Ég hélt að við hefðum verið í fyrsta sæti 2007.

 

Vorum við ekki fyrst til að falla????

Það að Ísland hafi verið í 7 sæti árið 2007 segir allt sem segja þarf um hugmyndafræðina sem að baki býr.  

Hugmyndafræði sem er ekki ennþá búinn að fatta af hverju græðgikapítalisminn setti Vesturlönd á hausinn.

Það þarf að huga hlutina upp á nýtt.

Kveðja að austan.

Samkeppnishæfni minni en áður

Athugasemdir

[Doddi (IP-tala skráð) 20.5.2010 kl. 14:15]

Þessi listi hefur því lítið forspárgildi.

[Júlíus Björnsson, 20.5.2010 kl. 17:53]

http://juliusbearsson.blog.is/blog/juliusbearsson/entry/1051303/

Það eru ekki margir útlendingar sem skilja fölsku Íslensku neysluverðtryggingu Íslenskra híbýlalána.

Þar sem vaxavaxtaðir verðrtryggðir nafnvextir sveiflu jafngreiðslugjalddaga veðbandalána [notast þar sem veð er óörugg] lána eiga að tryggja minnst 8% raunvaxtakröfu og stigvaxandi hækkandi verðtryggða raunvaxtakröfu í samræmi við vöxt verbólgu sem undantekningarlaust skerðir tekjur launfólks þar sem laun eru verðtryggð.

Til skilja þetta í stærra samhengi þá áttu lífeyrissjóðir og íbúðalánasjóður um 800 milljarða veðsafn slíkra raunvaxtalána samkvæmt Seðlabanka 2007.

Það tekur 30 ár að tífalda eignsafnið ef krafa en er 8% þessi krafa um vegna lítillar verðbólgu þó hafa verið minnst 12%. Sem jafngildir um 21 árum. Safnið hefur kannski verið 80 milljarðar 1986.

Nú er búið að afskrifa þennan bakveðsetta þrautarvarasjóð Íslensku Þjóðarinnar niður í um 500 milljarða. Karfan á Íslenska almenning er áfram, útlendingar passa sinn almenning. Hvernig hald menn að þeir geti tryggt sér 5000 milljaraða á næstu 20 árum?  Svarið er einfalt almenningur stendur ekki undir þessu og lífeyrissjóðirnir fara  allir yfir um á næstu árum. Nema þeir haldi áfram að að tapa á erlendum fjárfestingum eins og síðustu 20 ár og tekjur almennings magfaldist í evrum.