Hungurjólin klingja bjöllunum inn.

 

Í boði ríkisstjórnar Jóhönnu Sigurðardóttur.

Við undirleik verkalýðshreyfingarinnar sem kyrjar holum hljómi;

"Dýrð sé verðtryggingunni, hún varðveitir vorar skuldir".

 

Hungurjólin eru sá bautasteinn sem heldur merki þessarar fyrstu hreinu vinstri stjórnar lýðveldisins á lofti.

Biðraðir eftir mat, vonleysi, örvænting.

Þúsundir bótaþega í þessari stöðu, tugþúsundir heimila landsins á leiðinni eftir því sem verðtryggingin sýgur fjárhag þeirra í hyldýpi skuldanna.

 

Á Íslandi á því herrans ári 2012.

 

Í landi alsnægta.

Í landi hinnar rændu.

Í landi hinna þúsund milljarða.

 

Landinu okkar.

Á því herrans ári 2012.

Kveðja að austan.

 

 

 

„Mikil neyð hjá mörgu fólki“

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 16.12.2012 kl. 11:15]

Já sannarlega hrikaleg staða.  Og svo heldur þetta fólk að það geti bara blásið á þær raddir.  Þeirra sannleik skal troðið ofan í kokið á okkur með öllum tiltækum ráðum.  Og jafnvel prófessorar gera sig að fíflum með yfirlýsingum sem standast enga skoðun. 

[Ómar Geirsson, 16.12.2012 kl. 17:06]

Þeir gera sig reyndar ekki að fíflum Ásthildur, þeir vinna fyrir salt í grautinn.

Áróður þeirra er kostaður.  Og þeir vita nákvæmlega að þeir bulla.

En bull og hálfsannleikur er forsenda blekkingar, þegar þarf að fá fólk til að skipta um skoðun, og sannleikurinn eða staðreyndir mæla gegn því.

Gömul saga og ný.

Kveðja að austan.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 16.12.2012 kl. 22:26]

Já sennilega rétt hjá þér og þar með glæpurinn stærri en ella.