Seinni bylgjan ekki jafn banvæn.

 

Herma fréttir frá Bretlandi og yrði örugglega staðfest af íslenskum læknum og víðar.

Stórkostlegar fréttir sem sanna hve mikilvægt er að halda haus og verjast banvænum veirum á fyrstu stigum útbreiðslu þeirra.

Ef það er ekki gert líkt og reyndin var í Svíþjóð, þá deyja margir sem annars hefðu lifað vegna aukinnar þekkingar og tækni til takast á við hinn óþekkta sjúkdóm.

 

Þess vegna er siðleysið þeirra sem þenja lúðra og berja trommur hér í netheimum, og hvetja til sænsku leiðarinnar, ótrúlegt, í raun er verið að hvetja til morða.

Og það á að varða við hegningarlög þegar fjölmiðlar eða einstaka stjórnmálamenn hvetja til að sóttvörnum sé aflétt og veiran fái að ganga laus þar til eitthvað meint harðónæmi hefur náðst.

Ef það hefði gengið eftir, þá væri það í raun ósköp svipað og að eitra vatnsból, drepur ekki alla en drepur vissulega suma.

Ef við værum alvöru þjóð, stjórnað af alvöru fólki, þá væri hluti af ritstjórn Morgunblaðsins og Fréttablaðsins núna teljandi doppur á flísum í ákveðinni byggingu á Hólmsheiðinni, og það væri hafin lögreglurannsókn á áhrifum hægri öfganna í Sjálfstæðisflokknum á sóttvarnir þjóðarinnar, hvort fjárhagsleg tengsl skýrðu andófið, jafnvel hvort það væri tengsl við öfgaöfl í öðrum löndum.

Ef menn þola ekki nýnasistana þá eiga menn ekki að þola þetta og það er ósköp lítill munur á fólki sem hvetur ungt fólk til að afhausa kennara út á götu í nafni trúar, eða berjast fyrir frelsi drepsóttar sem er vitað er mjög banvæn fyrir ákveðna þjóðfélagshópa.

 

Dánartíðni lækkar með aukinn þekkingu.

En það segir ekkert til um hvernig veiran muni haga sér í þessari seinni bylgju, það var seinni bylgjan sem drap flesta í spænsku veikinni, og það virðist vera að ef það er nóg framboð af veirunni þegar fólk sýkist, þá aukast líkurnar á að hún komist framhjá ónæmiskerfinu og valdi þá þessum lífshættulegu sjúkdómum.

Og til þess að það sé hægt að lækna fólk, þá þarf heilbrigðiskerfið að vara starfshæft.

Það mega ekki of margir smitast á sama tíma og veiran má ekki verða það útbreidd að heilbrigðisfólkið veikist og geti ekki sinnt störfum sínum.

 

Því dánartíðin er ekki að lækna vegna þess að veiran er friðsamari, heldur vegna þess að læknavísindin vita meira um hana og hvernig hún bregst við einstökum lyfjum við ákveðnar aðstæður.

Það þarf að ítreka þetta því raddir dauðans munu örugglega snúa þessar frétt á hvolf líkt og þær hafa gert frá upphafi faraldursins.

Munum, sóttvarnir virka, þess vegna eru þær óþarfar.  Eða smit eru ennþá svo fá, þess vegna þarf ekki að grípa inní smitleiðir veirunnar.  En slíkt er aðeins gert fyrirfram en ekki eftir á.

 

Lækning mun finnast.

Bólusetningar munu virka.

Einn daginn er þetta búið.

 

Ef við höldum haus, og hlustum ekki á Raddir dauðans.

Þá munu margir deyja sem annars hefðu lifað.

 

Og það vill enginn.

Kveðja að austan.

Seinni bylgjan ekki jafn banvæn í Bretlandi

Skynsamleg svör ráðherra.

 

Skynsamleg nálgun því það er til lítils að þróa sóttvarnir um hvað gengur og hvað gengur ekki, ef svo öllu er bara lokað vegna einhvers sem gekk ekki.

Gamla góða hóprefsingin er ekki líkleg til að virka ef sátt á að nást um sóttvarnir.

Það er svo margt sem getur gengið, ef menn leggja sig fram um að láta það ganga.

Kallast lærdómur, það að læra af reynslunni.

 

Það er svo mikilvægt að sem flest svið þjóðfélagsins gangi innan ramma þeirra sóttvarna sem hafa sýnt sig að virki.

Af hverju smitast svo fáir í búðum??

Jú það er vegna þess að menn gæta að fjarlægðarmörkum, starfsfólk er duglegt að sótthreinsa, og grímur geta gert gæfumuninn þar sem erfitt er að koma í veg fyrir mikla nálægð.

 

Lok, lok og læs voru eðlileg viðbrögð í vor en síðan höfum við lært, aflað þekkingar, rekið okkur á hvað gengur, og hvað gengur ekki.

