Fiskur undir steini.

 

Ef íslenska þjóðin hefði fengið fréttir um að ríkisstjórn Talbana í Afganistan hefði á sínum tíma fengið þekktan erlendan aðila til að vera yfirmaður barnaverndar þar í landi með þeim rökum að um væri að ræða öflugan erlendan aðila með víðtæka reynslu í velferð barna, og þessi þekkti erlendi aðili, væri þekkti maðurinn sem DV lagði í einelti á sínum tíma vegna barnagirndar sinnar, að þá vissi hún að á baki orðskrúðinu lægju annarlegar hvatir, til dæmis það óeðli miðaldamúslímans að koma kornungum stúlkum í kynlífshjónaband með getulausum eldri köllum.

Það lægi sem sagt fiskur undir steini.

 

Eins þætti þjóðinni ekki það trúverðugt ef íhaldssamir frændur okkar í Færeyjum hefðu fengið þekktan predikara, nýrekinn frá grunnskóla, til að vera þeim til ráðgjafar um nýja löggjöf um réttindi samkynhneigðra.  Jafnvel þó hann væri kynntur sem þekktur erlendur aðili með skýr langtímasjónarmið í viðkomandi málaflokki..

Það lægi fiskur undir steini.

 

Eins þótti það ekki beint trúverðugt á sínum tíma þegar hin fjölmörgu meintu lýðræðisríki í Afríku og Asíu (voru ekki allir kosnir með yfir 100% atkvæða) skipuðu einn úr sínum röðum sem yfirmann Mannréttindanefndar Sameinuðu þjóðanna, minnir að hann hafi verið frá Íran, það þótti víst of augljóst að skipa fulltrúa Norður Kóreu.

Og af hverju þótti það ekki trúverðugt??

Jú, ætli það ekki haft eitthvað að gera með ástandið í mannréttindum hjá klerkastjórn Khomenís, sem og um margt keimlíkt ástand hjá þeim meirihluta sem þótti mannréttindum best borgið hjá manni sem hafði víðtæka alvarlega reynslu í framkvæmd mannréttinda í heimalandi sínu, með langtímamarkmið í huga.

Sem var að láta alla halda kjafti eða drepa þá ella.

 

Fyrstu 2 dæmin sem ég tel hér upp að ofan eru fantasía, til að draga fram absúrd aðstæður sem öllum finnst fáránlegar ef þeir hugsa út forsendur þeirra, það er að láta þekktan barnaníðing sjá um barnavernd, eða fá þekktan hommahatara sem ráðgjafa í málefnum homma, með réttindi hommanna, ekki hommahatara að leiðarljósi.

Síðasta dæmið er síðan hápunktur niðurlægingar Sameinuðu þjóðanna á níunda áratugnum.

En öll þrjú eru færð til bókar til að draga fram þá nöpru staðreynd að vegna annarlega hagsmuna, þá er til fólk sem með málskrúði sínu færir rök fyrir fáránleikanum, það ver hann og sér ekkert óeðlilegt við hann.  Svo ég vitni í hið þekkta dæmi tungumáls okkar, það sér ekkert athugavert að láta mink gæta hænsna.

Ekki vegna þess að það sé svona vitlaust, eða veruleikafirrt, það á annarlega hagsmuna að gæta, það liggur sem sagt fiskur undir steini þess.

 

Það vissu kannski ekki margir hvað vogunarsjóðir voru þegar örvæntingarfullir bankamenn okkar kvörtuðu yfir stöðutöku þeirra gegn skuldálagi bankanna, sem þeir töldu vera komið út úr öllu korti. 

En eftir að það hvissaðist út að hinir svokölluðu kröfuhafar gömlu bankanna væru hinir sömu vogunarsjóðir, eða bræður þeirra og frændur, sem hefðu keypt kröfurnar á hrakvirði, og beittu fyrir sig þáverandi ríkisstjórn til að innheimta lán fólks og fyrirtækja að fullu, að þá vissu allir hverjir þessir vogunarsjóðir voru, og fyrir hvað þeir stæðu.

