Stórfrétt dagsins.

 

Valkyrjurnar beita alræði gegn þingræði.

Og hvað???, er þetta 5. eða 8. frétt Mbl.is í dag??

 

Stærsta frétt lýðveldissögunnar, aðför að sjávarbyggðum landsins úr ranni Stalíns þegar hann sigaði krakkalýðnum úr stórborgum Úkraínu til að ræna sveitirnar af öllum matvælum, rán og rupl sem kostaði að minnsta kosti 5 milljónir sveitafólks lífið.

Um þá morðherferð skrifaði verðandi þjóðskáld þjóðarinnar Halldór Laxness lofgjörð, sem hann kallaði Gerska ævintýrið, þar lýsir hann smáborgarlegum hegðun smábændanna sem voguðu sér að deyja hungurdauða á lestarstöðinni í Kiev, og stórskáldið, verðandi þjóðskáldið þurfti að ómaka sig við að klofa yfir lík þessara ósvífnu smábænda.

 

Þessi smækkun þjóðskáldsins, ómennskan í nafni pólitískra trúarbragða, rifjaðist upp fyrir mér þegar snjallvélmenni Gúgla frænda bauð mér óumbeðið upp á svipuð skrif Illuga Jökulssonar, reyndar ekki stórskálds Góða fólksins heldur ritfærasta penni þess, þar sem hann taldi að andstaðan gegn skaðanum væri úr ranni stórútgerðarinnar og stjórnarandstaðan gengi erinda hennar.

Við erum sem sagt ekki fólk á landsbyggðinni, aðeins viljalaus verkfæri stórútgerðarinnar, sveitarfélög okkar, 26 af 26, eru sömu viljalausu verkfærin.

Við erum svona skynlausar skepnur líkt og líkin sem voguðu sér að trufla upphafningu Laxness á ógnarstjórn Stalíns, eigum hvorki skilið vinnu, heimili, eða samfélag byggða okkar.

 

Líklegast náði Illugi þarna að ná kjarna þess ógeðs og þeirrar mannfyrirlitningu sem býr að baki árás Góða fólksins í Reykjavík á hin hefðbundnu samfélög hinna dreifðu byggða landsins.

Toppaði vissulega ekki þjóðskáldið því hann hafði engin lík til að klofa yfir.

Og mun ekki hafa því þessi aðför að mannlífi okkar og samfélagi út á landi, eyðir aðeins byggðum en ekki fólki.

Þar skilur á milli Illuga og Laxness í mannfyrirlitningu og algjöru ógeði gangvart lífi og limum náungans, sá seinni varð þjóðskáld, sá fyrri vildi verða skáld.

 

Þetta er samt aðeins útidúr, leið til að fá útrás fyrir vanmátt okkar sem eru alltaf leikmunir á sviði hinna stærri ákvarðana, að þegar höfðingjarnir deila, þá er aðeins eitt sem er öruggt, við hinir venjulegu erum fórnarlömb þeirra.

Það slær mig samt, sem er tilefni þessa pistils, að Morgunblaðið, fjármagnað af stórútgerðinni skuli vera ligeglad með árás ríkisstjórnar Kristrúnar og Þorgerðar á lýðræði landsins.

Fimmta eða áttunda fréttin, ómerkilegra getur ekkert fréttamat orðið.

 

Það er eins og allan tímann að þetta hafi átt að vera niðurstaðan.

Að atlagan að sjálfstæðri útgerð hafi tekist, og eftir sé aðeins alræði stórútgerðarinnar yfir byggðum landsins.

 

Fyrirfram hefði ég búist við að þetta væri stórfréttin, enda gerast þær varla stærri í rúmlega 100 ára sögu Morgunblaðsins.

Samt þurfti ég að lesa mig niður Innlendar fréttir til að finna þessa frétt.

Henni var ekki slegið upp, hún var eiginlega ekkert.

 

Ekki stórfrétt.

Varla smáfrétt.

 

Eitthvað sem segir allt um hvað býr að baki, og hverjir í raun stjórna.

Og það eru ekki hinir nytsömu sakleysingjar sem þykjast hafa einhver völd.

 

Eftir stendur sorgin, hin óendanlega sorg, um Ísland sem var, en er ekki lengur.

Aðeins bitbein sem stórauðurinn slæst um, hver á að ráða, hver ræður mest.

 

Morgunblaðið in memoryum, samt fóstrar það svo margt, til dæmis Davíð og bloggið okkar sem kennt er við blaðið.

Virðum það.

 

Það er allavega betra en ekkert.

Kveðja að austan.

 

 

 

 

Forseti þingsins virkjar kjarnorkuákvæðið

Víst er þetta Orrustan um Ísland.

 

Um lýðræðið, lýðveldið og sjálfstæði þjóðarinnar.

 

Og það er stjórnarandstaðan í heild sem stendur ístaðið í þessu máli, gegn skaðræðisfrumvarpinu sem mun vega þann sjávarútveg sem þjóðin þekkir og var og er forsenda nútímasamfélags okkar.

Gegn bókun 35, afsal fullveldis þjóðarinnar til Brussel, stendur Miðflokkurinn einn vaktina, og gegn alræðinu sem núna er boðað standa landvættirnir með stjórnarandstöðunni.

 

Það er sótt að landi og þjóð.

 

Það er satt að Þorgerður er engin Churchill og það er satt að stjórnarandstaðan er það ekki heldur.

Það er hægt að sækja að þjóð án þess að vera illmennið í Berlín og það er hægt að verja þjóð án þess að vera Churchill.

 

Það nægir að verjast og í guðanna bænum haldið því áfram.

Allt fullorðið fólk stendur með ykkur.

Kveðja að austan.

 

„Þú ert enginn Winston Churchill“