Vegið að viðvarendum.

 

Það má deila um hve smekklegt það er hjá Þór Saari að vekja máls á því sem mun óhjákvæmilegt ef vaxtaþjófar komast áfram upp með voðaverk sín.

Og þá vegna þess að ekki er vitað um afdrif nýjasta fórnarlambs harmleiksins sem hófst með valdaráni VG og Samfylkingarinnar vorið 2009, þegar þjóðinn var rænd voninni um réttlæti.

 

Það er þannig að við íbúar Íslands, erum ekki vön svona vorðaverkum, þau gerðust bara alltaf í útlöndum.

En svo var þjóðin talið í trú um að hún væri útlensk, ofurlaun og ofurbónusara útlanda urðu því sjálfsagður hlutur.  Augljós afleiðing þessarar villuhugsunar var efnhagshrunið 2008 og þjóðin uppgötvaði að hún hafði verið rænd af þeim sem töldu henni í trú um að hún væri útlensk.

Síðan hafa fleiri útlenskir atburðir átt sér stað.  Póltísk réttarhöld, stjórnmálaelítan vinnur í þágu erlends fjármagns, dómar Hæstaréttar sniðgengnir, en ekki hvað síst, þjóðinni neitað um réttlæti því peningar hennar runnu í vasa fjármagns.

Afleiðingarna; Útburður, sultur, skuldaþrældómur, eitthvað sem gerðist bara í útlöndum og þá aðallega í fátækum löndum Fjarskaistans.

Það er því aðeins tímaspursmál hvenær rænt fólk, skuldakúgað fólk, sveltandi fólk, fólk sem missti fótanna vegna fjármálaránsins, að það rísi upp að útlenskum hætti.  

 

Og á það benti Þór Saari einfaldlega.

Það má deila um tímasetninguna, en ekki um orð hans.  Þau eru sönn, þau er rétt, og þau eru ein síðasta stormaðvörunin.

En vaxtaþjófarnir, sem eru eins og miðaldakóngur Burma sem var svo blindur á eigið ágæti og magt, að hann lét lífláta sendiboða mongólska Kahnsins og uppskar dauða í kjölfarið þegar hersveitir mongóla lögðu ríki hans í rúst, þeir halda að þeir séu ósnertanlegir.

Og þeir siga byssum sínum á Þór Saari.  Ata hann auri og óhróðri, leggjast svo lágt að bendla hann við hinn sorglega atburð.

 

Sorglegur vegna þess að saklaus maður varð fyrir útrás beiskjunnar, sorglegur því okkar smáa þjóð er íslensk, ekki útlensk.  Hún hætti að vegast innbyrðis fyrir 700 árum síðan eða svo.

En Þór Saari verður ekki sekur við það eitt að benda á hið augljósa, að þetta er aðeins byrjun á stærri útrás.  Meiri harmleik, vígum, vargöld.  Og aðvörunarorð hans eru til að koma í veg fyrir harmleikinn, veg fyrir vargöldina.

 

Og það er aðeins í þágu vaxtaþjófanna að snúa út úr því.

 

Miklu verra er að byssur vaxtaþjófanna grípa tækifærið og ata fleiri auri en Þór.

Menn sem hafa ekkert gert annað af sér en að berjast fyrir réttlæti í skuldamálum heimilanna.

Í augum vaxtaþjófanna er glæpamaður númer eitt á Íslandi, Marínó nokkru Njálsson eins og þeir kjósa að kalla hann á góðum stundum.  Hann er hugmyndafræðingurinn á bak við sigra heimilanna fyrir Hæstarétti, það var hann sem gekk gegn hinum viðtekna og færði rök fyrir ólögmæti gengislánanna, og hann var fyrstur til að benda á ólögmæti vaxtaþjófnaðarins.

Þess vegna víla þeir sér ekki fyrir að taka hann af lífi í hvert skipti sem þeir fá tækifæri til.

Það er gert í blogggrein við þessa frétt.

Og er viðkomandi bloggara til vansa.

 

Og vekur upp spurningar, er andstaðan við ESB ein birtingarmynd vaxtaþjófanna???

En það er okkar að falla ekki í forargryfju vaxtaþjófa, það er okkar að láta ekki villuljós þeirra villa okkur Sýn.

Okkar sem vilja Nýtt og betra þjóðfélag.

Vaxtaþjófarnir veiddu mörg okkar í gryfju Landsdómshroðans, látum þá ekki veiða okkur í gryfju mannorðsmeiðinga.

 

Verjum okkar fólk.

Kveðja að austan.

 

 

 

 

 

 

Árásin kemur Þór ekki á óvart

Athugasemdir

[Kristján Hilmarsson, 6.3.2012 kl. 16:46]

Sæll vert þú Ómar !

Hef ekki verið mikið hér á bloggsíðum síðan Icesave deilu hinni miklu lauk (að sinni) og einnig eftir að AGS pillaði sig burt frá landinu, en kíki samt stundum, tengi stundum fréttir á FB vegginn minn með smá kommentum, en semsagt ansi lítið.

En þarna kemur þú mér óskemmtilega á óvart Ómar ! eitt er að Þór Saari, þú og margir aðrir, máli sterkum litum hugsanlegar og virkilegar afleiðingar breyttra efnahagsmála og þar með fylgjandi afkomu fólks á gamla landinu, allt annað er að nota þennan hörmungaratburð svona sem hann gerir , þú veist Ómar, að svona málflutningur og lágkúruleg tækifærismennska, sem Saari sýnir með þessu, er með því lægsta sem hægt er að leggjast í pólítík.

Enda berðu klæði (þunna druslu reyndar) á vopnið, þegar þú talar um að deila megi um tímasetninguna.

"Það er þannig að við íbúar Íslands, erum ekki vön svona vorðaverkum, þau gerðust bara alltaf í útlöndum." segir þú og trúir þessu kannski sjálfur, eða ætlast til að aðrir geri það ?

Þetta veistu fullvel að er ekki satt, voveiflegir atburðir, þar sem einstaklingar missa sig, af ýmsum orsökum, hafa skeð margsinnis á Íslandi áður, en mannshugurinn er gjarnan gæddur þeim eiginleika að gleyma því sem er virkilega óþægilegt, kannski eins gott líka stundum.

En ekki batnar það "Og þá vegna þess að ekki er vitað um afdrif nýjasta fórnarlambs harmleiksins sem hófst með valdaráni VG og Samfylkingarinnar vorið 2009, þegar þjóðinn var rænd voninni um réttlæti. " Í alvöru Ómar !!!?? 

Kennum þeim sem okkur finnst að kenna eigi um efnahagsástandið á Íslandi (og annarsstaðar þessvegna), það heitir tjáningafrelsi og hverjum og einum frítt að klína því á hvern sem er, nema helst ekki sjálfann sig , en hörmungaratburðir á við þann sem er grunnurinn að þessum umræðum, er ENGUM um að kenna nema þeim sem fremur hann, EKKERT réttlætir dráp/drápstilraun nema sjálfsvörn, þ.e. að bjarga eigin lífi eða annarra sem eru í bráðri lífshættu, og einmitt þar kemur lágkúran í þessu hjá Saari svo vel fram, hann allt að því sýknar ógæfumanninn sem beitti hnífnum, með því að ýja að sjálfsvörn og reynir svo að velta ábyrgðinni yfir á andstæðinga sína í pólítíkinni, það leyfi ég mér að kalla lágkúru án þess að ég sé þar með að verja ""vaxtaræningja", en í nafni tjáningafrelsis mega þeir sem vilja halda því fram, bara gera það.

