Í hvaða heimi lifir hin ofsótta?

 

Sú hugsun hvarflaði að mér þegar ég renndi yfir harmakvein niðurskurðarböðulsins í þessari frétt.

Við hverju býst manneskja, sem fékk völd sín meðal annars vegna gagnrýni formanns hennar á hinu dauðu hönd niðurskurðarins, þegar hún heldur áfram að höggva í þágu hins skítuga fjármagns þegar hennar hlutverk var að hlúa að, bæta, byggja upp.

Bjóst hún við þakklæti fórnarlamba hennar??

Það er eins og að niðurskurðarböðullinn gleymi að pólitískir andstæðingar hennar sá aðeins út, en frjósemi þess sem sáð er í, ræðst af hennar verkum og hennar framgöngu.

 

Og hvað er að því að vera umdeildur, að vera skotspónn.

Ekki virðist það ergja systurflokkssystur hennar í Frakklandi, frú Le Pen.  Sú ágæta kona þrífst í brimrótinu, gerir í því að ergja og æsa, og uppsker hugsanlega forsetaembætti í næstu kosningum.

Hún grætur það ekki á torgum. 

Enda ekki ofsótt, heldur sigursæl.

 

Og líklegast er það vandi Vigdísar Hauksdóttur í hnotskurn.

Hún er ekki í þessum heimi.

Hún er í heimi þar sem hennar góða sjálf blómstrar, lætur gott af sér leiða, þar sem hún vill vel, og berst í þágu hins góða (samanber orð hennar um heilbrigðiskerfið).

Verkin tala, og fuglarnir syngja.

 

Svo vaknar hún á morgnana, í andheiminn þar sem hún er umflotin neikvæðri umræðu.

Ofsótt jafnt innan flokks sem utan, sætir atlögum, fellur jafnvel í valinn áður en kveldar.

Það er ekki von þó eitthvað bresti í svona tvískiptri veröld.

 

Hún á alla mína samúð.

En hóflega þó.

Kveðja að austan.

 

 

 

 

Ósýnilegur her neikvæðrar umræðu