Enda ágætisfólk á ferð, kemur fjórflokknum lítið við.

 

Ég ætla að kjósa þann sem býður i nefið.  

Á þeim hörmungartímum þar sem stjórnmálastéttin situr í biðröð á skrifstofum auðhringa, eða kínverska alþýðufyrirtækja sem trúa því að réttur verkafólks bíði á himnum, þá þarf að halda fast í þjóðlega siði.

 

"Viltu i nefið vinur minn", söng Valgeir.

Að vísu i öðru uppboði, en uppboði samt.  

Núna þegar VG og Samfylkingin bjóða upp Ísland, eins og fram kom í fréttatilkynningu forsætisráðuneytisins í gærkveldi, þá er ljóst að einhver þarf  að bjóða í nefið.

Þegar margt gott fólk er í framboði, þá gæti hið þjóðlega gert gæfumuninn.

 

Viltu í nefið vinur minn.

Kveðja að austan. 

 

Meirihlutinn heldur í Fjarðabyggð

Athugasemdir

[Eiður Ragnarsson, 26.5.2010 kl. 10:33]

"Hér er stríð og hér er mæða, hreppstjórinn og oddvitinn, sín á milli samana ræða, sumir kunna ekki að græða, vilt í nefið vnur minn"

Ég þarf greinilega að kaupa mér tópaksdós til að deila með kjósendum....

[Ómar Geirsson, 26.5.2010 kl. 10:41]

Blessaður Eiður.

Kannski tapaðir þú í prófkjörinu fyrir hinum þjóðlega sið?????

Ekki örvænta, en mitt atkvæði meikar ekki diffinn.

En hinsvegar myndi ég hiklaust kjósa betri helming Elvars, ekki spurning, hún stjórnar hvort sem er á hans heimili.

En tekur reyndar ekki í nefið.

Grunnpunktur þessarar færslu er sá, að ég er ekki að herja á heimaslóðum.  

En þú veist það Eiður, að óháð nefi og tóbaki, þá fengir þú mitt atkvæði.

En number þrjú?????, Hera sættir sig ekki við það.

Viltu í nefið vinur minn????

Birnir eru þekktir fyrir þá iðju.

Kveðja að austan.