Grobbið í stjórnarliðum á rætur í blóðpeningum.

 

Svo tala menn um vogunarsjóðina.

Ekki Bjarna Ben og Sigmund Davíð.

 

En fyrir þá sem réttlæta arðrán sinna manna með þeim rökum að það vanti alltaf pening í ríkiskassann, og ef þessara blóðpeninga nyti ekki við, þá yrði að skera niður bráðnauðsynlega þjónustu, vil ég aðeins segja þetta.

Hér myndi ríkja almenn velmegun og gróska, ef stjórnvöldum hefði borið gæfu til að afnema vaxtaokrið, leiðrétta þær skuldir almennings og fyrirtækja sem voru bein afleiðing af fjármálabraskinu fyrir Hrun, og þurrka út froðukrónurnar kenndar við Afland, til dæmis með upptöku Nýkrónunnar eins og Samstaða hennar Lilju Mósesdóttir lagði til.

 

Tekjur þjóðarinnar hafa aldrei verið hærri, hér ríkir velmegun til lands og sjávar.

Samt er hér allt í volli, og það voll er mannanna verk.

Alveg eins og ræningjaflokkar Mongóla fóru yfir frjósamar lendur Kína eða þegar bændur sultu í frjósömum héruðum Evrópu vegna áþjánar og arðráns lénslandeiganda.

 

Réttlætum ekki sorann vegna þess að við skríðum í skítnum.

Skítur er skítur, og skítafýla er skítafýla.

 

Og blóðpeningar eru blóðpeningar.

Kveðja að austan.

Arðgreiðsla Landsbankans skiptir mestu