Vogunarsjóðirnir eru líkræningjar hins gamla tíma, þeir leggjast á náinn og hirða allt fémætt af honum.  Þeir eru ræningjahópurinn sem kom út af sléttunum og rændu varnarlítil þorp og bæi, eða þeir eru hirðingjaþjóðirnar sem sameinuðust gegn hinu fornu menningarríkjum Róm eða Kína, og réðust inn til að ræna þegar varnir voru veikar vegna innbyrðis deilna og sundrungar.

Vogunarsjóðirnir eru meistarar ofsagróðans, og þó þeir vissulega hugsi fram yfir næsta ársfjórðungsuppgjör, þá eru þeir aðeins eins og hinn þolinmóði veiðimaður sem veit að bráðin liggur við höggi fyrr eða síðar. 

Langtímahugsun þeirra er skammtímagróði morgundagsins, og að kenna þá við langtímafjárfesta sem hafa hag og velferð fjárfestingar sinnar í huga, er meira öfugmæli en þegar barnaníðingurinn segist vera barnavinur.

 

Núna þegar hinir sömu blaðamenn viðskiptasíðu Morgunblaðsins, sem afhjúpuðu ICEsave lygar Jóhönnu stjórnar, hafa greint hvaða fiskur undir steini bjó í þeirri gjörð vogunarsjóðanna að selja sjálfum sér Arion banka, þá verðum við sem þjóð að taka afstöðu til þeirra trúnaðarmanna þjóðarinnar sem fögnuðu þessari viðskiptafléttu vogunarsjóðanna eins og algjörir vanvitar væru.

Ég ætla ekki að taka fyrir viðtal í ríkisútvarpinu við konuna sem sagðist vera formaður viðskiptaráðs, en talaði eins og 17 ára skólastúlka sem sá Brad Pitt í fyrsta skiptið, það vita allir hverjum viðskiptaráðið þjónar, hugmyndfræði þess er hugmyndafræði þess auðs sem allt vill eiga, og sér fyrir sér almenning sem kostnað sem má skera niður, en ekki fólk sem þarf að lifa mannsæmandi lífi.

Ég ætla að rifja upp orð forsætisráðherra okkar, fagn hans þegar fréttirnar bárust um kaupin á Arion banka, og minna á að hann er hvorki vanviti eða veruleikafirrtur, og að svona fagna menn ekki nema þeir hafi eitthvað til að fagna yfir.

 

Vitnum fyrst í frétt á Mbl.is, undir yfirskriftinni "Erki­tákn alþjóðafjár­mála­kerf­is­ins".  Fréttin sem slík fjallaði um aðvörunarorð Sigmundar Davíðs, sem var ekki að kalla barnaníðinga barnavini, eða fagna því að minkur var gerður að yfirmanni hænsnahúsins, en til að gæta jafnvægis á hinni meintu neikvæðni Sigmundar, það er að geta ekki nefnt hlutina öðrum nöfnum en þeir eru, þá var líka vitnað í  forsætisráðherra vorn og þetta má lesa:

"Bjarni Bene­dikts­son for­sæt­is­ráðherra fagn­ar því að er­lend­ir fjár­fest­ar ákveði að festa fé í ís­lenskri fjár­mála­stofn­un. „Þetta sýn­ir ótví­rætt traust á aðstæðum hér­lend­is og það eru sann­ar­lega góðar frétt­ir ef hingað vilja koma öfl­ug­ir er­lend­ir aðilar sem eru til­bún­ir að ger­ast lang­tíma­fjár­fest­ar í ís­lensk­um fjár­mála­fyr­ir­tækj­um,“ seg­ir Bjarni. Hann seg­ir einnig í sam­tali við Morg­un­blaðið að viðskipt­in gefi fyr­ir­heit um að rík­is­sjóður muni á rétt­um tíma­punkti geta losað um 13% eign­ar­hlut sinn í bank­an­um.".

Öflugir erlendir aðilar sem eru tilbúnir að gerast langtímafjárfestar í íslenskum fjármálafyrirtækjum, skýrar er ekki hægt að orða eina veruleikafirringu.

