Er afnám gjaldeyrishafta yfirvofandi??

 

Á kostnað skattgreiðanda.

 

Svona leikrit eru alltaf sett á svið fáránleikhússins við Austurvöll þegar mikið stendur til, og hagur þjóðar er undir.

Kosturinn er þó að það er ekki verið að ræða iðnaðarsalt, eða þaðan af verri tittlingaskít.

 

Til umræðu eru allar virkjanirnar sem voru forsenda 330 milljarða króna fjárfestingaráætlunar ríkisstjórnar Jóhönnu Sigurðardóttir, sem Steingrímur kynnti svo hróðugur að myndu borga fyrri Svavarssamninginn.

Fólkið, sem steinhélt kjafti þá, nema það þótti Svavar Gestsson vera samningasnillingur og vildi ólmt borga þjóðarsvik hans, og þá án umræðu, er reitt í dag, telur svig svikið, og ég veit ekki hvað og hvað.

Gleymd er forsenda þjóðarsvikanna, hinum 22 virkjanir, sem áttu að útvega orku fyrir nokkur risaálver, svo hægt væri að standa í skilum við breta og Hollendinga.

Gleymdur er þeirra eigin stuðningur við það sem fordæmt er í dag.

 

Stjórn, stjórnarandstaða, alltaf sama handritið, alltaf sama leikritið.

Aðeins mismunandi hlutverk leikanda.

Væri svo sem þolandi ef kostunaraðilinn væri ekki vogunarsjóðir og annað fjármagn sem vill sinn aur.

 

Þjóðin mun örugglega láta blekkjast, taka sjálfviljug við enn einni tilbúnu deilunni.

Því svona leikrit er ekki sett upp ef leikið er fyrir tómu húsi.

 

Ljóst er að tíðinda er að vænta.

Ef ekki gjaldeyrishöftin, þá er moðreykurinn hugsaður til að auðvelda bönkunum gagnsókn sína í kjölfar falleinkunnar EFTA dómsin á lögunum um verðtryggingu.

Hugsanlega Árna Páls lög hin nýrri.

 

Skýrist.

Fer eftir því hve margir eru hrifnir af síendurtekinni leiksýningu fáránleikhússins við Austurvöll.

Hve margir láta spilast enn einu sinni til að gjamma þegar flokksforingjarnir blása í hundaflautu sína.

 

En ég er sammála formanni atvinnuveganefndar.

Umræðan er á villigötum.

Kveðja að austan.

 

 

Umræðan á villigötum

Athugasemdir

[Eggert Guðmundsson, 30.11.2014 kl. 15:14]

Sammála hverju orði.

Leikendurnir leikhúsins hafa alltaf sama handritið og eina von.  Sem er vonin um gleymsku þeirra sem velja þá í hlutverkin og endurtaka sömu rulluna.

Við sem erum áheyrendur erum Gullfiskar.

[Ómar Geirsson, 3.12.2014 kl. 08:35]

Blessaður Eggert.

Fyrirgefðu hvað ég kem seint inn, þurfti að lána bókhaldstölvunni skjáinn minn svo ég hef ekki aðgang að póstinum mínum.  

Ágreiningur um virkjanir er skiljanlegur, kannski minna skiljanlegt ef menn reyna ekki að ná sáttum, og virða þá sátt.  Þjóðin er jú klofin í tvennt, og óþarfi að brenna allar brýr sem liggja á milli.

En þetta er svo tilbúið, að það hálfa væri nóg.  Svo þegar skemill leikritsins, sagði að þetta væri ekki það sama og að það ætti að nýta sér þessa virkjanakosti, til hvers var hann þá að þessu??

Vill hann ekki virkja???

Kannast hann ekki við sínar eigin skoðanir??

Til hvers var hann þá að gera allt vitlaust??

En það grátlegast var að vinstrimennirnir ætluðu að kyngja þessu öllu, þegar þeir voru í stjórn.

Það er ömurleiki málsins, þá var Snorrabúð stekkur, engin andstaða.

Meira að segja Árni Finnsson ætlaði að skrifa undir síðasta ICEsave, þrátt fyrir að meginrök ICEsave hafi allan tímann verið þau að samkomulagið auðveldaði fjármögnun virkjana og uppbyggingu stóriðju.

Fólki er ekki sjálfrátt Eggert, eins og ég hef áður sagt.  

Atburðir frá Hruni verða ekki skýrðir með rökum skynseminnar.

Kveðja að austan.