Nató leggur blessun sína yfir Erdogan.

 

Með því að minnast ekki orði á ógnarstjórn hans heima fyrir, tilraun hans til þjóðarmorðs gagnvart Kúrdíska minnihlutanum í landinu, og innrás hans inní Sýrland þar sem spjótunum var beint að því fólki sem lagði ómenni Ríki Íslams að velli.

Tyrklandsforseti gat ekki betur lýst stuðningi sínum við Ríki Islams, en þegar hann kallaði banamenn þess hryðjuverkamenn og krafðist þess að Nató ályktaði þar um.

Síðan er það vitað að meint valdarán hersins var sviðsett átylla til að brjóta á bak aftur alla andstöðu gegn ríkisstjórn hans með aðferðum sem hefði gert einræðisherra fasismans stoltan af lærisveini sínum.

Og stríð hans við Kúrda á ekki skylt við neitt annað en þjóðarmorð, þar sem ráðist er að tungumáli, menningu, fólk drepið og þúsundum kvenna nauðgað.

 

Svona gera aðeins ómenni, og samsekir eru þeir sem þegja en ekki segja.

Þar á meðal íslenska ríkisstjórnin.

Þar á meðal Katrín Jakobsdóttir.

 

Ekkert flóknara en það.

Kveðja að austan.

Sameiginleg yfirlýsing í skugga spennu

Here comes the story of the Hurricane.

 

Söng Bob Dylan svo eftirminnilega um manninn sem yfirvöld came to blame.

Það sem er kannski minna vitað er að ákæruvaldið nýtti sér framboð meintra uppljóstra, krimma sem sömdu um vægari refsingu ef þeir hjálpuðu því að skella skuldina á saklausan mann, sem var á tímum réttindabaráttu svartra óþægur ljár í þúfu.

Hefði þess vegna getað orðið annar Cassius Clay sem við þekkjum betur undir nafninu Muhamed Ali.

Rubin "Hurricane" Carter var að lokum látinn laus, sat þar saklaus alltof lengi, fórnarlamb andrúmslofts sem taldi það mikilvægara að negla fólk en að draga seka fyrir dóm.

 

Ég get ekki að því gert að ég er tortrygginn á framburð manna sem tryggja sér refsilækkun eða refsileysi með því að benda á aðra.

Það er ekki bara asninn sem fellur fyrir gulrótinni, ef það er hvati til að komast upp með afbrot sín, hví ekki að nýta hann.

Þessi aðferðafræði tíðkast mjög í Bandaríkjunum og fjölmörg dæmi um að saklaust fólk hafi þurft að afplána þunga dóma vegna hennar, jafnvel líflátið vegna hagsmunatengdra sakbendingar sem ekki var á rökum reist.  Dna greiningar í gömlum sakamálum hafa leitt slíkt í ljós.

 

Hvað sem þessi ágæti maður, Jóhannes Stefánsson er, þá er hann ekki uppljóstrari.

Uppljóstrari er sá sem tekur ekki þátt í glæpsamlegu athæfi, en veit af slíku og lætur yfirvöld vita.  Nú eða lekur í fjölmiðla eða annað eftir aðstæðum.

Sekur maður sem bendir á aðra, er bara sekur maður sem bendir á aðra.

Hef reyndar ekki hugmynd um meinta sekt Jóhannesar, hef aðeins hans orð fyrir því.

 

Hins vegar hefur það verið upplýst að Samherji tróð á tærnar á SuðurAfrískum auðhring, sem taldi sig eiga bæði miðin og kerfið.

Eftir þær upplýsingar trúi ég fáu, nema ég viti um hagsmuni og hagsmunabandalag þess sem matreiðir.

Það eina sem er öruggt, er að það er ekkert sem sýnist.

Sérstaklega ekki hér á Íslandi í andrúmslofti nornaveiða.

 

Ruv hefur þegar verið uppvíst að röngum fréttaflutningi, vísvitandi því ekki er brugðist við ábendingum um leiðréttingar, heldur rifið kjaft eins og menn séu ennþá strákpollar á bryggjunni á Reyðarfirði.

