Verktaki og tækniforrit.

 

Ef það er eitthvað sem lýsir vel úrkynjun frjálshyggjunnar, þessa tilhneigingu auðs að skera niður allan kostnað sem snýr að vinnu fólks, þá er það þessi 2 orð.

Úrkynjun sem endar með því að við erum öll óþörf.

Eina spurningin hvernig auðurinn ætlar svo að útrýma okkur.

 

En bíddu við, er ekki Sjálfstæðisflokkurinn búinn að vera í stjórnarandstöðu í Reykjavík í ótal ótal ár.

Það er ekki hann sem ber ábyrgð á að gróðapungar leggja undir sig hvern einasta auða reit sem fyrirfinnst í miðbæ Reykjavíkur.

Það er ekki hann sem útvistar leiðarkerfi Strætó.

Og það er ekki hann sem notar þá aumu afsökun að þetta sé ekki "okkur" að kenna, því það er sko verktaki sem keyrir leið 11.

 

Það er nefnilega góða fólkið sem stjórnar Reykjavík.

Þetta rétthugsandi sem dýrkar rétttrúnaðinn.

 

Sem getur ekki komið frá sér heilli setningu án þess að fordæma frjálshyggju Sjálfstæðisflokksins.

Eða frjálshyggju Bush eða Regans, Tatchers eða Camerons.

Eða frjálshyggju allra landa eða allra tíma.

 

Fordæmir í orði.

En framkvæmir á borði.

 

Samt heppið að skinhelgi er ekki bráðdrepandi.

Líkt og frjálshyggjan er.

 

Sem eyðir samfélögum með því að rjúfa samfélagssáttina.

Sem rænir samfélög með þjófamódelum hins frjálsa flæðis úr vasa almennings í vasa auðmanna.

Sem útvistar öllu þar til svipa hinna lægstu tilboða býr til öreigastétt vinnandi fólks sem dugar ekki sólarhringurinn til að eiga til hnífs og skeiðar.

Á 21. öldinni þar sem tækni og þekking er á því stigi að allir eiga að hafa í sig og á.

En örfá þúsundir eiga því sem næst allan auð mannkynsins.

 

En frjálshyggjan er aðeins hugmyndafræði andskotans.

Meitluð í blóði hins stritandi manns.

Og andskotinn er ekki til, hann er ekki gerandi.

Hún er mannanna verk.

 

Margra manna.

Þessi frétt afhjúpar suma.

Og þeir eru ekki í Sjálfstæðisflokknum.

 

Enda sjálfstæðismenn upp til hópa íhaldsfólk.

Og íhaldsfólk er ekki frjálshyggjufólk.

 

Það veit auðurinn.

Enda veðjar hann á aðra.

 

Og kemst upp með það.

Kveðja að austan.

Henti barni út úr strætisvagni

Veruleikafirrt yfirstétt.

 

Skynjar ekki hina undirliggjandi ólgu í samfélaginu.

Sem í kjarna er krafa mennskunnar, að vinnandi fólk geti lifað mannsæmandi lífi af launum sínum.

Fæði, klæði og húsnæði.

Ásamt þeirri einföldu kröfu að börn þeirra séu ekki hornreka í samfélaginu sökum fátæktar foreldra.

 

Hjá einni ríkustu þjóð í heimi ætti þessi krafa ekki einu sinni að vera í umræðunni.

Því allir ættu að geta vel við unað.

 

Stjórnmálaelítan með öll sín hagsmunatengsl og leyndu þræði til auðs og fjármagns, fékk eitt tækifæri til að koma til móts við þessa hógværð mennskunnar.

Það er ljóst að takist henni ekki þetta verkefni, að þá blasir upplausn við í stjórnmálum landsins.

 

Og sú upplausn verður ekkert ætt við þann bjálfagang sem flokkakraðakið í Reykjavík býður uppá.

Frekar munum við sjá eitthvað sem er í ætt við það sem er að gerast í Evrópu, að flokkar sem segja kerfinu stríð á hendur, munu fá meirihluta atkvæða eftir ekki svo langan tíma.

Hvort sem þeir verða til vinstri eða hægri.

 

Hið vinnandi fólk er allavega búið að fá nóg af sjálftökunni.

Nóg af þjófamódelinu sem mergsýgur þjóðina.

 

Ef ekki verður gengið til móts við sanngjarnar kröfur í dag, kröfur sem biðja aðeins um kerfisuppstokkun í þágu almennings

Að allir verði með þegar þjóðarkökunni er skipt.

 

Að þá verða engar kröfur næst.

Aðeins spjót og skildir.

Kveðja að austan.

„Til­lög­urn­ar af­skap­lega góðar“

Við þurfum enga ríkisstjórn.

 

Þegar sjálfur forsætisráðherra þjóðarinnar hefur lýst því yfir að æðsta stjórnvaldið er fjármálaáætlun Engeyjarættarinnar.

Fjármálaáætlun sem hefur tvennan tilgang.

 

Annars vegar að sjá til þess að á tímum sögulegs góðæris að þá grotni innviðir þjóðarinnar eins og vegakerfið og lausnin sem boðuð er uppá er aukaskattar og einkavæðing þeirra.

Hins vegar að landið sé galopið fyrir fjármagnsflutningum, svo fjármagnsfólk geti skili skuldirnar eftir á innlendri kennitölu, en gróðinn er fluttur í skattaskjól.

 

Í allri samanlagðri ræningjasögu siðmenningarinnar, hefur betra þjófamódel ekki verið fundið upp.

Og það virðist ekki vera hægt að kjósa óveiruna burt.

Engeyjarættin er einhvers konar eilífðarvél.

 

Svo ég vitni í Glanna glæp; Rænum og ruplum.

Kveðja að austan.

 

Frekari breytingar ekki í boði