Norðaustur kjördæmi, ha ha og hó hó.

 

Prófkör framsóknamanna kvað úr um að eftir sameiningu Austurlands og Norð-Austurlands, þá er kjördæmið aðeins Norður.

Sem er svo sem alveg skiljanlegt og skynsamlegt, atkvæða vægið er fyrir norðan.

 

Hins vegar ekki alveg eins skiljanlegt að það dugi fyrir einhvern á Akureyri að hringja í vini sína og vandamenn, og hókí púki, viðkomandi er efstur á lista flokksins.

Í tilviki Framsóknarflokksins má þó þakka fyrir pólitíska rétthugsun, manneskja sem enginn veit hver er, hefur aldrei sagt orð, og þar að leiðandi hvorki til vits eða heimsku, hún er og fögnum núna; KONA.

Hinn napri raunveruleiki er hins vegar, ef viðkomandi kona hefði tekið rétthugsunina aðeins lengra, og tekið höfuð ofan líkt og Glæsir forðum, þá hefði hún líka getað boðið fram hundinn sinn, að því gefnu að hún hefði verið jafn dugleg að hringja í vini sína, vandamenn, og aðra sem hún átti tök á að bjóða í kaffi, og munum, að þá er öllum sóttvarnarreglum framfylgt.

Fjöldinn fyrir kóvid hefði reyndar verið mjög svipaður.

 

Jú, jú, vissulega er einhver hugsanlega fyrir norðan, ekki sigurhrós, heldur með bit af slæmri samvisku, og í þriðju tilraun sinni til að sofa, í algjöru asnakasti, klikkar á þennan pistil, og hugsar, "Hvað, tók hann ekki eftir Líneik".

Og hvað getur maður sagt um þetta ágætis þorp sem enginn vissi hvað héti, og þannig séð eina fólkið sem kom, og stoppaði stutt við, var vegurinn fyrir Vattarnes, þorp sem svo sem allir sem hafa áhuga á fótbolta að ekki sé minnst á fjarðaríginn sem þó gerði Fáskrúðsfjörð gildandi, ekki reyndar vegna fótboltahæfileika heldur vegna þess sem seinna meir var frægt og kennt við Gunnar Nílsen, en jú jú, örugglega er til fólk á Austfjörðum sem veit að einu sinni var byggð við Fáskrúðsfjörð, og vissulega í dag hittir maður fleiri þar sem tala íslensku, eða ekki íslensku, en reyndar er sú vitneskja mín tilkomin fyrir kóvid.

 

Málið er að það man enginn eftir Líneik hér fyrir austan, ef einhver málafylgja fylgdi henni, þá myndi fólk hér ekki spyrja í grandvaraleysi sínu, ha býr einhver Íslendingur ennþá á Fáskrúðsfirði, sem þannig er ekki rök, nema Pólverjarnir taka ekki þátt í neinu, hvorki íþróttastarfsemi barnanna, foreldrafélögum grunnskólanna, félagsmálum almennt, eða eitthvað sem við kennum við mannlíf.

Samt er staðan ekki það aum hér fyrir austan, að við fáum sérstaka sendingu að sunnan, líkt og aumingja fólkið sem ennþá þraukar fyrir vestan, og hefur upp raust sína um menningu þetta og hitt, að þeir sem ennþá þrauka, séu það skrýtnir að það megi gera pening út á þá.

Svo hlæjum við hin þegar Gísli í Landanum mætir á svæðið, hlátur okkar svo djúpur, að Gísli greyið heldur ennþá starfi sínu, þó hann hafi ekki mætt í vinnuna í þó nokkuð mörg ár.

 

Kona skal það vera.

Sem engin veit hvað heitir.

Í byggðarlagi sem fáir vissu að væri ennþá til.

 

Sjálfstæðisflokkurinn þarf illa að skíta í buxurnar, að ekki sé minnst á Miðflokkinn, til að nýta sér ekki þetta Hari Kari Framsóknarflokksins í Norður Kjördæmi.

VG fór svipaða vegferð, atkvæðamagnið á Akureyri og nærsveitum réði lista flokksins.

Og sú gryfja gæti beðið bæði Miðflokksins og Sjálfstæðisflokksins.

Líkt og enginn fatti, að fylgið er eins og það er fyrir norðan, og úrslitavægið milli flokka kemur að austan.

