Mogginn sekur um hatursorðræðu.

 

Það er ótrúlegt að lesa svona fyrirsögn, að erlendir fangar séu í meirihluta, eina sem vantar til að toppa svona hatursorðræðu er að minnast á hitt stóra prósentið, fólk af erlendum uppruna með íslenskt ríkisfang.

 

Með þessu er Mogginn að móðga og svívirða tilfinningar alls þess duglega fólks af erlendum uppruna sem erfiðar hér í sveita síns andlits, mjög oft fyrir skítalaun.

Með þessu er Mogginn líka að móðga Rétttrúnaðinn, þó hann sé ekki persóna, sem og tilfinningar Góða fólksins sem núna mun fara grátandi að sofa í kvöld, og þurfa svo að leita sér andlegrar hjálpar, jafnvel áfallahjálpar í kjölfar þessarar árásar á tilfinningakerfi þess.

Að ekki sé minnst á öll samtök þess sem standa sérstaklega vörð um útlendinga, óheftan innflutning á erlendu fólki, erlendu vinnuafli, sérstaklega þeim sem nýtast mannsalsiðnaðinum.

 

Ógrátandi ætla ég ekki svo að minnast á öll heiðarlegu alþjóðlegu glæpasamtökin sem hér hafa heiðrað um sig í skjóli legbera í réttarkerfi þjóðarinnar.

Svívirða.

 

Hvort Morgunblaðinu sé einhver afsökun með hatursorðræðu sína að blaðið vitnar aðeins í dómsmálaráðherra, skal ósagt látið.

Tel samt ekki, satt skal látið ósagt.

Enda legberarnir duglegir að ákæra fyrir alvöru glæpi eins og árásina á líffræðina með því að segja að kynin séu 2.

 

Afsökun eður ei.

Hatursorðræða engu að síður.

 

Eða þannig.

Kveðja að austan. 

Erlendir fangar eru í meirihluta

Trump þorir en Þorgerður Katrín ekki.

 

Það er að breyta misvísandi nöfnum ráðuneyta í nöfn sem útskýra betur eðli þeirra og tilgang.

 

Af hverju ætti varnarmálaráðuneyti Bandaríkjanna að heita varnarmálaráðuneyti???, þegar einu nágrannaríkin eru Kanada og Mexíkó, varla reikna menn með að þau lönd fari með her inní landið??

Og andmælin eru ekki að í dag geta stríðsvopn ferðast heimsálfa á milli, þegar þetta nafn var bundið í lög, þá var það ekki raunveruleiki þess tíma.

"Við unnum allt saman" segir Trump og samkvæmt þeim rökum hefði verið nærtækara að tala um sigurvegararáðuneyti, en stríðsráðuneyti er góð málamiðlun enda hafa Bandaríkjamenn verið að stríða um allan heim í marga áratugi og halda úti herstöðvum og vígaflota í flestum heimsálfum.

 

Þorgerður Katrín hinsvegar dreymir um að vera stríðsmálaráðherra, hún er alltaf úti í heimi að tala um stríð, og þegar hún næst á mynd í þessi örfáu skipti sem hún er hérlendis þá er hún að reyna fá pening úr tómum ríkissjóð til að styðja stríðsrekstur eða í eitthvað sem hún kallar varnartengd útgjöld.

Lokamarkmiðið er að þjóðin fjármagni og taki þátt í samevrópskum her sem hefði það hlutverk að stríða þar sem boðið er uppá stríð.

 

Það sem skemmir þennan draum Þorgerðar, að sjá sig í anda skunda á vígvöllinn undir íslenskum fána, með öllum hinum stóru þjóðunum, er að ráðuneyti hennar heitir því gamaldags nafni; utanríkisráðuneyti.

Arfleið frá þeim tíma þegar landsfeður okkar tilkynntu að íslensk þjóð væri herlaus þjóð, og hún vildi frið en ekki stríð.

 

Auðvita breyttust tímarnir og menn geta alveg deilt um hvort það hafi verið nauðsynlegt að þjóðin gengi í Nató og leyfðu bandaríska herstöð á Miðnesheiði, en einhvern veginn hef ég það á tilfinningunni að þar var ekkert val, herstöðin hefði komið hvort sem er.

Og það eru víðsjár í heiminum, hver getur borið á móti því.

Samt situr Þorgerður uppi með þennan titil liðinna tíman, að vera utanríkisráðherra þegar hún vill vera stríðsmálaráðherra og hagar sér sem slíkur.

 

En Þorgerður Katrín er ekki Trump.

Hann þorir og hann framkvæmir.

Hann vill stríðsráðuneyti og hann fékk stríðsráðuneyti.

 

Já, misjafnir eru mennirnir.

Og misjafnt er þeirra hlutskipti.

 

Sem og það þarf kjark til að koma úr skápnum.

Kveðja að austan.

Breytir nafninu í stríðsráðuneytið