Margur heldur mig sig.

 

Atli heldur að Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn hafi þrýst á afsögn hans.

Eins og sjóðurinn sé nokkuð að spá í ærlegt hugsjónarfólk.

Það er eins og Atli viti ekki að AGS fann fyrir löngu staðgengil í hans stað..  

Reyndar fólkið sem bað AGS um að mæta og passa upp á fjármagnið.

En vegna þess að leið AGS gerði annan hvern kjósanda staðgengilsins gjaldþrota, þá má staðgengill Atla ekki opinbera stuðning sinn við AGS og ESB, ekki fyrr en Össur tilkynnir það.

 

En öllum valdamönnum er alveg sama hvort Atli situr, eða stendur.

En þjóðinni er ekki sama.

Hafi Atli þökk fyrir að vera maður.

Kveðja að austan. 

Segir forystu VG hafa beðið um áskoranir

Athugasemdir

[Björn Birgisson, 23.3.2011 kl. 17:09]

Ómar, duglegur ertu að skrifa! Þú ert of duglegur! Þessi færsla kom inn kl. 16.40, en þá voru aðeins liðnar 12 mín. frá síðustu færslu (16.28). Færslan þar á undan (16.11) lifði aðeins í 17. mín. á bloggyfirlitinu. Eins og umferðin er orðin geta færslur alveg lifað þar í 1-2 klukkutíma. Ertu ekki að fatta þetta, eins svo oft hljómar nú?

Eða viltu ekki að lesendur sjái þig á bloggyfirlitinu?

[Ómar Geirsson, 23.3.2011 kl. 18:26]

Blessaður Björn, ég er eiginlega svona vitlaus.  Það er nú málið.

En þar fyrir utan er viss svona vitleysinga lógík þarna að baki.  Fastkúnnarnir eru svona 250-350, fer eftir stemmingunni.  Það dugar ekki inn á topp tíu, sem er svona visst markmið þegar maður vill fá athygli þegar maður segir eitthvað af viti, svona það er ef ske kynni.

Það er nú þannig Björn, að stundum virkilega vanda ég mig við það sem ég segi, hugsa það og móta, og segi jafnvel miklu minna en hugurinn stendur til.  Og þá, og þá hreyfast ekki IP tölurnar, sem segi mér það að ég er ákaflega misskilinn maður.  Eiginlega er mitt eina meinstrím vegna þess að Manchester United féll í aðra deildina á sínum tíma, þá hélt ég með 5- 6 liðum í fyrstu deildinni.  En ég vorkenndi greyjunum, því ég er aumingjagóður, og hélt með þeim í annarri deild, sem þeir unnu svo með sóma.  Eftir það hélt ég með þeim, og engum öðrum, enda vandfundinn maður sem hélt með þeim þá, nýkomnum upp úr annarri deildinni, og ekki svo mjög góðir í þeirri fyrstu.

Svo komu Jesper Olsen og Gordon Stracham (skrifað eftir minni), og þeir urðu næstum því meistarar mörg ár í röð.  Og ekki héldu margir með þeim.  Svo kom Ferguson, og ég var alltí einu orðinn meinstrím. Og gat ekkert við því gert, því ekki svíkur maður sína menn þó þeir  séu alltíeinu orðnir bestir.

Það er eins með pistla mína Björn, ég er ekki meinstrím með það sem ég virkilega meina og skrifa.  Ég þarf að sækja mér lestur.  Núna vil ég hafa hann mikinn, þá blogga ég við allan andskotann, eftir því sem fréttir og "húmorinn" (ef það má kalla rætni mína eða stríðni húmor, mér finnst það en það fatta hann ekki allir) leyfir.   Því hinn hópurinn les blogg við fréttir, og stundum er það hópurinn sem ég vill ná til.

Svo er það kúnstin að ná lestri.  Flettingarnar segja mér að það takist bærilega.  Sem er dálítið merkilegt fyrir mann sem lítur á símaskrána sem ögrun.

Þar fyrir utan átti lokapistillinn að koma í dag, þarna í törninni sem þú ert að vitna í, sá sem fékk mig til að mæta og skrifa.  Heldurðu að konan hafi ekki dregið mig út til að labba, og ég sem ætlaði að kárína íhaldið.

Svona er þetta Björn, ég verð aldrei góður hershöfðingi.

Kveðja til Grindavíkur.