Vofa kommúnismans er komin á kreik.

 

Allsstaðar þar sem kommúnistar ná völdum, byrja þeir strax að drepa efnahagslíf í dróma með ofursköttum.

Réttlæting þeirra er allt frá því að þeir þykjast vera að jafna kjör eða þeir þurfa að ráðast í ofurmikilvægar framkvæmdir.

Þegar reyndin er sú að ofurskattlagning þeirra þjónar þeim eina tilgangi að leggja allt efnahagskerfið undir sig, að þeir stjórni og ráði öllu, og þá yfirleitt í gegnum Örfá stórfyrirtæki.

 

Jón Gunnarson er dæmi um slíkan kommúnista.

Hvergi í heiminum, nema kannski í Noregi, eru bíleigendur eins skattlagðir eins og á Íslandi.

Samt vill hann í nafni hinnar kommúnísku hugmyndafræði koma á nýjum sköttum sem hann kallar veggjöld. 

Réttlæting hans eru það sem hann kallar nauðsynlegar framkvæmdir.  Reyndar framkvæmdir sem hann og hans líkar hafa fyrir löngu innheimt skattfé til að ráðast í en hafa notað í annað, til dæmis til að greiða Örfáum olíuörkum ofurvexti sem hafa hvergi þekkst annars staðar á byggðu bóli eftir fjármálakreppuna sem kennd er við haustið 2008.

 

Fávíst fólk, fáfrótt fólk, fólk sem er ekki eldra en tvævetur, trúir kannski Jóni og telur hann hafa fundið upp hjól kommúnismans, og þar með heiti kommúnismi hans einhverju allt öðru nafni, til dæmis frjálslyndi eða frjálshyggja.

En við sem erum eldri, og höfum kannski lesið eina eða tvær bækur, jafnvel fleiri, könnumst alveg við gjörðina, þekkjum samsvörunina..

Svona byrjaði nefnilega kommúnisminn eftir valdarán bolsévika í Rússlandi, sem eftir landvinningastefnu þeirra var kallað Sovétríkin.  Sem var fínt nafn yfir Rússland og nýlendur þess.  Kommúnistar lærðu nefnilega snemma að kalla hlutina öðrum nöfnum en þeir voru í raun.

 

Allsherjar ríkisrekstur, þar á meðal samyrkjubú í landbúnaði var lokaskrefið, ekki það fyrsta.

Fyrsta skref kommúnistanna var að ofurskattleggja allan sjálfstæðan rekstur, sérstaklega urðu bændur illa fyrir barðinu á ofurskattlagningunni.

Það var vegna þess að það var hægt að selja landbúnaðarvörur á erlendum mörkuðum og fá fyrir þær gjaldeyri, sem síðan var notað til að kaupa vélar og tæki fyrir hinn nýja þungaiðnað.

 

Jafnan var ofurskattlagning jafnt og framkvæmdir. 

Afmarkaður hópur varð fyrir barðinu.

Og það var auðvelt að fá hina sem sluppu til að styðja. 

 

Ef aðstæður ólíkra tíma, ólíkra þjóðfélaga, og mismunandi orðskrúð og lýðskrúð, er tekið út úr rökum Stalíns og Jóns, þá er ljóst að samsvörunin er því sem næst algjör.

Stalín kom bara á undan, og því er þetta ofurskattlagningarmódel fámennrar elítu, hinna Örfáu eins og ég kalla hana, kennt við kommúnisma. 

Og það er sama hvað þeir sem á eftir koma kalla sig, ef þeir feta í fótspor þeirra Lenín og Stalíns, þá eru þeir kommúnistar.

Með sömu hugmyndafræði, viljann til að gína yfir öllu. 

Og fyrsta skrefið er alltaf að byrja að ofurskattleggja (ræna) einn hóp, svo næsta og næsta, þar til almenningur á ekkert, og er ofurseldur fámennri elítu um vinnu og afkomu.

 

Síðan þarf ekki einu sinni að taka út tímamismun eða mismunandi orðagjálfur til að sjá samsvörunin við þá sem styðja ránið á öðrum.

Hver vill ekki framkvæma segir sá sem þarf ekki að borga, eða hefur efni á því??

Og fyrirlitningin á þeim sem verða fyrir barðinu er sú sama.

Þá fyrirleit menntað fólk eða hin nýja stétt iðnverkamanna bændur, í dag lítur vel menntað, vel stætt fólk niður á fátæka, hvort sem fátæktin stafar af sjúkdómum, fötlun, aldri, ómegð eða þeim menntunarskorti að þurfa að vinna illa borguð erfiðisstörf.

Þá voru stórbændur mest fyrirlitnir, og þeim var útrýmt, í dag er það skríllinn á landsbyggðinni, sem er lokaður innan fjallahrings, og þarf samgöngur til að komast á milli staða.  Hann skal borga veggjöld, hann skal blæða út með ofurskatti sem kennt er við auðlindagjald.

Hvort honum verður algjörlega útrýmt á eftir að koma í ljós, en kommúnistar nútímans vinna af því hörðum höndum.

 

En sagan hefur einn kost.

Það má læra af henni.

 

Við þurfum ekki að láta útrýma okkur.

Gerum það sem Rússar gerðu 70 árum of seint.

Rekum kommúnistana af höndum okkar.

 

Þeir voru og hafa alltaf verið óværa.

Sníkir á heilbrigð samfélög fólks.

Ganga af þeim dauðum ef ekki er brugðist við.

 

Þeir lugu sig kannski til valda.

En lygin á ekki að halda þeim í valdastólum.

 

Látum ekki bjóða okkur þetta.

