Vitþurrð Eurokrata.

Evran sem slík er hugmynd sem líklegast gengur aldrei upp í raunheimi.

Til þess eru efnahagskerfi einstakra aðildarríkja hennar of ólík. Vandséð er hvernig tiltölulega vanþróuð hagkerfi Suður Evrópu geti notað mynt háþróaðra iðnríkja norðursins, ekki nema menn ætli þeim hagkerfum að vera útkjálkar um aldur og ævi.

Og forsendur sameiginlegrar myntar er miðstýrð efnahagsstefna sem aftur kallar á miðstýrt stjórnvald, eitthvað sem Evrópubúar eru ekki tilbúnir að gangast undir í dag.

Án miðstýringar þá er sameiginleg mynt lítið annað en fastgengisbandalag líkt og gullfóturinn var í gamla daga.  Og það gildir um slík bandalög að ríki tilheyra þeim á meðan þau hafa ávinning af, en eru fljót að losa sig út úr þeim ef þau telja sig hafa skaða af.

 

Grunnur evrunnar er póltísk hugsjón, ekki efnahagsleg rök.

Á velmektardögum hennar var ávinningur hennar enginn fyrir Evrópu, slíkt sanna hagvaxtartölur, en þegar að kreppir er hún myllusteinn sem er að kyrkja efnhagslíf álfunnar.

Bæði fer hún illa með efnahag einstakra ríkja sem og að hún hefur yfirtekið hug og sinni Eurokrata svo þeir hugsa ekkert um annað, þar á meðal um hin raunverulegu efnhagsvandamál álfunnar og þá alvarlegu stöðu sem alræði auðmanna hefur komið henni í.

Hnignun blasir við Evrópu og ekki sér fyrir endann á henni.  Álfan eldist illa, hún framleiðir of lítið, og bönd velferðar sem héldu saman samfélögunum eru nú rakin upp eitt af öðru.  

Atvinnuleysi og fátækt mun brjótast út í stéttarátökum sem ekki hafa sést í áratugi.  Það sem gerðist í Bretlandi er aðeins forsmekkur þess sem koma skal.

 

En Eurokratar ræða aðeins um evru, hvað þarf að gera til að evran lifi.

Og sú umræða hefur afhjúpað að álfan lýtur forystu pólitískra vitleysinga, alls ófæra um að takast á við þau vandamál sem við blasa eða hindra að Hrunadansinn mikli verði sá dans sem stiginn verður næstu árin.

 

Fjármálakreppan tók Eurokrata í bólinu, þeir áttuðu sig ekki á þeim innbyggða vanda evrunnar að einstök lönd voru bjargarlaus um endurfjármögnun ef markaðurinn á ákveðnum tímapunkti lokaði á viðskipti við þau.

Og þeir áttuðu sig ekki á því að falskur kaupmáttur þennslunnar er kominn til að vera ef ekki er hægt að slaka á gjaldmiðlinum á móti til að aðlaga hagkerfið að raunveruleikanum.

Afleiðing er skuldasöfnun og ósjálfbærni einstakra hagkerfa.

 

Þetta áttu menn að sjá fyrir og menn áttu að vera tilbúnir að takast á við þegar þess var þörf, í tíma og á þann hátt að markaðurinn hefði trú á þeim aðgerðum sem gripið var til.

En allar aðgerðir hafa verið fálmkenndar, yfirleitt ekki í nokkrum takt við þann vanda sem þarf að ráða bug á, og þó þær hefðu getað verið til góðs, þá var alltaf of seint gripið til þeirra.

 

Og evran er búinn, svo einfalt er það.

Kannski var aldrei hægt að bjarga henni, en fyrst menn veðjuðu á hana, þá átti allavega að reyna.

 

Veikileiki Eurokrata kom fyrst í ljós í ICEsave málinu.  Þá var ljóst að regluverkið virkaði ekki ef um meiriháttar bankahrun var að ræða, og í stað þess að lýsa strax yfir að ICEsave væri sameiginlegt verkefni allra ríkja á evrópska efnhagssvæðinu og í framhaldi yrði stofnaður einn tryggingarsjóður fyrir einn markað, þá var leið forheimskunnar farin.

