Flöggum með þjóðarmorðingjum

 

Fáni Palestínu er allra góðra gjalda verður, sjálfar Sameinuðu þjóðirnar samþykktu að hluti hernámssvæði Breta fyrir botni Miðjarðarhafs, svæði sem Bretar tóku af fallandi veldi Osmana eftir fyrra stríð, yrði sjálfstætt ríki arabískra íbúa hins gamla gyðingalands sem féll í hendur Rómar á undir lok fyrstu aldar núverandi tímatals.

Af því varð ekki vegna þess að nágrannaríki hins nýstofnaða gyðingaríkis, sem fékk hinn hluta hins gamla gyðingalands, réðust á hið nýstofnaða ríki, og þegar þau töpuðu þeirri styrjöld, þá annars vegar hertók Jórdanía, ríki sem var líka stofnað úr hernámssvæði Breta líkt og Írak og Sýrland, Vesturbakka Jórdan sem átti að vera kjarnasvæði hins nýja ríki Palestínuaraba.

Egyptar hertóku síðna Gasa ströndina, en hún átti líka að tilheyra hinu nýja ríki.

 

Það sem er kallað hernám Ísraela í dag yfir Palestínu er hernám Ísraela í sífelldum stríðum þeirra við arabísku nágrannríki sín, Ísrael hefur aldrei lagt undur sig hið meinta sjálfstæða ríki Palestínu Araba.

 

Hugmyndin um raunverulegt sjálfstætt ríki Palestínu varð eftir samkomulag Yasser Arafat, leiðtoga Palestínuaraba við Ísrael, friðarsamkomulag sem kennt er við Camp David, og kvað á um hina margumtöluðu Tveggja ríkja lausn.

Margt eyðilagði það samkomulag og um það ætla ég ekki að fjalla um hér.

 

En þó hið nýfrjálsa ríki Palestínuaraba hefði verið undir hæl Ísraelsmanna, þá fékk það sinn fána, og sinn forseta.

Skömmu seinna klofnaði það vegna innbyrðis átaka, annarsvegar milli miðaldaöfgamanna kennda við Íslamista, Hamas, og hins vegar veraldlega þenkjandi stjórnmálamenn í Fatah hreyfingu Yasser Arafats, sem hélt Vesturbakkanum en tapaði borgarstríðinu við Hamas á Gasa.

Eftir þau átök myrti Hamas þúsundir liðsmanna Fatah hreyfingarinnar, hóf að ofsækja nútímann, leið ekki samkynhneigð, kvenfrelsi eða annað sem talið er sjálfsagt í nútíma samfélagi.

 

Það var Hamas sem hóf stríðið við Ísrael með því að ráðast yfir landamærin og myrða og nauðga óbreytta borgara á sem viðbjóðslegan hátt.

Það var Hamas sem tók gísla, bæði lifandi sem lík, og flutti þá í skjól neðanjarðargagna sinna, sem meðal annars voru grafin fyrir meinta þróunaraðstoðar íslenskra stjórnvalda.

Það var Hamas sem kallaði hörmungarnar yfir þjóð sína, og ennþá berjast Hamasliðar við Ísraelsmenn, og þverkallast við að láta lausa hið hertekna fólk, jafnt lifandi sem dauða.

 

Það er Hamas sem notar sitt eigið fólk sem mannlega skildi.

Um það eru til fjölda ljósmynda teknar af drónum sem og gervihnöttum.

Sárasta mynd sem ég hef séð um ævina, fyrir utan gyðingabörnin sem áttu aðeins klukkutíma eftir ólifaða áður en gasklefinn tók við þeim, er hreyfimynd frá dróna sem sýnir vopnaða Hamasliða halda börnum í gíslingu við einn af eldflaugaskotpall þeirra.

 

Og það er Hamas sem velur sér skóla eða sjúkrahús til að verjast árásum Ísraelahers, siðblinda samtakanna er algjör því tölvusamskipti milli æðstu yfirmanna samtakanna í aðdraganda voðaverkanna 7. október hafa verið afhjúpuð, þar tala þeir um píslarvætti síns eigin fólks, samtökin geti fórnað þúsundum óbreyttra borgara til að hafa áhrif á fjölmiðlaumfjöllun vestrænna miðla.

Eins og þeir hafi ekki vitað af fjárstuðningnum frá Persaflóanum sem mengar alla umfjöllun vestrænna fjölmiðla um stríðið á Gasa.  Spyrjið bara Morgunblaðið.

Siðblindan að fórna sínu eigin fólki, að nýta börnin sín sem mannlega skildi, stendur eftir sem áður, afhjúpar miðaldafólk sem á ekkert erindi í nútímann, og ef það er meðal vor, þá er aðeins dauðinn og djöfullinn sem fylgir í fótspor þeirra.