 

Hvað það varðar er Framsóknarflokkurinn úr leik, en hver ætti svo sem að kjósa flokk sem Sigurður Ingi leiðir, hvað hann varðar þá dugar ekki glóbalið, jörðin, heldur þarf flokkurinn að sækja fram í sjálfan alheiminn, í þeirri veiku von að Sigurður Ingi eigi ekki jarðarmet í sviknum kosningaloforðum, eða loforðum yfir höfuð.

En fyrir hönd dýravina hefði ég samt haldið að það hefði verið skynsamlegt að bjóða fram hund í fyrsta sæti Framsóknar í NorðAustur, voff voff er jú orðræða sem við höfum heyrt áður og getum tengt okkur við.

En kaffiboð á Akureyri, vissulega ekki voff voff, en við skiljum samt voff voffið, en það er erfitt að skilja það sem aldrei hefur verið sagtog enginn veit þar með fyrir hvað stendur.

 

Ekki að það komi mér neitt við, ég skil illa fólk sem kýs flokk sem ljúgari leiðir, en sem Austfirðingur, þá staldra ég við, eftir að ég las útkomuna úr prófkjöri Framsóknar hér fyrir austan.

Við erum jú kjördæmið sem tryggði Halldóri Ás, sælla minninga, 45% fylgi, slíkt fylgi er alltaf vendipunktur þegar höfuðfylkingar íslenskra stjórnmála eru svipaðar að stærð fyrir norðan.

Vanvirðingin gagnvart okkur er því algjör, eins og við séum ekki til.

 

Segðu mér satt sögðu Stuðmenn, félagi minn á miðjunni, félagi Valgeir, sá þetta fyrir.

"Skilmerkilegustu skoðanakannanir sýna allt svo skýrlega‘

að næstum er óhætt að draga‘ ekki‘ í efa,

sjö þúsund handahófs nöfn úr símaskránni

sögðu að sér þætti sælla að þiggja en gefa.

 

Segðu mér, segðu mér, segðu mér satt.

Segðu mér, segðu mér, segðu mér satt.

 

Ennfremur álítur marktækur meirihluti

að moldríkir hafi hendurnar vandlega laugað,

komist aftur á bak með aðgát, varúð og lagni

eins og ekkert sé, í gegnum nálaraugað.

 

Segðu mér, segðu mér, segðu mér satt.

Segðu mér, segðu mér, segðu mér satt.

 

Lýðræðið er til margra hluta nytsamt

og nóglega er ekki demantinn hægt að slípa,

en ef meirihlutanum verður á í mysunni,

til hvaða meðala mega þá réttlátu maðkarnir grípa?".

 

Já, svona í ljósi þess að öll svikin við kosningaloforð eru svipuð, þá hljóta jaðarbyggðir að spyrja sig eins;

Eigum við að láta vanvirða okkur.

Erum við fórnarlömb??

 

Þar liggur efinn.

Hvað Framsókn varðar, þá er hann ekki lengur til staðar.

 

Kveðja að austan.

Ingibjörg mun leiða Framsókn í Norðausturkjördæmi

So what??

 

Palli er flottur, reyndar einn sá flottasti.

Rök hans eru líka flott.

Þó stafrænt ofbeldi sé ógn, þá þarf alltaf tvo til, þann sem dreifir, sem er einn og vissulega getur margfaldast, en ógnin er alfarið þeirra sem horfa, njóta og hneykslast.

 

Páll skilaði skömminni, eftir stendur hinn margplægði akur hnýsni og fordæmingar.

Er þetta lífið sem við viljum, eins og enginn sé morgundagurinn, eins og þetta snerti ekki fyrr eða síðar, allt fólk, allar fjölskyldur.

Þar liggur meinið, skortur á uppeldi, léleg siðferðiskennd.

 

Í raun er glæpurinn þeirra sem njóta, en ekki þeirra sem dreifa.

Munum það og horfum í eigin barm, næst þegar við leitum eftir svona myndum.

Í dag er það Palli, en við vitum aldrei hver það er á morgun.

 

Og svoleiðis verður það þangað til að miðillinn sem dreifir, verður gerður ábyrgur fyrir ósómanum.

Því alnetið er mannanna verk, þó vissulega hafi ríkt þar lögleysa sem kenna má við jaðarbyggðir Villta vestursins, þá náðu lögin að lokum yfir þær byggðir.