 

Og þá blasir náttúrulega við að vitna beint í viðtalið við Bjarna, en það var tekið kvöldið áður, og fyrirsögn fréttarinnar var "Tíma­mót­um náð í upp­gjöri við banka­hrunið".  Munum að blaðamenn Morgunblaðsins eru búnir að greiða úr viðskiptafléttu vogunarsjóðanna, og setja verðmiða á hana, það er að þeir geti greitt allt að 70 milljarða út í formi arðs.

En Bjarni sem ræður sér ekki fyrir kæti segir; "„Það eru mjög mik­il tíma­mót að er­lend­ir aðilar vilji eign­ast hlut í ís­lensk­um banka og þetta er án efa ein­hver stærsta fjár­fest­ing er­lend­is frá í ís­lensku fjár­mála­kerfi fyrr og síðar.“".  Við megum ekki gleyma því að Bjarni var nýbúinn opna fyrir óhefta fjárflutninga úr landi, og því getur það ekki einu sinni kallast öfugmæli, líkt og kalla barnaníðing barnavin eða vogunarsjóð langtímafjárfesta, að tala um stærstu fjárfestingu erlendis frá í íslensku fjármálakerfi fyrr og síðar, svona í ljósi þess að það stendur til að rýja bankann inn að beini, og flytja gífurlega fjármuni úr landi.

Við skulum líka athuga í þessu samhengi hversu víðáttu forheimska það er hjá sjálfstæðismönnum, því það er ekki bara við Bjarna að sakast, að fagna einhverri fjárfestingu í banka, sem er stútfullur af peningum þjóðarinnar, með þeim rökum að það vanti fjármagn í bankann.  Þarf ekki að vera vottur að raunveruleika í staðhæfingum þjóðmálaumræðunnar???  Það má vera að það vanti þekkingu, en fjármagn vantar ekki, af því er nóg, enda íslensku bankarnir einna best fjármögnuðu viðskipabankar Evrópu.  Staðreynd sem rúinn almenningur veit mætavel á sínu eigin skinni.

 

Fleiri gullmola fjarstæðunnar má finna í þessu viðtali við Bjarna, í ljósi staðreynda málsins þá er ljóst að sjaldan eða aldrei í gjörvallri Íslandssögunni, og þó víðara væri leitað, hafa heimskulegri orð komið af munni eins manns í einu viðtali.

Það er augljósara en það sem augljósast er, að á baki þeim búa einhverjir meintir hagsmunir, að það sé vænn fiskur sem liggur undir steini.

Og hann lyktar af skítalykt hins skítuga fjármagns Hæstráðanda Íslands, hrægammanna og meðreiðarsveina þeirra.

 

Það er líka ljóst að þó ásýnd hins gjörspillta stjórnmálamanns hafi óvart skynið framaní þjóðina, að þá mun Bjarni halda áfram að leiða þessa ríkisstjórn fjármálaveldis Engeyjarættarinnar.

Því sjálfstæðismenn styðja sinn mann, hvað sem tautar og raular.

Líkt Vg liðar studdu svikaverk Steingríms á sínum tíma.

Því í hjarta hins trygga flokkshest býr hvorki sómi eða æra.

 

Það voru ekkert heimskir menn sem afneituðu Gulaginu, og það voru ekki heimskir menn sem afneituðu Helförinni, það voru tryggir menn.

Sauðtryggir foringja sínum, og þeirri lífsblekkingu sem þeir höfðu þjónað.

 

Þess vegna mun ránið og ruplið halda áfram út í eitt.

Og þjóðin mun tuða út í eitt.

Undir trommuslætti málaliða ICEsave fjárkúgarana, sem tromma taktinn gegn núverandi stjórn svo þeirra menn komist að brauðmolatínslu fyrir Hæstráðendur þjóðarinnar.

 

Svona er Ísland i dag.

Og það er ekkert sem bendir til annars en að svona verði Ísland á morgun.

Því það liggur víða fiskurinn, enda steinarnir margir, það afhjúpaðist vorið 2009.

 

En það þýðir ekkert að gefast upp.

Það er ekki valkostur að þegja.

 

Svo látum í okkur heyra.

Kveðja að austan.

 

 

 

 

 

 

Geta greitt allt að 70 milljarða