Hvorki undirritaður, þú Ómar né Þór Saari búum yfir þeirri þekkingu, faglegri né annarri, til að fullyrða eitt eða neitt um þennan atburð að svo komnu máli, það er þessvegna ekki bara "tímaskekkja" að reyna staðsetja ábyrgðina annarsstaðar en hjá gjörningsmanninum sjálfum, sérstaklega þegar það er gert til að upphefja sjálfann sig eins og Saari gerir, heldur hrein lágkúra, enda verð ég að segja að mér hefur virst viðtekin aðferð hjá ÞS að í stað þess að framsetja sitt eigið og flokks síns ágæti, þá hefur hann mest reynt að rakka andstæðingana niður,  en hann er svosem ekki einn um það.

Ég er eyndar að brjóta eitt af mínum "prinippum" með því að blanda mér í umræðuna, venjulega sný ég baki við lágkúru á þessu plani, reynslan hefur sýnt mér að fólk flest er nógu skynsamt til að svona lagað eins og Saari ber fram hér, fellur í grýtta jörð.

MBKV að utan, alltaf með hugann heima samt

KH

[Kristján Hilmarsson, 6.3.2012 kl. 18:03]

Leiðr. 

Ég er reyndar að brjóta eitt af mínum "prinsippum" með því að blanda mér í umræðuna, venjulega sný ég baki við lágkúru á þessu plani, reynslan hefur sýnt mér að fólk flest er nógu skynsamt til að svona lagað eins og Saari ber fram hér, fellur í grýtta jörð.

MBKV að utan, alltaf með hugann heima samt

KH

[Ómar Geirsson, 6.3.2012 kl. 20:13]

Kristján, það er rétt hjá þér að þessi tilvitnaða setning sem þú vitnar í, er ósmekkleg, henni er ætlað að vara ósmekkleg.  

Í fljótu bragði þegar ég leit yfir pistil Þórs þá sé ég ekki neitt sambærilegt hjá honum svo þú skalt halda honum fyrir utan það sem þú átt ósagt við mig.

Það er ein ástæða að ég skrifaði ekki svona pistil strax, og þá beinskeyttan, það er fórnarlamb þessa voðaatburðar.  Það er rétt hjá þér að það er ekkert vitað hvað réði gjörðum þess sem kom til að vega, en strax í kjölfar atburðarins fór af stað tenging hjá það mörgum að ljóst er að ástandið er þannig að menn gera það.  Má benda á yfirlýsingu frá Samtökum lánþega, ummæli formanns lögfræðingafélagsins, viðtöl við lögmenn á stofunni og svo framvegis.  Enginn var að spá í þann vafa sem þú bendir á, vafinn er réttur, en ástandið í þjóðfélaginu er þannig að árásin var strax beintengt því.

Það er hægt að bregðast við svona atburðum á a.m.k. þrennan hátt, að stinga hausnum í sandinn, fara í afneitun á ástandinu líkt og þú gerir, það er hægt að vara við stigmögnun þess eins og Þór Saari er að reyna gera og Marínó Njálsson reyndi að gera í stórgóðri grein á bloggi sínu, eða það er hægt að nýta hann sér í því stríði sem hér á sér stað og hefur þegar kostað mannslíf, mörg mannslíf.

Ég er í stríði, hörðu stríði og hika ekki að vega andstæðinga mína, með orðum vissulega en tilgangurinn er að vega þá.  Þetta eru illmenni sem hafa rænt þjóð mína og níðast miskunnarlaust á þeim sem höllum fæti standa.

En ég kaus að þegja fyrir utan að við frétt þar sem formaður Lögfræðingafélagsins tjáði harm sinn, örbloggaði ég, þar sem ég benti á að ofbeldi elur af sér ofbeldi, lét það duga.

En leiguliðar böðlanna kusu opið stríð, þeir nýttu sér harmleikinn til að vega að helsta talsmanni neyðarbaráttu heimilanna.  Og það lætur maður ekki óátalið.  Maður svarar með sömu vopnum og andstæðingurinn notar.  Nema þeir vega að persónum

Í borgarastríði er ekki elsku mamma og það er borgarastríð á Íslandi í dag.  Og það hafa margir fallið í því stríði þó fæst fórnarlömbin gisti kirkjugarða, ennþá.

Eina orrustan sem hefur unnist er orrustan þar sem við haukarnir  leiddu mótun almenningsálitsins, þar sem menn hafa reynt að ræða við stjórnvöld eins og að vitiborið fólk réði ríkjum, hafa menn lítinn eða engan árangur.

Ég bið hvorki þig eða annan afsökunar á því að ég hegg, ef ég bið einhvern afsökunar þá eru það fórnarlömb fjármálakerfisins yfir að hafa ekki fyrr orðið beinskeyttari og að hvetja ekki til skipulagðarar andspyrnu.  Fyrir því eru persónulegar ástæður.

Hafi einhver ekki vitað það þá veit hann það í dag eftir vaxtadóminn að við núverandi stjórnvöld er ekki samið.

Og ég hika ekki að núa þessum stjórnvöldum upp úr öllu því misjöfnu sem ég hef minnstu möguleika að tengja þau við, á meðan það er innan þeirra marka að æsa ekki til ofbeldis.  Ég bý við þá fötlun að ég trúi ekki á ofbeldi.

Þess vegna slíðraði ég sverðin í þessu máli því ég vil engum það að vera stunginn eða laminn eða eitthvað þaðan af verra.

En það hvarflar ekki að mér að líða andstæðningnum það að nota svona persónlegan harmleik til að ná höggstað á réttmætar kröfur heimilanna um skuldaleiðréttingu.  Skoðaðu bloggin sem tengjast þessari frétt og þá sérðu ástæðu þess að ég skrifaði þennan pistil.

Og um þennan pistil ætla ég að fjalla í næsta innslagi fyrst þú heiðrar mig með því að skjóta á mig tveimur.

Kveðja í bili.

[Ómar Geirsson, 6.3.2012 kl. 21:07]

Kristján, þú kýst að snúa út úr nálgun minni á friðsælu samfélagi Íslands versus það sem er að gerast út í hinum stóra heimi.  Voðaatburðir hafa gerst á Íslandi en það eru mörg hundruð ár síðan hér urðu bræðravíg vopnaðra átaka.  Ég kaus þessa leið til að geta haldið mig sem lengst frá því sem gerðist í gær, rökleyðslan er að forsendur Hrunsins komu að utan, við uppskárum Hrun eins og aðrir sem féllu í fúapytt Nýfrjálshyggjunnar og núna erum við að upplifa ástand þar sem allt sýður undir niðri.  Og af hverju ætti almenningur ekki að snúast til varnar hér eins og annars staðar.  Þarf maður að vera Arabi til að rísa upp???

Samsvörunin er augljós öllu hugsandi fólki og ég er að skrifa fyrir það, ekki þá sem ganga fyrir útúrsnúningum í þágu ríkjandi ástands.  Það er rétt hjá þér að ég veit ekkert um hvort harmleikurinn var persónubundinn eða tengdist því ástandi sem hér ríkir.  Þú hefur heldur ekki hugmynd um að svo sé ekki.

En það er vitað að við ástand eins og hér er að þá aukast líkur á svona persónulegum harmleikjum, líkt og sjálfsmorðstíðni eykst, ótímabær dauðdagar vegna álags (fjármálaáhyggjur, atvinnumissir) að ég tali ekki aukningu á vímuefnaneyslu með tilheyrandi afleiðingum fyrir einstaklinga og fjölskyldur.

