Lögleg skattaundanskot í skjóli laga.

 

Það er þarft verk hjá Bjarna Benediktssyni að leggja fram þessa aðgerðaráætlun.

Hún virðist vera markviss, og hugsuð til að takast á við þessa meinsemd sem skattsvik eru, sem og að ætlunin er að sjá til þess að skattaeftirlitsmenn fái fjármagn til að fylgja eftir þeim tillögum sem fram munu koma.

Í raun má segja um Bjarna að batnandi manni er best að lifa, og bara þetta dæmi sýnir að reiðialda í þjóðfélaginu hefur áhrif.

 

En það má samt ekki horfa framhjá grunnvanda málsins, sem Guðrún Johnsen lektor orðaði vel í Kastljósi á dögunum;

"Hún sagði það þó ljóst að ef stjórn­mála­menn eru studd­ir af auðjöfr­um sem hafa efn­ast á því að fara á svig við lög­in væri hætta á því að reglu­verkið væri sett upp þannig að „þess­ir gern­ing­ar“ væru gerðir lög­lega."

Meingölluð löggjöf sem hyglar stórfyrirtækjum og stóreignamönnum er í boði stjórnmálamanna, það eru þeir sem gera flest undanskot lögleg.

Ásamt því að fjársvelta eftirlitskerfið.

 

Af hverju var hægt að jafna út hagnað hérlendis með einhverju tilbúnu tapi í aflandsfélagi??

Af hverju fékk stóriðjan þau vildarkjör að þurfa ekki að greiða tekjuskatt um aldur á ævi á Íslandi, með reiknuðu tapi sínu? 

Af hverju var hægt að kaupa eitthvað stórgjaldþrota skussafyrirtæki og þurrka hagnað alvöru fyrirtækja með hinu keypta tapi?

Og svona má lengi telja, þeir sem þekkinguna hafa geta örugglega fyllt bloggsíðurnar með undanlátssemi stjórnmálamanna gagnvart hinum stóru.

 

Og það er ekki hægt að láta stjórnmálamenn komast upp með þetta.  Þó þetta sé liðin tíð, þá eiga svona hlutir ekki að fyrnast, því fáir glæpir eru alvarlegir gagnvart þjóðum, en að koma stórum hluta eigna og tekna framhjá samneyslunni.

Bretar urðu reiðir þegar upp komst um að nokkur stórfyrirtæki þar í landi, í bullandi gróða, greiddu lítinn sem engan skatt.  Og þau bentu réttilega á að allt væri löglegt. 

Að hið glæpsamlega væri löglegt.  En bresku þjóðinni skorti kjark til að setja hina gjörspilltu stjórnmálamenn í gapastokk fyrir framan þinghúsið, jafnvel að þeir kusu þá ekki bara áfram.

 

Sem er meinsemdin, við látum þrjótana sleppa, og komast upp með iðju sína. Og þrjótarnir eru ekki hinir stóru sem nýta sér hina hliðhollu löggjöf, heldur þeir sem gerðu þetta kleyft.

Hvað skipti um hendur þegar skattleysi stóriðjunnar var samþykkt?  Eða eigum við bara að trúa að heimska eða fákænska hafi ráðið för??

Trúum við alltaf slíkum eftirá afsökunum?

Trúum við þá því að Steinþór Pálsson beri ábyrgð á Borgunarhneykslinu og það var aðeins óvart að vildarvinir flokksins stórgræddu á öllu saman??

 

Nei, á einhverjum tímapunkti verður fólk að horfa í eigin barm, og hætta að láta mata sig á fjarstæðu eins og um ómálga börn væri að ræða.

Þetta er í okkar boði, þetta gerist á okkar eigin vakt.

Það erum við sem sitjum uppi með sjúklingaskattinn, vaxtaokrið og spillinguna.

Og það er okkar að gera eitthvað í málunum.

 

Góð byrjun væri að hætta að láta segja sér hvað sem er.

Góð byrjun væri að gera kröfum um heiðarleika og orðheldni.

Og ekki hvað síst að hætta að verja alla óhæfu "sinna" manna, og sjá aðeins óhæfuna þegar "hinir" eiga í hlut.

 

Bara þessi byrjun myndi gera kraftaverk fyrir íslensk stjórnmál.

Og síðan eigum við að þakka góð verk, líka hjá "hinum".

 

Bjarni mælir hér vel.

Og við eigum að trúa því að hugur fylgi máli.

 

Það má þakka það sem vel er gert.

Kveðja að austan.

