Mikill er máttur fólks.

 

Sem getur sagt við samborgara sína að Fríið sé búið.

Að núna sé aftur óttinn og hræðslan.

Án þess að biðjast afsökunar á Ábyrgð sinni og að hafa látið undan þrýsting hægri öfganna í íslenskum stjórnmálum um að hleypa veirunni á ný inní landið.

Þó eru framfarir að viðurkenna að ástandið geti verið mjög alvarlegt því ekki er vitað um uppruna smitsins.

 

Vonandi er söngurinn þar með hættur um að svo og svo mörg þúsund hafi verið skimaðir við landamæri og ekki mælst smit nema í örfáum.

Því málið snýst um þann sem er með smit, og er hleypt inní landið án undangenginnar sóttkvíar.

 

Til að fólk skilji alvarleik málsins, því sóttvarnaryfirvöldum virðist vera það fyrirmunað, ekki nema að hræðslan við hægri öfganna er svo mikil að farin sé að minna á Stalín tímann í Sovétríkjunum, að þá var tilkynnt í Ástralíu að búið væri að lýsa yfir hæsta viðbúnaðarstigi í Viktoríu ríki í Ástralíu, og setja á útgöngubann á nóttu til í stærstu borg ríkisins, Melbourne.

Vegna seinni bylgju sem er við það að verða óviðránleg.

Seinni bylgju sem mátti rekja til óaðgætni öryggisvarða  á sóttvarnarhóteli borgarinnar.

 

Páll Þórðarson, Prófessor við UNSW háskólann í Sydney í Ástralíu skrifaði á Facebook og gaf Kvennablaðinu leyfi til að birta skrif sín undir fyrirsögninni "Farið ykkur hægt".

Ég ætla að leyfa mér að endurbirta hluta af þeim skrifum, til áréttingar um hve lítið þarf til að starta seinni bylgju farsóttarinnar sem lítt verður ráðið við;

 

"Við hér í Ástralíu erum nú að berjast við aðra bylgju af COVID í Melbourne með 150-200 smit á dag. Fyrir einungis 3-4 vikum var landið allt (með 70x fleiri íbúa en Ísland) komið niður í ca 10-20 smit á dag og nánast ÖLL þeirra einungis frá ferðafólki sem var inn á sóttkvíarhótelum og því ólíklegt til að smita út frá sér (sjá þó að neðan). Og þá var búið að aflétta flestum takmörkunum á samskiptum fólks.Hér voru reglur um ferðafólk mun strangari en á Íslandi.

Erlendum ferðamönnum er bannað að koma til landsins nema það sé hér í brýnum erindagjörðum. Ástralir og þeir sem erum með langtíma dvalarleyfi mega hinsvegar „koma heim“ en verða að fara í tveggja vikna sóttkvíahótel. Og ekkert múður með það!

En það var einmitt út af einu þessara sóttkvíahótela sem veiran „slapp“ aftur út í Melbourne. Í og með því að stjórnvöld þar, ólíkt öðrum fylkjum, voru að spara eyrinn og kasta krónunni með því að láta illa borgað og óþjálfað fólk sjá um öryggisgæslu á þessum hótelum. Sumir öryggisvarðana voru mjög svo kæruleysislegir í samskiptum sínum við sóttkvíargestina, hugsanlega í einhverjum tilfellum sváfu jafnvel með þeim! Og þannig „slapp“ veiran aftur út, hugsanlega var einn öryggisvarðanna líka það sem kallast „super-spreader“ og smitaði hundruðir manna.

Núna er búið að „loka“ Melbourne aftur, komið á samskiptabann og einnig búið að loka öllum fylkjamörkum Viktoríuríkis sem Melbourne tilheyrir.  ....

Forsætisráðherra Ástralíu Scott Morrison var að halda ræðu áðan og eitt af því sem að hann sagði er að stjórnvöld ætla að hægja enn frekar á straumi fólks til Ástralíu og minnka þar með álagið á sóttkvíarhótelin. Þ.e. það er ekki einu sinni að vera að tala um ferðamenn (það er ekki minnst á þá) heldur að hugsanlega verði settar enn frekar skorður við „heimferðum“ Ástrala sem hafa ekki þegar komið sér heim.

Takið líka eftir því að ferðamennska er þó nokkur stór iðnaður hér, ekki kannski jafn mikill og á Íslandi, en samt…. og hér dettur stjórnvöldum ekki í hug að leika sér með þann eld að hleypa ferðamönnum inn í landið. En eins og nýja bylgjan í Melbourne sýnir þarf ekki mikið til að skriðan fari aftur á stað.