Tölfræðilega er líklegra að ég hafi réttar fyrir mér en þú, og þá þegar ég tala um einn af mörgum harmleikjum sem má skrifast á núverandi ríkisstjórn og þegar þú talar, einn manna sem ég hef séð tjá sig um þessa voðatburði, að um eitthvað persónulegt eitthvað hafi átt sér stað sem hefði átt sér stað óháð þeim hörmungum sem þúsundir hafa þurft að þola.

En það blasir við öllu hugsandi fólki að atburðurinn sem til er vísað er kveikjan að rökfærslunni, að reykur í þurrum skógi geti breyst í óviðráðanlegan skógareld ef ekki er gripið strax inní.  

Ég hef áður skrifað svonleiðis aðvörunarorð, sama gildir um Þór Saari og fleiri.  En munurinn á mér og Þór var sá að ég taldi taktíkst að þegja núna en hann taldi nauðsynlegt að vara við frekari hörmungum.  Það er meiri kuldi í minni afstöðu enda er Þór dúfa en ég haukur.

Það þarf ekki mikla hugsun til að skilja þessi aðvörunarorð en það þarf mikinn illvilja gagnvart fórnarlömbum fjármálahrunsins að styðja vaxtaþjófa til að snúa út úr þeim.

Og ég skal fjalla um lágkúruna í málinu.  Ég ætla að byrja að vitna í orð mín þegar ég skrifaði smá innslag við fyrri pistil Marínós um hvað væri að gerast í þjóðfélaginu.  Pistill Marínós er mjög góður, greinandi og fullur af samúð gagnvart öllum fórnarlömbum fjármálahörmunganna.  En það er stríð í mínum orðum.

"Þegar er ekki er hlustað á orð viturra manna, sem margítrekað hafa varað við, sem hafa 2 dóma til staðfestingar að rök þeirra og málatilbúnaður var réttur, þá lætur eitthvað undan.

Er eitthvað betra að örvinglað fólk taki sitt eigið líf???

Það sagði enginn neitt við því.

Núna þegar saklaus maður er veginn þá rumskar hvað????

Þessi forherti brotaaðili sem er fjármálakerfið og ríkisstjórn þess??

Almenningur????

Eða rumskar enginn fyrr en örvæntingin beinist beint að brotafólkinu sjálfu???

Veit ekki, ekki frekar en þú. "

Stríðið í mér stafar af því að mér ofbauð hræsnin í viðbrögðum margra við harmleiknum.  Hvar var þetta fólk þegar samborgari þess tók líf sitt??  Fyrir nokkrum dögum kom örvingluð kona inná blogg Marínós sem auðsjáanlega var komin á ystu nöf.  Þetta er eitt af mörgum dæmum þar sem Marínó hefur upplifað í varnarbaráttu sinni fyrir heimili landsins, og harmleikir þess eru honum líka ofarlega í huga.  Og út frá samúð með öllum sem eiga um sárt að binda, skrifaði hann pistil sinn.

En þeir sem vega að Marínó, þeim er alveg sama, þeir gripu aðeins gæsina þegar þeir töldu sig geta komið höggi á baráttu hans gegn vaxtþjófnaðinum og baráttu hans um leiðréttingu forsendubrests heimilanna.

Þetta er lágkúran Kristján, þetta er það lægsta sem nokkur getur lagst eins og ástandið er á Íslandi í dag.

Ég veit ekki hvað hrekur þig fram úr skjóli þínu Kristján, reikna með að þú teljir þann vin sem til vamms segir.  Og það er rétt.  Þetta blogg er ekki fyrir viðhlæjendur.

En það er ekki heldur fyrir þá sem vilja samstarf við þau öfl sem hafa komið þjóð okkar á kné og hafa nýtt sér taktleysi Andstöðunnar til að valda fólki kerfisbundinn miska.

Það skiptir ekki máli í hverju þetta samstarf er fólgið, hvort sem það er að mæla Landsdómi bót eða taka þátt í endurskoðun stjórnarskráarinnar.  Eða styðja hana í vaxtaþjófnaðinum eða ICEsave, í skattpíningunni, í þeim ofsatrúarbrögðum að nýta ekki fjármuni þjóðarinnar í uppbyggingu í stað þess að fita vasa fjármagnseiganda.

Ég hegg í þetta samstarf.  Í stríði styður þú ekki óvininn, sama hvað hann gerir.  Skiljir þú það ekki, þá tapar þú stríðinu.

Það er ekki flóknara en það.  

Það þarf ekki marga til að skilja þessa einföldu staðreynd til að vatnaskil verða í orrustunni um Ísland, því litla ljóta klíkan styðst ekki við fjölmennt bakland.

En hún stjórnar ennþá, þannig að eitthvað vantar uppá fjöldann.

Og á meðan breytist ekkert.

Kveðja til Norge að austan.

[Kristján Hilmarsson, 6.3.2012 kl. 22:40]

Ja hérna Ómar ! "fara í afneitun á ástandinu líkt og þú gerir," ég hef hvergi "afneitað" ástandinu á Íslandi,  svona útúrsnúning og annað álíka hef ég séð þig beita áður í umræðu, og er bara allt í lagi mín vegna, enda veit ég og virði að þú málir sterkum litum "haukurinn" sjálfur, þegar þér er liggur eitthvað virkilega á hjarta, en "líkindamál" og sterkir litir eru eitt, tenging við harmleik sem (eins og þú bendir réttilega á) hvorki þú, ég, Þór Saari né þeir sem þú ert eiginlega að taka í lurginn á, vitum hversvegna skeði, er allt annað, þessvegna vitum við báðir að það er hrein tækifærismennska (lágkúra) af Þór og öðrum sem tengja þetta svona, hvort þú svo vilt verja það með því að tilgangurinn helgi meðalið, er þitt mál, en nú veistu allavega hvar ég stend í þeim málum.

Vil bara benda þér á að það eru mörg ár síðan félagsmálastofnanir (nú NAV) hér í Noregi byrjuðu að nota öryggisverði til að vernda starfsfólkið og aðra sem staddir eru á hverjum tíma á þessum stöðum, fyrir óstabílum bótaþegum, sem ekki sætta sig við málsmeðferð sína, ef þetta er samfélagslega leysanlegt öðruvísi, þá hefur allavega ekki komið nein tillaga um það ennþá, hef ekki heyrt um að lögmenn hafi nýtt sér slíka þjónustu ennþá, eins og virðist ætla að verða raunin á Íslandi, ekki varð bankahrun, óðaverðbólga, vaxtasprenging, óheyrileg skuldaaukning né atvinnuleysi hér ??

Kannski það sé bara enn meiri "afneitun" að halda að með því að rétta upp allt óréttlætið (hvernig sem hver og einn metur það) þá verði allt ljósbleikt og yndislegt á saklausa Fróni "aftur" en mundu þá að í útlöndum er litið a Ísland sem útland..... 

Þessi skoðun mín á ummælum Þórs og þinni vörn á þeim, breytir engu um skoðun mína á hvernig og hversvegna ástandið á Íslandi er eins og það er, er búinn að setja mig enn betur inn í grasrótarskoðanir meðal vina og vandamanna og annarra sem ég hef verið í sambandi við síðan við umræddum hér síðast (oftast sammála, stundum ekki) og finn að mörgm finnst batinn, þó hægur sé, orðinn slíkur að baráttuandinn er þverrandi, en það hjálpar ekki þeim sem eru enn í kröggum, en þeim fer fækkandi allt eftir því hvað miðað er við, þá umræðu er ég til í að taka, smekkleysu Þórs Saari og vörn þína á henni ræði ég ekki meir, enda ekki meira að segja um það.

