Hve lengi enn??

15.2.2013 | 09:46

„Hver á að borga?“ er gjarnan spurt þegar rætt er um leiðréttingu á stökkbreyttum verðtryggðum lánum og afnámi verðtryggingar. Aldrei er spurt hver eigi að borga ef lánin verða EKKI leiðrétt. Hver á að borga þegar heimilin gefast upp á að borga? Hver á að borga þegar heimilin fara á hausinn? Hver á að borga fyrir aðgerðarleysi síðustu ára? Hvernig verðmetum við vonina? Við vitum að heimilin hafa borgað reikninginn hingað til og við vitum að þeim er að blæða út fyrir verðtrygginguna. Það er komið að því að setja heimilin í forgang. Heimilin eru grunnstoð samfélagsins. Vegna þeirra þurfum við m.a gott heilbrigðiskerfi, gott skólakerfi, góða löggæslu og sterkt atvinnulíf. Við verðum að sameinast um það sem skiptir raunverulegu máli. Framtíð heimilanna í landinu!. (Birgir Örn Guðjónsson).

Hver á að borga þegar samfélagið er rústir einar, heimilin á vonarvol, heilbrigðiskerfið í lamasessi, stöðug átök á vinnumarkaði, upplausn og sundurlyndi?

Hver borgar hin verðtryggðu lán, hver borgar skattana til samfélagsins??

Kannski einhverjir, en ekki þeir sem hafa menntun og burði til að hefja nýtt líf í nýju landi þar sem fólk er ekki fláð inn af skinni af miskunnarlausu fjármálakerfi.

Hve lengi enn ætlum við standa sundruð á meðan örfáir koma þjóð okkar á kné, ræna heimilin, ræna samfélagið.

Gagnvart illskeyttu afli dugar ekki að mótmæla.

Mótmæli gagnvart ægivaldi vogunarsjóðanna, sem hafa fjárfest í verðtryggingunni, eru gagnsminni en tilraun hins einmana námsmanns á Torgi hins himneska friðar, sem stóð aleinn fyrir framan lest skriðdreka og lyfti upp hendi sem merki um að þeir ættu að stöðva. Nokkrum sekúndum seinna varð hann að blóðugri klessu sem seinna var hreinsuð upp með fægiskóflu.

Hann varð táknmynd andófs, en andófs sem engu skilaði annað en minningunni um andóf.

Gegn skriðdrekum valdsins dugar ekki að segja, "ég mótmæli".

Það dugar ekki að segja, "ég er á móti".

Það dugar ekki að segja, "eigum við ekki að vera á móti".

Ekki þegar valdið er að smala í útrýmingarbúðir þaðan sem fólk á ekki afturkvæmt. Útrýmingarbúðir verðtryggingar, vaxta og ofurskatta í vasa fjármagns.

Skriðdrekar valdsins eru siðblindir menn, menn sem hafa selt vogunarsjóðunum sálu sína fyrir vellaunað starf pískarans.

Þeir verja verðtrygginguna með falsrökum og blekkingum, þeir sundra umræðunni, ráðast á þá sem voga sér að benda á óréttlætið, sem voga sér að benda á hina efnahagslega kviksyndi sem sjálfvirk hækkun skulda er á kreppu og samdráttartímum.

Þeir stjórna fjölmiðlum, þeir fóðra álitsgjafa, þeir móta þjóðmálaumræðuna með stanslausum blekkingum og útúrsnúning.

Við þekkjum þessa menn, þjóðin mætti þeim í ICEsave.

Þá töpuðu þeir en reynslunni ríkari sækja þeir að okkur til að hindra að við náum að sameinast gegn þeim fyrir næstu kosningar.

Þær eru ögurstundin, eftir þær munu vogunarsjóðirnir eignast verðtrygginguna, löglega þannig að aðeins blóðug uppreisn fær þá brotið á bak aftur.