Íslenska frjálshyggjan og hrægammaliði greip grunsamlega strax gæsina og snéri athæfi Samherja uppá íslenska kvótakerfið, og lét málpípur sínar tala um séríslenska spillingu.

Snöggir að hugsa eða dýpri tengsl??

Wikileaks hefur játað að vera verkfæri í valdabaráttu í Namibíu, uppljóstrun þess snérist ekki um uppljóstrunina sem slíka, heldur var yfirlýst markmið að hafa áhrif á niðurstöðu kosninga þar í landi.

Og síðan er það SuðurAfríski auðhringurinn, þar eru ekki skátadrengir á ferð.

 

Trúverðugleiki er það fyrsta sem lætur undan í svona samkrulli.

Hagsmuna og valdabaráttu.

 

Höfum það bak við eyrað.

Kveðja að austan.

Horfa til þess að fá Jóhannes sem vitni í Namibíu

Óhreinu börnin hennar Evu.

 

Bættu meðaltölin hjá þeim sem höfðu þau ekki til sýnis, eitthvað sem skólar á landsbyggðinni virðast ekki vera góðir í.

Eða við Íslendingar yfir höfuð, að láta bjánana taka líka próf þegar skólar eða lönd eru vegin og metin, þykist víðast hvar ekki vera góð latína.

Hvað þá að bjánarnir séu síðan látnir taka umræðuna á niðurstöðuna.

 

Lesskilningi íslenskra barna hefur hrakað frá árinu 2000 er sagt, en bíddu við, eru íslensk börn eitthvað mæld sérstaklega í þessari könnun??

Er ekki verið að mæla lesskilning allra barna sem erum í íslenskum skólum, óháð þjóðerni eða hvort þau hefðu íslensku á móðurmáli??

Fengu börn pólska minnihlutans próf á sínu móðurmáli??, og ef svo var, hvernig áttu þau að standa sig vel þegar þau fá ekki lágmarkskennslu í hvernig á að skrifa og beita málinu??

 

Það er ótrúlegt að hver spekingurinn á fætur öðrum komi fram og tjái sig um þessa niðurstöðu Pisa könnunina án þess að benda á leitnina milli stórfjölgunar innflytjenda, og síðan lakari útkomu á prófum sem mæla íslenskukunnáttu.

Frá því að vera prómil yfir í að vera hátt í 30% þjóðarinnar, þá í raun ótrúlegt hvað skólakerfið hefur þó náð að tækla vandann, og einn besti mælikvarði þess er að börn innflytjanda virðast aðlagast samfélaginu upp til hópa mjög vel.

Það ætti að þakka, og síðan má spyrja hvað má betur gera.

 

Í hátt í 50 ár hefur það verið vitað að góð kunnátta í notkun móðurmálsins er forsenda góðrar kunnáttu í öðrum tungumálum.

Þetta er til dæmis skýring þess að íslensk börn í sænskum skólum á áttunda áratugnum fengu sérstaka íslenskukennslu, og sama gilti um börn sem höfðu aðra tungu en sænsku að móðurmáli.

Kostaði vissulega, en skilaði sér margfalt til baka.

 

Og þessar rannsóknir þekkti íslenskt skólafólk þegar hið frjálsa flæði innflytjenda skall á íslenskan vinnumarkað, það benti á að bæði þyrfti þetta fólk kennslu í íslensku, en ekki síður væri mikilvægt að börn þess fengju kennslu á móðurmáli sínu, það auðveldaði þeim að ná tökum á íslenskunni.

Mátti örugglega gera betur, en þetta var samt allt á réttri leið, og ekki má gleyma að álagið jókst á undan flæði fjármuna til að takast á við það.

 

Svo kom Hrunið, og þá var allt skorið niður.

Sérstaklega urðu óhreinu börnin hennar Evru illa úti, við vildum vinnuafl foreldranna, því frjálsa flæðið leyfði okkur að svína á því í kaupi og kjörum, en við vildum ekki fjárfesta í framtíð barna þeirra.