Takk fyrir að nenna að svara Ómar

Og bestu kveðjur frá Norge

[TR (IP-tala skráð) 7.3.2012 kl. 00:06]

Flokkshundaræflarnir eru að "shoot the messenger" með að þykjast ekki skilja mannamál. Þór hefur ekkert gert. Ef þessi atburður væri svona óskiljanlegur, þá væru morð og verra ekki daglegt brauð þar sem eymdin er orðin nógu mikil. Og ef fátækt og fylgisfiskar hennar aukast á Ísland verður Ísland eins og Harlem gamla og önnur fátækahverfi. Mannlegt eðli er eins alls staðar. Íslendingar hafa aldrei verið betri en aðrir, bara lifað við betri kjör. Og þetta veit Þór, og varar við hvernig mannlegt eðli virkar að eitthvað róttækt verði að gera ef hér á ekki að verða ófriðarþjóðfélag, eins og alls staðar þar sem mannréttindi eru fótum troðin af stjórnvöldum og mannvirðing engin. Hann er ekkert að réttlæta með að viðurkenna hvernig mannlegt eðli er og hefur alltaf verið og fyrirsjáanlegar afleiðingar fátæktar.

[Ómar Geirsson, 7.3.2012 kl. 00:12]

Jú, Kristján, þú ert í mjög sorglegri afneitun á ástandinu á Íslandi.

Þú skynjar ekki örvæntinguna hjá þeim sem urðu undir, sem hafa misst sitt eða við það að missa. Þetta fólk upplifir sig svikið og þegar það sér batann fara framhjá sér þá  er eitthvað við það að bresta.  Þetta er neisti sem býður púðursins.

Þú fellur í þá ómerkilegu gildru að falla fyrir meðaltalinu, að horfa á batann hjá þeim sem hafa vinnu, fengið skuldbreytingu, eða ekki haft miklar skuldir fyrir, og eru þannig séð í betri málum en þeir voru fyrst eftir Hrun.  Það er þetta fólk sem hætt er að mögla en hve lengi??? og ætla ég að víkja að því síðar.

En lágtekjufólkið sem átti ekki of mikið fyrir, nýtti samt góðærið til að fjárfesta hvort sem það var í nýrri íbúð eða nýjum bíl, og þá út frá þeim forsendum um tekjur og lánskostnað sem fyrir lágu, það er í súpunni.  Alvarlegri súpu og lifir í stöðgum ótta við innheimtukerfið.  Það hefur of litlar tekjur til að bankarnir nenni að púkka uppá það, það er í vanskilum eða má við litlum viðbótarútgjöldum, og ef það lendir í kerfinu, fjárnámi, nauðungaruppboði, þá á það ekki minnstu möguleika að borga þann viðbótarkostnað sem fellur til.

Og það missir allt, og stendur á götunni með skuldirnar einar.

Þetta gildir um einstæða foreldra, um 40% komin í vanskil, barnafjölskyldur þar sem tekjur eru lágar eða atvinnuleysi hjá annarri eða báðum fyrirvinnum, um bótaþega, hluta af öldruðum, og svo þá sem lenda óvænt í veikindum.

Þetta er vissulega minnihluti þjóðarinnar, ekki fjöldinn í þeim skilningi, en hann er stór, og fer vaxandi.  

Þetta er fólkið sem getur gripið til örþrifaráða hvenær sem er, þetta eru hin óhreinu börn Evu sem þykir ófínt að berjast fyrir.  Og sem þú í þínum fílabeinsturn hefur ekki séð þegar þú gistir betri stofurnar.

Svo er það mikill misskilningur að fjöldinn sé sáttur.  Bæði má greina reiði, og þá út í stjórnvöld eða kerfið réttara að orða, sem og það sem er hættulegra, vonleysi.  Það eru ofsalega margir búnir að missa trúna á þjóðfélagið. 

Bæði þessi reiði og þetta vonleysi er fóður fyrir átakamenn þegar og ef þeir koma fram.  

Það er málið, það er skýring þess að ekki hefur sprungið ennþá, það hefur enginn virkjað óánægjuna.

Batinn er falskur, tímabundinn, og kerfið étur upp eigur fólks.  Margir sem telja sig sátta munu þegar þeir sjá lánin sín hækka í næsta verðbólguskoti, hætta hinum hefðbundna borgaralega hugsunarhætti, að kóa með kerfinu, og rísa upp gegn því.  Og það verður ekki hægt að virkja þá óánægju inní Evrópusambandið.

Hún mun leita hér, eins og annars staðar, gegn kerfinu.

Byltingar verða ekki nema einu sinni tvisvar á öld, ef þær ná því.  Slíkt ástand er framundan í íslensku þjóðfélagi, fyrr en nokkurn grunar, jarðvegurinn er til staðar, forystan ekki.  Þegar hökt kemur í útflutninginn þá er kerfið hrunið, það mun ekki þola hina auknu greiðslbyrði á lánum og þá verður uppreisnin sjálfsprottin, og þá fyrst verður fjandinn laus.

Kristján, þú ert aðeins einn af þeim ótalmörgu í gegnum tíðina sem hefur látið svikalognið blekkja þig.

En þú ert fjarri, stjórnvöld nærri og hitinn mun brenna þau, ekki þig, og ekki Þór Saari.  Ef Þór væri taktískur, þá hefði hann þagað, það eru menn eins og hann sem græða á ólgu og ölduróti, hann er mælskur, og hann vinnur við Andóf.

Hann hefur engan hag af því að skrifa svona pistil.  Hann tengir ekki við neitt annað en að benda á hið augljósa.  Þetta er aðeins byrjunin á því sem koma skal.  Og á meðan fólk tengir endalaust harmleiki við persónulega brenglun veikra einstaklinga þá sér það ekki  að æ fleiri samsinna sig við hana.

Og fá útrás í að skaða.

Þór er sendiboði hvað sem þú segir Kristján, vissulega grípa varðmenn verðtryggingarinnar tækifærið og leggjast í þá lágkúru að persónugera málflutning hans.  Og fá marga til að trúa því, en svo gerist svona bara aftur og aftur, ekki í sömu mynd kannski en í einhverri mynd þar sem eitthvað brestur hjá persónunni og hún bilast eins og sagt var í gamla daga.

Það er nefnilega þannig Kristján að það ert þú sem ert í lágkúrunni, hvort sem það er viljandi eða óviljandi.  Þór Saari er bara klaufi.  Það er allt annar hlutur.  Það er auðvelt að snúa út úr orðum hans en viljinn til að vara við er augljós.  En að snúa við þeim varnarorðum í þágu þjófa, það er lágkúra.

Hvernig sem á það er litið, hver sem í hlut á.

En ég tók ekki til varnar fyrir Þór Saari.  Fréttin var um hann. 

Vörnin var fyrir sendiboðana válegra tíðinda og það var óhróður Páls Vilhjálmssonar sem kveikti á þessum pistli.  Og það hvarflar ekki að mér að taka mjúkum höndum á þeim sem voga sér hér inn til að taka undir með mönnum eins og Páli.  Kannski undantekningar, þú ert ein af þeim, ég var svo hissa að heyra í þér, verst að ég tók aðeins og seint eftir innslagi þínu, það stóð því of lengi ósvarað.  Og lítill tími til að sinna því.

Þú ert ekki afgreiddur í örfáum orðum Kristján, það er ekki þannig.  Og ef öðruvísi stæði á þá tæki ég líka upp þráðinn þar sem þú ræðir hinn ljósrauða bjarma þess sem vill bæta þjóðfélagið.  Við höfum svo sem rætt það áður og orðið sæmilega dús.  Það  má vel vera að óréttlætið sé meitlað inní sköpunina en það er allavega bærilegra þegar það tekst að gera yfirstéttina hrædda um sinn hag.  Kannski er það illskárra en að bylta kerfinu og vita ekki hvað maður fær í staðinn.

