Af hverju segja menn ekki sannleikann??

 

Grunnhreyfiafl íþrótta er tekjur, að tekjur standi undir kostnaði.

Pólverjar eru ekki bara stærri þjóð en við, þeir taka líka þátt í kostnaðinum við að halda Evrópumótið í körfubolta.

 

Því voru líkurnar að Ísland myndi vinna leikinn við þá minni en að forseti Hvíta Rússlands muni tapa næstu kosningum, sama hve skoðanakannanir væru honum í óhag.

Spilling er eins og hún er.

 

Þess vegna er dálítið hlægilegt að lesa fréttina þar sem vísað var í skrif Ólafs Stefánssonar þar sem hann sagði að "Við ættum ekki að taka svona hlutum þegjandi", og ég hélt á ákveðnum tímapunkti að Ólafur myndi blása til stríðs við spillingu innan alþjóðlegra íþrótta.

Nei, nei, Ólafur vildi bara að strákar og stúlkur myndu æfa meira, lyfta meira, verða betri.

Sem er svo sem alveg rétt þegar hin smærri er miklu betri en stærri liðin, og því fá rangir dómar spillingarinnar þar litlu breytt.

 

En almennt er þetta kjaftæði, það eru önnur öfl en gæði og geta sem ráða úrslitum í spilltum íþróttagreinum eins og handbolta og körfubolta.

Gæði og geta lýtur í gras fyrir horriminni sem öskrar á tekjur.

 

Þetta er sama lögmál spillingar og það  sem gegnsýrði kommúnisma Sovétríkjanna, mér er minnisstæð sagan þar sem háttsettur KGB maður taldi sig öruggan um að sonur hans, stærðfræðisnillingur kæmist inní elítu háskóla raungreina í Moskvu, fór þar saman tign hans innan valdakerfis Kremls, sem og hæfni sonar hans.

En sá þurfti að sætta sig við höfnun, fyrir keppnauti sem kunni vart að reikna, samt var sú vankunnátta hans besta fag.

Gæfumunurinn fólst í að faðir hins heimska var háttsettari í KGB, og það var það eina sem skipti máli þegar skólavist var úthlutað.

Alveg eins og ef Pólland væri allavega ekki 40% lakara en íslenska körfuboltalandsliðið, þá myndu dómararnir grípa inní ef þess þyrfti.

 

Að lesa svona aumkunarverða frétt, þar sem talað er um mistök eða einhverja dóma sem studdust ekki við reglur leiksins.

Spilling spyr ekki um rétt eða rangt, hún spyr um niðurstöðu.

 

Að segja annað er bæði vanvirðing við vitsmuni fólks, við leikinn, við íþróttina, við Evrópumótið í körfubolta, en ekki hvað síst;

Við strákana okkar, sem gerðu sitt besta.

Og unnu leikinn.

 

Það eitt skiptir máli.

Þeir unnu leikinn.

 

En þeir máttu það bara ekki.

Kveðja að austan.

Fjallar um kolranga og dýrkeypta dóma

Hvað gerir Trump núna??

 

Pútín og  Xi Jin­ping eiga sviðið, allir búnir að gleyma hinni sögulegu vinaheimsókn Pútíns til Alaska.

Trump hinn mikli friðarboðberi og samningamaður friðarins, er eins og hornreka kerling.

Því heimurinn snýst ekki um frið, heldur völd, áhrif og viðskipti.

 

Trump er þó ekki innantómt pappírstígrisdýr eins og leiðtogar meintra stórvelda Evrópu, sem gaspra óendanlegar yfirlýsingar um eitthvað, sem fjölmiðlar Evrópu apa upp, en restin af heimsbyggðinni hlær af.

Því þeir eru ekkert, hafa hvorki hernaðarlegt eða efnahagslegt vald að baki sér.

Eru eins og gamlir karlar á elliheimili, sem voru einu sinni eitthvað, aflaskipstjórar, forstjórar eða jafnvel ráðherrar og síðan bankastjórar, en eru ekkert í dag.

Ekkert annað en minningar um eitthvað sem var, og þegar þeir tala eins og þeir séu ennþá eitthvað, þá í besta falli uppskera þeir vorkunnaraugu.

 

Trump sýndi þó þegar hann stöðvaði væntanlega þriðjuheimsstyrjöld í boði Írans og Ísrael, að hann er eitthvað annað en gasprið.

Hann sýndi það líka þegar hann tók leiðtoga Evrópusambandsins í bóndabeygju og flengdi af gömlum íslenskum sið, svo ekkert stóð eftir af digurbarka þeirra í tolladeilunni, sem og hann hefur knúið fram hervæðingu Evrópu í skugga Úkraínustríðsins, að hann er leiðtogi sem enginn skyldi vanmeta.

 

Úkraínustríð verður ekki leyst í Alaska, Brussel eða Istanbúl, heldur í Peking og hluta til Nýju Delhí.

Spurning er hvort risaveldi Asíu séu tilbúin í beint kalt efnahagslegt stríð við vestrið, stríð sem er fyrirsjáanlegt en kannski ekki tímabært í dag.

Það er fyrir risaveldi Asíu því kellingar Evrópu eru langt komnar með að eyða henni innan frá með með allskonar forheimsku Góða fólksins eða wókismans.

Loftslagstrúarbrögðin og hinn tilbúni orkuskortur, innrás Íslams í Vestur og Norður Evrópu, skrifræði óendanlegrar fávisku sem aðeins kellingum dettur í hug, algjer vanhæfni í stjórnun opinbera geirans sem kemur orðið fáu eða engu í verk nema með gífurlegum tilkostnaði.

Útflutningur starfa og iðnaðar til risaveldanna og svo framvegis.

 

Til hvers stríð við veldi sem eru í miðju sjálfseyðingarferli??

 

Hætti Trump að hóta og framkvæmi, líkt og hann hefur gert í nokkrum öðrum stórum málum, þá eru meiri líkur en minni að risaveldi Asíu neyði Pútín til að semja.

Hlusti Trump á heimska ráðgjafa, sem vaxa á trjánum meðal hægri sinnaðra stuðningsmanna hans, og yfirgefi Evrópu, þá er hann einn, og einn hefur aldrei sigrað heiminn, eða náð að verjast sameinaðri atlögu annarra.

Eða það segir sagan og ekki lýgur hún.

 

Fyrir sjálfhverfa menn eins og Donald Trump er fátt sem særir meir en að vera hundsaður, eða niðurlægður, dugar jafnvel að vera bara ekki númer eitt, og tvö og þrjú.

Og ég hygg að þessi mynd eigi eftir að verða Pútín dýrkeypt.

 

Eigi skaltu vanmeta hégómann.

Kveðja að austan.

Myndband: Pútín mættur til Kína