Skriðdrekum valdsins er sama hvort fólk kjósi óvinsæla stuðningsflokka ríkisstjórnarinnar eða Sjálfstæðisflokkinn, sama hvaðan gott kemur.

Þeir óttast ekki fólkið sem er á móti, það er bara á móti, svo mikið á móti að ef fleiri en þrír koma saman, þá er komið fram nýtt framboð sem segir, kjósið mig.

En Framsóknarflokkurinn pirrar þá óendanlega, hann vogar sér ennþá að minnast á að það þurfi að gera heimilum landsins kleyft að lifa af í þessu landi. Að það eigi að leiðrétta hinar stökkbreyttu skuldir.

Þrátt fyrir óendanlegar kárínur og háðglósur síðastliðin fjögur ár, þá hefur hin nýja forysta hans ekki látið segjast, hún talar máli fólks en ekki fjármagns.

Og er dauðsek fyrir bragðið.

Einnig óttast valdið mjög hóp skynsams fólks, sem hefur náð að mynda hóp á Feisbók, "Nú er komið nóg- Réttlæti strax og verðtrygginguna burt". Tilvitnun mín hér að ofan er í einn ágætan meðlim þessa hóps.

Orð sem eru bæði sönn og réttlát.

Rakkar valdsins eru gerðir út gjammandi á þetta fólk, tvístrandi og sundrandi.

ICEsave viðrini eru dregin fram með endurunnar háðglósur og faglegt vændi í þágu fjármagnsins.

Undirróður á öllum stigum mætir fólki vonar og réttlætis.

Undirróður sem dugar til að tryggja fjármagninu sigur í næstu kosningum.

Nema ef fólk hættir að mæta skriðdrekum valdsins með hendi á lofti verðandi að blóðugum klessum á strætum þjóðmálaumræðunnar.

Hættir að vera sundruð hjörð sem tvístrast í allar áttir þegar valdið ræðst til atlögu.

Og snýr bökum saman með einbeittum vilja að mæta skriðdrekunum og hrekja þá á flótta eins og litla Slóvenía gerði þegar skriðdrekar Serba réðust inní landið, og þeim var mætt af einurð og þeir hraktir á flótta. Fyrir vikið var Slóvenía eina landið sem slapp við hörmungar borgarastríðsins í fyrrum löndum Júgóslavíu.

Því valdið sigrar aðeins sundraða hjörð, ekki sameinað afl fjöldans.

Undirróðurinn gegn voninni og réttlætinu, er sami undirróðurinn og bresku fjárkúgararnir beittu fyrir sig í ICEsave.

Og í því liggur von heimila landsins.

Undirróður gegn samfélögum fólks, velferð þeirra og velmegun, varðar sem slíkur ekki við lög, það er ekki ennþá búið að banna siðblindu, mannvonsku, og mannhatur.

Arðrán og blóðmjólkun heimilanna er lögleg, að eiga stjórnmálamenn og stjórnmálaflokka er löglegt. Að ráða einhverja mannaumingja í vinnu á fjölmiðla landsins til að tala gegn samfélögum fólks, til að upphefja arðrán verðtryggingarinnar, til að níða niður vonina og réttlætið, er löglegt.

Eiginlega er öll mannvonska útrýmingarbúða fjármagnsins lögleg, að því gefnu að gas er bannað, þykir ekki gott fyrir ímyndina.

En undirróður í þágu erlends valds eftir að sama vald hefur ráðist á landið, varðar við lög.

Fjárkúgun varðar við lög.

Hlutdeild í fjárkúgun varðar við lög.

Að blekkja fólk í þágu fjárkúgara varðar við lög.

Með öðrum orðum, skriðdrekar fjármagnsins brutu lög í ICEsave fjárkúguninni og með því að kæra þá samkvæmt lögum landsins, þá splundrast þeir og undirróður vogunarsjóðanna verður að engu.

Í stað þess að vonin og réttlætið sé sífellt að verjast atlögum undirróðursins, þá þarf undirróðurinn að verjast gyðju réttlætisins.