Látum reyna á lögbrotin.

 

Segir hinn nýskipaði dómsmálaráðherra, eins og Sigríður sjálf hefði ekki getað tekið þann slag. 

Í alla stað mun harðskeyttari og ákveðnari manneskja.

 

Til hvers var verið að skipta út ráðherra ef einbeittur brotavilji er ennþá til staðar??

Viljinn til að setja þjóðina á bekk með útlagaríkjum Evrópu, ríkjum sem virða ekki sjálfstæði dómsstóla.

 

Hvílík auðmýkt, hvílík iðrun.

Hvílíkt skrípó.

Þetta lið þarf ekki einu sinni að vera blindfullt til að verða sér til skammar.

 

Hvað er svo erfitt við að skilja að lög gilda í landinu.

Og það á að fara eftir lögum.

Heldur þetta lið að það standi sérstaklega í stjórnarskránni að Alþingi og ríkisstjórn sé undanþegið lögum, að það megi skipa sínum málum eftir geðþótta, eða það sé hafið yfir lögin??

 

Hvað veldur þessum hroka??

Hvar eru endamörk hans??

Þarf eldingu að himnum ofan þegar ekki er látið segjast við alvarlegasta áfellisdóm sem hægt er að fá??

 

Nei, það er róið í sömu knérum.

Grenja á út undanþágu frá leikreglum lýðræðisins.

Enginn á að fá að dæma nema hann sé í flokknum, og helst skyldur og tengdur.

 

Síðan á að endurreisa glatað traust á dómskerfinu.

Til þess er fengið fólk sem eyðilagði það traust og skilur ekki af hverju.

Og þetta fólk á að vera það besta sem við eigum.

 

Ja hérna.

Ja hérna.

Kveðja að austan.

 

 


mbl.is „Ekki að tala um margra mánaða skipun“
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Hvernig varð þessi maður hæstaréttardómari??

 

Sem þekkir ekki muninn á lögbrotum og kunningjaskap??

Jú, hann var vinur Davíðs, og þá voru lögin ekki flóknari en það, að vinur gat orðið dómari.

Samt var reiknað með því að hann þekkti muninn á lögum og vinskap.

Eða klíkuskap.

 

Jæja, það var rangt.

En Jón Steinar afhjúpaði ekki vanþekkingu sína á lögum og reglu með gaspri sínu gegn skýrum dómi Mannréttindadómsstóls Evrópu.

Hann fékk nefnilega prófraun áður.

 

Sú prófraun var neyð þjóðarinnar sem þáverandi seðlabankastjóri, Davíð Oddsson náði að bjarga fyrir horn á neyðarstund.

Lög sem vísuðu í grunnréttindi þjóðar, kallað neyðarréttur.

Eitthvað sem allir skilja, nema þeir sem virkilega ganga erinda fjármagns og auðs.

 

Einn hæstaréttardómari vildi krossfesta þjóðina, gera hana gjaldþrota, eyðileggja sjálfstæði hennar um aldur og ævi.

Þannig að mat Davíðs, að vinskapur væri sama og hæfni, reyndist rangt.

 

Seinna setti Sjálfstæðisflokkurinn skýr lög um að dómaraefni yrðu að sæta hæfnismati, og samkvæmt lögum yrði skipuð hæfnisnefnd til að meta kosti þeirra og galla.

Svo reyndi á þau lög þegar Landsréttur var stofnaður, og ráðherra Sjálfstæðisflokksins skipaði hæfnisnefnd, og gaf henni í vegarnesti erindisbréf um skýr fyrirmæli, byggð á skýrum lögum, um hvernig nefndin átti að vinna.

Sem gekk eftir en sami ráðherra kaus að vera ósáttur við þá niðurstöðu, og eftirleikinn þekkja allir.

 

Lög eru samt lög, hvort sem menn virða þau eður ei.

Ekki svo flókið að jafnvel fyrrverandi hæstaréttardómarar ættu að skilja þessi einföldu sannindi.

 

En maðurinn sem vildi þrælka þjóðina í þágu vina sinna, hrægamma og auðmanna, hann samt gerir ágreining við þessi sannindi.

Vandséð nema ef vera skildi að dómsmálaráðherra Sjálfstæðisflokksins hefði gleymt að nefna í skipunarbréfi sínu, að vinskapur  og klíkuskapur væri bæði jafngild reynslu og menntun.