Skil þess vegna alls ekki þessa léttúð í íslenskum stjórnvöldum sem virðast vera tilbúin til þess að fórna árangri Íslendinga í kveða COVID í kútinn bara fyrir nokkra ferðamannadollara. En kannski skiljanlegt af ríkisstjórn sem heldur að það sé hægt að setja veiruna í nefnd í 2 mánuði.".

 

Þetta eru aðvörunarorð sem hafa því miður gengið eftir.

Það þarf ekki nema einn súpersmitara í mannfjölda, og allt getur farið úr böndum.

 

Þá skiptir svo miklu máli að sóttvarnaryfirvöld séu með hreinan skjöld og nái að virkja aftur samstöðu og samkennd fólks svo hægt sé að sigrast aftur á veirunni.

Sá skjöldur er ekki hreinn í dag.

 

Og verður skítugri með hverjum deginum sem hjakkað er í hjólfari afneitunarinnar, hvað þá að fólki sé sagt að fórnir þess verði til einskis, því landamærin verði strax aftur opnuð um leið og stjórnvöld annarra landa leyfa aftur ferðalög til landsins.

Eða þá þeim verði hreinlega ekki lokað heldur verði tryggt stöðugt framboð nýsmita sem gera allar fórnir almennings tilgangslausar.

 

Það er tilgangsleysið sem fólk skynjar og er svo reitt út af.

Það upplifir sig fórnarlömb afla sem ekkert eru að hugsa um almannahag, heldur þrönga skammtímahagsmuni og hugsanlega þann tilfinningalega skaða sem þotufólkið getur orðið fyrir ef lokað er á stöðugar utanlandsferðir þess.

Og á þessu virðist engin breyting hafa orðið.

 

Það er synd.

Það gat verið allt öðruvísi.

 

Almannahagur og almanna og sóttvarnir í þágu almennings.

Kveðja að austan.

Fríið er búið

Afneitun raunveruleikans.

 

Nær inní efstu þrep sóttvarna líkt og lesa má í þessu viðtali við yfirlækni smitsjúkdómadeildar Landsspítalans.

Persónulegar sóttvarnar eru lykilatriði ásamt samfélagslegum sóttvörnum líkt og tveggja metra reglan er, samkomutakmarkanir og svo framvegis.

 

En það er útilokað að halda heilli þjóð í herkví svo mánuðum skipti vegna þess að stjórnvöld, með blessun sóttvarnaryfirvalda flytja vísvitandi inn smit svo almenningur er í stöðugri hættu, lifir í stöðugum ótta líkt og fólk á stríðstímum sem þarf að gæta sína á leyniskyttum, forðast sprengjuárásir, eyða öllu nóttum í loftvarnarbyrgjum vegna stöðugra loftárása.

Þá gerir fólk það vegna þess að það treystir á að það sé gert sitt ýtrasta til að verja þjóðina og sigra árásaraðilann, en ekki ef stanslaust er sagt við það;

Gætið ykkar, þetta er bara svona, ekkert við þessu að gera, árásirnar hætta einhvern tímann ef við látum nógu lítið fyrir okkur fara, þraukum góuna og þorrann eða alveg þar til árásarmennirnir nenna ekki að drepa okkur lengur.

Hvað þá ef árásunum linnir, að þá sé sent fax og óvinurinn beðinn um að taka upp fyrri iðju, því þeir sem ábyrgðina bera á vörnunum þola ekki lengur við að vera ekki í sviðsljósinu og brýna fyrir fólki persónulegar sóttvarnir.

 

Þannig er Ísland í dag.

Þegar við vorum orðin smitlaus, þá var sest á rökstólana og hugsað upp ráð til að fá veiruna aftur inní landið.

Og þegar hún kom þá hófst söngurinn um persónulegar sóttvarnir.

 

En að stöðva innflutninginn; Nei, nei, nei, það má ekki, þá er sviðsljósið ekki lengur okkar.

Hve hlálegt allt þetta er er fréttin núna rétt áðan á Mbl.is um ástandið í Leifsstöð í morgun.

 

Heimskan og vanvitið ríður ekki við einteyming.

Og sauðirnir jarma með.

Kveðja að austan.

Mikilvæg vika fram undan

Ekkert að óttast segir sóttvarnarlæknir.

 

Smitið lítt útbreitt og við erum að ná tökum á ástandinu.

 

Í mér er uggur segir Kári og vill hertar aðgerðir, meðal annars að reynt sé að stemma stigu við innflutningi á nýsmiti við landamærin.

 

Hvor skyldi nú hafa rétt fyrir sér??

Kveðja að austan.

13 ný smit innanlands