Dómstóll götunnar hefur alltaf rétt fyrir sér.

 

Þess vegna er mikilvægt að hjálpa honum með því að gróðursetja há eikartré eða álm í nágrenni lögreglustöðvarinnar, sem og að hafa alltaf tiltæk góð reipi í gulum kassa, sérmerktum götudómstólnum.

Eins hafa gamlir hjólbarðar, fylltir bensíni virkað vel í fátækrahverfum Suður Afríku.  Spurning samt hvort slökkviliðið leyfi slíkan útbúnað, þekki það ekki.

 

Hins vegar verð ég að játa að ég misreiknaði hræðslukast Más Guðmundssonar í pistli mínum um Þagnarmúrinn, ég taldi að Már væri að vinna tíma fyrir þagnarbindingu mútfés.

En auðvitað eru hrægammarnir þróaðri í vinnubrögðum sínum.

Líkt og John Perkins benti á í bók sinni um Játningu efnahagaböðuls.

 

Ólga og upplausn uppúr engu er að sjálfsögðu miklu sterkari leið til að tryggja þöggun, hin hjáróma rödd hrópandans í Indefence mun ekki ná athygli fólks.

Fréttaflutningur næstu daga er tryggður.

Og nýtt upphlaup mun sjá um dagana þar á eftir.

 

Já, ég verð að játa að þetta eru fagmenn.

Þeir kunna að spila með fólk.

 

Skynsamleg fjárfesting hjá hrægömmunum.

Kveðja að austan.

Púað á lögreglustjórann

Heimur á heljarþröm.

 

Hundsar allar aðvaranir.

Lætur hið skítuga fjármagn Wall Street hefta allar neyðaraðgerðir.

Heldur að flokkun á rusli sé bót allra meina.

 

Börnin okkar munu erfa hrun siðmenningarinnar.

Kveðja að austan.

Loftslag að nálgast nýjan veruleika

Þagnarmúrinn er að bresta.

 

Þökk sé heiðurspiltunum í Indefence.

Þeir voru þungt lóð í varnarvog þjóðarinnar þegar þegar ráðmenn okkar lyppuðust niður gegn hótun og ofríki breta í ICEsave þjóðinni, og þeir tala núna þegar aðrir þegja.

Sem sýnir að jafnvel þótt fjármagnið sé mikið þá er ekki hægt að kaupa alla.

 

Þeir þegja núna skriflepparnir á Baugsmiðlunum sem áður voru sígjammandi um allar gjörðir ríkisstjórnarinnar, jafnt misgjörðir sem góðgjörðir.

Þeir þegja núna hinu áður sjálfstæðu pennar Sjálfstæðisflokksins sem gátu ekki unað þeim Steingrími og Jóhönnu að selja þjóð sína fyrir aur.

En þeir þegja ekki í Indefence.

 

Þeir tala og núna er seðlabankastjóri hræddur.

Það hefur einhver bent honum á að óvart hafi seðlabankinn notað sama rökstuðninginn og ekki hélt vatni í ICEsave.

Sömu orðalepparnir, sama orðagjálfrið, sama bjána hagvaxtarspáin.

 

Og nú þarf tíma, ekki til að þétta hinn hripleka rökstuðning því hann mun aldrei fá falið þá einföldu staðreynd að til að vogunarsjóðirnir fái komið herfangi sínu úr landi þá þarf seðlabankinn að halda þjóðinni í ískrumlum vaxtaokursins, heldur til að gefa hinu skítuga fjármagni ráðrúm til að toga í þagnarspotta með evrum sínum og dollurum.

Að Indefence verði þagað í hel á Alþingi.

 

Sem skiptir ekki máli.

Brestur í þagnarmúr er þess eðlis að hann verður ekki límdur saman. 

Hann gliðnar og að lokum brestur allt.

 

Spurningar eru spurðar.

Svara er krafist.

 

Og það sem verra er, það er fyrir ránsmennina, að kliður að niðurbældu kvaki kjúklingsins er farinn að heyrast úr skúmaskotum stjórnmálanna.

Aur í vasann í dag er brennimark þjóðníðingsins á morgun.

Einföld staðreynd, slík eru alltaf endalok landsölumanna.

Kvak, kvak, kvakkvakkakkvakk, kvakvak kvak.

 

Flóttin er að bresta.

Aumingja seðlabankastjóri, hann lifði af ICEsave því einn af félögum hans í plottinu varð fjármálaráðherra, en hann lifir ekki Ránið eina.

 

O,nei.

Og vafningar munu rekjast.

 

Upp.

Kveðja að austan.

Fresta fundi fyrir seðlabankastjóra