Ráðherra deilir við undirmenn.

3.5.2017 | 09:20

Opinberlega þar sem báðir aðilar bera uppá hinn að fara með rangt mál.

Í raun stórskrýtið því ef ríkistofnun fer með rangt mál, á mannamáli, lýgur uppá ráðherra, þá ætti einhver í þeirri stofnun að þurfa að sæta ábyrgð.

Menn ljúga jú ekki uppá yfirboðara sína opinberlega, og standa svo fast við þær lygar.

Sér fólk ekki hvað þetta er absúrd staða, að í stað þess að ráðherra láti setja teppi á skrifstofu sína, til að geta tekið menn á teppið, að þá munnhöggvast hann í fjölmiðlum.

Ber af sér sakir, og ber sakir uppá þá sem bera sakir á hann.

Hann er jú með boðvaldið, hann er yfirmaðurinn.

Hann er sá sem þjóðin fól að gæta fjármuna sinna.

Það er ekki þannig að það sé afstæði þegar tölur eru annars vegar.

Þær lúta ekki lögmálum lygavaðalins, hafa ekkert með stjórnmál að gera.

Reikningsdæmi gefur alltaf eina niðurstöðu.

Og þegar forsendurnar liggja fyrir, þá er einfaldlega hægt að leggja á þær mat.

Hafi ráðherra ekki talnaglögga menn í vinnu í ráðuneyti sínu, að það hafi óvart verið búið að fylla alla stöður með flokkshestum sem fá ekki breik á hinum frjálsa markaði, að þá hlýtur hann, sem yfirmaður fjármála ríkisins, hafa einhver tök á að ráða óháða endurskoðunarstofu í vinnu við að vega og meta þær forsendur sem hann annars vegar gefur sér, og telur réttar, og hins vegar þær sem hinir ósvífnu undirmenn sem bera uppá hann lygar, nota.

Ráðherra þarf bara að passa sig á að ráða ekki til verksins sitt eigið fyrirtæki, eða eitthvað sem Bjarni frændi á ítök í. Þau hljóta að finnast.

Og málið er dautt.

Steindautt.

Þetta er ekki flókið.

Og þetta gera allir sem hafa rétt fyrir sér, þeir fá hlutlausa til að vega og meta gjörðir sínar.

Þeir fara ekki í blaðaviðtöl til að bera af sér sakir.

Eitthvað svo augljóst.

Að það hljóta margir þræðir hafa verið teygðir og togaðir til að blaðamaður Morgunblaðsins spyrji fjármálaráðherra ekki um af hverju hann fari ekki þessa leið.

Af hverju hann umberi undirmönnum sínum þessar sífelldu ásakanir?

Því ekki skulum við ætla að blaðamaðurinn gangi út frá að það sé fjármálaráðherra sem er að ljúga.

Sjálfur trúnaðarmaður þjóðarinnar.

En hver dagur sem líður.

Hvert viðtal sem er tekið.

Með stanslausum orðahnippingum.

Sáir efa í huga fólks.

Landsspítalanum í vil.

Kveðja að austan.