 

Borgarstjórn Reykjavíkur ákvað að flagga með þessum þjóðarmorðingjum.

Íslamistunum sem hata kvenfrelsi, hata hinsegin fólk, og sannarlega drepa það hvar sem þeir ná í það, íslamistum sem lögðu sitt eigið fólk á höggstokkinn.

 

Það er gott að sjálfstæðismenn í borgarstjórn Reykjavíkur hafi kjark til að mótmæla þessari flöggun, þessari upphafningu á þjóðarmorðum Íslamista Hamas á sínu eigin fólki.

Það þarf kjark til að fara gegn almannarómi Góða fólksins á Íslandi í dag.

 

En fyrst og fremst sýnir þetta hve mannlegur viðbjóður og ógeð hefur grafið um sig meðal Góða fólksins.

Það hefur engan sið eða sóma, kinnroðalaust gengur það erinda öfga og dauða Íslamista sem ógna öllu mannlífi, bæði innan hins múslímska heims, sem og hjá okkur hinum, sem eru réttdræpir trúleysingjar í þeirra augum.

Aldrei hefur risið á Góða fólkinu verið lægra en með þessari flöggun.

 

Það styður ekki aðeins þjóðarmorð Hamas á sínu eigin fólki, heldur það markmið Íslamista, og reyndar hluta af arabaheiminum, að útrýma 9 milljóna manna þjóð gyðinga.

Svo tala menn um nasistana og kommúnistana á síðustu öld, þeir áttu sér allavega hugsjónir.

Og drápu og myrtu í nafni þeirra.

 

En Góða fólkið, það á sér enga hugsjón.

Engan sið eða sóma.

 

Það er ekkert nema Tómið eitt.

Kjarni úrkynjunar mannsins á tímum þegar mannkynið berst fyrir tilveru sinni.

Hvort sem það eru loftslagsbreytingar, ógnin af gervigreindinni, eða stríðstali um að heyja næstu styrjöld með gjöreyðingarvopnum.

 

Eitthvað sem mennskan getur mætt og tekist á við.

En Tómið ekki. 

 

Því Tómið er ekkert.

Hefur hvorki sál eða vitund.

Er ómennskara en sjálf gervigreindin.

 

Fyrirlitlegra getur eitt fólk ekki orðið.

Kveðja að austan.

 

Óábyrgt að taka afstöðu með þessum hætti

Loksins er hommunum mætt.

 

Hefur farið í gegnum hug margra sem lásu þessa frétt.

 

Af hverju á að flagga fánum hinsegin fólks á opinberum vettvangi??

Af hverju er verið að mála götur í litum þess??

Af hverju er þetta eina baráttumálið sem tröllríður opinberi umræðu, þegar svo margt annað er líka til að berjast fyrir, svo margir fánar til að flagga.

 

Svarið er mjög einfalt, þetta var tískufyrirbrigði, að mörgu leiti hluti af gleðinni sem fylgir gleðigöngum, en er orðið fyrir löngu að kvöð, og stjórnast jafnvel af ótta.

Ótta við mjög háværan, illskeyttan minnihlutahóp sem hefur greiðan aðgang að fjölmiðlum og fjölmiðlafólki, hvað sem veldur.

 

Hvaða samhengi er til dæmis á milli þess að nasistar ofsóttu homma, og þess að kanslari Þýskalands vill ekki flagga regnbogafánanum við þinghúsið í Berlín??

Nasistar drápu fleiri, til dæmis fatlað fólk, þar á meðal börn, og það skipti ekki máli hvort þau voru andlega eða líkamlega fötluð, drepin voru þau engu að síður.

Samtök fatlaðra eru samt ekki með þennan frekju og yfirgang, hvað þá illskeytnina og hatursorðræðuna sem tröllríður alla opinbera umræðu samtaka hinsegin fólks.

 

Hún og þessi illskeytni ásamt frekju og yfirganginum er skýring þess fræga bakslags sem hinsegin fólk hefur fundið fyrir, því öfgar kalla á öfga.

 

Ég er til dæmis einn af þeim sem skyldi afstöðu Karls heitins Sigurbjörnssonar biskups þegar hjónavígsla samkynhneigðra stóð í honum, hann vitnaði jú í ritninguna þar sem talað var um hjónaband karls og konu, en það er bara svo margt sem stendur og stendur ekki í biblíunni, til dæmis minnist hún hvergi á snjallsíma og samfélagsmiðla.

Þeir eru samt ekkert vanheilagir fyrir vikið enda biblían skrifuð fyrir árþúsundum fyrir annan veruleik en er í dag.