Því var lýst yfir að án lagaheimildar þá skyldi einstök ríki vera í bakáyrgð fyrir tryggingarsjóði sína og þau yrðu gerð upp ef þess þyrfti til að viðhalda tryggingarkerfinu.  Fyrir utan siðleysið og lögleysuna, þá er þetta svo yfirmáta heimskulegt því engin þjóð lætur gera sig upp nema til komi vopnuð innrás og vopnuð kúgun.

Þjóðir einfaldlega loka ekki sjúkrahúsum sínum og skólum og svelta þegna sína svo að fjármagnið fái sitt.

ICEsave var því alvarleg aðvörun um að heimskir, siðspilltir Eurokratar stjórnuðu Evrópu.

 

Og Grikklandsharmleikurinn sannaði það.

Þensla síðustu ára skóp innra ójafnvægi í Grikklandi sem aðeins er leyst með gengisfellingu, framleiðsla Grikkja stóð ekki undir evrueign þeirra.

Hinar innri mótsagnir voru orðnar að raunveruleika og hvað átti að gera???

Og svarið er allavega ekki það sem Eurokratar gerðu Grikkjum.

 

Efnahagur landsins var eyðilagður, samdráttur er það eina sem hagtölur mæla í dag.  Eignir landsmanna á að selja á hrakvirði erlendum fjárfestum svo landið verður í raun hálfnýlenda með allri þeirri vesöld sem sagan kennir. 

Og innviðir þjóðfélagsins eru eyðilagðir í mikilli niðurskurðarhrinu því tekjur gríska ríkisins eiga að fara í að borga niður hinar tilbúnu evruskuldir.   Væru Grikkir sjálfstæð þjóð með sjálfstæðan gjaldmiðil, þá hefðu þeir skuldað sjálfum sér þessa peninga, og getað borgað með sínum eigin gjaldmiðli.  Það hefði gert þeim kleyft að reka skóla og sjúkrahús, viðhalda velferð og jafnvægi í samfélaginu.

 

En í stað þess var þeim boðin þrælkun evrunnar.  Sem fyrir utan siðleysið og mannvonskuna, er leið sem er sú heimskulegasta sem hægt er að fara því þetta er leið upplausnar og þjóðfélagsólgu.

Og upplausn skemmir alltaf og dregur úr verðgildi eigna, upplausn er það versta sem kröfuhafar landsins geta hugsað sér því upplausn rýrir endurheimtur skulda.

Það er ekkert vit í því sem Eurokratar gera.

 

Og leið vitleysunnar á að nota gagnvart öðrum löndum í vanda.  

Verður sjálfsagt farin þar til múgurinn hreinsar út úr skúmaskotum Brussel.  

Því þrælkun leiðir alltaf til uppreisnar.  

Og efnahagsleg heimska leiðir alltaf til stöðnunar og samdráttar.

Eurokratinn hefur framið sitt eigið Hari kari.

 

En tilefni þessar greinar er heimskuglottið sem fylgir þessari frétt.

Í henni hreykir hani sér eins og hann sé hólpinn því minkurinn er að éta hænur nágrannans.

En Hollendingar eru ekki öruggir, ekki frekar en allflestar evruþjóðir, til þess er vandinn of víðtækur og staða þeirra of viðkvæm.

 

Á síðustu árum eru Hollendingar í efstu sætum yfir skuldaukningu ríkissjóða evrulanda.  Og vandi bankakerfis þeirra er langt frá því að vera leystur.  Það þarf  ekki mikið að falla í viðbót á ríkissjóð svo skuldir Hollenska ríkisins verði orðnar ósjálfbærar.

En meginvandi Hollendinga eru hinar miklu erlendu skuldir þjóðarbúsins.  Samkvæmt einhverjum listanum eru þeir í fimmta sæti um skuldir per haus.  Slík staða gæti kallað fram taugaveiklunarviðbrögð markaðarins og þá fer boltinn að rúlla.

