Hver fær mink til að gæta hænsna????

Svar; Samtök atvinnulífsins.

Vilhjálmur Egilsson, einni helsti stuðningsmaður núverandi ríkisstjórnarinnar í ICEsave deilunni, er minkur í hænsnabúi.

Hann hefur barist fyrir með oddi og eggi að Íslendingar greiði Hollendingum og bretum um 35 milljarða á ári í vexti vegna þess að viðkomandi þjóðir báðu um það.  

Rökstuðningur Vilhjálms hefur verið sá að slíkt sé nauðsynlegt til að koma hjólum atvinnulífsins á stað.  Og þessi hjól eiga að snúast segir hann  vegna þess að án ICEsave samkomulagsins fær þjóðin  ekki AGS lánapakkann sem að hans dómi er forsenda vaxtalækkana, styrkingu krónunnar og erlendrar lánafyrirgreiðslu. 

Stenst þessi rökfærsla.  Við heyrum hana í síbylju, en enginn fjölmiðlamaður hefur spurt Vilhjálm um forsendur hennar.  Og í stuttu máli þá er hún full af mótsögnum. 

 

1. Styrking krónunnar er forsenda vaxtalækkunar því verðbólgan er aðeins drifin áfram af verðhækkunum vegna gengisáhrifa (einföldun því skattahækkanir og háir vextir spila þar inn í líka).  Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn áætlar að það þurfi að vera um 160 milljarða greiðsluafgangur á viðskiptum við útlönd svo þjóðarbúið geti staðið í skilum með lán sín.  Aðeins vaxtagreiðslur vegna ICEsave og AGS pakkans eru áætlaðar um 70 milljarðar.  

Hvernig er hægt að ná fram styrkingu krónunnar og hafa að sama skapi 160 milljarða vöruskiptajöfnuði, sem er um það bil tvöfaldur afgangur miðað við þann sem mest hefur verið áður á sögulegum tímum???

Svarið er augljóst öllum nema þeim sem ráða mink til að gæta hænsna sinna.  Það er ekki hægt.  Bæði Seðlabankinn og AGS gera ráð fyrir mjög lágu raungegni krónunnar.  En hænsnabændurnir sem réðu minkinn, þeir lesa ekki skýrslur, þeir leggja traust sitt á minkinn.

 

2. Snúast hjól atvinnulífsins ef þjóðin eykur skuldabyrðina sína????  Já, er svar Vilhjálms, við þurfum erlend lán til að fjármagna nýjar virkjanir.  Fyrir utan rökvillu þess að láta yfirskuldsett orkufyrirtæki, sem ráða illa við núverandi skuldsetningu sína, skuldsetja sig ennþá meira svo öruggt sé að þau verði gjaldþrota eins og yfirskuldsettu bankarnir, þá stenst það ekki að láta þjóðina borga 35.000 milljónir á  ári í vexti af erlendum lánum svo það sé hægt að taka önnur lán.

Hvað eru þau lán há????  Orkuveita Reykjavíkur ætlar að taka 35 milljarða af láni í erlendum gjaldeyri til að fjármagna tvær virkjanir.  Þetta er ein vaxtagreiðsla af ICEsave.  Þessi svakalega lánsfjárþörf Orkuveitunnar er ársafborgun af ICEsave. 

Kárahnjúkavirkjun, langstærsta orkufjárfesting Íslandssögunnar er áætluð á 120 milljarða (mat sem getur hafa hækkað, en ekki mikið).  Hluti af þeirri fjárfestingu er í innlendri mynt, svo ekki er öll þessi upphæð í erlendum gjaldeyri.  Og Landsvirkjun áætlar að greiða af henni næstu 25 árin hið minnsta.  

Kárahnjúkavirkjun er u.þ.b. 3 árlegar vaxtaafborganir af ICEsave.  Þrjár árlegar afborganir.  

Og sú orka sem er þekkt til ráðstöfunar með skömmum fyrirvara er um það bil 2-3 Kárahnúkavirkjanir.  Og halda menn virkilega að öll þessi orka verði virkjuð á næstu 5 árum????

Á ekkert að skilja eftir handa komandi kynslóðum????  En Icesave dekkar þessar virkjanir, ef menn á annað borð vilja fara í þær.  

 

3. ICEsave greiðist ekki upp úr hatti töframannsins.  Til þess að greiða ICEsave þarf að hækka skatta.  Vextir hækka vegna óhjákvæmilegs falls krónunnar, allar gjaldskrár eins og rafmagn og hiti mun hækka vegna skattahækkana og gengisfallsins.  

Ríkið áætlar að greiða 70 milljarða bara í vexti af ICEsave/AGS sakvæmt tölum fjármálaráðuneytisins.  Atvinnurekendur kvarta yfir því að ríkið setji ekki nægan pening í framkvæmdir.  

Hvaðan á sá peningur að koma???  Greiðslubyrði ríkissjóðs fer í um 60% af tekjum vegna efnahagsáætlunar AGS.  Samt trúa atvinnurekendur að jólasveinninn komi með framkvæmdir í skóinn.   En þeir réðu líka mink til að gæta hænsna.

 

Ekkert i málflutningi Vilhjálms Egilssonar stenst.  

Rök hans eru blekkingar einar.  Hverra hagsmuna hann er að gæta, veit ég ekki.  En það er ljóst að það eru ekki hagsmunir atvinnulífsins.  Og þá á ég við núverandi atvinnulíf.  Enda er það staðreynd að slíkt hverfur alltaf þar sem AGS hefur komist að með klærnar.  

Loks má nefna hina heilögu baráttu hans fyrir aðkomu ameríska vogunarsjóða í íslenskan bankarekstur.  Það eru meiri líkur að djöfullinn taki upp Kaþólska trú og gangi í klaustur en að þeir styrki við íslenskt atvinnulíf.

Og það er íslenskt atvinnulíf sem borgar Vilhjálmi laun.  

Og það er íslenskt atvinnulíf sem er fórnarlamb stefnumála hans.

Bóndi sem ræður mink til að gæta hæna sinna, hann á engar hænur eftir nóttina.  Þetta vita allir bændur enda yrði það síðasta sem þeir myndu gera.  Jafnvel þó skrækróma rödd myndi reyna að dáleiða þá.

Eru bændur svona miklu betur gefnir en íslenskir atvinnurekendur??

Ég spyr af gefnu tilefni.

Kveðja að austan.

 

Ágreiningur í SA um hvort forseti ætti að skrifa undir