Þegar kerfið lifir fyrir sjálft sig.

 

Þá verður einstaklingurinn undir.

Gömul saga og ný.

En af hverju er svona komið á Íslandi á nýrri öld upplýsingar og mannúðar?

Að form, og röng nálgun á þessu formi, sé tekin fram yfir velferð einstaklingsins?

Vitur maður sagði hér á árum áður, "það sem þér gerið  mínum minnsta bróðir, gerið þér mér og líka".

Ég held að þetta sé ennþá í gildi í dag.

Kveðja að austan.

„Okkar vilji skiptir engu máli“