Dögun er til sölu.

 

Hvað annað, hún er hvort sem er aðeins kennitöluflakk frá Hreyfingunni.

Eða svo ég fari rétt með, sama kennitala, en annað nafn, eða var það Borgarahreyfingunni, man það ekki, fólki þar innanborðs helst illa á nafni flokka, en ekki kennitölu.

Og eins og kennitalan er föst í hendi, þá er annað prinsipp ekki síður öruggt.

 

Dögun er til sölu, sölu á sannfæringu sína fyrir stuðning við ríkisstjórnina.

Svona seldi hún heimili landsins, og núna annað af sitt helgu véum, stjórnarskrána.

Verðmiðinn er alltaf sá sami, klór á bakið.

 

Ég spái því að klórið sé feitur biti handa Þór Saari,  sem hæfir hæfileikum hans.

En játa að ég þekki ekki til, það gæti alveg hugsast að Margrét vilji líka snúð.

Og smá klór.

 

En rosalegur er ótti Þórs fyndinn, að hafa fyrir því að semja þessa ályktun svona seint að kveldi, og ræsa út mann til að skrifa undir.

Eins og að hann haldi að hann sé ekki auðlesanlegur og það sé til sá maður innan ríkisstjórnarinnar sem viti ekki að hann sé til sölu, að hann vilji bara klór.

Eins og það sé frétt að hann er tilbúinn að draga vantraustið til baka.

 

En núna er það erfiðara fyrir hann.

Menn semja með hótun um vantraust, en hafa vantraustið ekki sem söluvöru eftir að það er komið fram.

Það er eins gott að samningsaðilinn á ekki mörg prinsipp eftir að brjóta, búinn að selja sinn síðasta söðul sem hann gat dottið úr.

Dæmdir fjárkúgarar og vaxtaþjófar.

 

En Bjarni Ben mun semja fyrir Þór.

Kosningar hvað??

Kveðja að austan.

 

 

Getur bjargað sér undan vantrausti