 

 

 

„Hvert var umfang skattsvikanna?“

Ánægjuvísitala þjóðarinnar eykst.

 

Og þar með minnkar fylgi Pírata.

Því þeir eru einskonar lofvog á pólitískt ástand þjóðarinnar.

 

Þeir hafa ekkert fram að færa, hafa ekkert uppá að bjóða, en þeir eru öflugur valkostur hinna óánægðu.

Þeir eru svona eins og Pappírspési, sem börn vita að er tilbúningur, en getur verið góður leikfélagi þegar fýla ræður samskiptum við vinina. 

En er skipt út þegar um alvöru leik er að ræða.

 

Fyrir aflandseigendur, sem eiga stóra lottóvinninginn í vændum, hið fyrirhugaða peningaþvætti Seðlabankans, þá er hið minnkandi kjörfylgi Pírata mikið áhyggjuefni.

Því óánægjufylgið er best geymt hjá þeim sem spyrja ekki spurninga.

Og spurningin um óháða rannsókn á peningaþvættinu, á Gjöfinni einu, á öllu svindlinu í kringum aflandsfjármunina, gæti alltaf komið uppá yfirborðið ef Píratar skilja eftir sig tómarúm.

 

Ég spái því nýjum stórkostlegum uppljóstrunum, nýrri hávaðabylgju á Alþingi, upphrópunum og hástemdum ræðum, eftir hvaða hráefnui eru notuð í moðreykinn hverju sinni.

Því það er varhugavert að treysta á forsetakosningarnar í þessu skyni.

Því á meðan eitthvað er eftir til að ræna, þá veður Andófinu séð fyrir leikum, fær sinn skammt af tuði og röfli.

 

Einföld áætlun sem hefur gengið upp fram af þessu.

Aðeins borgaralegir íhaldsmenn spyrja, krefjast rannsóknar, en á meðan fjármálaráðherra flokksins er innvinklaður í aflandsránið, þá er ólíklegt annað en að þessi krafa verði aðeins hjáróma rödd sem hávaði Andófsins tekst að kæfa.

Eða eins og gula pressan sagði hér á Mbl.is í gær, "Dorrit kemur til með að erfa meira af aflandsauði fjölskyldunnar þegar móðir hennar fellur frá ....", og Andófið sem uppgötvaði það í fyrradag, að forsetinn giftist milljónamæring í enskum pundum, meðlim í þotuliðinu, stekkur á beinið, og fær útrásina fyrir gremju sína og ergelsi.  Undir staðfösum trommutakti fyrrum ICEsave þjófa.

 

Það er alltaf hægt að treysta á sitt fólk.

Það veit auðurinn.

 

Kannski hefur hann ekki svo miklar áhyggjur af falli Pírata eftir allt saman.

Kveðja að austan.

Fylgi Pírata dregst saman

Teboðshreyfingin tapar.

 

Sem er athyglisvert því þetta átti að vera hennar kosningar.

Og í kjölfarið átti fyrsti Púrítaninn að verma forsetastól Bandaríkjanna.

Spurning hvort maður sakni hennar miðað við það sem maður fær í staðinn.

 

En enginn sá fyrir hina óvæntu innkomu auðkýfingsins sem ákvað að endurgera söguna með svona dramatískum hætti.

Því Donald Trump er ekki fyrsti auðkýfingurinn, sem nýtir sér veikleika mannsins til að hlusta á bull, vitleysu og lýðskrum, og kaupir sér embætti í lýðræðislegum kosningum.  Þetta hefur gerst í Thailandi og víðar, og til dæmis á Filippseyjum er ennþá ljótara afskræmi af Trump að komast til valda með stuðningi auðsins.

 

En söguleg skírskotun mín á sér eldri rætur, til vöggu vestrænnar menningu, hins grísk rómverska heims.

Það má segja að Bandaríkin séu fyrsta nútíma vestræna lýðræðisríkið og því táknrænt að það skuli fyrst falla fyrir algjöru lýðskrumi auðsins.

Með þekktu ferli frá því í Róm í gamla daga, og með smáfráviki frá endalokum beins lýðræðis í Aþenu, þar var lýðskrumarinn aðeins mælskur, og höfðaði til græðgi og heimsku kjóenda, en studdist þannig séð ekki við auð við það verk.  Enda þurfti hann ekki að glíma við annað en múg manna á opnu torgi, en ekki að fífla heila þjóð í víðlendu ríki.

 

Sagan kennir að lýðræðið falli  fyrir auðnum í vanheilögu bandalagi við forheimskuna og lýðskrumið.  En hún hafði ekki mörg dæmi, lýðræðið er aðeins leiftur í sögu mannsandans.