Og ekstra plúss væri að ganga erinda auðs og auðmanna.

Sem Sigríður Andersen vissulega klikkaði á.

 

En samt, réttlætir á engan hátt jöfnuð hins fyrrverandi hæstaréttardómara að skýr lög séu jafngild verkreglu kunningsskaparins.

Mannréttindadómstóllinn gerði vissulega þá kröfu að skipan dómara væri samkvæmt lögum, en hann hefur hvergi minnst á að þegar varamenn eru kallaðir inn, að þá megi ekki meintur vinskapur og klíkuskapur, hæfni eða vanhæfni, nafnalisti eða annað ráða för.

Hann hreinlega hefur ekkert sagt um það mál.

 

Og þegar einhver vitleysingur útí bæ leggur það að jöfnu, þá er það einfaldlega vitleysingur út í bæ sem fabúlerar þar um.

Og á ekkert erindi í fjölmiðla.

Ekki nema í miðlum þar sem eigendur hafa hag að aðför að lýðræði og dómsstólum.

 

Mogginn minn er greinilega í þeirri stöðu í dag.

Hann múgæsir, hann hagar sér eins og rótgróið flokksblað Pírata og Samfylkingar.

 

Samt ritstýrir maðurinn sem bjargaði þjóðinni á Ögurstundu, blaðinu.

Og samt er maðurinn sem gekk erinda hrægamma upphafinn.

 

Er þetta ekki bara kennslubókardæmi um þversögn??

Ég bara spyr.

 

En aumt er það fólk sem styður málstað þeirra sem kosta Jón Steinar.

Þrælkun þjóðar í þágu auðs.

 

Lægra er vart hægt að leggjast.

Kveðja að austan.


mbl.is „Þá yrði nú gaman!“
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Sú sem sagði að auðlind væri vara.

 

Og ætti því að vera eign auðmanna.

Fékk upphefð þess fjármagns sem ætlar að selja land og þjóð.

Aumkunarverðari getur Sjálfstæðisflokkurinn ekki orðið.

 

Hvenær skyldi hann skipta um nafn??

Flokkur auðs og fjárplógsmanna.

 

Þetta er eins og faðirvor andskotans.

Kveðja að austan.


mbl.is Þórdís tekur við dómsmálunum
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Að höggva hnútinn er Landsréttar.

 

Dómurinn er ólöglegur, og í honum er fólk sem var handvalið.

Og það sem verra er, meðdómendur þess þögðu.

Fólk sem skilur ekki grundvallaratriði laga og réttar, að lög séu virt, er ekki hæft til að dæma um annarra sök.

Allir eiga rétt á sanngjörnum dómi, og forsenda þess er að dómstólar séu sjálfstæðir og óháðir öllum nema lögum og reglum  samfélagsins.

 

Þegar dómari er handvalinn, á skjön við skýr lög, þá veit enginn af hverju hann var valinn og lög voru brotin.

Fólk hefur spurt, hvað kemur það hagsmunum meintum dópista og brotamanni við??

En hver veit hvort hinn meinti brotamaður hafi verið í hinni klíkunni á dópmarkaðnum, og fjárfestur dómari nýti vald sitt til að gera upp sakir við hina.

Það veit nefnilega enginn hverjir þessir hinir eru.

 

Í Bandaríkjunum var ríkt fólk fangelsað fyrir að hafa keypt börnum sínum forgang að virtum háskólum.

Slíkt er lögbrot, og þegar upp um kemst, þá er refsað fyrir slíkt.

Vegna þess að reglur um umsókn eru skýrar, og eiga að ráðast að getu og hæfni, ekki handvali mútugreiðslna og annarra ívilnana.

 

Það eina sem er vitað um hina handvöldu dómara í Landsrétti, er að ráðherra dómsmála laug um forsendu skipana þeirra. 

Fjölga konum, allt í lagi, en Ragnheiður Bragadóttir var aldrei næsta kona samkvæmt hinum ólöglega kynjakvóta, en stjórnsýslulög kveða skýrt á um að hæfni en ekki kyn, eigi að ráða þegar fólk er ráðið í stöður hjá ríkinu.

