"Þetta er ásættanleg áhætta".

 

Eru fleyg orð ráðherra ferðamála þegar hún reif sig við prófessor Gylfa Zoega, eitt mesta lærdómsnörd Íslandssögunnar, og var þá kurteislega spurð af öðrum prófessor; "Ha, hvernig komst þú að þessari niðurstöðu, hún er þvert á mína útreikninga".

Þá var Þórdís Kolbrún látin þegja, nægan skaða hafði hún samt gert ríkisstjórn Íslands, og í raun fréttist ekkert af henni fyrr en hún fór út á lífið snemma morguns svo frægt er.

 

En núna játar hún að fullyrðing hennar var út í loftið, innan ráðuneytis hennar ver ekkert mat lagt á fórnarkostnaðinn við opnun landamæranna í júní, aðeins það huglæga sem kristallast í hroka ráðherra, "þetta er ásættanleg áhætta".

Og það á að bæta úr;

"Ráðherr­ann lagði minn­is­blað fyr­ir rík­is­stjórn­ina á þriðju­dag­inn síðastliðinn, þar sem hún lagði áherslu á að unnið yrði að ít­ar­legri efna­hags­grein­ingu á sótt­varn­araðgerðum og lagt yrði heild­stætt mat á þjóðhags­leg­an kostnað og ávinn­ing af mis­ströng­um sótt­varn­ar­regl­um - ann­ars veg­ar á landa­mær­un­um og hins veg­ar inn­an­lands. ".

 

Og maður veit ekki hvort maður eigi að hlæja eða gráta.

Þú bætir ekki úr þeim afglöpum að hafa ekki lagt mat á fórnarkostnaðinn fyrir opnun smitleiða inní landið, núna þegar ljóst er að seinni bylgjan er að springa framan í Evrópu, einmitt vegna þess að opnað var fyrir smitleiðir um landamæri.

Því bein afleiðing af því er að hvert landið á fætur öðru mun loka á pestarbæli því smitvarnir innanlands eru tilgangslitlar ef ekki er lokað fyrir aðstreymi veirunnar inní löndin.

Ferðalög án sóttkvíar leggjast því að, ekkert flóknara en það.

Þannig að maður spyr sig, væri ekki bara betra að hafa ráðherrann ennþá út á lífinu, eða í sóttkví inní skáp, svona út frá stöðu ríkisstjórnarinnar og þeirra alvarlegu vandamála sem blasa við um allt vegna afleiðinga heimsfaraldursins?

 

Jú, jú auðvita vaða raddir heimskunnar uppí í Sjálfstæðisflokknum og Bjarni hefur ekki ennþá haft kjark til að hringja í Þórólf og biðja hann um sóttkví á þetta skaðlega fólk.

En þjóðin á betra skilið en svona vitleysu.

Ríkisstjórnin hefur verk að vinnast sem átti að vera búið að vinnast.

Sem er mótun tillagna um allsherjarátak þjóðarinnar við að halda lífi í ferðamannaiðnaði okkar, sem og að skapa lífsgrundvöll fyrir það fólk sem hefur misst atvinnu, og sér fram á eignamissi, bæði fyrirtækja sem og heimila.

 

Það er neyðarástand þarna úti, og það er bara vonast til að það hverfi með því að ræða það ekki, eða láta eins og allt reddist bara.

Og einhver útópíu umræða um ferðamenn sem munu ekki koma því ferðalög milli landa er það fyrsta sem dettur upp fyrir í heimsfaraldri, stjórnar umræðunni.

Ef fólk er svona heimskt, eða svo stjarft af áfallinu að öll rökhugsun hefur yfirgefið það, af hverju er þá bara ekki gengið alla leið og leitað af gullinu fyrir enda regnbogans??

Eða fjármálaráðherra látinn fara með ríkiskassann til Las Vegas og látinn gambla með hann??

 

Veiran er vágestur en þannig sé ekki þjóðarvá.

Þjóðarváin verður ef hluti samfélagsins er látinn bera allar byrðar vegna hennar, fólkið sem var svo óheppið að starfa við eða eiga rekstur í þeim atvinnugreinum sem hafa orðið illa fyrir barðinu á ströngum sóttvörnum.

Þjóðarváin er þá mannanna verk.

 

Viljum við það.

Kveðja að austan.

 

 

Gagnrýnin á fullan rétt á sér

Ginnungargapið.

 

Það er ljóst að það er ekkert annað en ginnungagap á milli þeirra sjónarmiða að vilja vernda líf, og leyfa því að drepast ef einhver ytri ógn bankar á dyr.

Sóttvarnir, barátta við skógarelda, flóðvarnir, allt er þetta hálfvonlaust í þeirri merkingu að baráttan endar aldrei, það gjósa alltaf upp nýjar pestir, nýir eldar kvikna í sífellu, og alvarlegum flóðum fjölgar sífellt með hækkandi hitastigi jarðar.

