jónsson frá Koti (IP-tala skráð) 24.2.2018 kl. 22:22]

Já, góðglaðar og ábyrgðarlausar fyllibyttur sömdu þetta.  Sjáiði ekki veisluna drengir.

[Þorsteinn Siglaugsson, 25.2.2018 kl. 00:24]

Ég legg til að þú gerir aðra tilraun til að svara þessum þremur einföldu spurningum mínum á morgun, Ómar. Þegar þú ert búinn að hvíla þig.

[Magnús Sigurðsson, 25.2.2018 kl. 08:56]

Sæll Ómar, það er nú þannig að 75% hafa verið svo kirfilega hvítkölkuð á milli eyrnanna að þau trúa staðfastlega að verðhækkanir séu hagvöxtur og skuldir stöðugleiki, og á meðan ríkið fær hlutfallslega sitt séu þetta ekki glæpir gegn þjóðinni í landinu.

[Ómar Geirsson, 25.2.2018 kl. 09:58]

Blessaður Þorsteinn.

Það er því miður þannig að að þegar menn eru í þeirri stöðu við borðið að spyrja spurninga sem hvarflar ekki að mörgum öðrum að spyrja, eðli spurningarinnar vegna, að þá fá þeir oft svör sem þeir skilja ekki.

Lítið við því að gera, þú spurðir mann sem situr ekki sömu megin við borðið.

Og þekkir sið.

Þegar ég lít yfir spurningar þínar núna í annað sinn, þá sé ég að þú ert hugsanlega að hengja þig á, sem ég dreg samt í efa því nógu skýr ertu að vita hvað ræningjar og ruplarar gera svona dags daglega, að ég svaraði ekki beint af hverju ég héldi að þeir létu sér ekki duga að þurrka upp eigin fé bankans heldur færu í framhaldinu að selja eigur út úr bankanum, þá spyr ég á móti, af hverju ekki??

Af hverju ættu þeir ekki að reyna að hámarka ávöxtun fjárfestingar sinnar fyrir skjólstæðinga sína???  Sem nota bene er ekki íslenska þjóðin, íslenskt samfélag eða í þrengri merkingu, viðskiptavinir Arion banka.

Hví ættu þeir ekki að gera það sem eðli þeirra býður þeim?

Að halda annað er svona álíka gáfulegt og þegar þeir sem hagsmuni höfðu, eða voru hugmyndafræðilega hlynntir, sáu fátt athugavert þegar fjórfrelsið skilaði til okkar mafíuhópum sem komu sér fyrir á mannsalsmarkaðnum.  Hvað er að smá skipulagi og er vændi ekki elsta atvinnugreinin??

Aðrir bentu á að það myndi nákvæmlega gerast hérna og hafði gerst í Skandinavíu, mannsalið var fótfestan, og aðrir glæpir fylgdu í kjölfarið, innbrot, eiturlyfjainnflutningur, fjárkúganir samlanda sinna.

Og sem betur fer var löggan í þessum hópi, aðrir.

Og með markvissum aðgerðum hennar hefur ástandið aldrei orðið eins slæmt hérna og hjá frændþjóðum okkar.

Vonandi náum við, þessir aðrir, árangri í stríðinu við ræningjana og ruplarana, jafnvel þó þeir séu vel studdir af innlendum, sem hafa annað hvort hag, eða styðjast við þá hugmyndafræði að rán og rupl örfárra sé eitt af lögmálum hagfræðinnar.

Við náum ekki að stöðva þá, en við getum dregið úr skaða þeirra.

Síðan gerum við upp við innlenda samverkamenn þeirra.

Það er samt meira svona langtímaverkefni.

Kveðja að austan.

[Ómar Geirsson, 25.2.2018 kl. 10:03]

Blessaður Magnús.

Þá held ég að það sé tímabært að þessi 75% þjóðarinnar kaupi sér húfu sem nær niður fyrir eyru.

Hugsaðu þér þessa auðugu þjóð sem lætur allt grotna niður vegna þess að það er henni mikilvægara að Örfáir geti rakað saman auðinn og flutt hann úr landi.

Í nafni frelsisins.

Kveðja að austan.

[Þorsteinn Siglaugsson, 25.2.2018 kl. 12:00]

Ég verð að viðurkenna að ég er engu nær, Ómar. Hvernig sala á 14% hlut í banka leiðir til þess að umræddur banki komist þá með einhverjum dularfullum hætti í meirihlutaeigu bankaræningja er mér því miður fyrirmunað að skilja. Ekki síður hitt hvað mansal, vændi, eiturlyfjasala og innbrot koma sölu á þessum eignarhlut við.

Það sem skiptir hér á endanum máli er að ríkið er í fyrsta lagi bundið af kaupréttarsamningi og kemst því ekki hjá því að selja þennan hlut. Í öðru lagi að í kjölfarið verður hlutur í bankanum seldur. Í þriðja lagi að því hærra verð sem fæst í þeirri sölu, því meira fær ríkið í sinn hlut.

[Þorsteinn Siglaugsson, 25.2.2018 kl. 12:04]

Og svona þannig að því sé haldið til haga: Nokkrir stjórnmálamenn hafa haldið því fram að ríkið geti einhvern veginn komist hjá því að selja þennan hlut og að með því að beita sér fyrir því muni umtalsvert fé renna í ríkissjóð sem annars yrði ekki. Ég hef fylgst af athygli með þessu enda gott ef satt er, og auðvitað sjálfsagt að hlusta á gagnrýnisraddir - það á maður alltaf að gera. En gallinn er að þessum mönnum hefur því miður ekki tekist að gera neina almennilega grein fyrir röksemdunum að baki þessum staðhæfingum og því óttast ég að þetta sé á endanum ekki annað en innihaldslaust blaður.

[Ómar Geirsson, 25.2.2018 kl. 13:15]

Sumt er fólki hreinlega ekki ætlað að skilja Þorsteinn.

En ég tek undir með þér að ég bíð spenntur eftir útskýringum Sigmunds, og þá verður örugglega kokkaður nýr pistill þar um.

En núna er komið að leik, og svo öðrum sem er næstum því leikur.

Hvort þetta verður enn einn dagur sorgar, kemur í ljós.

En lífið er ekki pólitík ef þú skyldir ekki vita það.

Það er fótbolti.

Kveðja að austan.