Auka vægi dómarareynslu, en þó hið algjöra lögbrot að láta slíkt vægi vera 100%, þá hefði Jón Finnbjarnarson aldrei komið til greina, á undan honum á lista hæfnisnefndar voru héraðsdómara með sömu reynslu, en meiri menntun.

Síðan hefðu Jón Höskuldsson og Eiríkur Jónsson aldrei vikið af lista miðað við uppgefnar forsendur ráðherra.

Aðrir hefðu alltaf farið á undan.

 

Ráðherra sem lýgur, og handvelur, sæti í fangelsi í Bandaríkjunum í dag.

Og það fyrsta sem væri rannsakað væri mútugreiðslur og mafíutengsl.

Því það lýgur enginn og handvelur án ástæðu.

 

Vissulega búum við ekki við svona skýrar leikreglur réttarríkisins, hér mega ráðherrar og þingmenn ljúga og svíkja og þjóna erlendum hrægömmum og fjárkúgurum, án þess að sæta ábyrgð.

Í því samhengi eru brot Sigríðar léttvæg.

 

En lögbrot hennar snéru að hina grafalvarlega, hún vó að sjálfstæði millidómstigsins sem kennt er við Landsrétt.

Fjórir af fimmtán dómurum eru án umboðs laga, og enginn veit hvað veldur.

Vinna þeir fyrir dópsala, erlenda hrægamma, innlenda fjárspekúlanta sem vilja komast yfir orkuauðlindir þjóðarinnar, eða hreinlega keyptu þeir sér forgang líkt og hið ríka fólk í Bandaríkjunum gerði.

Eða hvað??

Það veit enginn, við búum ekki í Bandaríkjunum, sjálfstæður saksóknari rannsakar ekki hið óeðlilega, hina grafalvarlegu aðför að réttarríkinu.

 

En það er óumdeilt, að fólk sem situr í dómi í skjóli lögbrota og hagsmunatengsla, er ekki hæft til að dæma samborgara sína vegna brota á ríkjandi lögum og reglum.

Og jafnvel heimskur getur ekki haldið öðru fram.

Þetta fólk þarf því að víkja.

Og það á að sæta rannsókn þó við þurfum ekki að fara amerísku leiðina að stinga því í grjótið og láta það síðan laust gegn tryggingu.

 

Um þetta er ekki deilt í lýðræðis og réttarríkjum.

En í slíkum ríkjum er ekki heldur deilt að þeir sem þegja í stað þess að verja réttarríkið, að þeir eru ekki heldur hæfir til að gegna embættum sínum.

Þeir þurfa ekki að vera hluti af sömu svikamyllunni, en þögn þeirra tjáir allavega alvarlega vanhæfni.

Og slíkt fólk á heldur ekki að skipa dómsstóla þjóðarinnar.

 

Það fékk próf, og það féll á því.

 

Landsréttar er því að höggva á hnútinn.

Eins og leggur sig eiga dómarar réttarins að segja af sér og axla ábyrgð á gönuskap sínum.

Þó feit laun, og feit eftirlaun hafi hugsanlega brenglað dómgreind og heft tungu þeirra og samviskugjörðir, þá er slíkt aldrei afsökun.

 

Þeim varð á, og þeir eiga axla ábyrgð.

Hugsanlega var bakarinn Sigríður Andersen sek, en ábyrgð hennar axlar ekki ábyrgð smiðsins, dómaranna sem þögðu þegar embætti þeirra krafðist að þeir segðu.

 

Hið gjörspillta valdakerfi okkar má ekki komast upp með þennan kattarþvott.

Svo einfalt er það.

 

Annað er viðurkenning á auðræði, ekki lýðræði.

Kveðja að austan.


mbl.is Dómararnir enn að meta stöðuna
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Bloggfærslur 14. mars 2019

Um bloggið

Ómar Geirsson

Höfundur

Ómar Geirsson
Ómar Geirsson
Mars 2024
S M Þ M F F L
          1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31            

Nýjustu myndir

  • Screenshot (49)
  • Screenshot (49)
  • ...img_0104a

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (19.3.): 1
  • Sl. sólarhring: 9
  • Sl. viku: 47
  • Frá upphafi: 1318210

Annað

  • Innlit í dag: 1
  • Innlit sl. viku: 34
  • Gestir í dag: 1
  • IP-tölur í dag: 1

Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband