Pálmi tapar, Jón Ásgeir tapar.

 

Þó snepill þeirra Fréttablaðið hamast við til að segja Já við að almenningur taki á sig skuldir þeirra og annarra auðmanna þá tapa þeir samt.

Fólk er búið að fá nóg af þessum kónum.  Dómskerfið er búið að fá nóg af þessum kónum.

 

Ríkisstjórninni tókst að koma bresku fjárkúguninni í þjóðaratkvæði, þjóðaratkvæði um glæp.  Á meðan fá dómsstólar ekki tækifæri til að útskurða um enn eitt tap auðmanna og leppa þeirra.

En nái auðmenn til að kaupa sér stuðningi nógu marga skrípa sem hræðsluáróðri og blekkingum stuðli að þjóðin samþykki glæpinn, þá verður hann kærður um leið, því fjárkúgun er jafn ólögleg og mansal eða fíkniefnasala.  Og það mun ekki taka dómsstóla langan tíma að hnekkja glæpnum.

 

Mistakist atlaga auðmanna, þá er þjóðinni hótað að bretar munu kæra og heimta skaðabætur vegna hins meinta tjóns síns.

Það yrði þá í fyrsta skiptið sem fjárkúgari kæri til dómsstóla, eftir að fórnarlamb hans nær að hnekkja kúgun hans.  Hvað sem verður sagt um bretana, þá má ekki ætla þeim það vanvit, að vera fyrsti fjárkúgari heimsins sem veit ekki að kúgun varðar við lög og reglur.

Líkurnar á því eru vægast sagt litlar, en hins vegar er öruggt að þeir verða dæmdir í þungar skaðabætur, og sá dómur er aðfarahæfur í Bretlandi, því ef eitthvað er þá eru bresk lög ennþá ákveðnari gagnvart slíku atferli.

 

Það verður spurt einnar spurningar, "af hverju  fóruð þið ekki með kröfu ykkar fyrir dómsstóla????".  Og svarið, "við héldum að við þurftum þess ekki eftir að íslenskir auðmenn lofuðu að styðja hana, og áður höfðum við tryggt okkur stuðning íslensku ríkisstjórnarinnar", verður ekki tekið gilt.

Fjárkúgun verður ekkert löglegri þó hagsmunaöfl og auðmenn styðji hana.  

 

Vörn breta er því engin, þeir munu tapa eins og Pálmi, og Jón Ásgeir.

 

Réttlætið sigraði að lokum og þjóðin endurheimti sitt fé.

Kveðja að austan.

 

 

Pálmi tapaði meiðyrðamáli