Eins verður það með alnetið.

 

Þar verður ekkert til að sjálfu sér.

Að halda öðru fram er blekking þeirra sem hafa hag af lögleysunni.

Og þeim þarf að mæta.

Hvort sem það er viðrini Pírata eða annað.

 

Það sem er ekki líðandi, er ekki líðandi.

Kveðja að austan.

„Skömmin er aldrei hjá þeim sem treystir“

Kanntu annan Guðlaugur?

 

Kínverjar brutu á bak aftur lýðræðisþrá íbúa Hong Kong, þvert á undirritaðan samning við Breta um að gera ekki slíkt fyrr en eftir 20 ár eða svo.

Framferði þeirra gagnvart múslímskum íbúum Xianjian-héraðs er þjóðarmorð sem á sér enga samsvörun í nútímasögu aðra en í þekktum þjóðarmorðum Stalíns.

Þjóðarmorð sem bitnaði á íbúum Eystrasaltsríkjanna, Tatörum Krímskaga, Volgu Þjóðverjum og fleirum.

 

Svo segir þú að mannréttindi eigi við alla, alls staðar.

Og engin alvara býr að baki, enda Kína verksmiðja alþjóðavæðingarinnar, í boði nýfrjálshyggju Vesturlanda sem hlóð auð í hendur Örfárra sem fluttu síðan framleiðslu okkar þangað, til að auka enn á margfaldan hagnað sinn, eftir stendur sviðin jörð vestrænnar framleiðslu og þeirra landsvæða sem byggðu velmegun sína á henni.

Þar skiptir framferði kínverskra stjórnvalda engu.

Ekki á meðan kostunaraðilar þínir, Guðlaugur Þór Þórðarson, græða og græða.

"Mannréttindi eiga við alla, alls staðar", er í raun ennþá aumkunarverðar mjálm en hjá meðvirkum stjórnmálamönnum sem horfðu þegjandi á uppgang nasismans á fjórða áratug síðustu aldar, þá sáu allir ofsóknirnar, kynþáttahatrið sem endaði í því sem við seinna upplifuðum sem útrýmingarbúðir.

En þá kusu bara flestir að þegja.

 

En sumir kunna ekki að skammast sín, fyrir meðvirkni sína og undirlægjuhátt.

Þú ert einn af þeim Guðlaugur Þór.

Þú afhjúpaðir þig í landsölunni sem kennd var við Orkupakka 3.

Varst svo ósvífinn á eftir að segja flokksmönnum þínum að sjálfstæði þjóðarinnar snérist um að ganga ekki í Evrópusambandið.

 

Eftir að þú afsalaðir því sjálfstæði í hendur sama sambands með samþykkt Orkupakkans, þar var glæpurinn ekki afsal yfirráða yfir orkuauðlindum þjóðarinnar, vissulega smán, en glæpurinn var röksemdin, að aðildin að EES þýddi að íslensk stjórnvöld þyrftu að samþykkja allt sem frá Brussel kæmi.

Þú svo vitgrannur að þú fattaðir ekki að jafnvel á myrkustu tímum nýlendusambands okkar við Dani, þá höfðu dönsk yfirvöld  aldrei þau algjöru völd, að þau þyrftu ekki að bera kröfur  sínar um valdaafsal undir Alþingi Íslendinga.

 

Þú ert maðurinn Guðlaugur sem talar í frösum.

Og frasar þínir eru aumkunarvert yfirklór manns sem gerir ekki neitt til að verja mannréttindi þeirra sem þjást vegna kúgunar alræðisstjórna, eða verja sjálfstæði þinnar eigin þjóðar.

 

Þess vegna spyr ég eins og bjáni.

Auðvitað kanntu annan.

Og þú kannt marga.

Svona á meðan þú kemst upp með það.

 

En til þess þarf tvo.

Og sökin er hjá þeim sem láta þig komast upp með þennan annan, aftur og aftur.

Sem jafnvel taka mark á þér.

 

Á meðan þrífast brot alræðisins.

Gegn minnihlutahópum, gegn sínum eigin þjóðum.

Gegn mannúð og mennskunni.

 

Það er ekki fordæmt á meðan það eru menn sem kóa með.

Kveðja að austan.

 

 

„Mannréttindi eiga við alla, alls staðar“