Lögin eru skýr.

 

Ýmsir íslenskir bjánabelgir, tengdir Samfylkingunni, og silfurpeningaarmi VG, hafa oft og iðulega slegið því fram að ekki sé hægt að dómtaka ICEsave deilu Íslendinga og breta vegna þess að óljóst er samkvæmt EES samningnum hvernig ætti að meðhöndla ágreining um túlkun og framkvæmd samningsins.

Eins og fram kemur í frétt Morgunblaðsins, þá er EES samningurinn ákaflega skýr og greinargóður um alla málsmeðferð, áminningabréf ESA, rökstutt álit, EFTA dómurinn.  ESA getur bæði hafið rannsókn mála að eigin frumkvæði eða brugðist við rökstuddum kvörtunum þeirra sem telja á sér brotið.

Að telja þennan vinnugang óljósan eða svo flókin að hann virki ekki segir rosalega margt um heilastarfsemi þeirra sem hafa vondan málstað að verja.  Orðin lygi eða vanvit koma upp í hugann, eftir því hvort fólk telur að þjónar breta á Íslandi séu vísvitandi að reyna að blekkja og afvegleiða þjóðina í ICEsave deilunni, húsbændum þeirra í hag, eða hvort þeir séu hreinlega svona vitlausir greyin.

 

En lögin eru skýr.  Og það er kristalskýrt að yfirgangur breta er ólöglegur og ber öll merki vinnubragða fjárkúgara.  Hafi þeir talið að íslensk stjórnvöld uppfylltu ekki skyldur sínar samkvæmt EES samningnum eins og nýju íhaldsráðherrarnir halda stöðugt fram á opinberum vettvangi, þá bar þeim tafarlaust að vísa deilunni til ESA, og krefjast flýtimeðferðar ef þeir töldu brot Íslands vera alvarlegt og varðaði mikla hagsmuni þeirra.

Hefðu bresk stjórnvöld virt leikreglur réttarríkisins, þá væri kominn dómur í ICEsave deilunni, og þeim dómi yrðu málsaðilar að lúta.  

En með stuðningi innlendra þjóna ákváðu bretar að ráðast beint að íslensku þjóðinni, og neyttu aflsmunar til að knýja fram fordæmalausa skuldaábyrgð íslenskra skattborgara  á útgjöldum breska ríkissjóðsins.  Þjónarnir og veiklundaðir stjórnmálamenn voru næstum búnir að láta undan ofríkinu, aðeins Ólafur forseti hafði manndóm til að koma deilunni í réttan farveg.  

Farveg sem bretar og bretaþjónar óttast.

Farveg réttarríkisins.

 

Það segir ýmislegt um málstað þessa auma fólks að ennþá er reynt að knýja fram skuldaviðurkenningu  íslenskra skattborgara á útgjöldum breska ríkiskassans, þrátt fyrir að deilan sé loksins komin í löglegan farveg.  

Aumasti bretaþjónninn sagði á Ruv í morgun að hann hefði reynt ítrekað að fá húsbændur sína að samningaborðinu, en hann hefði samt skilning á að þeir hefðu um stærri mál að ræða í ljósi stjórnarskipta í Bretlandi.

Bretaþjóninn var annars bjartsýnn.  Hann las það út úr orðum breska forsætisráðherrans þegar hann tilkynnti alheimi um hina meintu skuld Íslendinga, að við hann yrði auðvelt að semja, breski forsætisráðherrann fór nefnilega ekki að ræða um vexti við þarlenda blaðamenn, og þar með væri augljóst sagði bretaþjónninn að vaxtaokur húsbænda sinna væri ekki lengur steinn í götu ásættanlegra samninga um að Ísland greiddi sínar skuldbindingar eins og hann orðaði það.

Samt tókst bretaþjóninum ekki að tengja saman laun ICEsave deilunnar við aðild Íslands að ESB.  Þar voru orð breska forsætisráðherrans mjög skýr og afdráttarlaust, og ekkert hægt að lesa úr þeim.  Þar með hlaut hann að meina ekkert með þeim, þegar hann sagði að bretar myndu beita sér gegn aðildarumsókn Íslands nema þeir gæfust upp í ICEsave deilunni, þá ætti hann við að þessi mál væru með öllu óskyld.

Eða er bretaþjónninn í huganum búinn að gefast upp fyrir gjammi húsbænda sinna, er hann búinn að semja, en bíður eftir blíðviðri júlímánaðar til að koma þeim svikasamningi í gegnum íslenska stjórnkerfið, í trausti þess að þjóðin nenni ekki lengur að flengja hann fyrir svikin.

Á að treysta á stuðning bretavina ASÍ og vinnuveitanda til að skapa þann þrýsting á þjóðina að hún gefist upp fyrir orðnum hlut.

 

Kannski er ICEsave ekki sá myllusteinn ESB viðræðnanna sem menn vilja vera láta.

Ekki þegar svikulir þjónar erlendra afla hafa þegar svikið.

Spurningin er bara hvort Össur skilji ekki mælt mál, eða hann margslunginn refurinn, hafi þegar fundið leið fram hjá þeim hindrunum sem við blasa.

Eitthvað skýrir tregðuna.

Kveðja að austan.

 

 

 

 

 

 

Dómur vegna Icesave gæti legið fyrir 2011

Athugasemdir

[Ólafur Ingi Hrólfsson, 23.6.2010 kl. 09:21]

Eftir stjórnarskiptin í bretlandi liggur fyrir að allir flokkar þar vilja beita okkur ofbeldi -

á er það á hreinu - hvað er það þá sem fær sf til þess að vilja fara í samstarf við þessa kúgara og það sama hverju þarf að fórna?

Sem betur fer virðist þjóðin ætla að segja nei  EN við skulum samt hafa það í huga að hlutdrægir fjölmiðlar hafa mikil áhrif og gætu snúið almenningsálitinu ef þeim sýndist svo.

Þá væri illa farið.

Icesave fyrir dóm - kosningar í haust.

[Ómar Geirsson, 23.6.2010 kl. 11:41]

Blessaður Ólafur.

Það er treyst á heimsku þeirra, frekar en hlutdrægni.  Þetta fólk virðist í einlægni trúa þvælunni um að smáþjóð geti ábyrgst fjármálamarkaði stærri markaða.  

En almenningur hugsar með buddunni, og hann vill að skattfé sitt fari í börnin, ekki gæluverkefni Samfylkingarinnar, eða ICEsave aðgöngumiða hennar að ESB.

Hræðsluáróðurinn mun því snúast um hinn meinta kostnað og afleiðingar þess að borga ekki. 

Nái þeir að sá ótta, þá er hugsanlegt að nógu margir hiki og styðji ekki andstöðuna.  

En er ekki stjórnin sprungin á verðtryggingunni???

Kveðja að austan.

[Kristján Hilmarsson, 23.6.2010 kl. 15:14]

Sælir félagar ! 

"Icesave fyrir dóm - kosningar í haust." segir Ólafur, Hvað með nýja þjóðaratkvæðagreiðslu um Icesave, ekki lögin sem felld voru af forsetanum 5 jan. og síðar af þjóðinni, heldur bara skýrt og skorinort hvort þjóðin telji að eigi að borga eða ekki, taka nú af allann vafa og þar með færi þetta líklega samt fyrir dóm, en staðan yrði tífalt betri, ef ekki meir fyrir Ísland, þar sem afdráttarlaus meirihluti þjóðarinnar yrði gegn greiðslu, því getur enginn hræðsluáróðursmeistari breytt.

Og hana nú sagði hænan þegar hún var búin að punta sig.

MBKV að "Utan" en með hugann "heima"

KH