Holufyllingar.

 

Er orð sem margir þekkja á eigin skinni.

Hver kannast ekki við hundónýtt malbik, sem klastrað er í, jafnvel ár eftir ár.

Ég man meira að segja þá tíð hér á Neskaupstað, að bæjarstarfsmenn hlupu eftir rigningar með malarskóflur, ekki fullar af malbiki, heldur möl, og settu í holur, sem dugði alveg fram að næstu rigningu.

Ég man líka eftir leiðaraskrifum Morgunblaðsins þar sem  hæðst var af meintum holufyllingum á götum Reykjavíkur þegar Ingibjörg Sólrún var og hét.

 

Eðli holufyllinga er að þær hjálpa til skamms tíma, og jafnvel til lengri tíma ef vel er að verki staðið.

En engin holufylling fær breytt þeirri staðreynd, að það sem er laskað, lagast ekkert þó það sé fyllt í holur. 

Þær fresta aðeins vandanum, þar til nauðsynleg endurnýjun er óumflýjanleg.

 

Viðbætur ríkisstjórnarinnar frá fjárlagafrumvarpi Benna frænda er aðeins holufylling, örugglega vel meint, hvarflar ekki að nokkrum manni að hér sé aðeins um sýndarmennsku að ræða.

Ónýtt vegakerfi þarf ekki 2,3 milljarða í viðbótarfjárveitingu, heldur 23 milljarða.

Landsspítalinn heldur ekki ennþá í horfinu þrátt fyrir holufyllinguna.

Börn í vanda eru ennþá á vergangi kerfisins.

Og svo mætti lengi telja.

 

Það er sagt að það séu ekki til peningar, en það er rangt, það er aðeins vitlaust gefið eins og Steinn Steinar benti réttilega á.

Hins vegar munu peningauppspretturnar þorna ef ekkert er fjárfest í framtíðinni.

Það er meinið og við það mein er ekki tekist á við í þessu fjárlagafrumvarpi.

 

En í raun var ekki hægt að biðja um meira, ekki miðað við þann pólitíska raunveruleika sem við lifum við.

Og þó ljótt sé frá að segja, að þá myndu flokkarnir sem núna eru í stjórnarandstöðu, og Sjálfstæðisflokkurinn vildi ekki starfa með, gera nákvæmlega sama hlutinn ef þeir væru í náðinni en VG út í kuldanum.  Og þá sæi VG peninga í hverju horni, og jafnvel fleiri en fjögur horn í hverju herbergi.

Ríkisstjórnin þarf sinn umþóttunartíma, hún þarf árið til að móta sínar áherslur.

Að ári mun sjást hvort hún ætli aftur að holufylla hið gjaldþrota kerfi sjálftökunnar, eða takast á við vandann, innleiða nýja hugsun, nýja nálgun.

Hvort hún ætli að endurnýja, að endurbyggja.

 

Að viðbrögðum stjórnarandstöðunnar má ráða að þar verður enga hjálp að fá. 

Þar er fólk fast í einhverri holunni, og kemst ekki uppúr til að taka þátt í vitrænni umræðu, til að leggja sitt að mörkum að börnin okkar fái lifað mannsæmandi lífi í þessu fallega landi okkar sem við fengum að láni frá áum okkar.

Allar tillögur þeirra eru hræsni, til þess eins hugsað til að koma höggi á Vinstri Græna. 

Ekki er ráðist á sjálftökuna, ekki er ráðist á græðgivæðinguna, ekki er ráðist á hið arfavitlausa efnahagskerfi auðsins, sem hefur þann eina tilgang að gera hina ríkari, ennþá ríkari, og þá á kostnað okkar hinna.

Enginn leggur til að þjóðin fylgi fordæmi Breta og segi sig úr Evrópusamstarfinu.

Enginn leggur til rétta forgangsröðun, til nýja hugsun, nýja nálgun.

Aðeins pólitískar keilur.

 

Holufyllingar, holufyllingar.

 

En þeirra tími er liðinn.

Það er bara þannig.

Kveðja að austan.

 

Brugðist við ákalli um auknar fjárveitingar

Athugasemdir

[Pétur Örn Björnsson (IP-tala skráð) 30.12.2017 kl. 16:05]

Takk fyrir góðan og sannan pistilinn kæri vinur.

Og takk fyrir árið sem er að renna sitt skeið á enda.

Óska þér og fjölskyldu þinni gleðilegs nýs árs. 

[Ómar Geirsson, 30.12.2017 kl. 16:30]

Takk fyrir það Pétur, og takk sömuleiðis.

Það þarf að skrifa pistil á nýju ári um afgangsstærðina, það er fólkið í landinu og þarfir þess.

Við erum svona eins og vegur sem er óvart lagður út í mýri, og það er alltaf verið klastra í hann, en meinið er að það á ekki að leggja veg út í mýri, og ef það er gert, þá þarf að viðurkenna mistökin, og leggja nýjan þar sem undirstöðunnar eru traustar.

Vonandi næ ég einhvern neista í hann, svona þegar upphituninni er lokið.

Því það sem þarf að segjast, þarf að segja.

Það verður jú að hlúa að kosmóinu, næra það.

Gleðilegt nýtt ár Pétur, og takk fyrir það gamla.

Kveðja að austan.

[Halldór Egill Guðnason, 31.12.2017 kl. 05:15]

 Það er undarlegt hve illa er hægt að fara með afgangsstærðina, öldum saman hér á landi. Alveg hreint magnaður andskoti. Eins og hundar, elskar afgangsstærðin kvalara sína, gegnum súrt og sætt og liggur að fótum þeirra, árhundruðum saman.

 Góðar stundir, með áramótakveðju að sunnan.

[Ómar Geirsson, 31.12.2017 kl. 10:37]

Takk sömuleiðis Halldór

Kveðja að austan.