En það er búið að vera nokkuð ljóst í töluverðan tíma að það stefndi í þetta í Bandaríkjunum, og þá er ég ekki að vísa í áhrif fjármagns á kosningaúrslit, heldur að vísa í þróun umræðuhefðarinnar í kringum stjórnmál og kosningabaráttu.  Frá því að vera eitthvað sem má kalla vitræn umræða um stefnur og markmið, yfir í hina neikvæðu þar sem aðaláherslurnar snérust um að ná höggi á andstæðinginn með persónulegum rógi og skítkasti.  Eitthvað sem repúblikanar sérhæfðu sig í og demókratar voru alls ekki saklausir af.

Núna þegar þetta virðist ætla að verða morgunljóst, þá hefur sagan endurtekið lærdóm sinn, og sett hann uppí jöfnuna, 2+2.

 

Í Evrópu eru þetta svo sem ekki miklar fréttir.

Hún hefur í töluverðan tíma búið við auðræði, eða alræði stórfyrirtækja, þar sem ekki skiptir máli hvort vinstri eða hægri flokkar eru kosnir, frjálshyggjan sem er innvinkluð í alla reglugerðir ESB um hinn innri markað, ræður öllu.

Kosningarnar hafa í raun snúist um hver á að sitja við háborðið, hver fær að halda skálræðuna í kokteilboðum, og hver má núna svíkja loforðin sem voru lofuð uppí ermina á sér.

En reglugerðin stjórnar.

 

Munurinn er kannski sá að Evrópa þurfti ekki að upplifa endalokin í gegnum lýðsskrumsferli auðsins eins og Bandaríkjamenn.

Og Evrópa var ekki vagga lýðræðisins, lýðræðisumbæturnar voru eftirgjöf aðals og yfirstéttar til borgarastéttarinnar, en ekki var eiginlega ætlast til að almenningur skipti sér mikið að málum.

Og um leið og ógnin af kommúnismanum hvarf, þá hvarf lýðræðið líka eins og döggin þegar sólin sækir á.

 

Við sjáum þetta líka á Íslandi.

Auðmenn keyptu upp stjórnmálaflokka um og uppúr aldamótunum, og það var ljóst eftir Hrun, að eignarhald þeirra er óskert.

Aðeins Bessastaðir voru ekki í þeirra hendi, en það má lengi læra af Trump, og Bessastaðir munu falla, líklegast í hendur á manni sem tók beinan þátt í ICEsave fjárkúgun breta.

Fyndnara getur það ekki orðið.

 

Teboðshreyfingin tapar voru upphafsorð þessa pistils.

Þeir sem þekkja til stjórnmálaskoðana minna vita að ég er lítt hrifinn af þeim boðskap sem hún stendur fyrir.  Og algjöra skömm hef ég haft á vinnubrögðum hennar.

En hún hafði þó hugsjónir, og studdist við ákveðna hugmyndafræði.

 

Sigurvegari lýðskrumsins hefur enga hugmyndafræði, aðra en þá að tryggja sér völd.

Auðræðið sem stjórnar Íslandi hefur enga hugmyndfræði aðra en þá en að auka við auð sinn á kostnað þjóðar sinnar.

Og í Evrópu er engin önnur hugmyndafræði en sú að efla stórfyrirtækin í einhverju ímynduðu alheimsstríði við stórfyrirtæki Asíu og Norður Ameríku.

 

Hvort er betra, hvort er verra?

Teboðshreyfingin innspíraði fólk, fyllti það eldmóði, fékk það til að trúa að það hefði áhrif með samheldni sinni.  Ekki svo ólíkt kommunum í gamla daga.

Eiginlega eina hugmyndafræðin sem eftir er lifandi í vestrænum stjórnmálum.

Það er ekki hugmyndafræði að berjast fyrir hagsmunum stórfyrirtækja og það er ekki hugmyndafræði að skunda á Þingvöll og afhenda auðmönnum öll völd.

Og það er engin hugmyndafræði að baki lýðskrumi.

 

Teboðshreyfingin tapaði.

Það eru alvarlegar fréttir.

Því þegar eitthvað er verra en amma andskotans, þá er það vont.

Virkilega vont.

 

Lýðræðið beið ósigur í dag.

Og gengur á vit feðra sinna daginn sem Trump verður kosinn forseti.

 

Já, ég held ég sakni Teboðshreyfingarinnar.

Kveðja að austan.

Cruz heltist úr lestinni