 

Ég skyldi hann, en ég var ekki sammála honum, sá samt enga ástæðu til að fara út á torg og hrópa ókvæðisorð, hvað þá að taka steina og fara að grýta hann.

Ég taldi og tel að kirkjan sé fyrir alla, og það væri eðlilegasti hlutur í heimi að ástfangin samkynhneigð pör fengju hjónavígslu sína í kirkjunni eins og önnur pör.

Þetta snýst ekki um kyn heldur ástina, kærleikann og viljann til að fá staðfestingu sambands síns í guðshúsi.

 

Kirkjan eins og samfélagið á að vera opin öllum, allir eiga að njóta sama réttar, enginn að vera þar undanskilinn sem og að enginn eigi að njóta þar forréttinda.

En hvaða skilaboð er kirkjan að senda í dag þegar eina umræðan innan hennar virðist snúast um hinsegin fólk og þá sérstaklega örminnihlutann, transfólk, réttindi þeirra, stöðu og svo framvegis?

Því til staðfestingar eru fánar þessara hópa dregnir að húni, gangstéttir og kirkjutröppur málaðar í regnbogalitum, og réttlætingin sú að það sé verið að tjá fjölbreytileika stuðning sinn.

Einn hópur tekinn út úr, fram yfir aðra.

Réttindabarátta orðin að forréttindabaráttu.

 

Ég tek kirkjuna sem dæmi því hún endurspeglar umræðuna í samfélaginu, óttaumræðuna í samfélaginu.

Og skýringu þess að margt fólk er búið að fá nóg af þessari umræðu.

"Af hverju geta þau ekki bara verið eins og við hin" spurði góður maður mig þegar þetta kom til tals. "Þau njóta sömu réttinda, af hverju halda þau ekki áfram með líf sitt og eru hluti af samfélaginu".

Átti þá við að sá sem vill vera hluti af samfélaginu, er hluti af samfélaginu en ekki stöðugt að krefjast einhverra sérréttinda eða forréttinda.

Enda geta menn ímyndað sér hvernig ástandið væri ef allir krefðust þess að götur væru málaðar í þeirra litum, aðeins KR-ingar njóta þeirra forréttinda með gangstéttarnar. 

 

Eða ef öll félagasamtök, hagsmunasamtök, baráttusamtök gerðu kröfu um að fánum þeirra yrði flaggað við skóla, ráðhús og aðrar opinberar byggingar.

Og ysu síðan skít og óhróðri yfir þá sem neituðu, eða eins og ástandið er í dag, voguðu sér að gera athugasemdir, eða hafa aðrar skoðanir.

 

Fjölbreytni samfélagsins felst nefnilega í að við erum ekki öll eins.

Samkennd þess felst í að virðum hvort annað, föllum inní samfélagið á okkar hátt, og gerum þannig samfélagið að eitt, að einu.

Eitt samfélag hefur einn fána, þjóðfánann eins og kanslari Þýskalands benti réttilega á.

Tilheyri þjóðin yfirríki eins og Evrópusambandinu, þá er auðvita flaggað fána þess yfirríkis.

 

Krafan um sérstöðu eins hóps yfir annan gengur gegn þessari samkennd.

Sísuð og væl í fjölmiðlum um réttinn til sérstöðu á kostnað allra annarra, gengur líka gegn þessari samkennd.

Skapar pirring og jafnvel þá úlfúð sem hinsegin fólk þykist greina gagnvart sér í dag.

 

Það er því tími til kominn að það staldri við, spyrji sig hvort einhverja sök sé hjá því sjálfu að finna, hvort talsmenn þeirra séu í sinni síheilögu vandlætingu gagnvart okkur öllum hinum, séu að skemma í stað þess að styðja.

Sem og hvort einhver flærðaröfl séu að nýta réttindabaráttu þeirra vegna eigin hagsmuna.

Því Góða fólkið er ekki gott fólk, það hugsar bara um völd sín og áhrif

Og hverjir standa að baki Góða fólkinu???

 

Það er alltaf hollt og gott að staldra við og spyrja sig spurninga.

En fyrir hinsegin fólk er það lífsnauðsyn áður en þeir fá alla uppá móti sér.

 

Aðeins þeir sem kjósa sér hlutskipti fórnarlambsins átta sig ekki á því.

Eins og þeim líði illa í eigin skinni þegar það hlutskipti er tekið frá þeim með viðurkenningu samfélagsins.

 

Lífið er réttindabarátta.

Á einn eða annan hátt fyrir okkur öll.

 

Þar á enginn að skera sig úr.

Því við erum öll eitt.

Kveðja að austan.

Engir pride-fánar: Þingið ekki sirkustjald