Mikilvægt er að hlusta á þá sem þekkja til viðkomandi starfsemi eða afþreyingar, íþrótta eða annað, ekki hafna hugmyndum að óreyndu.

Fólk á að upplifa vilja til lausna, ekki tregðu kerfishugsunar.

Jafnt í sóttvörnum sem og í beitingu þeirra úrræða sem er í boði til að hjálpa einstaklingum og fyrirtækjum til að lifa kóvid af, fjárhagslega, rekstrarlega.

 

Ef eitthvað má gagnrýna, þá er það að fjölmiðill hafi þurft að kalla eftir þessum svörum og útskýringum.

Rökin áttu að liggja strax fyrir, sem og ákall um samráð útí samfélagið um bæta og þróa sóttvarnir.

Skiptir samt ekki öllu, aðalatriðið er að menn læri og bæti sig.

 

Listamenn segja til dæmis að aðgerðir stjórnvalda séu ekki nógu markvissar, að kerfishugsun flækist fyrir.

Hví í fjandanum var það ekki lagað strax í fyrradag??

Hvað á það að fyrirstilla að svona mál séu ekki rædd í öllum fréttatímum ríkisfjölmiðils okkar, á Alþingi, innan ríkisstjórnarinnar og svo framvegis??

 

Það er þetta sem við eigum að hugsa um, það er þetta sem við eigum að ræða.

Stríðið við veiruna og hvernig við ætlum að sigra hana.

Þannig að við séum öll lifandi, hress og kát, svona eins og hægt er á dauðans alvöru tímum.

 

Ef það er rétt að sjálfsmorðsbylgja hafi gengi yfir, af hverju er ekki brugðist við??

Fyrir langa löngu síðan, það er svo margt hægt að gera annað en að gera ekki neitt.

Það tekst ekki allt en viljinn skilar miklu, til dæmis lærdómi um það sem betur má gera, þróar nýjar hugmyndir og svo framvegis.

 

Að gera hins vegar ekki neitt er glæpur.

Í alvöru.

 

Aðgerðaleysi, í þessu jafnt sem öðru, er eini glæpurinn.

Að gera ekki nóg, að gera mistök og svo framvegis er aðeins hluti af því ferli sem kallast að takast á við hlutina.

Ferli sem skilar alltaf árangri, stundum fullum ef vel tekst til.

 

Að framkvæma, að upplýsa, að gagnrýna.

Þessi þrenna knýr lærdóms ferli okkar áfram.

Knýr áfram stríðið við veiruna.

 

Þetta hefst allt.

Það er öruggt.

 

Lækning finnst.

Það er öruggt.

 

Erfitt á meðan því stendur.

En okkur var aldrei lofað auðveldu lífi.

Slíkt er aðeins sjálfsblekking þess að hafa verið svo lánsöm að búa í landi þar sem stríð og sjúkdómar hafa haldið sig fjarri í áratugi.

En þeim mun sætari verður ávöxtur sigursins þegar hans verður loksins neytt þegar þetta allt er afstaðið.

 

Þó það verði aðeins augnablik áður en nýjar áskoranir taka við.

Þá er það þess virði.

Kveðja að austan.

Starfsemi sem leiddi til hundraða smita óheimil

Stjórnmálamenn hagræddu.

 

Eftir hugmyndafræði frjálshyggjunnar sem gekk þvert á flokka, þar er enginn undanskilinn þegar á reyndi þó annað væri sagt á meðan gistiskýli stjórnarandstöðunnar voru nýtt.

 

Hagræddu þvert á aðvaranir sérfræðinga, lækna og annarra sem höfðu þekkingu á málaflokknum og sögðu, að á meðan það er ekki samþykkt að aflífa eldra fólk, þá þarf það einhvers staðar að vera.

Óhjákvæmileg afleiðing þess að loka spítölum eins og Landakoti eða Sankti Jósefs yrði að Landspítalinn myndi yfirfyllast af eldra fólki sem ætti hvergi skjól eftir læknisaðgerðir.

 

Nei sögðu stjórnmálamenn, Exelinn hefur sagt okkur annað.

 

Núna á kovid tímum er ekki lengur hægt að lifa með lyginni, mistök voru gerð, og þau mistök þarf að leiðrétta.

Til þess er einkaframtakið tilbúið að því gefnu að samfélagið borgi reikninginn.

Þá með peningum sem fundust ekki þegar opinbera kerfið var skorið við trog.

 

Kaldhæðnin er að þeir sem aðhyllast hugmyndafræði andskotans og stóðu fyrir hinum heimskulega niðurskurði á sínum tíma, og höfðu þá ekki kjark til að segja; hagkvæmast er að aflífa fólk við ákveðinn aldur.

Hafa núna fundið þann kjark.

 

Nema þeir tala um hjarðónæmi.

Strax.

Annað er svo dýrt.

 

Já, helv. mennskan hún kostar.

Þá er nú villimennskan ódýrari.

 

Eða þannig.

Kveðja að austan.

Framtíðarsýn þarf á stækkandi vanda