Við erum ekki skynlausar skepnur sem geta ekki varið sig og sína.

Við erum fólk.

 

Fólk lætur ekki kommúnista stjórna sér.

Það kveður niður þann draug.

Kveðja að austan.

Meiri háttar uppbygging fram undan

Það gerðu fleiri í brækurnar en Ruv.

 

Morgunblaðið hefur ekki síður lapið upp hinar alvarlegu ásakanir á hendur íslenska geðheilbrigðiskerfinu án þess að gera hina minnstu tilraun til að rannsaka hvort sé einhver fótur fyrir þeim orðum og ásökunum.

Ekki ætlast ég til að Moggafólk eyði tíma sínum í að lesa pistla okkar hér á Moggablogginu, en ég ætlast til að það hafi til brunns að bera eitthvað sem má kalla lágmarks skynsemi og hæfni til að álykta.

Sigmar greyið er eins og hann er, vinnur í vernduðu umhverfi og ber enga ábyrgð nema þá gagnvart góða fólkinu í 101, en þegar Morgunblaðið vitnar í skrif út í bæ, eins og um frétt eða staðreynd sé að ræða, eða þegar þingmenn Pírata fjalla um þau sem alvarlega brotalöm á kerfinu, þá þarf að staldra við. 

Og í pistli með því nafni, það er Er ekki kominn tími til að staldra við, skrifaði ég meðal annars þetta;

"Og spyrja einnar grundvallarspurningar, hvað er rétt í þessu máli?? Er það virkilega svo að áhrifamenn geti pantað nauðungarvistun á fólki gegn vilja þess?? Stjórnar ekki fagfólk Kleppi??, metur það ekki ástand viðkomandi á faglegum forsendum, og tekur ákvörðun eftir því?? Trúir fólk því virkilega að við sem þjóð búum við réttarfar Sovétsins þar sem ráðamenn þvinguðu fagfólk til að leggja inn og meðhöndla pólitíska andófsmenn, eins og andóf væri geðsjúkdómur. Þetta eru nefnilega mjög alvarlegar ásakanir og koma persónu Jóns Baldvins sem slíkri ekkert við. Heldur ef rétt er, þá er þetta brotalöm sem þarf að rannsaka. Og fjölmiðill sem tekur sig alvarlega, hann gefur allavega hinum ásökuðu tækifæri til að útskýra sína hlið málsins. Annað er eiginlega að lepja upp slúður og níð.".

 

Og undir frétt undir fyrirsögninni "Stefndu mér", þar sem vitnað var í feisbókarfærslu dóttur Jóns, færslu með ásökunum á hendur næstum því öllum í kerfinu ítrekaði ég þessi sjónarmið mín.

"Þegar þeir birta slúður og róg samfélagsmiðla eins og um heilagan sannleik sé að ræða. En sú ábyrgð er hjóm eitt miðað við að taka þátt í þöggun á ásökunum um alvarlegt misferli. Og alvarlega getur misferlið ekki verið en ásakanir í þessum orðum (Aldísar); "þá mun ég leggja fram sönn­un­ar­gögn um þögg­un og valdníðslu þína, lög­reglu­stjór­ans á höfuðborg­ar­svæðinu, land­lækn­is­ins, rík­is­sak­sókn­ara og dóms­málaráðuneyt­is­ins, og vinna sig­ur, ef ekki fyr­ir ís­lensk­um rétti - haf­ir þú þar enn tögl og hagld­ir, þá sann­ar­lega fyr­ir Mann­rétt­inda­dóm­stól Evr­ópu".

Því ekkert af þessu kemur persónu Jóns Baldvins við. Heldur þeim stofnunum og embættum sem eru nefnd, og þeirri sem er ónefnd; Kleppi og starfsfólki hans. Hvernig getur afdankaður stjórnmálamaður, með skjól í sendiráðum þjóðarinnar, haft slíkt ægivald??".

 

Ef sveitamaður, eins fjarri hringiðu mannlífsins og hægt er að vera hér á landi, sér að ef þessar ásakanir eru sannar, þá er um að ræða eina stærstu frétt lýðveldistímans, þá gera allir alvöru fjölmiðlar það líka og grafast fyrir um sanngildi þeirra.

Nema þeir afgreiða þetta sem óra.

En þá ærumeiða þeir ekki saklaust fólk með því að ljá þeim vængi.

 

Enn og aftur, þetta snýst ekkert um persónu Jóns Baldvins á nokkurn hátt.

Þó Sigmar greyið trúi því, þá er Jón ekki guð almáttugur, hvað þá að hann hafi haft alræðisvald hér á árum áður.

Þetta snýst um þá grandvörum embættismenn þjóðarinnar sem eru ásakaðir um glæp, alvarlegan glæp.

Og slíkar ásakanir þarf að rökstyðja.

 

Það er ekkert sem afsakar afglöp Morgunblaðsins í þessu máli.

Jón Baldvin hefur varpað ljósi á staðreyndir þess í þessari grein sinni, Morgunblaðið hefur ekki birt stafkrók þar um.

Ekki útskýrt lögin, ekki útskýrt ferlið í kerfinu, ekki gert nokkra tilraun til að ræða við þá einstaklinga sem eru bornir þessum þungu sökum.

Og við það er ekki hægt að una.

 

Morgunblaðið þarf að axla ábyrgð.

Og þeir sem ábyrgðina bera eiga að gera það.

 

Því slíkt gera fjölmiðlar.

Til að geta haldið áfram að kalla sig fjölmiðill.

 

Ekki slúðurmiðill.

Kveðja að austan.

„Sannleikurinn er sagna bestur,“ segir Jón Baldvin