En ég skil ekki þann undirlægjuhátt að halda að fyrst að ræningjar og þjófar fara með völdin, og þeim sannarlega tókst að klúðra öllu, að þá sé það einhvers konar guðs vilji að svo sé.  Lénstíminn lifði lengi á þessum undirlægjuhætti og eitthvað svipað virðist í gangi núna.

Raunveruleikinn er búinn að sanna að fræðilegur grunnur ránsskaparins stenst ekki, að hinir svokölluðu meinstrím hagfræðingar hafa að öllu leyti rangt fyrir sér, að of mikill ójöfnuður er efnahagslega skaðlegur, samt hlustar hinn hefðbundi á þá og afgreiðir aðra hugsun sem barnahjal.

Eins og að manninum sem tegund sé fyrirmunað að vera skynsöm vitiborin vera sem lifi í þjóðfélagi þar sem þokkaleg velsæld og jöfnuður ríkir.  Þar sem höfðingjarnir ráðskast ekki með fólk.

Og það séu til önnur samfélagsleg viðmið en gróði.

En ég veit það ekki Kristján, kannski er það svo.

En það hvarflar ekki að mér að viðurkenna það.

Kveðja að austan.

[Ómar Geirsson, 7.3.2012 kl. 00:14]

Mikið rétt TR, mikið rétt.

Takk fyrir innlitið.

Kveðja að austan.

[Kristján Hilmarsson, 7.3.2012 kl. 01:31]

Sæl(ir) TR og Ómar !

Að Íslendingar hafi látið glepjast af glýjunni sem blekkingameistararnir báru fram í kjölfar bankafrelsisins (ef svo má kalla það sem skeði í undanfari brjálæðisins fram að hruni) þarf enginn að efast um, lái þeir okkur það sem vilja, að sú glópska hafi breytt gildum, innviðum og almennum "móral" hjá þjóðinni er engum vafa undirorpið, hitt er svo víst að að eftir að verstu öldurnar í kjölfar hruns hafði lægt, þá var mikið breytt tilbaka hvað varðar verðleikamat, allavega hjá mörgum.

Á meðan margir þeirra sem hrópuðu hæst á Austurvelli, voru í afneitun og vildu "svallið" tilbaka, þá voru fleiri og fleiri að átta sig á því að allt hafði verið blekking ein, velmegunin gífurlega var bygð á óheyrilegum lántökum og braski tiltölulega fárra manna, dyggilega studdum af kjörnum fulltrúum þjóðarinnar, fáviska ? kannski, svik ? já sama hvort þau voru framin af fávisku eða hreinni spillingu, hvort þetta kemur fram nokkuð betur í skrípaleiknum sem haldinn er yfir fyrrverandi forsætisráðherra er ekki gott að segja, tíminn leiðir það í ljós.

En hvernig á að dæma þau sem 2009 fengu traust meirihluta þjóðarinnar til koma málunum í lag á réttlætann hátt ? Í næstu kosningum kannski ? eins og er er enginn í framboði sem nýtur þess trausts hjá breiðum hluta fólksins að einhverju verði breytt og því miður er fólkið sundrað, þó annað virtist upp á teningnum í Icesave kosningunum, en það var svona týpiskt "hitamál" sem tiltölulega létt var að sameinast um (fyrirgefðu Ómar, þinn þáttur í þeirri útkomu var og er ómetanlegur).

Gallinn er, að "riddarar" réttlætisins eru hver í sínu horni að berjast fyrir sínum hópi, sem er jú virðingarvert, en sameiginlega átakið er svo sorglega langt undan.

Ómar spurði (í líkindum auðvitað) hvort maður þyrfti að vera arabi, til að hafa rænu á að rísa upp gegn óréttlætinu, hm..alls ekki svo vitlaus líking, tökum t.d. Líbíu uppreisnina, þar stóðu menn saman, áunnu sér samúð og aðstoð erlendis frá, losuðu sig við harðstjórann og ný von kviknaði, en reyndar logar allt í dag í ófriði milli hinna ýmsu hópa með mismunandi áherslur, en það er þeirra mál og endar vonandi lýðræðislega og réttlátt.

Þetta er ég hræddur um að gerist aldrei á Íslandi, þ.e. að hinir ýmsu hagsmunahópar sem gæta eiga réttlætis fyrir sína meðlimi, sameinist gegn óstjórninni og spillingunni, Íslendingar eru ekki arabar, þrátt fyrir allt þá er lýðræðiskenndin sterk, en frelsishyggjan (ekki rugla saman við frjálshyggju) og einstaklingsvitundin eru mjög sterkar líka, það er aðdáunarverður eiginleiki, sem margar þóðir öfunda Íslendinga af, en stendur svo aftur í vegi fyrir samstöðu um róttækar breytingar.

Er þá allt vonlaust ? nei segi ég, það þarf bara að gera þetta "The Icelandic Way" hætta að væla yfir því að "þetta sé allt sama pakkið" "það er sama hvað maður kýs" osfrv.

Grasrótarstarfsemi getur áorkað gífurlega miklu ef rétt er á haldið, vissulega er mikið til í þessum tveim tilvitnunum hér framar, mikil hrossakaup og þaðan af verra fer fram í skjóli flokksstarfsemi og ekki hvað síst þegar þeir komast til valda, en í stað þess að kyrja sama söngin um ónýta flokka og láta sig dreyma um "sterka manninn" eða sterka aflið sem kemur og hreinsar til og allir lifa hamingjusamir til enda og úti er ævintýri, þá er leiðin sem er fær, hentar sálarlífi Íslendingsins og virkar ef fólk nennir, þáttaka í lýðræðinu, breyta flokkunum innanfrá, með því að vera með, mæta og segja sitt álit þar í stað þess að taka undir skítkastkórinn gagnvart andstæðingunum, það getum við gert þegar við erum búin að koma "Gaddafy" frá.

Því við getum (og eigum) að vera ósammála um hvernig nota skuli sameiginlega sjóði þjóðarinnar, deilt um hvað eigi að vera beint undir opinberum rekstri, hvað má bjóða út og fleira í þeim dúr sem allar lýðræðisþjóðir deila um, en fyrst þarf að koma á lýðræði, það getur aldrei skeð með þeirri sundrung um grunnleggjandi þætti, sem nú ríkir.

Svo ! Sjálfstæðismennm takið nú ykkar eiginn menn í gegn, gerið þeim ljóst að þetta verði ekki liðið lengur, Vinstri Grænir gerið það sama, Framsóknarmenn standið ykkur, ykkar fyrirliðar þurfa á ykkar aðhaldi að halda alveg eins og forystumenn hinna flokkanna, þar með talin Samfylkingin auðvitað, Hreyfingin sem átti að vera svona frískur andvari inn í íslenskt stjórnmálalíf, er líka háð því að grasrótin gefi aðhald, kannski ég gleymi einhverju flokksbrotinu, en þið vitið hvað ég á við.

Draumórakennt ? líklega og þó, held nefnilega að mitt í öllum ágreiningnum um skiftingu og kannski stærð kökunnar, þá er "obbinn" af kjósendum allra flokka, með þá réttlætistilfinningu sem til þarf.

Hvernig á svo að draga þetta í gang ? góðir menn og konur, óblinduð af flokkspólítík gætu komið slíkri skriðu af stað, það sýndi sig við Icesave kosningarnar, en fyrst og fremst þarf að vekja vonina um að þetta sé hægt, vekja samstöðuna um það sem við erum sammála um í raun, einblína á réttlætið og sanngirnina, við erum margfalt fleiri sem hugsum þannig, en þeir spilltu sem sitja að völdum einungis vegna sundrungar okkar.

Góða nótt frá Birkeland Noregi

KH 

[Kristján Hilmarsson, 7.3.2012 kl. 01:59]

Sæll Ómar ! við höfum greinilega verið semja pistlana okkar samtímis, svo ég svaraði auðvitað ekki þessari "sorglegu" "sýbilju" þinni um afneitun mína á ástandinu á Íslandi, og því að ég viti ekkert um það vegna þess að ég sjái það ekki úr "fílabeinsturninum" og "betri stofunum" sem ég gisti.

Tek mér það ekki nærri þar sem ég veit betur, minn vina og vandamannahópur er breiðari og samsettari en þig greinilega grunar (eða óskar) enda rennir þú stoðum undir þessa misskiftingu sem ég bendi á, viðurkennir batann, en ert svartsýnn á að hann sé í sókn, heldur hitt, svo við hvaða taug hjá þér ég kom við þegar ég nefndi þetta, veit ég ekki, þetta með að margir þeirra sem voru "til í allt" fyrir svona 3 árum, eru núna farnir að eygja von um betri tíð, svo er auðvitað ekki um alla, það stóð hvergi í pistli mínum, ég veit deili á fólki á í hræðilegum erfiðleikum, uppgjöfin og vonleysið slíkt að mann tekur sárt og reynir að hjálpa eftir getu, sumt af þessu fólki barst vel á fyrir hrun, aðrir ekki, það er ekki málið, en nóg um ósekju fullyrðingar þínar um kunnáttuleysi mitt á ástandinu á Íslandi.

Ýmislegt annað er þarna sem rétt væri að "reka ofaní þig" sumt er ég hættur að ræða svo þá hefur þú síðasta orðið þar, annað er svo fjarri lagi að þú trúir því varla sjálfur, en svo er alltaf undir niðri þessi góða virðing  sem maður finnur hjá þér gagnvart mér og öðrum sem "hita upp" umræðuna aðeins, en nú ertu kannski búinn að kíkja á pistilinn minn nr. 9 þá sérðu að við erum ekki frekar en venjulega, ósammála, rétlætiskenndin er sú sama, spurningin er bara að koma henni í þann farveg sem gagnast.

En ég læt mig núna, vertu viðbúinn að ég skjóti upp kollinum fyrr en varir

Bestu kveðjur með virðingu

KH   

[Ásgrímur Hartmannsson, 7.3.2012 kl. 08:05]

Vá... bæði last meira en bara fyrisögnina, og túlkaðir svo ekkert af því á versta veg.  Maður, þú ert ekki normal.  Þú ert vissulega aðeins betri en annað fólk.  Ég tæki ofan fyrir þér ef ég hefði hatt.

[Ómar Geirsson, 7.3.2012 kl. 08:13]

Nei, Ásgrímur, þú hérna, er eitthvað lítið að gera hjá þér að passa Ragnar Arndals???

Gaman að sjá þig og heyra.

Kveðja að austan.

[Ómar Geirsson, 7.3.2012 kl. 10:28]

Blessaður Kristján.

Núna eru morgunverkin frá, pistill dagsins í hús, og núna hef ég tíma í að fræða þig um afneitun þína.

Það gæti verið misskilningur hjá mér því jafnvel ég á mín takmörk í að skilja dulin skilaboð, en ég fær hvergi lesið hjá þér skilning á þeim aðstæðum sem mætir menn eins og Marinó G Njálsson vöktu máls á þegar þeir reyndu að greina atburðinn og setja í það samhengi við það ástand sem við þeim blasir á Íslandi í dag.

Greining þeirra getur verið röng, en að gera þeim upp annarlegar hvatir, það er rangt, það er fúapyttur sem þú félst því miður í.  Ég ætla að leyfa Marínó sjálfum að útskýra sína hugsun;

"... ég er ekki að segjast skilja verknaðinn, heldur að greina hugsanlega orsök hans.  Ef ekki má grenslast fyrir um hvers vegna eitthvað gerðist, þá er ekki hægt að koma í veg fyrir að það endurtaki sig.  Besta forvörn til framtíðar er að skoða fortíðina."

Þetta er svo augljóst, það er svo æpandi að þetta þarf að gera.  Og enginn maður í Noregi getur sagt Marínó sem er í hringiðju atburðanna hvernig ástandið er.

Og það eru engin rök í málinu að segjast þekkja fólk sem hefur það betra þegar alltof margir hafa það skítt, og eru við það að bugast.

Að skilja ástandið og bregðast við því er forsenda þess að koma í veg fyrir að faraldur hörmungaratburða breyðist út.  

Maðurinn sem kveikti í sér í Túnis var ekki að fórna sér fyrir byltinguna, það var örvæntingin sem rak hann til þess voðaverks að taka líf sitt.  En hann var neistinn sem kveikti í púðurtunninni.

Á þetta er ég að benda í pistli mínum, á þetta er Þór Saari að benda, á þetta er Marínó G. Njálsson að benda.  

Munurinn á þeim og mér er sá, að þeir eru að þessu í góðri trú, en ég er skemill, ég kem alltaf að tengingu við ríkisstjórn AGS, og mun gera það með slíkar stjórnir  sitja við völd.  Þeir vilja bæta kerfið, ég vil fella það.

Gagnrýni þín á Þór ætti sér einhvern fót ef hann hefði hafið þessa umræðu, og þá á ég við að tengja voðaatburðinn við almennt þjóðfélagsástand.  En þessi tenging spratt sjálfkrafa upp í kjölfar árásarinnar.  Ég reikna með að það hafi verið ástæðan fyrir því að Guðmundur Andri Skúlason sá sig knúinn til að gefa út yfirlýsingu sína sem má lesa um í þessari frétt Mbl.is.

 http://www.mbl.is/frettir/innlent/2012/03/05/fordaema_arasina/

Fyrstu fréttir mínar af þessum voðatburði var þegar ég las þessa yfirlýsingu Guðmundar.  Mér brá ekki bara við atburðinn en líka við tengingunni, hvaða rétt hafði Guðmundur til að blanda skuldurum landsins við þennan voðatburð.  En svo fattaði ég að það kæmi ekki til að góðu, sú umræða væri farin að stað.  Þá fann ég fréttina þar sem talað var við formann lögfræðingafélagsins og benti á þá einföldu staðreynd að ofbeldi elur af sér ofbeldi.  Ef árásin hefði falist í skemmdum á veraldlegum hlutum, þá hefði ég pistlað strax um hegðun innheimtulögfræðinga, hnykkt á þeirri kröfu minni að HH kærði þá alla sem einn fyrir þátttöku sína í vaxtaþjófnaðinum, en ég hafði ekki geð í mér til þess út af því særður maður lá í blóði sínu eftir árásina.

Jafnvel skemlar eiga sér sín takmörk.

En við skemlarnir hófum ekki þessa umræðu, ekki heldur þeir sem ég kaus að kalla  viðvarendur uppá stuðulinn.   Þeir komu inní hana á seinni stigum, og í þeim tilgangi að vara við að ofbeldið gæti breiðst út. 

Vegna þess að ástandið væri svo eldfimt.

Og ástandið er eldfimt Kristján eins og ég reyndi að útskýra fyrir þér og þeir sem skilja það þeir láta ekki í sér heyra eftir langa þögn með því að saka þá um lýðskrum sem reyna að vara við því.

Þér varð á Krisján og þú ættir að vera maður að meiri að biðja þá Þór og Marínó afsökunar.  

Sjónarmið þitt er réttmætt en það átti bara ekki við í þessu tilviki.

En ef afsökunin stendur í þér þá ætla ég samt ekki að siga Skrám á þig.

Látum það gott heita, þú ræður hvernig þú gerir upp þín mál.

Ég ætla hér á eftir að fabúlera aðeins um bréfkorn þitt frá Norge hér að ofan.

Slæ á það nýju innslagi.

Bið að heilsa á meðan.

[Ómar Geirsson, 7.3.2012 kl. 11:43]

Kristján.

Innslag þitt hér að ofan er einn besti pistill sem ég hef lesið í mjög langan tíma.  Þú segir ofboðslega mikið í stuttu máli (miðað við umfang þess sem þú ert að ræða) á skýran og greinandi hátt.  Það liggur við að mig langi til að birta það sem bréf til lesenda en ég veit að það þýðir ekki á þessum vettvangi. 

Mig hefur alltaf langað að skapa vettvang þar sem menn fabúlera um byltinguna, svona hliðarblogg en ég hef ekki látið verða af því. Eftirspurnin er ekki nógu mikil miðað við fórnarkostnað minn við að sinna því.

Byltingin er ekki komin lengra en það.

En hún er samt komin á rekspöl, ég veit það því ég hef ýtt undir og ég er með ágæta mælistiku sem eru IP tölur þessa bloggs ásamt því að ég fylgist vel með orðalagi og orðanotkun á öðrum bloggum.

Þegar við tókumst fyrst á Kristján þá vísaði ég þér á upphafspistil minn sem var stefnulýsing bloggsins þar sem kom skýrt fram hvað ég væri að gera, af hverju ég væri að blogga, hvert væri markmið bloggsins og hvaða aðferðum ég beitti.  Þar kom skýrt fram að ég væri í stríði og bloggið væri stríðstól mitt.  Man ekki hvort ég tæki það fram að ég ætlaði að bylta kerfinu en stríðið við AGS er næstum sami hluturinn.

Og eins og sönnum byltingarmanni sæmdi þá gerði ég mér grein fyrir að byltingin verður ekki á einni nóttu, fyrst þarf að sá fyrir henni og byltingarmaðurinn gerir það með því að ná stjórn á orðræðunni og ekki hvað síst orðnotkuninni.

Áherslupunkturinn var að sjálsögðu ICEsave umræðan, að skerpa hana, að fá fólk til að nota orðin þjófnaður, fjárkúgun, landráð.  En ég kom fljótt með pistil sem fjallaði um Óbermi AGS.  Þá var ég svo lítt þekktur að hann vakti engin viðbrögð á mínu bloggi en Jakobína vitnaði í hann og fékk skömm í hattinn hjá góðborgurum sem litu á AGS sem virta alþjóðastofnun. 

Mikið glotti ég þá en lét kjurt liggja, ICESave tengingin varð að leiða til AGS tengingarinnar.  

Á þessum tíma voru margir stóryrtir og reglan var sú að það fjaraði smán saman undan þeim hér á Moggablogginu enda lesendur í eldri kantinum og almennt frekar íhaldssamir.  Moggabloggið er því mjög góð mælistika á hvar mörkin eru áður en þú ert afgreiddur sem vitleysingur og enginn góðborgari leggur lag sitt við þig.  Og um leið áskorun, er hægt að halda uppi lestri en um leið færa umræðuna frá hefðbundnu orðfæri yfir í orðfæri byltingarmanna???

Ég fullyrði að það tókst, það er hrein unun að lesa suma pistla rótgróna Sjálfstæðismanna þar sem orðfæri byltingarinnar er notað gegn AGS og ESB.  Já og Nýfrjálshyggjunni.  Það er engin þörf fyrir mínar skammir, það sjá aðrir um þær.  En þegar ég byrjaði þá sá ég IP tölurnar, sem voru byggðar upp með svita og tárum, falla í frjálsu falli þegar ég færði mig milli þrepa í orðnotkuninni.  Menn voru lengi að kyngja "landráði" og "þjófar".  Svo kom þetta smán saman.

Í dag er það vaxtaþjófur, lesturinn minnkaði um þriðjung þegar ég notaði það orð fyrst, svo kom þetta hægt og rólega.  Og kemur.

Hvert er ég að fara Kristján???

Jú, ég er að benda á að þú byltir ekki kerfi nema fólk hlusti á þig.  Og til að það hlusti á þig, þá þarf það að samþykkja orðnotkun þína.

Það er það sem er forsenda byltingarinnar, og það er það sem markviss byltingarhópur vinnur að.  

Sem er ekki til staðar á Íslandi í dag.  Þess vegna verður ekki bylting.

Ég hef oft velt því fyrir mér hvernig orðræðan væri í dag ef ég hefði ekki ákvað að blogga á þeim forsendum sem ég gerði.  Auðvitað býr viss alvara að baki en fyrst og fremst var útgangspunktur bloggsins forvitni hvað ég næði langt með svona blogg, sem á sínum tíma var algjörlega út úr kú miðað við umræðuna sem þá var.

Er hægt að halda jaðarbloggi inní meinstrím umræðunni???  Og er hægt að hafa áhrif á uppbyggingu umræðunnar, gera hana til dæmis herskárri???

Það er forsenda þess jú að það sé hægt að fella ríkjandi kerfi, það eru vinnubrögð byltingarmanna.  En þó mér sé mjög í nöp við hugmyndafræðina á bak við Nýfrjálshyggjuna þá er ég enginn byltingarmaður.  Ég gerði þetta aðeins í leiðindum mínum þegar heilsan meinaði mér eðlilegan aðgang að lífinu.

Þetta er bara persónuleg áskorun, hvað kemst ég langt.  

Er hægt að halda út lestri án þess að eiga neitt víst bakland???  Þá meina ég hugmyndafræðilega og eða tilvísun í að styðja hóp í pólitík eða öðru.  

Er hægt að skrifa langlokur um eitthvað sem fáir hafa áhuga á, aðrir en ég, og fá fólk til að lesa og pæla í??'

Er hægt að ganga gegn meginskoðunum þess hóps sem þó les bloggið og halda samt lestri þessa hóps???  Ég á ekki beint samleið með mörgum í Landsdómsmálinu og framsetning mín hefur ekki verið leið friðarins gagnvart þeim hóp sem ég tilheyri í Andófinu.  Því vissulega tilheyri ég þeim hóp sem er á móti kerfinu.

Og svo framvegis.

Svo hef ég líka spáð í hvaða árangri hefði ég náð ef ég hefði nennt að blogga reglulega en ekki í þessum törnum sem ég hef alltaf gert.  Törnum sem enda svo alltaf með svona pælingum í athugasemdarkerfinu ef einhver hreyfir við hugarflugi mínu.  Sem þú gerðir hér að ofan.

Já, hvaða árangur næði svona blogg ef framsetningin litu lögmálum markaðarins, skýr framsetning, engar óþarfa ögranir, halda sig við viðurkennt tungutak svo góðborgarar þori í heimsókn án þess að missa æru sína og svo framvegis.

Ég vil nefnilega meina að það sé markaður fyrir svoleiðis og skil ekki af hverju þeir sem til valda vilja komast, skuli ekki gera þetta á skipulagðan hátt.

Að móta umræðuna þannig að hún þjóni þeim og þeirra markmiðum.  Það er markaður fyrir kerfisandstæðinga, það er púður þarna úti sem býður eftir að springa.

Og af hverju sprengir það enginn???

Þetta er hægt, það veit ég eftir minn þriggja ára bloggferil þar sem ýmislegt hefur verið sagt, bæði þarft og óþarft.

En ég ætla að lokum aðeins að spá í hvernig ég upplifi breytinguna.  Slæ á það í sér innslagi.

Kveðja í bili. 

[Ómar Geirsson, 7.3.2012 kl. 12:12]

Kristján.

Þessi orð þín "og finn að mörgm finnst batinn, þó hægur sé, orðinn slíkur að baráttuandinn er þverrandi" lýsa ágætlega því sem við blasir að kerfið er að festa sig í sessi.  Fólk er ekki hrópandi á torgum.  

Ég hefði þagnað fyrir löngu ef Óskar Helgi hefði ekki brýnt baráttuþrekið til dáða, að það að gera ekkert væri sama og lýsa sig samþykktan ástandinu.

Það var því meira af kvöð en áhuga sem ég fjallaði um Útburðinn og vaxtaþjófnaðinn, ekki nokkur áhugi fyrir þessari umræðu, smá reyndar á blogginu hjá Marínó í kjölfar gengisdómsins en annars steindautt.  Lesturinn varð maður að sækja í aðra umræðu og reyna svo að tengja, svipað og maður gerði í árdaga ICEsave umræðunnar.

Og til hvers, ég veit það ekki, reyndi samt alltaf að halda út í heila viku til að sjá hvar ég stæði á topplistanum í samanburði við aðra bloggara.

Einnig stóð ég í þegnskylduvinnu fyrir áhugafólk um Norðfjarðargöng, pistlaði með mínu nefi um þau mál svo þau gætu allavega vísað í agressíva umræðu.

En svona síðustu vikurnar hef ég orðið var við veðrabrigði, bæði í nærumhverfi sem og fjærumhverfi.  Hérna á heimaslóðum þarf ég að fara passa mig því fólk er farið að taka eftir pistlum mínum, og nokkrir hafa að fyrra bragði vikið að þeim þegar ég á leið út í búð.  Þetta gerðist aldrei í ICEsave umræðunni og aldrei þegar ég ólmaðist gegn niðurskurðinum á sjúkrahúsinu hérna.  Ip tölurnar hreyfðust ekki þegar ég pistlaði við lokalfréttir.  

Athugasemdirnar sem ég fæ snúa að baráttunni, að það skuli þekkja einhvern sem bloggar beinskeytt gegn kerfinu sem greinilega er í litlum metum hjá fólki.

Ég segi passa mig því ég hef ekki nokkurn áhuga að vera tengdur persónulega við kveðjurnar að austan.  

En það er ekki bara þetta, lesturinn hefur líka aukist mikið, sem bendir til gerjunar því aðeins sérstakar aðstæður fær fólk til að lesa jaðarblogg.  

Ég finn líka breytingu þegar ég ræði við vini og ættingja.  Sem eru svo sem ekkert of margir en maður þarf ekki að heyra í mörgum til að átta sig á aðstæðum.

Og breytingin sem ég nem er að tungutak mitt skilst.  Ég er ekki bara eins og kallinn á tunglinu þegar ég opna munninn og ræði þessi mál.

Fólk er að leita, það vill breytingar.

"Hvernig á svo að draga þetta í gang ? góðir menn og konur, óblinduð af flokkspólítík gætu komið slíkri skriðu af stað, það sýndi sig við Icesave kosningarnar, en fyrst og fremst þarf að vekja vonina um að þetta sé hægt, vekja samstöðuna um það sem við erum sammála um í raun, einblína á réttlætið og sanngirnina, við erum margfalt fleiri sem hugsum þannig, en þeir spilltu sem sitja að völdum einungis vegna sundrungar okkar."

Þannig að ég held að þú sért að lýsa því Kristján sem gæti gerst, að það séu forsendur fyrir því.

Ég hef ekkert annað fyrir mér en tilfinningu mína og þess vegna hef ég haft allt þetta langa mál um rökin að baki.  Það er nefnilega ofsalega erfitt að útskýra svona í beinlínu skrifuðu máli þegar rökin að baki þessari tilfinningu koma svo víða og byggjast á þeirri reynslu sem ég hef af þessari orrahríð sem bloggið mitt er.

Ég er að meina að það sé lag fyrir grasrót hins venjulega manns fyrir utan kerfið.  Það er lag fyrir raunverulegar breytingar.  

En hvernig tekst til veit ég ekki því enginn hefur nýtt sér þetta lag.

En mér finnst þú greina ástandið rétt, það er allavega mín tilfinning.

Bið að heilsa út Kristján, byltingin lifir á meðan einhver nennir að skrifa af skynsemi um forsendur hennar.

Kveðja, Ómar.

[Kristján Hilmarsson, 7.3.2012 kl. 20:18]

Sæll aftur Ómar ! mikið er gott að lesa og sjá þú ert ekkert af baki dottinn, en kannski ertu einn, kannski ekki, verðum við bara ekki að reyna finna útúr því ? 

Ég allavega sé og finn að langri fjarveru minni frá umræðunni er lokið, hvort sem ég geri meir af að meðblogga hér hjá þér eða kem lífi í mitt gamla blogg, líklega hvorttveggja.

En það sem kom okkur í gang hér og nú, er ég búinn með, endanlega, svo ef þú heldur áfram að tönnlast á því, hlýtur tilgangurinn vera að sannfæra og/eða vinna einhverja aðra en mig, ég HAGGAST ekki hvað ÞS varðar, Marinó hef ég ekki minnst á, svo hvorugur fær neina afsökun af minni hendi, annar vegna sannfæringar minnar, hinn vegna þess að ég nefndi hann aldrei.

Hafandi sagt það, þá er auðvitað allt satt og gott sem lagt er til í umræðuna vel þegið, svo lengi sem menn ekki missa niður sig og sverta þar með annars góðann málsstað.

Bestu kveðjur frá Noregi

KH

[Ómar Geirsson, 7.3.2012 kl. 22:37]

Kristján, Marínó lenti í sömu mannorðsmeiðingum og Þór.

Ég pistlaði Marínó til varnar, og þú komst inn með beinskeytta árás.  Hvað kallast þetta, að skvetta úr skyrdós á mann og segja svo úps við þann sem stóð við hlið hans og fékk sömu slettur á sig.

Og hvernig dettur þér í hug að ég sé að sannfæra þig, ef ég byggi yfir hæfninni að sannfæra fólk þá væri ég löngu kominn í byltinguna.

Ég er ekki að meina að ég sé einn, í dag eru komnar yfir 900 ip tölur en ég var að útskýra að bloggið væri egóflipp sem þó hefði skorað.  Velti því fyrir mér hvernig það væri ef menn með markmið myndu vinna út frá þeirri aðferðarfræði að reyna að móta umræðuna.

Ég held nefnilega að það sé hægt að bylta, og þá á þeim forsendum sem þú raktir svo ágætlega hér að ofan.

Það er gott að þú sért farinn að tjá þig Kristján, Óskar var eitthvað svo einmana.  Þá er ég ekki að tengja skoðanir ykkar saman heldur aðferðafræðina, að hafa eitthvað til málanna að leggja og láta rökin fljóta með.

Ég er slakur núna, er mjög hugsi yfir af hverju fólk lætur endalaust spila með sig. Fæ of lítið út úr þessu miðað við erfiðið.  Maður lendir alltaf í þeim andskota að þykjast hafa eitthvað að segja.  Og þess á milli get ég ekki stillt strákinn nógu mikið og lendi þá í andsvörum.

Sem mér líklegast leiðist ekki, en það tekur tíma frá fjölskyldunni.

Þetta er allt í gerjun en bloggið sofnar ekki.  

Það eru veðrabrigði, ég finn það á mér.  Og það er alltílagi að reyna að hafa áhrif á þau.

Kveðja til ykkar útlaganna í Noregi, 

að austan.