Og afleiðingarnar blasa við, þær hafa verið mældar.

 

Þess vegna eigum við ekki að láta bjánana sem skáru niður, komast núna upp með að bömmera börnin okkar.

Þau eru klár, þau eru flott, þau eru fín.

Þau bera ekki ábyrgð á fjölmenningunni, hvorki íslensku börnin eða börnin af erlendum uppruna.

Þau bera ekki ábyrgð á skammsýninni og heimskunni, hvað þá að þau beri ábyrgð á þeirri áráttu hinna fullorðnu að vilja mæla það sem var, en ekki það sem er.

 

Ég á tvo syni sem tóku þetta próf.

Þeim gekk ágætlega, en það gekk ekki alveg eins vel hjá þeim sem áttu annað móðurmál en því sem prófað var úr. 

Það er miður því það eru líka klárir og flottir krakkar.

En djóklaust, til hvers er verið að prófa uppúr forníslensku spurði sonur minn, og nefndi mér nokkur dæmi.  Og ég játa að svarið var ekki alltaf augljóst, og þó er ég af annarri kynslóð sem ólst upp við bækur en ekki tölvur.

Í raun er þetta eins og bjánarnir slægju því upp í fréttum á morgun að verkkunnáttu Íslendinga hefði stórlega hrakað samkvæmt lauslegri könnun sem var gerði síðastliðið sumar, en þar var farið með orf og ljá niður á Klambratún, og fólk sem þar lá í sólbaði, var beðið að brýna ljáinn og taka svo eina brýnu.  Á sama tíma hefði verið farið með línubala og óskorna síld niður á Granda, og kaffigestir þar beðnir að beita nokkra króka.

 

Alveg augljóst mál að útkoman yrði ekki góð úr því, enda myndu flestir líta á slíkt sem brandara.

Nema bjánarnir, þeim verður allt að alvöru, sérstaklega þegar þeir sjá tækifærið að slá um sig með froðu og frösum.

 

"Ég mennta krakkana til að takast á við störf morgundagsins, kenni þeim að afla sér upplýsinga, og nýta þær." sagði bekkjarkennari strákanna við okkur í síðasta foreldraviðtali.

Og hvernig sem á það er litið, þá eru strákarnir mínir klárari en ég var á þeirra aldri, nema reyndar í forníslensku, sem var nú reyndar bara málið sem við notuðum dagsdaglega þá.

Krakkarnir sem hún hefur sent frá sér í gegnum tíðina hafa staðið sig vel þegar í framhaldsnám er komið, og sveitaskólinn okkar á framhaldsskólastiginu, sem og sveitaskólinn á Egilstöðum, þurfa ekkert að skammast sín fyrir frammistöðu nemenda sinna þegar þeir hafa tekist á við alvöru háskólanámsins.

Sannast hið fornkveðna, að lengi býr að fyrst gerð.

 

Samt er til fólk sem vogar sér að skíta niður þessa skóla og þessa kennara.

Ég fullyrði að við fáum enga betri sendingu að sunnan en það sem strákarnir mínir hafa nú þegar.

Tvítyngd börn glíma við vanda sem þarf að takast á við. 

Slíkt er ekki gert með því að tala niður það sem vel er gert.

Síðan megum við ekki gleyma að snjalltæki gera aðra kröfu til tungumálsins en við fullorðna fólkið erum vön.

 

Eftir stendur að besta veganestið er brosandi heilbrigð börn, sem halda útí lífið full af trú og tilhlökkun.

Slíkt er ekki mælt í Pisa könnunum.

Og það sem er mælt þar, má ekki verða þess valdandi að stressið og streitan taki yfir, að börn séu brotin niður í stað þess að vera byggð upp.

 

Ég get ekki að því gert að mér finnst tilhneigingin vera í þá átt.

Stytta nám, auka hraðann, útrýma gleðinni.

Útrýma þeim tíma sem börn hafa í leik og líf.

 

Og það er ekki gott.

Kveðja að austan.

Útkoman er umhugsunarverð