Það var einmitt slíkt sem gerðist á Spáni, fjármál spænska ríkisins voru í lagi og skuldastaða þess eitthvað svipuð og þess hollenska.

En skuldir einkageirans felldu Spán og skuldir einkageirans geta fellt Hollendinga.

Það veit enginn hver verður næsta bráð vogunarsjóðanna.

Í raun er ekkert land Evrópusambandsins öruggt nema Þýskaland, önnur standa aðeins misilla.  Þau eru ekki með traustan fjárhag sem þolir þau áföll sem framundan eru.

 

Ef fólk stjórnaði Evrópu, ekki heimskingjar, þá sæu menn þetta og einsettu sér að vinna álfuna út úr erfiðleikum sínum.

Í stað þess að níðast á þeim veiku og leggja þá í þrælabönd.

Velferðarþjóðfélög okkar eiga vissulega í erfiðleikum en lausnin er ekki að afnema þau og fara þannig hundrað ár aftur í tímann.

Velferðin varð til af nauðsyn, hún leysti ákveðinn vanda, misréttð og fátæktin leitaði út í átök og uppreisnir.  Jafnvel byltingar.  Ástand sem allir töpuðu á.

Og það ástand mun koma aftur ef forsendur þess verða vaktar til lífsins.

 

Það er það sem Eurokratinn er að gera í dag, hann eyðir í stað þess að skapa.

Eurokratinn er ógn við framtíð Evrópu.

Eurokratan ætti að setja á safn.

 

Hann er öllum til óþurftar.

Kveðja að austan.

 

 

 

 

 

Lönd sem bregðast yfirgefi evru

Athugasemdir

[Vendetta, 8.9.2011 kl. 17:23]

Ég er sammála öllu því sem þú skrifar hér.

[Ómar Geirsson, 8.9.2011 kl. 23:04]

Takk Vendetta, ég met það mikils.

Kveðja að austan.

[Jóna Kolbrún Garðarsdóttir, 9.9.2011 kl. 01:47]

Heyr, heyr

[Snorri Hansson, 9.9.2011 kl. 17:14]

Mjög góður pistill.

[Umrenningur, 9.9.2011 kl. 18:40]

Sæll félagi og velkominn aftur.

Þessi greining þín á vanda eu er að mínu (litla) viti hárrétt og ef okkar eurokratar  hefðu þó ekki væri nema lágmarksskammt af skynsemi og yfirsýn þá væri búið að leggja umsókn krata og kratavinafélagsins á ís. Því miður þá virðist þjóðin þurfa að hafa vit fyrir þessum aulum og það í þriðja sinn. www.skynsemi.is

Kveðja

[Ómar Geirsson, 9.9.2011 kl. 22:59]

Takk félagar.

Félagi Umrenningur, þér yfirsést eitt, eitthvað sem ég minnti félaga Ellu á núna fyrir skömmu.

Og það er að afturgöngur hræða aðeins þá sem trúa á drauga. 

Og þannig er það með ESB, af því stafar engin ógn fyrir okkur Íslendinga.  Ef svo ólíklega vildi til að Össur næði  bæði að hanga á völdum og fá snepil til að bera undir þjóðaratkvæði, þá verður ESB ekki til í sinni mynd.

Snepillinn hans Össurar væri aðeins ljósrit úr skjalasafni Brusselveldisins, sem vissulega verður til, en ekki í þeirri mynd sem við þekkjum það í dag.

Og sá óskapnaður sem það verður orðið, mun engum manni vera boðið upp á.

Það mun engin þjóð ganga í sambandsríki Evrópu nema til komi íhlutun skriðdreka, og eðli málsins vegna er það ekkert sem við Íslendingar þurfum að óttast, þeir fljóta jú mjög illa á vatni langa vegarlengd.

Þjóðin þarf ekki að hafa vit fyrir stjórninni, en hins vegar mætti þjóðin hafa vit fyrir sjálfri sér.

Og hætta að treysta fíflum fyrir völdum.

En það er önnur saga.

Kveðja að austan.