Eðlilegt að yfirstéttin spyrji sig, er þetta kostnaðarins virði, dugar ekki að ég hugi að mínu öryggi og láta hitt hafa sinn gang.

Einu sinn þarf jú hver að deyja og segir að almúginn, sérstaklega sá hluti hans sem á varla fyrir skeiðinni, hvað þá hnífnum, er hvort sem er alltaf að berjast við ótímabæran dauða.  Eða hvaðan koma hinar myndrænulýsingar að vera á horriminni eða rétt að skrimta.

 

"Eigi veit ég um hin dýpri rök" sagði hlýðin eiginkona ein við matarboð eiginmannsins þar sem hann og aðrir ræddu kostnaðinn við einhvern óþarfann og að það væri gegn vilja guðs að grípa inní fátæktina, "ég veit hins vegar hver er skylda mín sem kristin manneskja".

Þar með var ginnungagapið milli frjálshyggju og íhaldsmennsku fært í orð, og íhaldsmenn höfðu betur í Manchester þegar sameiginlegir sjóðir voru notaðir til að berja niður kóleru en til þess þurfti að leggja skólp í jörð og útvega öllum aðgang að rennandi vatni.

Auðvitað bölvað bruðl og grét margur góðborgarinn yfir skattinum sem hann borgaði til að fjármagna framkvæmdirnar, hann sá ekki samhengið milli launanna sem hann borgaði og þess að hinn stritandi vinnulýður var ekki aflögufær í sameiginlega sjóði.

 

Mér flaug þetta ginnungagap í hug þegar ég renndi yfir Reykjavíkurbréf Davíðs núna í morgun.

Þar sá maður af hverju Morgunblaðið hefur gefið heimskunni rödd og rær núna með dauðanum.

"Freistandi er að líta á þetta tal sem ábendingu um að við verðum að grípa næsta kostinn á eftir „hjarðónæminu“ sem rætt var um og einhenda okkur í að fletja út yfirferð veirunnar og segja það upphátt og gæta þá einungis þeirra sem varnarlausastir eru. Því það er næstum óhugsandi að þetta þýði að við gætum þurft að skella hundruðum eða þúsundum manna reglubundið í fjölbreyttar tegundir af sóttkví, sem sífellt verður ólíklegra að haldi, af því að við séum enn að reyna að gera landið algjörlega veirulaust. Taka verður af skarið ekki seinna en strax.".

 

Fyrir utan það að það er rangt að sóttvarnir virki ekki, eða ætli kóleran, kýlapest eða ebóla geysi þarna á Móunum, þar er jú hrjóstrugt og afskekkt svo hugsanlega hefur það ekki frést, en held samt ekki, þá er er það ljóst að meint hjarðónæmi kostar mörg mannslíf, mikla veiklun vegna alvarlegra veikinda, að enginn er óhultur, og stór hluti þjóðarinnar mun kjósa að loka sig inni vegna smitótta.

Og hvernig er hægt að vera svo heimskur að halda að slíkur fylgi ekki efnahagslegur kostnaður sem er margfaldur á við tekjurnar sem hægt er að hafa af milljónamæringum að veiða rafrænt í Rangá og öðru fengsælum laxveiðaám. 

Rafrænt því það mun ekki finnast það fífl sem heimsækir pestarbæli í miðri farsótt.

 

Smitvarnir virka ef skorið er á smitleiðir, að vísa í árangursleysi þeirra þegar slíkt er ekki gert, er dæmi um aðra heimsku.

Það væri enginn í sóttkví í dag ef stjórnvöld hefðu virt fræðin haft landamærin áfram lokuð nema að undangenginni sóttkví.

Smitsjúkdómar geta blossað upp þrátt fyrir það, þá er tekist á við slíkt ástand, líkt og er gert á Nýja Sjálandi í dag, eða gert var víða um heim þegar kílapest eða Svarti dauði blossaði upp víða um heim seinni hluta síðustu aldar.

 

Og ekki hvað síst, mannsandinn slæst við sjúkdóma og hefur lagt marga að velli.

Hvaða ungt fólk í dag þekkir á eigin skinni það sem kallað var barnasjúkdómar um miðja síðustu öld??

Eða hafa menn ekki heyrt af því að Stóru bólu hefur verið útrýmt?

Og mannsandinn mun finna lækningu við kóvid, ekki síðar heldur bráðum.

 

Á meðan er það að þrauka.

Og hleypa ekki röddum heimskunnar.

Röddum dauðans inní umræðuna.

 

Það er líklegast stærsta smitvörnin í dag.

Kveðja að austan.

 

Ginnungagap á milli sjónarmiða